Getikte labradors

[Yndra]

In de eerste plaats wil ik beginnen met het feit dat ik geen hekel heb aan rassen, maar soms wel aan een exemplaar van een bepaald ras of rasloos. Het begint mij op te vallen en langzamerhand redelijk te irriteren dat er al meer geflipte labjes rondlopen, bij mij in de buurt. Tijdens het avondrondje kom ik meestal een bruine reu tegen, komt wild stormend en gewoon agressief grommend blaffen op ons af rennen. Heel irritant, zeker omdat de eigenaar niets over deze hond te vertellen heeft en dat ook maar niet doet. Vanmiddag was ik heerlijk aan het apporteren en zwemmen met mijn honden. Komen werkelijk waar 5 labjes van dezelfde eigenaar grommend en happend op mijn honden af, ik was direct geirriteerd. Ze bleven maar doorgaan, op een gegeven moment zag een van mijn honden het niet meer zitten, zij is te water gegaan en gaan zwemmen, die honden als een gek achter haar aan. Ik vroeg tot drie keer aan toe vriendelijk of mevrouw haar honden in bedwang kon houden. Zij beweerde dat ze fijn aan het spelen waren. Ik ontplofte letterlijk!!! Ik zie toch dat ze haar aan het opjagen zijn, dat ze happen dat ze grommen. Enfin heb mijn hond uit het water geplukt, beginnen ze ook nog agressief tegen mij te doen, werd nog kwader. En dat mens maar over spelen lullen. Ik ben op haar afgestapt en heb haar even heel fijn uitgelegd wat het inhoud om een hond te hebben en dat je zeker met vijf opgefokte honden helemaal rekening moet houden met anderen mensen en honden. Kwam nog bij dat gister een dober mijn werpstok stuk beet, hallo waar gaat dit heen met opvoed Nederland m.b.t. honden?? Nogmaals ik word niet snel boos en ben zeker ook geen watje wat honden betreft, en ik weet dat mijn honden ook niet altijd lief zijn, maar ik bepaal wel wat ik wel of niet toelaatbaar vind. Ik vind mij zelf ook verantwoordelijk voor het gedrag van mijn honden. Maar het valt mij op dat heel weinig mensen dat ook voelen. Hoe zijn jullie reacties en ervaringen met dit soort situaties?

[Rataplan]

Ik heb sinds een paar weekjes een bruine labrador
Geintje ik voel me niet aangesproken hoor
Wat doe je er tegen heel weinig eigenlijk ik probeer mijn honden bij agressie vandaan te houden maar ik zeg er weinig meer van. Misschien dat ik milder word nu ik ouder ben. Als ze een hap uit mijn hond proberen te nemen dan grijp ik wel in en soms ben ik dan zo boos dat ik iets begin tegen de eigenaar maar verder dan dat die mensen een beetje knikken kom ik ook niet.

[Yndra]

Gefeliciteerd met je aanwinst Ik heb het inderdaad over uitzonderingssituaties, ik vermijd het ook agressie, maar soms is het niet te vermijden, helaas! Nou volgende keer beter

[Rataplan]

Gefeliciteerd met je aanwinst Ik heb het inderdaad over uitzonderingssituaties, ik vermijd het ook agressie, maar soms is het niet te vermijden, helaas! Nou volgende keer beter

Ja helaas niet altijd te vermijden zelfs hier in the middle of nowhere niet.

[Branka]

Wij hebben zelf 2 Goldens en in de vrienden- en kennissenkring hebben diverse mensen ook Labjes. Best hele leuke Labjes als ik eerlijk ben.
Maar helaas woont er ook een oudere man die 2 Labjes heeft in de buurt. 1 hele oude zwarte Labrador die door de ouderdom vrij rustig is en een hele drukke blonde. En dat beest is dus een ramp. De man meent dat hij geen training hoeft te volgen omdat ie het zelf wel kan..... NOT!!!
De blonde Lab probeert dus op elke hond te rijden tot grote irritatie van de meeste hondeneigenaren in de wijk want knokpartijen zijn hiervan natuurlijk het gevolg. Zo ook bij onze reuen.
Een week geleden liep ik met Jari onze jongste reu. Die moet aangelijnd uitgelaten worden na zijn knieoperatie. Ik kwam de betreffende man dus met zijn 2 honden tegen.... Ik heb toen maar even gewacht. De zwarte Lab kwam in 1e instantie op mij afgesukkeld. "Hij doet niets hoor" werd er naar me geroepen. Terwijl de blonde Lab luid grommend aan de Flexilijn hing.
Het is dat ik beter weet, maar het is dus wel dé manier om bij onwetende mensen vooroordelen op te bouwen

[gerritte]

Ik heb zelf twee labjes,maar kan me dood ergeren aan mensen die hun honden niet onder controlen hebben.Vaak kom ik ook hier iemand tegen met een lab reu en die moet zonodig op simba rijen,en dat mens maar lachen leuk he??Nee mevr vind dit niet leuk en pluk hem er dan ook af,ik heb zelf ook een reu maar die hoef dat dus echt niet te doen want dat pik ik niet.

Meestal ligt het dus aan de baasjes die de honden opvoeden,daar ligt meestal het grote probleem.

groetjes gerritte en lebbers van sting en simba

[speurneus carola]

meestal????? altijd dus

heb er nu 6 maar zal bij geen een toelaten dat ze dit soort gedrag gaan vertonen.

maar als ik met een of meer van mijn herders ergens loop, heb ik graag dat andere mensen hun hond aan de lijn doen (mij zie je dus ook niet in losloopgebieden e.d.) 9 van de 10 keer wordt er dan gezegd hoezoo??? de mijne doet niks hoor, waarna ik dan gelijk brul de mijne wel. meestal komt er dan gelijk wel een grom of een grauw van een van hun ter illustratie, want eigenlijk doen ze ook niks, maar ik wil het risico niet nemen. wanneer een andere hond zich presenteerd met zijn tanden bloot en staart recht overeind, ja dan willen ze zich ook wel even laten zien en dan is het foute boel. maar veel mensen zien dat gevaar echt niet.

loopt hier in het dorp een al wat oudere golden, die daar ook zo'n pootje van heeft, die wordt uitgelaten door een 5 jarig of misschien jonger ventje, hond heeft niet eens door dat het ventje ook nog aan zijn lijn hangt maar die komt dus op hoge poten lopend staart overeind en met zwaar ontblote gele tanden aanstiefelen. dan hou ik me hart vast en draai dan zo snel mogelijk om, want als die komt...

maar dat mensen nog eigenwijzer kunnen zijn dan hun hond, is algemeen bekend.

[Debora]

Tja ik heb 3 labradors waarvan twee meiden en 1 knul, geen van drieeën agressief. Het ligt aan de baasjes, maar idd ook ik kan me irriteren aan mensen die hun honden niet bij zich houden.

Wat vaak het probleem is bij deze populaire rassen is dat vooral bij de Labrador mensen denken dat ze luisterend uit de baarmoeder komen en gelijk opgevoed zijn. Vaak weten deze mensen niet dat een labrador behoorlijk eigenwijs kan zijn en ze hun ook dienen te trainen anders kunnen het de grootste probleemhonden worden.

Mijn teven worden altijd aangerand door reutjes en is behoorlijk irritant, maar de eignaren kijken vaak (note: uitzonderingen daargelaten) er na en lachen er alleen maar om of ze zeggen "je teef zal wel loops zijn", wat dus niet zo is. (Ik ga nl. nooit naar losloopgebieden met een loopse teef ) Ze zijn gewoon beroerd om hun eigen hond terecht te stellen en laten het vaak liever over aan een ander. Zo ook mensen met honden die dominantie of agressie naar andere honden vertonen, hun honden doen het nooit het zijn altijd andermans honden die het doen.

[Niekie]

Ik vind de meeste labradors jammer genoeg gewoon echt niet meer leuk, omdat ze gewoon overgesocialiseerd zijn en veel te gek op eten. Ik heb Frolic bij me voor mijn eigen hond en zit er niet op te wachten dat ik als een idioot besprongen word door (99 van de 100 keer) een Labrador of Golden. En dat het baasje erbij die met eigen koekjes de hond weer probeert te lokken en de hond die natuurlijk voor geen meter luistert.
Bah.
Tuurlijk zijn er uitzonderingen, maar ik vind het toch echt opvallend hoe vaak het gebeurt. Ik sta er bijna van te kijken als het een keer niet gebeurt, dat zegt al genoeg.

[Branka]

Ben het met je eens dat het superirritant is. Maar kan het zo zijn dat je de betreffende honden ooit wel die Frolicjes hebt gegeven? Een hond heeft wat dat betreft een feilloos geheugen en bij veel honden is degene die hem voert is zijn vriend.
Mijn moeder is dus zo'n Goldenbaasje die zelf altijd met brokjes rondliep én uitdeelde. Ja, ze was dus zwaar favoriet bij alle honden. Ze is daar op een gegeven moment mee gestopt en idd zeuren de honden nu veel minder bij haar.

[Belle]

Ik vind labradors hartstikke leuke honden, maar dan wel graag een beetje opgevoed. Als ik labradors tegenkom springen ze bijna altijd tegen me op. Ik loop echt niet in mijn nette kleren in het bos, maar op modderpoten zit ik nou ook niet te wachten. En dan vinden veel baasjes het nog ontzettend lollig ook, omdat hun hond zo leuk enthousiast is.

[miekmiek]

Hier lopen toevallig twee nogal geflipte golden retrievers rond. Waarvan 1 gewoon te overenthousiast maar de ander echt vals. De geluiden die ik uit die hond heb horen komen...je schrikt je helemaal dood. Ik wel tenminste. Beide hebben een ander baasje overigens.

Volgens mij is het altijd hetzelfde met populaire hondenrassen; ze staan in de top tien van de meest geliefde hondenrassen, maar tegelijkertijd op tien van de hondenrassen waar het meeste ergenissen over bestaan.
(bijvoorbeeld de jack russel) Overigens vermeld ik maar even dat ik niet zeker weet of er echt zo'n top tien lijstje is hoor, voor ik iedereen over me heen krijg. Het zijn maar vermoedens.

[velvet29]

Het probleem is dat mensen een labrador kopen , en denken dat die niet opgevoed hoeft te worden omdat ze standaard lief zijn en luisteren

En heb je dan nog van die kwakbollen die denken dat ze een hond op kunnen voeden en lezen dan is het helemaal bekeken

Ik denk dat mensen snel een labrador of golden kopen omdat ze te boek staan als lief en luisterend


Maar het valt idd op dat labradors ( bij de verkeerde mensen) super irri zijn en uiterst dominant

[Golden Stanley]

Ben het met je eens dat het superirritant is. Maar kan het zo zijn dat je de betreffende honden ooit wel die Frolicjes hebt gegeven? Een hond heeft wat dat betreft een feilloos geheugen en bij veel honden is degene die hem voert is zijn vriend.
Mijn moeder is dus zo'n Goldenbaasje die zelf altijd met brokjes rondliep én uitdeelde. Ja, ze was dus zwaar favoriet bij alle honden. Ze is daar op een gegeven moment mee gestopt en idd zeuren de honden nu veel minder bij haar.

Met het schaamrood op de wangen moet ik bekennen dat ik ook zo'n uitdeler was. Ben er gauw mee gekapt, want rond de plas trok ik alle niet luisterende Retrievertjes mee. Maar nu ik het niet meer doe, heb ik vaak allerlei jonge blommen achter me aan, die niet meer bij mijn hond zijn weg te slaan. Als er een potje te ravotten valt, moet je bij Stanley wezen. Dat weten die honden gewoon.
Gelukkig heeft mijn hond dat geschooi bij andere baasjes nooit gedaan en weet hij dat ie niet zomaar ver richting andere honden weg mag rennen. Maarja, hij krijgt hier dan ook een aardige opvoeding.

Agressieve groepen honden heb ik eigenlijk nog nooit meegemaakt, zeker bij de Retrievers niet die ik dagelijks tegenkom. Lijkt me i.d.d. bloedirritant en ligt toch echt aan de baas, die zijn roedel niet onder controle kan houden.

[Podenji]

Mijn honden hebben veel retriever vriendjes maar ook is een van mijn honden door drie labradors op een verschrikkelijke manier het prikkeldraad in gejaagd en die labradors wilden NIET spelen, baasje had ze niet bepaald under controll en dan is elke groep honden gevaarlijk dat moet ik er wel even bijzeggen
gelukkig is het "goed"afgelopen op het "trauma" wat mijn hond ervan heeft overgehouden en wat ik er nu langzaam aan weer uitgetraint krijg en een scheur van 10 cm in het oor na dan , welke laatste gelukkig dooe de perfecte zorg van onze da perfect genezen is!!

[Jacky]

zijn niet de labradors, maar de eigenaren van de vervelende labradors en vervelende andere rassen en rasloze honden.
.

[laeken]

Ik denk dat het niet alleen de eigenaren zijn, die gedragingen zitten in de honden van dat ras. Het zijn wel de eigenaren die daar niet mee om kunnen gaan overigens. Overenthousiasme en hyperactief speel-gedrag is echt typisch labrador de eerste 3-4 jaar. Zeker met een blije lakse baas gaat dat snel te ver.

Ik ben eens met Wuilus op een "lieve" labrador gestuit. Hij kwam superwild aangestormd en begon zonder intro tegen oude Wuil op te springen die vervolgens haar tanden liet zien. Terecht want ze had niet eens de tijd eerst te snuffelen. Alsof een vreemde kerel om je nek vliegt midden in de stad zonder dat je weet wie dat is.

Op een gegeven moment viel ze flink uit maar die hond reageerde helemaal niet. Bleef duwen en begon ineens te fietsen met halve meters kwijlslierten uit zijn helemaal dolgedraaide kop. Wuilus beet weer naar achter in zijn voorpoot/schouder, erg gebeurde niets! Hij ging gewoon keihard door en keek niet eens naar de plaats waar Wuil hem beet. Op een gegeven moment werd ze bang want ze wil helemaal geen ruzie met reuen en deze reu was echt gestoord, dat moet ze gevoeld hebben.

Toen werd ik boos en heb ik die hond aan zijn nekvel van haar afgegooid, ik was dat gerij echt zat en Wuil was doodsbang geworden omdat die hond totaal niet reageerde op hondentaal. Had ik dus een boze baas tegen me. Ik zeg mijn hond is 12 en heeft artrose . De boodschap kwam niet over maar de hond had mij wel begrepen Ik heb hem boos aangekeken tot we weg konden

[Rataplan]

Tja Marc ik kan in jouw verhaal Junky vervangen door Wuilis en de lab door een Rottweiler dan is het mij overkomen alleen Junk beet nooit van zich af en zakte al door zijn poten toen de harses van de Rottweiler op zijn rug landde
Maar ik snap het wel een beetje hoor ik had ook mijn twijfels over Obelix (onze kleine Lab) of hij wel een rem zou hebben. Zijn moeder was namelijk enorm jong en onbehouwen bemoeide zich weinig met het nest en jatte het speelgoed onder hun vandaan. Maar ik moet zeggen hij valt me 100 % mee Hij heeft wel een rem en Rataplan is super met hem. Geen ruzie maar hele hondse terechtstellingen en hij reageert daar ook prima op (moet wel zeggen Obelix heeft als pup al tussen een grote groep honden geleefd en Rataplan ook)

[Marion.]

Ik denk dat het niet alleen de eigenaren zijn, die gedragingen zitten in de honden van dat ras. Het zijn wel de eigenaren die daar niet mee om kunnen gaan overigens. Overenthousiasme en hyperactief speel-gedrag is echt typisch labrador de eerste 3-4 jaar. Zeker met een blije lakse baas gaat dat snel te ver.

Daar heb je helemaal gelijk in denk ik. Het zit in de aard van het beestje, maar als de eigenaren dat niet onderkennen, dan krijg je dus lompe, onbehouwen, overenthousiaste die je niet meer in kunt tomen.
En het vervelende van dit soort rassen is inderdaad dat veel mensen, die zomaar voor de leuk een hondje willen die vriendelijk en niet 'moeilijk' is, voor dit soort rassen kiezen.
En dan krijg je dit soort dingen

[laeken]

Ik denk dat het niet alleen de eigenaren zijn, die gedragingen zitten in de honden van dat ras. Het zijn wel de eigenaren die daar niet mee om kunnen gaan overigens. Overenthousiasme en hyperactief speel-gedrag is echt typisch labrador de eerste 3-4 jaar. Zeker met een blije lakse baas gaat dat snel te ver.

Daar heb je helemaal gelijk in denk ik. Het zit in de aard van het beestje, maar als de eigenaren dat niet onderkennen, dan krijg je dus lompe, onbehouwen, overenthousiaste die je niet meer in kunt tomen.
En het vervelende van dit soort rassen is inderdaad dat veel mensen, die zomaar voor de leuk een hondje willen die vriendelijk en niet 'moeilijk' is, voor dit soort rassen kiezen.
En dan krijg je dit soort dingen

Precies, en dan supergoed socialiseren zodat er geen enkele angst meer inzit, lekker veel puppies laten mollen in puppyklasjes vol maltezers en andere mini's. Vervolgens de vervolgcursus in en dan helemaal stoppen met cursussen en sport. De rondjes kleiner en kleiner maken met wandelen etc.

Op een gegeven moment heb je enrgiebommen die helemaal geen remmen meer hebben want die hebben ze in hun "positieve" jeugd niet geleerd. Daarbij zijn goede labjes keiharde honden.

[Marion.]

Op een gegeven moment heb je enrgiebommen die helemaal geen remmen meer hebben want die hebben ze in hun "positieve" jeugd niet geleerd. Daarbij zijn goede labjes keiharde honden.

Labjes zijn echt keihard. Een wereld van verschil ook met een Golden

[Marion.]

Ik heb trouwens 1x in mijn leven Saar van zich af zien 'bijten'. Bij een erg opdringerige Lab-reu
Ze was toen al 2,5 jaar. Had deze vervelende reu al heel veel vaker gezien. Maar toen hij zich wilde vergrijpen aan pupje Miep van 5 maanden ofzo, vond Saar het genoeg en ging ze de confrontatie aan. En Saar heeft gewonnen

[Golden Stanley]

Haha, klasse Saar!

Moet wel zeggen dat je de 'werklabjes' er zo tussenuit pikt. Met de 'hyperactieven' wordt weinig tot niks mee gedaan en zijn totaal niet baasgericht, met de wat rustigere minder enthousiastelingen is veel mee getraind (hoop doen bij ons aan jachttraining en behendigheid). Dat is echt een wereld van verschil als je die tegenkomt.

[Marion.]

Moet wel zeggen dat je de 'werklabjes' er zo tussenuit pikt. Met de 'hyperactieven' wordt weinig tot niks mee gedaan en zijn totaal niet baasgericht, met de wat rustigere minder enthousiastelingen is veel mee getraind (hoop doen bij ons aan jachttraining en behendigheid). Dat is echt een wereld van verschil als je die tegenkomt.

Ik weet niet of dat de 'werklabjes' zijn.

Labjes zijn gewoon één bonk energie. Die moeten ze kwijt, hoe dan ook. Als de baas er niets mee onderneemt dan worden het dus van die irritante, ongeleide projectielen. Die energie moeten ze namelijk op de één of andere manier wel kwijt.
Dat is ook het grote verschil met Goldens, denk ik. Een Golden zijn energieniveau kun je "leiden". Als je hem nooit aan veel beweging went, dan 'eist' hij dat ook niet. Andersom trouwens ook denk ik. Die van mij staat rustig 3 uur nadat we terugkwamen van een 2-uur-durende wandeling weer voor de deur, zo van: "wat denk je ervan? Het is weer de hoogste tijd toch?" Maar als het dan op de een of andere manier niet zou kunnen, en er volgt een duidelijk "nee", dan legt Saar zich daar ook bij neer. Onder diep protest weliswaar, maar ze legt zich er wel bij neer.
Zo kun je ook heel makkelijk kachelkleedjes maken van je Golden. "Als je in huis maar koest bent, en gewoon gaat slapen!" Da's helemaal niet moeilijk om je Golden dat duidelijk te maken.

Bij een Lab werkt dat niet zo denk ik. Juist omdat ze zo boordevol energie zitten. Dat moet eruit. En zorgt de baas daar niet voor, dan zorgen ze daar zelf wel voor....

[Mama Sanneke]

Ik vind labradors hartstikke leuke honden, maar dan wel graag een beetje opgevoed. Als ik labradors tegenkom springen ze bijna altijd tegen me op. Ik loop echt niet in mijn nette kleren in het bos, maar op modderpoten zit ik nou ook niet te wachten. En dan vinden veel baasjes het nog ontzettend lollig ook, omdat hun hond zo leuk enthousiast is.

En van a jieta jieta cross cross, plets plets,
omkleden dan maar,
vriendelijk hondje, die lab van de buren.
Loopt de laatste tijd altijd aan de lijn, hoe zou dat komen ?
Sanneke

[Eline*]

Ik ben het niet helemaal eens met de invalshoek die gekozen wordt. Hypere labjes ontstaan door te zachte moeders en te grote nesten...in mijn ogen foute fok dus. Daar krijg je ongeremde projectielen van die de hondentaal gewoon niet goed beheersen en daardoor problemen hebben.
Ik denk dat de problemen met de labjes dus al liggen in de fok en nestperiode en niet zo zeer per definitie bij een slechte eigenaar.
Labjes, veel labjes en goldens trouwens ook zijn gesjeest. Ze praten erg vreemd met hun eigen soortgenoten, moet je maar eens opletten.
Recht op een vreemde hond afhollen en daarbij oogcontact makend (zo dominant als de pieten) en dat met de staart tussen je poten en in lage houding ( idd ja, onderdanig) en dan je collega ondersteboven lopen en hem ook nog de bek willen likken...snap jij het?

[Marion.]

Labjes, veel labjes en goldens trouwens ook zijn gesjeest. Ze praten erg vreemd met hun eigen soortgenoten, moet je maar eens opletten.
Recht op een vreemde hond afhollen en daarbij oogcontact makend (zo dominant als de pieten) en dat met de staart tussen je poten en in lage houding ( idd ja, onderdanig) en dan je collega ondersteboven lopen en hem ook nog de bek willen likken...snap jij het?

Ben ik niet met je eens. Geen van mijn 4 goldens zou zomaar op een andere hond afhollen. En al helemaal niet hun collega's ondersteboven hollen.
Ik kan mijn beide honden zonder problemen loslaten in een vreemde roedel hoor, moet jij maar eens opletten

[Golden Stanley]

Nee, kan ik me ook niet in vinden. Hier lopen heel wat prachtige Labjes rond van zeer goeie fokkers. En die honden zijn absoluut niet hyperactief, maar hebben natuurlijk wel een gezonde portie werklust. Die eigenaren doen ook veel met die honden, net zoals ik trouwens. En dat is te merken aan de algehele opvoeding van zo'n hond. Niks afdenderen op een roedel, maar in hun eigen hondentaal 'vragen' ze of ze er tussen mogen.
Heel bedeesd in een zijwaartse houding zoeken ze contact. Maar pas als ik vrijgeef, want ik bepaal in welke roedel ze mogen 'indringen'. Dat is de verzameling van honden op 1 gedeelte strand. Dan is het even checken wie wie is en dan pas kan er gespeeld worden. En Stanley weet dat hij nooit op een onbekende roedel mag afstormen, want dan krijgt ie op z'n donder dus die intentie is er ook niet. Whooper moet dat nog leren, maar heeft gelukkig een goed voorbeeld aan Stanley.
De hyperactieve labjes die ik hier heel veel zie, komen helaas van broodfokkers af. Daar wordt i.d.d. echt niet gekeken naar de verschillende karakters etc. en die honden zijn vaak blind van enthousiasme. Niet alleen buiten maar ook in normale thuissituaties.
Dan heb je nog het type mooie labrador bij goeie fokker aangeschaft, maar niet weten hem in zijn element te houden laat staan opvoeden.
Daar ken ik er ook een paar van, maar die zijn absoluut niet hyperactief.
Lappen alles wat de baas hen verbiedt aan hun laars en gaan heeeel rustig toch hun gang. Verder ken ik 1 overactieve Golden (een volle reu), maar die krijgt ook de kans om overal op af te stormen en ook dat wijt ik aan een niet consequente opvoeding. Als die hond een duidelijke baas had gehad, heb je daar een klassehond aan.

[Eline*]

Stanley, wij zijn het gewoon eens en Marion, noem ik Miep en Saar bij naam?

[Marion.]

Stanley, wij zijn het gewoon eens en Marion, noem ik Miep en Saar bij naam?

Foute fok kan ik in meegaan (hoewel "te zachte moeders en te grote nesten" me net effe te ver gezocht is ), maar dan nog is wat je daarna met de hond doet de hoofdoorzaak van overactieve honden die hun energie niet kwijt kunnen.