's Morgens haalde ze allemaal leuke speelgoedjes boven en ik dacht: Joepie!!! Maar toen stak ze alles in een grote rugzak en ze speelde niet met mij
Maar ik was niet lang verdrietig want ze had de leiband al vast en als we gaan wandelen ben ik altijd superblij. Maar toen stak ze die ook gewoon in de rugzak. Hoe hard ik ook mijn best deed om haar te overtuigen dat ik een wandeling nu echt wel zag zitten, ze negeerde mij volkomen en stak alles gewoon van de kast in de rugzak. Dit vond ik niet leuk 
Ze haalde mij gewoon het hart uit met al die leuke dingen en dan begon ze ook nog eens lekker eten in zakjes te doen en ik zat daar maar te kijken en wist totaal niet waarom ze zo raar deed vandaag.
Ik heb me dan maar in mijn bench gelegd en heb eens hééél diep nagedacht voor een logische verklaring. 
Maar opeens moesten we de auto in jumpen en mijn grote broer Xoeba zat eerst in de auto. Ik ben dan ook maar ingestapt maar was toch wel zenuwachtig... ik weet graag wat er gaat gebeuren. Ik vond het wel al positief dat ze die rugzak ook in de auto zette! Dan gingen we toch nog iets leuk doen
Ik vond wel dat we héél lang in de auto moesten zitten. dat is toch wel vermoeiend hoor! Mijn broer die trekt zich dat allemaal niet aan en slaapt rustig maar ik niet hoor! Ik probeerde mij staande te houden zodat ik de weg kon volgen. Want baasje en bazinnetje zaten daar maar voortdurend op die kaart te kijken... Maar na méér dan een uur rijden heb ik dan toch maar het voorbeeld gevolgd van mijn grote broer en ben ik ook rustig gaan liggen. En net toen ik bijna sliep moesten we uitstappen
We kwamen aan een poort en meteen zag ik al een aantal andere honden die daar vrij rondliepen. "Doe de leiband maar uit" hoorde ik een mevrouw roepen "dan gaat het vast wel goed". Van zodra mijn bazinnetje mij vrij liet, heb ik een spurt ingezet en ik zag al dadelijk dat die blonde labrador-bink mijn maatje ging worden. We hebben gespeeld en gespurt en ook een klein beetje 'gesekst' maar zeg dat niet te luid want dan noemen ze mij een "mietje"
Broer Xoeba heeft de longen bijna uit zijn lijf gelopen en was ook een beetje verliefd op die blonde bink Ik zag al dadelijk dat ik het hier helemaal naar mijn zin zou hebben. En inderdaad hoor; ik heb met zoveel andere hondjes mogen spelen: een aussi, een kruising met een briard, een ierse setter, zelfs met een deense dog! Die deense dog was wel heel lief voor mij maar die vond Xoeba niks. Hij fixeerde hem en is hem zelfs een keertje in de haren gevlogen. Maar gelukkig is de vrouw des huizes toen snel tussenbeide gekomen
Maar ik heb wel méér gedaan dan gespeeld hoor. Na het spelen was ik altijd doodmoe en dan moest ik me echt wel even rusten op zo'n lekker dik kussen.
En we hebben ook héél veel gewandeld daar. We vertrokken gewoon het bos in. Zoveel nieuwe dingen, mijn neus doet nu nog pijn van al dat ruiken. Ik heb van links naar rechts en van voor naar achter gelopen om toch maar geen stukje te missen. Gelukkig mocht ik vrij loslopen... Maar ik kom dan ook altijd braaf als mijn bazinnetje mij roept. Want ik weet dat ik dan gegarandeerd iets lekkers krijg Eén keertje heb ik wel een spoor gevolgd en toen was ik ze even uit het oog verloren maar ik ben dan maar snel terug gespurt 
Oh ja, soms kwamen we van die modderplassen tegen en dat vond mijn broer gewoon het einde: genieten dat hij dan deed. Ik vind het wel tof om in te pletsen maar ik ga mezelf toch niet helemaal nat maken, zeker. Dan krijg ik nog een kou, zoals mijn bazinnetje nu. Die had het op de laatste dag in haar hoofd gehaald om nog één grote wandeling te doen alhoewel het zou regenen en ja hoor... niet nat maar kleddernat waren we. Allesbehalve leuk! Ik mezelf maar constant uitschudden maar ik werd zooo nat... ik vond het echt niet leuk :N: en wou mee onder de paraplu lopen Oh ja, weet je wat helemaal de max was?
Ik mocht gewoon mee op de kamer slapen met het vrouwtje. Gewoon vlakbij haar... zalig gewoon. Mijn broer vond het maar niks want die liep constant te zeuren dat het te warm was op de kamer voor hem. Hij deed zo nerveus en was een klein beetje verdrietig dat hij niet buiten mocht slapen in de frisse lucht. Maar die mevrouw had gezegd dat er everzwijnen 's nachts in de tuin en op straat rondliepen dus ik was wat blij dat ik veilig binnen mocht. Al moest ik daarvoor wel een enge trap op. Maar voor een snoepje heb ik mijn vrees aan de kant gezet en heb ik het vrouwtje gevolgd. Minder leuk was het als baasje en bazinnetje moesten gaan eten. Eerst mocht ik dan wat spelen in de eetkamer met alle andere hondjes maar dan moest ik op mijn plaats gaan liggen en blijven liggen terwijl ik zoooo graag verder zou gaan spelen. Maar neen, dat mocht niet
Maar al bij al, heb ik enorm genoten van alle aandacht die ik gekregen heb van alle mensen. Li, de vrouw des huizes was écht wel héél lief voor de hondjes. Ze heeft zelfs een avondje gedoggysit op ons omdat baasje en bazinnetje wouden uit eten gaan. Ik vond het allemaal super en heb twee dagen nodig gehad om terug wat bij te slapen en alles te verwerken. Maar ik hoop dat we snel terug vertrekken En mijn grote broer, die heeft ook flink zijn best gedaan. We hebben heel wat kilometers in de poten zitten en hij heeft geen krimp gegeven onderweg. Hij is toch zes keer zo oud als mij, hé
Ik heb nu waarschijnlijk nog heel wat belangrijke dingen vergeten te vertellen maar onthou gewoon dat het voor honden de MAX is!
Nog even wat kleine opmerkingen van het baasje zelf dan:
Omgeving: De ongerepte natuur... dat is prachtig, je komt terecht in een magnifieke bosrijke omgeving waar de kans groot is dat je nog gewoon herten of everzwijnen tegenkomt in het bos... Li, de eigenares van het hotel, weet de prachtigste plekjes van de Ardennen waar bijna geen mens al ooit geweest is. Dus geen uitgestippelde wandelroutes die iedereen kan doen, maar unieke uitstappen om volop te genieten !!!!
Li & Ruud, de uitbaters: Héél open en héél vriendelijke mensen met een immens groot hart voor honden. Je voelt je onmiddellijk thuis bij hen. Je bent echt niet op hotel maar gewoon te gast in hun huis. En dat is een wereld van verschil !! Li weet ook héél veel van honden door haar opleiding en weet écht wel hoe ze elke situatie moet aanpakken. Haar enthousiasme is aanstekelijk hoor.
Maaltijden: Het ontbijt is inbegrepen in de overnachting. Het wordt aan tafel opgediend en is naar Nederlandse normen. Bourgondische belgen kunnen wel brood bijvragen. Het ontbijt is ook biologisch vegetarisch dus wel boter, confituur, een gekookt eitje, kaas en peperkoek maar geen ham of ander vleesbeleg. Vers geperst fruitsapje erbij en daarna keuze uit koffie of thee. Melk vooraf aanvragen bij reservatie. Ook de maaltijd 's avonds is vegetarisch en biologisch maar wél lekker en inclusief een dessertje...
Kamers: De kamers zijn basic maar héél gezellig. Echt knus ingericht en elke kamer is anders! Geen ikea-meubeltjes maar zorgvuldig uitgezochte spulletjes. Er ontbreekt wel hier en daar nog wat zoals een spiegel en een kleine kast op onze kamer maar ze zijn dan ook nog maar sinds Pasen open.
Eindoordeel! POSITIEF!!! Dit is gewoon ideaal... ik denk niet dat je bij betere mensen kan terechtkomen en alles wat je nodig hebt is er. Er heerst een echte vertrouwenssfeer en je voelt je hier onmiddellijk thuis. Misschien best nog een paar maanden wachten vooraleer te gaan omdat nog niet alles op punt staat. Zo is de tuin nog niet helemaal afgesloten, wat wel jammer is, aangezien de honden nu niet zonder toezicht even buiten konden ravotten. En binnenkort gaat Li ook groepswandelingen organiseren voor de hotelgasten zodat er nog méér unieke plekjes ontdekt kunnen worden.
