ik ben zelf het grootste obstakel

[Baily]

in de strijd om de gehoorzaamheid met mijn hond.

Als niemand op me let ben ik voor mijn hond vaak het leukste wat er is, hij luistert goed en komt met plezier naar me toe rennen. Oefenen is dan leuk omdat alles wat hij goed doet meegenomen is en dat heeft een sneeuwbalaffect zodat het steeds beter gaat.

Maar op het moment dat ik op cursus bent, klap ik dicht. Mijn hond gedraagt zich dan als en opgefokt nerveus wrak zonder aandacht voor mij.

Ik ben ook altijd degene die z'n hond niet luistert op cursus, krijg meewarige blikken over me heen, adviezen die ik van de zenuwen amper hoor. Alle fikkies volgen en van mijn hond kan ik op dat moment niet eens z'n aandacht vangen.

Op het moment dat ik het hek uit stap, word het rustig, bij mij en bij de hond. Thuis ga ik rustig zitten met een bak koffie, hond komt voor me zitten, kijkt vol aandacht. Ik ga met mijn hand naar mijn zak, hij volgt me op de voet en gaat keurig zitten, heeft een hele tijd aandacht voor me door me recht aan te kijken op een manier waarvoor ik het allemaal doe en waar ik zo van opknap.

Ik voel me rot als mensen zeggen dat de band tussen de hond en de baas niet goed genoeg is. Niet dat ze dat zeggen, maar op een vorige cursus met een andere hond wel. En dat heeft me zo pijn gedaan dat ik nu gewoon op het moment wacht dat het niet goed gaat, wat dan uiteraard ook niet lang duurt. Ik weet dat het aan me zelf ligt en ik weet dat de hond reageert op signalen van mij waarvan ik zelf niet weet dat ik ze uitstraal. Maar hoe doorbreek ik dit. Mijn hond kent me beter als ik mezelf ken lijkt het wel dus die hou ik niet voor de gek. Ik voel me gewoon vreselijk onzeker.

[billy]

Hoi
Ik weet wat je moet meemaken.
Ik heb hetzelfde met Manager , mn Lakeland terrier gehad.
Niks deed hij op cursus , hij maakte zich een dag ervoor al druk en blafte , gromde , viel andere honden aan.
Er waren zelfs honden die al bibberde als Manager aankwam. 8O
Daardoor werd ik zelf ook steeds onzekerder en Manager steeds erger.
Toen kwamen er mensen die klaagden over dat ik maar beter weg kon blijven. 8O
Nou dat doe ik dus dan juist niet , maar ben uiteindelijk toch maar gestopt en gelijk ging het veel beter met Manager.
Hoe je het moet doorbreken weet ik niet maar wens je wel succes
Groetjes Els

[Hera]

Zoiets heb ik ook op cursus. Ik klap helemaal dicht en dat merkt mijn hond denk ik ook, zodat het veranderd in een kreng. Eenmaal thuisgekomen is het weer de alerte hond zoals altijd. Ik weet hoe moeilijk het is om niet dicht te klappen, mij lukt het niet. Nu ben ik gestopt met cursus en is er een heerlijke rust hier . Ik train haar thuis wel.

[Golden Stanley]

Kun je niet naar een andere hondenschool, misschien kleinschaliger waar je je probleem duidelijk uitlegt en die trainers daarop kunnen inspelen?
Dat heb ik nl. met Stanley gedaan en pas toen ging het echt stukken beter met mijn zelfvertrouwen en had ik ontzettend veel plezier in het trainen van mijn hond op de club. Nu Stanley 2,5 is durf ik het wel aan om naar de gewone KC de GG Club te doen, maar dat prestatiegerichte hoeft voor mij echt niet, dus blijf ik lekker nog een jaartje hangen bij de DB.

[droopy]

inderdaad bespreekbaar maken bij je trainer. Als hij/zij niet weet dat je onzeker bent en dichtklapt wordt het wel heel lastig. Misschien kan je eens een prive les vragen om je zelfvertrouwen wat op te krikken.
Ik moet zeggen dat ik een hoop hulp gehad heb bij mijn B-cursus ondanks mijn ziek zijn. Als ik het even niet meer trok werd Pebbles overgenomen door de trainster en die deed de oefening dan voor met haar. Dan had ze toch even de ervaring van de oefening en kon ik thuis verder oefenen.
Zit er in jouw groep niemand waar je goed mee overweg kan. Daar kan je je misschien een beetje aan optrekken. Wil ook nog wel eens schelen.
Ja dat dichtklappen is heel vervelend............................

[Angeniet]

Mede om die reden ben ik met Juda gestopt met de B-cursus.
Eén hond van onze groep was een "superhond" in de ogen van iedereen, dat ging echt ook hartstikke leuk. Erg leergierig en een leuk baasje. Binnen no time hadden ze alle oefeningen onder de knie.
Zeker in vergelijking met Juda, die "lig" voor "zit" aanhoorde, er zo uitgebreid erbij ging liggen dat er geen beweging in te krijgen was, veel liever snuffelde hij het veld af.
En ik voelde me doodongelukkig, stom en dom, ik werd steeds meer onzeker. Juda had er geen plezier in en ik ook niet.
Gestopt met trainen en lekker thuis dooroefenen.
Nu is hij 2 en zo langzamerhand begint hij het leuk te vinden, graag wil ik weer met hem beginnen op cursus. Eerst Izzy, want zij is er inmiddels echt aan toe. Ben benieuwd hoe dat gaat....

[Baily]

Ja het is ook zo dat ik me zo ongelukkig voel op dat moment omdat ik me zo vreselijk stom voel. Ik kan wel zeggen dat hij het thuis wel doet maar dat gelooft natuurlijk niemand.

En hij kan het zo goed, dus dan zou je zeggen waarom een cursus. Ik wil graag de oefeningen uitbreiden, want volg doet hij wel met een brokje in mijn hand, en dan voor tien passen ofzo, maar hoe bouw je dat op en hoe bouw je dat brokje af. Daar is het me eigenlijk om te doen. Ook omdat honden in het algemeen beter gaan luisteren als er meer eisen aan worden gesteld. Ze kunnen alles wel, maar niet lang genoeg en veel te vrijblijvend moet ik tot mijn schande bekennen.

Omdat ik vier honden heb wil ik ze gewoon allemaal tegelijk mee kunnen nemen naar het bos en allemaal zonodig goed onder appel hebben. Misschien leg ik de lat wel te hoog, ik weet het niet.

Apart luisteren ze wel en met zijn tweeen ook, maar het zijn net eventjes die puntjes op de i zeg maar. En ik vind het leuk om met mijn honden allemaal apart iets te doen. Ik wil eventueel met 1 hond gaan flyballen. Maar dan moet je dus eerst een gehoorzaamheidscursus hebben gedaan. Dus vandaar.

Maar ik zie er tegenop in plaats van dat het leuk is.

[Baily]

Mede om die reden ben ik met Juda gestopt met de B-cursus.
Eén hond van onze groep was een "superhond" in de ogen van iedereen, dat ging echt ook hartstikke leuk. Erg leergierig en een leuk baasje. Binnen no time hadden ze alle oefeningen onder de knie.
Zeker in vergelijking met Juda, die "lig" voor "zit" aanhoorde, er zo uitgebreid erbij ging liggen dat er geen beweging in te krijgen was, veel liever snuffelde hij het veld af.
En ik voelde me doodongelukkig, stom en dom, ik werd steeds meer onzeker. Juda had er geen plezier in en ik ook niet.
Gestopt met trainen en lekker thuis dooroefenen.
Nu is hij 2 en zo langzamerhand begint hij het leuk te vinden, graag wil ik weer met hem beginnen op cursus. Eerst Izzy, want zij is er inmiddels echt aan toe. Ben benieuwd hoe dat gaat....

ik moet zeggen dat ik wel blij ben dat ik niet de enige ben. ik voelde mezelf echt buiten het feit dat ik mezelf als stom vond omdat het niet lukte, ook zo stom dat ik het me zo aantrok.

En tot de cursus begon, heb ik met ze geoefend zonder enige druk en dat ging hartstikke goed. Ik merk nu dat ik ook met het zelf oefenen thuis meer gespannen ben omdat ik dan denk dat ze het wel volgende keer al weer beter moeten kunnen en dat merkt mijn hond. Dus trainen word minder leuk.

Het ligt dus echt gewoon aan mezelf en niet aan de hond. Maar het komt ook doordat ze dan zeggen dat hoe leuker de hond jou vind hoe harder ze hun best doen of hoe meer aandacht ze voor je hebben. Dus als mijn hond geen aandacht heeft voor mij, voelt het alsof hij me niet moet. En daar word ik dus zo onzeker van.

Maar dat meerdere mensen dit hebben vind ik wel vervelend voor iedereen maar ik moet zeggen dat ik blij ben dat het toch wel een beetje herkenbaar is.

[Golden Stanley]

Mede om die reden ben ik met Juda gestopt met de B-cursus.
Eén hond van onze groep was een "superhond" in de ogen van iedereen, dat ging echt ook hartstikke leuk. Erg leergierig en een leuk baasje. Binnen no time hadden ze alle oefeningen onder de knie.
Zeker in vergelijking met Juda, die "lig" voor "zit" aanhoorde, er zo uitgebreid erbij ging liggen dat er geen beweging in te krijgen was, veel liever snuffelde hij het veld af.
En ik voelde me doodongelukkig, stom en dom, ik werd steeds meer onzeker. Juda had er geen plezier in en ik ook niet.
Gestopt met trainen en lekker thuis dooroefenen.
Nu is hij 2 en zo langzamerhand begint hij het leuk te vinden, graag wil ik weer met hem beginnen op cursus. Eerst Izzy, want zij is er inmiddels echt aan toe. Ben benieuwd hoe dat gaat....

ik moet zeggen dat ik wel blij ben dat ik niet de enige ben. ik voelde mezelf echt buiten het feit dat ik mezelf als stom vond omdat het niet lukte, ook zo stom dat ik het me zo aantrok.

En tot de cursus begon, heb ik met ze geoefend zonder enige druk en dat ging hartstikke goed. Ik merk nu dat ik ook met het zelf oefenen thuis meer gespannen ben omdat ik dan denk dat ze het wel volgende keer al weer beter moeten kunnen en dat merkt mijn hond. Dus trainen word minder leuk.

Het ligt dus echt gewoon aan mezelf en niet aan de hond. Maar het komt ook doordat ze dan zeggen dat hoe leuker de hond jou vind hoe harder ze hun best doen of hoe meer aandacht ze voor je hebben. Dus als mijn hond geen aandacht heeft voor mij, voelt het alsof hij me niet moet. En daar word ik dus zo onzeker van.
Maar dat meerdere mensen dit hebben vind ik wel vervelend voor iedereen maar ik moet zeggen dat ik blij ben dat het toch wel een beetje herkenbaar is.

Iedere hond heeft een eigen karakter, vergeet dat niet. De 1 is ontzettend baasgericht in de meest extreme situaties, de ander is het type flierefluiter en ontzettend vatbaar voor prikkels van buitenaf (dat is mijn Stanley dus). Dan kun je al dansend op je kop gaan staan en dan nog is de prikkel belangrijker dan de baas op dat moment. Maar dat wil absoluut niet zeggen dat dat type hond jou niet moet als baas. Ben je gek.
Daar gaat gewoon een stuk training inzitten en dat trainen begint in de eerste plaats op een trainingsveld en dat diep je uit in omgevingssituaties.

Wat Angeniet schrijft, heb ik ook meegemaakt in het eerste jaar van Stanley. Tijdens het wachten gras vreten, blaadjes opsnuiven, stokkies knagen, gaten graven, zandhappen, uit nijd liggen rollen etc. En waarom? Mijn Stanley was te slim voor de groep. De oefeningen werden hem te saai en dat heeft ook nog 's geleid tot stressblaffen waar ik ook totaal geen hulp bij kreeg. Dan sta je daar met je goeie gedrag een lesje te volgen, met blikken van anderen die je inmiddels wel naar een andere planeet wensen, want het vooroordeel dat ik een k.....baas ben was al snel gemaakt. En als je dan aangaf, dat hij dat als ik thuis met hem train nooit doet, het gewoon leuk vindt om oefeningetjes te doen, word je zo quasie aangekeken van 'jaja, maak dat de kat maar wijs'.
Mijn zelfvertrouwen was daar ook totaal weg en ik ben er gestopt, gelukkig net op tijd. Heb een maandje niks gedaan en ben naar een kleinschalige hondenschool gegaan. Daar hebben Stanley en ik een fantastische training gehad (en nog), helemaal gebaseerd op het lezen van hondentaal en het creeren van rust in de hond en het opbouwen van zelfvertrouwen van de baas. En het spannend houden van de oefeningen met heel veel spelelementen. Na de eerste les voelde ik me zo trots, want ik had meteen al de aandacht van Stanley te pakken. En dat stressblaffen heeft ie nog een tijdje gedaan en ondertussen hebben we een methode gevonden om hem te doen stoppen en doet hij het echt bijna niet meer. Hij vindt het nu leuk op het trainingsveld! Maar dat komt grotendeels omdat ik me zelf lekker voel op die trainingen en dat straal je uit naar je hond.

Kun je niet 's een tijdje priveles volgen en dat aan die trainers duidelijk maken?

[Angeniet]

Ja, ik was ook wel even blij om te lezen dat jij en ik niet de enige zijn.
Haha, ik had daar echt het gevoel dat iedereen dacht: daar komt Miep met zo'n suffe Golden.
Ik moet wel zeggen dat ik er best veel geleerd heb over gedrag en signalen, ik kan nu veel beter mijn en andere honden lezen. Dat vond ik best moeilijk. Juda kan een enorme stijfkop zijn, en dan is ie op geen enkele manier te motiveren. Nu kan ik dat vaak voor zijn en is er niks aan de hand. Van die dingetjes.
Ook het kiezen van een hondenschool vond ik moeilijk, nu ben ik daar heel wat selectiever in. Ik zou het bijv. niet meer pikken als alle aandacht naar het slimste en leukste hondje van de groep uit zou gaan. Want dat vond ik ook behoorlijk demotiverend en hakte er best wel in.
Nu ben ik een jaartje verder en heb ik er veel zin in om met beide honden lekker aan de slag te gaan. En ook echt met meer zelfvertrouwen.
Ik ken mijn honden per slot van rekening het beste

[Eline*]

Waarom prent je jezelf zo in je hoofd dat het belangrijk is om het goed te doen op cursus? Faalangst belemmert en ontneemt je het plezier.
Misschien kan het je wat verlichting geven het eens te bespreken met je trainer. Dat je faalangst hebt en daardoor ook zo op ziet tegen de lessen.
En probeer voor jezelf je instelling te veranderen. Lessen zijn er om plezier te hebben..om te leren en dat betekent dat dingen gewoon mis mogen gaan en dat je er ook nog om mag lachen.
Een hond is een hond en jij bent jij. Wees er trots op en doe je eigen ding. je bent op les voor jezelf en niemand anders dan jij heeft er last van als het slecht gaat.

[Baily]

Ik ga het inderdaad bespreken met de trainer, ik moet wel zeggen dat de trainers wel aardig zijn. De groep is een beetje groot maar ik denk ook dat er gaandeweg afvallers zijn en dat ze daar rekening mee houden.

Mijn hond springt tijdens de les als een jojo heen en weer aan de lijn en trekt naar andere honden aan de lijn. Alles wat hij zo leuk vind om mee te spelen thuis vind hij daar niet leuk. Want dat heeft hij thuis ook. Maar zelfs een nieuw speeltje is niet leuk, want hij moet naar die leuke hondjes die op twee meter afstand staan.

En ik had me niet gerealiseerd dat het faalangst is, het verklaart wel veel moet ik zeggen. Maar daar staan en mezelf voorhouden dat ik me niet aan moet stellen werkt niet want de hond weet precies hoe ik me voel. Dus ik moet er echt maling aan hebben dat ik daar sta en het ongenoegen van iedereen op mijn hals haal. En dat valt nog niet mee.

[Eline*]

Dus ik moet er echt maling aan hebben dat ik daar sta en het ongenoegen van iedereen op mijn hals haal. En dat valt nog niet mee.

Verstoor je echt de les om het zo maar te zeggen?
Als dat zo is zou ik dat ook niet prettig vinden. Je kan je dan ook afvragen wat de cursus je oplevert en of dat het waard maakt om te gaan.
Als je iets graag wil en je vind het leuk moet je je niet in de weg laten zitten door je eigen gevoel, maar eraan werken omdat te veranderen.
Als je het niet leuk vind, maar om eén of andere reden toch vind dat je het moet doen, dan zou ik lekker thuis gaan oefenen.

[CopyKid]

Pfew... allemaal heel herkenbaar. Faalangst? Zou best wel kunnen kloppen! Bestaan daar pilletjes voor? :p:
Ben ook steeds vrij onrustig en gespannen voor de les. En de hond voelt dit ongelofelijk goed aan. Het helpt om een een stuk vroeger naar het oefenterrein te gaan nog voor de les begint. Je geeft jezelf zo de tijd om aan de situatie te wennen. Naarmate de les vordert gaat het hier beter, maar de eerste 10 minuten zijn een beetje een hel. Dan danst mijn hond ook steeds als een dolle koe op een neer (met een pijnlijke rug als resultaat). En is hij de enige die tegen de wijzers van de klok wil lopen als iedereen een rondje in wijzerszin doet. Daarbij komt ook dat het een grote hond (DD) is en niemand lijkt te snappen dat ook grote honden nog pup kunnen zijn. En thuis doet hij de oefeningen, zoals bij jullie ook het geval is, perfect. Het lijkt of mensen met een hond naar de hondenschool komen om te tonen hoe goed ie wel luistert. Het ding heet toch niet voor niets hondenschool? De laatste tijd ga ik gewoon niet meer. Hoewel ik besef dat mijn hond het contact met de andere honden nodig heeft. Ik had hem immers pas aan 4 maanden. Maar wanneer hij een andere hond ziet is hij zo door het dolle heen dat mijn ene arm nu langer lijkt (en misschien ook wel is) dan mijn andere... Alleen, het stoort de les echt wel. Zeker als je zowat de enige bent. En de blikken voel je echt wel in je (hevig belaste) rug priemen (Anderzijds besef ik ook dat iemand met faalangst de situatie vaak erger voorstelt dan ze in werkelijkheid is). Je kan, denk ik, best op je eentje oefenen, maar blijf dan niet de hele tijd rond je huis hangen. Verplaats je beetje bij beetje. Want aan een hond die enkel aandacht voor je heeft en luistert in de tuin heb je niet genoeg wil je af en toe eens de wijde wereld in trekken.

Succes!!!

CopyKid :

[Baily]

Dus ik moet er echt maling aan hebben dat ik daar sta en het ongenoegen van iedereen op mijn hals haal. En dat valt nog niet mee.

Verstoor je echt de les om het zo maar te zeggen?
Als dat zo is zou ik dat ook niet prettig vinden. Je kan je dan ook afvragen wat de cursus je oplevert en of dat het waard maakt om te gaan.
Als je iets graag wil en je vind het leuk moet je je niet in de weg laten zitten door je eigen gevoel, maar eraan werken omdat te veranderen.
Als je het niet leuk vind, maar om eén of andere reden toch vind dat je het moet doen, dan zou ik lekker thuis gaan oefenen.

Nou ja verstoren........... ......we zijn luidruchtig aanwezig, laat ik het zo zeggen........ . Tenminste, mijn hond wel in ieder geval. Want hij wil naar die andere honden en dat mag niet van mij. Dus trekt hij alles uit de kast om er wel te komen, wat dan nog steeds niet lukt, maar waar hij dus wel zijn ongenoegen luidkeels duidelijk over maakt. Hij maakt bijna complete salto's aan de lijn, gaat demonstratief op zijn rug liggen, probeert zijn halsband af te worstelen. Met kleine onderbrekingen want hij word er wel ietsje moe van........ En dan probeert hij het opneiuw, het is wel een doorzetter...........


Maar misschien zijn ze wel blij met me want dan zijn zij in ieder geval niet de slechtste van de klas...................

Nee...effe serieus, nu kan ik er wel om lachen maar ik voel me echt ellendig daar. En ik zou het toch wel vreselijk leuk vinden als alles wel goed gaat, maar ik weet niet of dat er in zit. Want met Beer heb ik toen met de cursus bereikt dat hij vooral niet meer naar me luisterde omdat het daar niet lukte. Toen kwam bij hem de omslag in zijn gedrag. Dus ik ben zelfs bang dat ik op het moment meer verpest als bereik. Ik denk dat ik mezelf een grens moet stellen in dit geval. Ik geef het nog een bepaalde tijd. Wordt het niet beter dan moet ik iets anders, ofwel priveles, ofwel mezelf in nog meer boeken gaan onderspitten. Hoelwe ik volgens mij bijna ieder boek over hondenopvoeding haast wel heb gelezen...........

[Eline*]

Wat wil je leren op de cursus dan?

[Baily]

Wat wil je leren op de cursus dan?

Ik wil mijn hond leren te volgen, en dan niet tien meter maar gewoon zo lang als ik het nodig vind. Niet dat het lang hoeft ofzo maar wel als het nodig is. Ik wil gewoon zo goed mogelijk mijn hond in de hand hebben.

Ik wil hem leren aandacht voor mij te hebben, direct hier te komen. Blijf een tijdje uitbreiden, ook als ik eventjes uit het zicht ben.

Misschien allemaal niet echt broodnodige dingen, maar voor mij wel als ik met vier honden door het bos loop. Ik heb laatst gehad dat de hele horde weg rende omdat eentje weg rende en de rest er achter aan. Dat zijn dus dingen waar ik niet tegen bestand ben en waardoor ik als een wrak door het bos loop..............

Ik hou van zekerheid. En met honden heb je dat natuurlijk niet 100% maar ik wil toch wel het best mogelijke bereiken.

[majelle]

Met Elmas mijn buitenlandertje ben ik ook op cursus geweest. 1 en al stress was ze en uit ontlading ging ze maar rennen en gek doen en piepen, was niet eens uit speelsigheid. Ben gewoon thuis met een clicker begonnen en wat geoefend met oefeningetjes vanaf het internet. Nu kan ze oefeningetjes. Maar op zo'n oefenterrein waar eigelijk constant wat van haar gevraagd werd al was het maar aandacht en aan de riem lopen, was niets voor haar, ze ging heel raar lopen nek omhoog ingetrokken en rare stelle pasjes. Ben gewoon gestopt. Mensen keken mij ook raar aan. punt 1 was een buitenlandse hond en zo te zien getraumatiseerd, voor mij erg frustrerend want zo in de war was ze normaal niet. Kun je niet met een andere hond gaan trainen, eentje waar het wat beter mee lukt. Dan leer je zo de oefeningen en dan leer je het die ene apart van de rest.

groetjes majelle

[Baily]

Met Elmas mijn buitenlandertje ben ik ook op cursus geweest. 1 en al stress was ze en uit ontlading ging ze maar rennen en gek doen en piepen, was niet eens uit speelsigheid. Ben gewoon thuis met een clicker begonnen en wat geoefend met oefeningetjes vanaf het internet. Nu kan ze oefeningetjes. Maar op zo'n oefenterrein waar eigelijk constant wat van haar gevraagd werd al was het maar aandacht en aan de riem lopen, was niets voor haar, ze ging heel raar lopen nek omhoog ingetrokken en rare stelle pasjes. Ben gewoon gestopt. Mensen keken mij ook raar aan. punt 1 was een buitenlandse hond en zo te zien getraumatiseerd, voor mij erg frustrerend want zo in de war was ze normaal niet. Kun je niet met een andere hond gaan trainen, eentje waar het wat beter mee lukt. Dan leer je zo de oefeningen en dan leer je het die ene apart van de rest.

groetjes majelle

Ja, maar deze hond waar ik mee ga is al de beste optie ..........

Ik heb een hond die uitvalt aan de lijn tegen andere honden, dus ook niet erg representatief. Dan nog eentje die er een sport van maakt om vooral zijn eigen gang te gaan, maar die is trouwens wel heel lief............ en nog een hond die nauwelijks beseft dat ze hond is............... 8O 8O

Nu ik het zo lees weet ik niet of ik nou wel zo´n evenwichtig roedeltje heb, maar in het echt vallen ze erg mee hoor............... 8O

[Belle]

Belle deed het ook zo slecht op de hondenschool, graspollen uit de grond, kuilen graven, alle kanten op schieten, kortom ze deed van alles, behalve de oefeningen. De enige hulp die ik van de trainer kreeg was het advies Belle harder aan te pakken. Dit vond ik niet bij mij passen en ook niet bij de hond. Belle was (naar mijn idee dan) niet ongehoorzaam uit pesterigheid of dominantie, maar eerder omdat er te hoge eisen werden gesteld voor een pup/jonge hond. Ik werd hier ook onzeker van en kreeg steeds minder zin in de cursus. Ik ben toen naar een andere cursus gegaan, waar met de clicker werd gewerkt en met kleine groepjes (hooguit 6 mensen/honden). Ook werd daar de uitleg van te voren gegeven en niet tussen de oefeningen door. De honden hoefden dus niet steeds te wachten.
Hier heeft Belle het hartstikke goed gedaan en voelde ik me ook veel beter om m'n gemak. Hier werd ook echt advies gegeven en gezocht naar oplossingen als een hond het niet goed deed, i.t.t. die eerdere cursus, waar maar op een manier werd gewerkt en als dat niet ging, dan was je niet streng genoeg.
Hiervoor heb ik een bloedhond gehad, die het tegen elke verwachting in heel goed deed op de cursus, zelfs nog een keer eerste geworden bij een gehoorzaamheidswedstrijd. Alleen buiten de cursus luisterde ze minder goed. Dan heb ik liever een hond die je op de cursus voor gek zet en in het dagelijks leven redelijk luistert.

[samX]

Wat een opluchting om dit te lezen. Ook bij mij was de hondencursus een ramp. Sam luisterde helemaal nergens meer naar. En dat gesjor aan de riem werkte alleen maar averechts, ik vond het ook geen prettige methode.
Toen de instructrice op een gegeven moment tgen mij tekeer ging, "hij heeft schijt aan je", ben ik ermee gestopt.
Ik ben (nog) meer gaan lezen over opvoeding van je hond en thuis gaan oefenen. Het gaat nu prima. Niet perfect, maar dat hoeft ook niet.

[Baily]

Wat een opluchting om dit te lezen. Ook bij mij was de hondencursus een ramp. Sam luisterde helemaal nergens meer naar. En dat gesjor aan de riem werkte alleen maar averechts, ik vond het ook geen prettige methode.
Toen de instructrice op een gegeven moment tgen mij tekeer ging, "hij heeft schijt aan je", ben ik ermee gestopt.
Ik ben (nog) meer gaan lezen over opvoeding van je hond en thuis gaan oefenen. Het gaat nu prima. Niet perfect, maar dat hoeft ook niet.

Hartstikke, goed......... Oefende jij soms in het Zuiderpark of de Erasmusweg, dan weet ik denk ik wel welke cursus je bedoelt.

[samX]

Nee, maar met welke methode trainen ze daar dan? We willen er namelijk een hond bij en daarmee willen we wel weer naar een puppycursus. Ik wil binnenkort een keer gaan kijken bij Vlietstede.

[irstas]

op de cursus waar ik ben geweest was er ook een hond die niet luisterden en alleen maar lol wilde maken het baasje werd hier ook onzeker van en wilde niet meer komen, maar de leraren hebben haar en de hond gewoon vaak appart laten lopen van de groep en andere dingen laten doen die de hond wel deed, uiteindelijk is ze geslaagd met haar hond!! dus ik vind het echt belachelijk als ze je zeggen niet meer te komen.ik vond het niet erg zo leert mijn hond ook te luisteren terwijl een andere hond als een gek rondblaft en trekt, het is zeker moeilijk voor de andere honden maar toch ook wel goed.

[pooh]

ik weet niet hoe lang je het "volgen" al oefent met je hond, maar wij zijn nu pas een week of 8 bezig en het werkt voor geen meter

Op cursus doet ze het redelijk (zeg maar een 6je op het rapport) maar op straat houden we het nog 2 passen vol. Ik kan er nu nog wel om lachen het is per slot van rekening nog een pup. Bovendien weet ik zeker dat als je als baasje je best doet en geduldig blijft het allemaal wel goed komt.

En misschien vindt je hond het helemaal geen leuke oefening. Volgens mij vind onze pup het nl ook niet leuk om te volgen. Ze ziet er denk ik het nut niet van in (voor zover een hond daar bij stil kan staan dan)

Komt vast goed hoor, gewoon volhouden.

[irstas]

er zijn ook combi cursussen bv gehoorzaamheid in combinatie met behendigheid dit is voor de hond heel erg leuk want het is afwisselend.

[Net]

Wat ben ik blij om te lezen dat ik niet de enigste ben met dit probleem. Wij hebben de puppycursus gedaan en daarna zijn we begonnen met de gehoorzaamheidscursus. Ik was zo zenuwachtig als de pest en Duke had totaal geen aandacht voor mij. Thuis ging alles hartstikke goed en Duke wilde graag nieuwe dingen leren. Uiteindelijk zijn we maar gestopt met de cursus. Natuurlijk lag het aan m'n eigen onzekerheid dat het zo slecht ging, maar achteraf vind ik de cursus ook nogal twijfelachtig. Zo liep er n b.v. een doberman die niet op 'hier' reageerde. 'Tja, typisch een doberman' zeiden ze dan. Dat zeiden ze ook bij een Boxer die constant bleef springen en bij een hond die in zijn lijn bleef bijten. Daarbij waren er verschillende mensen (uiteraard zat ik daar ook weer tussen ) waarbij het commando 'volg' niet duidelijk was. Dit kan de hond maar kort volhouden werd gezegd. Hoe moet je je hond dan naast je laten lopen bij het uitlaten? Voor het opspringen tegen mensen werd geopperd 'zit' te gebruiken. Dat vond ik helemaal niets; een hond die zo blij is dat ie mensen ziet, laten zitten. Dus heb ik Duke 'laag' geleerd, werkt goed. Dat heb ik nog wel gezegd op de cursus, dat ik zitten maar niets vond bij opspringen en 'laag' gebruikte. Natuurlijk wou de trainster dat ik dat ff voordeed. 3x Raden wat de hond deed....Ik ga echt niet meer naar cursus, manlief gaat het nu proberen. Is dat misschien een optie?

[Mama Sanneke]

in de strijd om de gehoorzaamheid met mijn hond.

Als niemand op me let ben ik voor mijn hond vaak het leukste wat er is, hij luistert goed en komt met plezier naar me toe rennen. Oefenen is dan leuk omdat alles wat hij goed doet meegenomen is en dat heeft een sneeuwbalaffect zodat het steeds beter gaat.

Maar op het moment dat ik op cursus bent, klap ik dicht. Mijn hond gedraagt zich dan als en opgefokt nerveus wrak zonder aandacht voor mij.

Ik ben ook altijd degene die z'n hond niet luistert op cursus, krijg meewarige blikken over me heen, adviezen die ik van de zenuwen amper hoor. Alle fikkies volgen en van mijn hond kan ik op dat moment niet eens z'n aandacht vangen.

Op het moment dat ik het hek uit stap, word het rustig, bij mij en bij de hond. Thuis ga ik rustig zitten met een bak koffie, hond komt voor me zitten, kijkt vol aandacht. Ik ga met mijn hand naar mijn zak, hij volgt me op de voet en gaat keurig zitten, heeft een hele tijd aandacht voor me door me recht aan te kijken op een manier waarvoor ik het allemaal doe en waar ik zo van opknap.

Ik voel me rot als mensen zeggen dat de band tussen de hond en de baas niet goed genoeg is. Niet dat ze dat zeggen, maar op een vorige cursus met een andere hond wel. En dat heeft me zo pijn gedaan dat ik nu gewoon op het moment wacht dat het niet goed gaat, wat dan uiteraard ook niet lang duurt. Ik weet dat het aan me zelf ligt en ik weet dat de hond reageert op signalen van mij waarvan ik zelf niet weet dat ik ze uitstraal. Maar hoe doorbreek ik dit. Mijn hond kent me beter als ik mezelf ken lijkt het wel dus die hou ik niet voor de gek. Ik voel me gewoon vreselijk onzeker.

Hier idem,
misschien heb ik dat gevoel wel overgezet op Luka.
Maar ik ben niet met dat gevoel begonnen.
Echter in de chaos van die grote groep, het lawaai, etc... kon ik mijn draai niet vinden.
En ik wou zo graag oefenen met Luka, tot de trainster hem pijn deed.
Toen was de maat vol.
Sanneke

[Mama Sanneke]

Tenslotte heb ik ook geleerd dat ik moet zijn met mijn hond
zoals ik wil en niet zoals andere dat zouden willen.
En wat "ik" verlang van Luka, ben ik daar niet tevreden over
dan oefen ik verder.
Sanneke

[gyanty]

Mijn zus is ook gestopt omdat ze met Mano niks kon presteren, maar ik vraag me af waarom je train je dan. Ik zelf heb altijd voor mijn plezier getrained. Cursus moet je niet als presteren zien, maar als een vrijetijdsbesteding met je hond, ff iets alleen gaan doen met je hond. Als je dat ik je achterhoofd houdt en schijt heb om alle mensen om je heen, ga je een stuk relaxter de training in. Leg de lat niet zo hoog voor jezelf, wat kan jou het schelen als je 10 keer zakt voor een examen...... je doet er ten minste wat aan en laat je niet meteen uit het veld slaan, ja ik snap ook best dat het niet altijd leuks is. ik heb bij Bas in de c cursus ook de lat wel eens te hoog gelegt (bij de oefening staan en terug plaats) waardoor ik dus niks met Bas kon. Toen ik een manier vond, om zelf rustig te blijven, ging Bas met sprongen achter uit. Wees trouwens niet bang om alternatieve methoden te gebruiken voor het aanleren van bepaale dingen. Tis soms zelf ff uitproberen wat werkt bij je hond...