dat onze blonde dame niet fantastisch meer loopt weten we al even, wat wil je ook, ze is 14 inmiddels... maar vanochtend kon ze echt niet meer overeind komen even. Pootje rechtsvoor en pootje linksachter werkten niet mee, ze zakte er echt door. De coordinatie erover was ze ook vooral kwijt, zo leek het wel.
Door haar op te tillen en dan voorzichtig neer te zetten wel het voorpootje weer enigzins werkzaam gekregen, ze wilde althans er eerst mee op de bovenkant van de teentjes gaan staan maar die hebben we zelf echt bewsut weer goed gezet. Daarna naar beneden getild op het gras buiten gezet, eerst nog vast gehouden tot ze weer een beetje stabiel stond, daarna wilde ze gaan lopen maar ze zwalkte echt behoorlijk. Gelukkig trok dat wel wat bij en ze leek niet echt pijn te hebben. Ze wilde ook nog per se mee wandelen zelfs! En ze heeft het met wat geduld en hulp ook gehaald heen en weer naar het veldje.
Intussen had ik de dierenarts al gebeld natuurlijk dus daar stonden we al vroeg vanochtend. Je zag ook toen nog aan haar dat ze niet zo heel goed leek te weten waar die achterpoot stond. Nog steeds liep ze er bij of ze wat teveel gezopen had, maar al wel steeds minder erg. Alleen als ze die poot verkeerd neerzet (te dichtbij, te ver weg, op de andere voet) is ze nog erg instabiel.
Toch is ze wel goed bij met haar koppie. Vanochted vroeg was ze wat onrustig en paniekerig, maar later en bij de dierenarts wist ze duidelijk heel goed waar ze was. Ze loopt ook niet tegen dingen op omdat ze het niet snapt ofzo, vanochtend vroeg wel omdat ze zich gewoon niet kon houden en niet kon sturen.
Het lijkt een probleem te zijn van zenuwbanen en/of het evenwichtsorgaan
De dierenarts heeft haar een prednisonkuur gegeven in de hoop dat de zenuwbanen weer wat beter hun werk gaan doen. Natuurlijk is het troep, maar we houden de mogelijke bijwerkingen goed in de gaten en het is ook maar bedoeld als korte kuur die snel weer wordt afgebouwd. En we hebben foldermateriaal gekregen van een dierenfysiotherapeut, in de hoop dat fysio kan helpen de spieren weer wat soepeler te maken en misschien weer ietsje meer op te bouwen. De laatste tijd zijn die namelijk, met name op haar bovenbenen/kont, wel snel achteruit gegaan.
Inmiddels gaat het al weer stukken beter als vanochtend, en mevrouw ligt al weer op de bank te pitten (zelf op gesprongen...
Toen ze vanochtend niet overeind kon komen had ik nogal een "begin van het einde" gevoel, dat is nu wel weer weg gelukkig.
Ik hoop echt dat het snel weer "normaal" wordt... dat ze geen jonge blom van 2 meer is weten we natuurlijk, maar ze heeft er nog zoveel zin in om leuk te leven dat het lichaam echt nog een tijdje langer mee moet hoor...
Zijn er hier mensen die ervaring hebben met fysio bij ouwe hondjes?
