Dino loopt af en toe mank, morgen naar d.a.

[Baily]

Dino is 1 jaar oud, en heeft regelmatig last van zijn rechterachterpoot. Iedere keer als hij er last van heeft en ik daarna naar de d.a. ga is het over en kan de d.a. niks meer vinden. Maar ondertussen loopt hij iedere dag wel een paar keer een uurtje te hinken. Als hij heeft geslapen en opstaat, hij houdt zijn poot raar als hij gaat zitten, dan blijft hij met 1 bil iets omhoog, de pijnlijke kant. Als hij heeft gerend dan is het daarna vaak mis. Maar hij is supersnel en beweeglijk, je kunt hem haast ook niet beperken in zijn beweging.

Vanmorgen weer hinken en bij mij willen zitten, rillend zat hij op schoot, zo zielig. En het is nogal een eigenheimertje. Meestal zit hij alleen rustig bij me als hij zich niet lekker voelt.

Dus ik was het zat, en heb de d.a. gebeld dat ik wil dat er foto's worden gemaakt, ik ga hem niet eerst nog laten onderzoeken want door zijn verleden vindt hij dat vreselijk als een vreemde hem aanraakt. Dus morgen krijgt hij een roesje, en er worden foto's gemaakt. Als de foto's goed zijn, wil ik ook dat er bloed wordt afgenomen endat hij wordt onderzocht op leishmaniose. Daarvan is mank lopen ook een symptoom. En hij komt uit het buitenland. Als hij dan toch een roesje krijgt kunnen ze makkelijk eventjes wat bloed afnemen. Ik hoop dat ze iets vinden, niet dat ik zou willen dat hij wat heeft, maar dit is ook niks.

[Eline*]

Ik ben benieuwd. Goed aangepakt van je trouwens!
Ik hoop dat het niet iets van leishmaniose is..
Niet dat iets anders aan zijn botten nou leuk is, maar leishmaniose vind ik helemaal brrr!

[Baily]

Dino wordt zo geopereerd, hij heeft een patella luxatie. Dat betekent dat de knieschijf los zwerft door de poot en dat hij dus aan de zijkant van de knie terecht kan komen waardoor Dino zijn poot niet meer kan buigen. Ook veroorzaakt dit dus veel pijn. En ook de kraakbeenbeschadigingen die hierdoor zijn ontstaan zorgen voor pijn.

Het herstel gaat waarschijnlijk ongeveer 6 weken duren waarvan de eerste twee absolute rust. Dat gaat nog niet meevallen met die druktemaker. Maar als hij er straks maar weer goed op kan lopen, de rest komen we wel door.

voor 80 % van de honden die dit hebben verbeterd de situatie aanzienlijk na operatie, alleen is er kans op artrose na verloop van tijd, ook door de kraakbeenbeschadigingen die er al zijn. En de pezen schijnen nu anders te zijn gaan lopen, precies weet ik het niet. Ik stond daar met een hoofd als een zeef, je hoort zoveel tegelijk.Keus om het zo te laten had ik niet, dus dan maar gelijk opereren.

Ik ben wel blij inderdaad dat in ieder geval leishmaniose niet de oorzaak is. Dat is toch wel een heel beroerde ziekte en nu gelukkig niet aan de orde.

[bram en thijs]

Veel succes en beterschap voor Dino

[Femia]

Alles goed gegaan met Dino? Heel veel beterschap en een spoedig herstel Dino!

[Baily]

Hij kon gisteravond om 19.00 uur naar huis, hij was wel erg zielig. Wat denk ik de grootste indruk gemaakt heeft is de tijd bij de d.a. Hij was in paniek toen hij weer thuis was, als ik ook maar een meter uit de buurt ging. Vanmorgen gaat het al weer wat beter, hij heeft z'n pijnstillers gehad en ligt nu te slapen. Maar hij heeft nog niet geplast. Wel een kopje water op, gevoerd met een pipetje want hij wilde niet zelf drinken. Nou ja, nog heel eventjes aankijken maar denk ik.

[Ginna]

Veel sterkte met het herstel van Dino.

Kan een van jullie me vertellen wat leishmaniose voor een ziekte is?

Ginna

[Caro.]

Ahhhhh arme Dino :cry2: Wel fijn aan de ene kant dat je nu weet wat er aan de hand is en ook dat een operatie waarschijnlijk alles/veel oplost.

Dikke beterschapsknuffels voor zielige Dino!

[miekmiek]

Jemig wat moet je dan snel beslissen. Lijkt me heel naar! Ik hoop dat de operatie succes zal hebben. Waren er echt geen andere oplossingen? Waarschijnlijk was de luxatie in zo'n ernstige vorm dat operatie de enige oplossing is? Onze DA vertelde ons dat er ook stemmen opgaan dat met therapie en training ook veel voorkomen kan worden, maar dan vooral bij beginnende luxatie.
Tommie heeft namelijk ook 'iets' met zijn achterpoot en de DA dacht meteen aan luxatie. Aangezien tommie er niet veel last van heeft zijn we er nog niet mee verder gegaan, ik sta een beetje kritisch tegenover een operatie. Wil er eerst veel meer over weten. (en bij tommie is het niet zo dringend als bij jullie het geval is)
Tommie is ook zo beweeglijk trouwens, zes weken volledige rust....dat zou wat zijn! Sterkte en beterschap voor de komende weken!!

[Angeniet]

Beterschap en een knuffel voor Dino!
Ik ben blij voor je dat het geen leishmaniose is!

[Angeniet]

Veel sterkte met het herstel van Dino.

Kan een van jullie me vertellen wat leishmaniose voor een ziekte is?

Ginna

Even voor je opgezocht:
Deze ziekte komt met name bij honden voor in de gebieden rond de Middelandse Zee en wordt overgebracht door de zandvlieg.
Op de sites van buitenlandse honden staat veel info over deze ziekte.

De symptomen zijn divers en niet altijd specifiek voor deze ziekte; zichtbaar voor ons zijn bijvoorbeeld vermargering, haaruitval, huidschilfers, kale oorranden, zweren op of in de neus, sterke en afwijkende nagelgroei, bindvliesontsteking, moeheid, en gewrichtspijnen (kreupel lopen).
Buiten ons waarnemingsvermogen gebeurd meer. Door de Leishmania worden de inwendige organen aangetast: hart, lever, nieren, beenmerg, milt, etc.
Niet alle symptomen hoeven tegelijk aanwezig te zijn. Soms zijn de zichtbare symptomen heel subtiel en kan alleen bloedonderzoek (of beenmerg onderzoek) duidelijkheid verschaffen.

Honden met Leishmaniose kunnen zoals eerder gezegd behandeld worden. Er zijn diverse middelen voor handen. In Nederland wordt hoofdzakelijk behandeld met het humane geneesmiddel Allopurinol. Dit is een middel dat bij mensens ingezet wordt bij jicht. Eenvoudig gezegd voorkomt dit middel de vermeerdering van de Leishmania in het lichaam van de hond.
De rest moet het lichaam van de hond echt zelf doen: afhankelijk van de orgaanschade die er al is en de kracht van het imuunsysteem zal een behandeling met Allopurinol aanslaan (of niet). Geneesmiddelen die bij mensen tegen Leishmaniose worden ingezet blijken bij honden niet afdoende werkzaak te zijn.

[mystic bull's dino]

beterschap

[Ginna]

Bedankt voor het opzoeken.
Brrr. vervelende ziekte dus, maar niet ongeneeslijk.

Ginna

[Baily]

Jemig wat moet je dan snel beslissen. Lijkt me heel naar! Ik hoop dat de operatie succes zal hebben. Waren er echt geen andere oplossingen? Waarschijnlijk was de luxatie in zo'n ernstige vorm dat operatie de enige oplossing is? Onze DA vertelde ons dat er ook stemmen opgaan dat met therapie en training ook veel voorkomen kan worden, maar dan vooral bij beginnende luxatie.
Tommie heeft namelijk ook 'iets' met zijn achterpoot en de DA dacht meteen aan luxatie. Aangezien tommie er niet veel last van heeft zijn we er nog niet mee verder gegaan, ik sta een beetje kritisch tegenover een operatie. Wil er eerst veel meer over weten. (en bij tommie is het niet zo dringend als bij jullie het geval is)
Tommie is ook zo beweeglijk trouwens, zes weken volledige rust....dat zou wat zijn! Sterkte en beterschap voor de komende weken!!

Ja die zes weken rust gaan inderdaad niet meevallen....... Dino had het in die mate dat hij bijna altijd zijn knie niet goed kon buigen. Ik heb me laten vertellen dat er kraakbeenbeschadigingen ontstaan, en daardoor weer artrose. Er onstaat ook wel iets artrose door de operatie, maar w.s. minder als dat er niks aan zou worden gedaan. Dus vandaar eigenlijk dat hij geopereerd is, je hebt patella luxatie in verschillende gradaties.

[miekmiek]

Ik vind het wel moeilijk hoor om nu te besluiten wat we bij tommie zullen doen. Aan de ene kant heb je die operatie, maar van vele mensen hoor ik dat deze operatie weinig heeft opgeleverd. (vooral omdat het dus om een beginnende luxatie gaat, bij ernstige merk je natuurlijk sneller verschil)
Tommie is geen hond die er veel pijn van heeft (of dat laat merken) opstaan gaat probleemloos, rennen en vliegen ook.
Maar zo nu en dan piept hij vanuit het niets ineens heel hard en doordringend, springt op met de staart tussen de benen en dan is het weer over... Waarschijnlijk dus zijn knieschijf die op de 1 of andere manier verschiet. Hij zit ook vaak op 1 bil, en met lopen zie je ook dat hij zijn poten niet goed neerzet. Hij lijkt daar alleen verder geen last van te hebben.

Voor ons is het dus meer de vraag; in hoeverre laat je in een hond snijden die op het moment enkel heel af en toe pijn heeft maar verder prima gezond is...

Nou ja, het gaat hier natuurlijk om jou topic, maar zoals je misschien kunt merken zit het me wel dwars.

[Baily]

Ik vind het wel moeilijk hoor om nu te besluiten wat we bij tommie zullen doen. Aan de ene kant heb je die operatie, maar van vele mensen hoor ik dat deze operatie weinig heeft opgeleverd. (vooral omdat het dus om een beginnende luxatie gaat, bij ernstige merk je natuurlijk sneller verschil)
Tommie is geen hond die er veel pijn van heeft (of dat laat merken) opstaan gaat probleemloos, rennen en vliegen ook.
Maar zo nu en dan piept hij vanuit het niets ineens heel hard en doordringend, springt op met de staart tussen de benen en dan is het weer over... Waarschijnlijk dus zijn knieschijf die op de 1 of andere manier verschiet. Hij zit ook vaak op 1 bil, en met lopen zie je ook dat hij zijn poten niet goed neerzet. Hij lijkt daar alleen verder geen last van te hebben.

Voor ons is het dus meer de vraag; in hoeverre laat je in een hond snijden die op het moment enkel heel af en toe pijn heeft maar verder prima gezond is...

Nou ja, het gaat hier natuurlijk om jou topic, maar zoals je misschien kunt merken zit het me wel dwars.

Ik kan me in jouw geval voorstellen dat je je twijfels hebt. Zelf zou ik denk ik niet laten opereren in zo'n geval. Bij mij is de grens de mate van pijn en eventueel de gevolgen op lange termijn.

Dino had vaak pijn, dat kon ik aan hem merken. En als er niks aan werd gedaan kreeg hij steeds meer beschadiging aan het kraakbeen. Maar de doorslag heeft bij mij zijn toenemende pijn gegeven.

Ik hoop dat het helpt maar dat is natuurlijk helemaal niet zeker. Maar dan hebben we het in ieder geval geprobeert. Zo'n operatie vind ik zelf erg rot, je brengt de hond redelijk gezond en je krijgt een hoopje ellende terug. ik kan daar zelf erg slecht tegen, en heb nu dan ook een dijk van een pijn in mijn hoofd. Niet dat dat belangrijk is, maar hou er wel rekening mee dat het best erg vervelend is allemaal. Ik heb hier meerdere honden, dus ik ben voortdurend bezig als ze niet slapen om op te letten. Maar daar heb jij dan eventueel geen last van denk ik. Dat scheelt alweer bij het rustig houden.

[miekmiek]

Dat scheelt inderdaad. Bij ons zou het eerder moeilijk zijn omdat tommie net 1 jaar is en dus nog heel uitbundig en vol met energie. Toch zijn die zes weken rust voor mij niet zo belangrijk, ik vind het vooral moeilijk om te beslissen terwijl ik niet in de toekomst kan kijken. Want wat als tommie door deze beginnende luxatie een vervelende artrose ontwikkeld en daardoor veel pijn zal krijgen later... Maarja, aan de andere kant; wat als dat niet het geval is.
Ik wil met de DA gaan overleggen in hoeverre therapie zal gaan helpen, dan denk ik vooral aan zwemmen en wandelingen in rul zand.
Dit om ervoor te zorgen dat zijn spieren sterker worden en zijn conditie beter. En wat ik nog meer kan doen, en nou ja...ik wil er gewoon alles over weten voor ik een beslissing maak. Veel sterkte de komende tijd, en ik hoop dat je ons een beetje op de hoogte houdt van de vorderingen.
Ik ben zelf erg benieuwd in hoeverre deze operatie zal helpen, ik hoop heel positief!

[Caro.]

Dat scheelt inderdaad. Bij ons zou het eerder moeilijk zijn omdat tommie net 1 jaar is en dus nog heel uitbundig en vol met energie. Toch zijn die zes weken rust voor mij niet zo belangrijk, ik vind het vooral moeilijk om te beslissen terwijl ik niet in de toekomst kan kijken. Want wat als tommie door deze beginnende luxatie een vervelende artrose ontwikkeld en daardoor veel pijn zal krijgen later... Maarja, aan de andere kant; wat als dat niet het geval is.
Ik wil met de DA gaan overleggen in hoeverre therapie zal gaan helpen, dan denk ik vooral aan zwemmen en wandelingen in rul zand.
Dit om ervoor te zorgen dat zijn spieren sterker worden en zijn conditie beter. En wat ik nog meer kan doen, en nou ja...ik wil er gewoon alles over weten voor ik een beslissing maak. Veel sterkte de komende tijd, en ik hoop dat je ons een beetje op de hoogte houdt van de vorderingen.
Ik ben zelf erg benieuwd in hoeverre deze operatie zal helpen, ik hoop heel positief!

Door een operatie krijgen ze gegarandeerd artrose, dus dat zou op zich geen reden zijn om te laten opereren.
Bij mij is ook de mate van pijn (en leuk leven) een reden tot besluit van wel of niet opereren.

Kaya heeft beiderzijds ed (lpc), maar is maar aan 1 kant geopereerd. De andere kant loopt ze nog steeds goed op en dan opereren ze ook niet.

Die 6 weken rust vond ik wel een ramp, zeker voor de hond. De eerste paar dagen willen ze zelf niet, maar na een weekje willen ze weer rennen en gek doen en dan de hond nog 5 weken rustig houden..... langer eigenlijk, want na 6 weken mogen ze nog steeds niet alles.

[miekmiek]

Zoals het nu gaat zie ik ook geen rede om te gaan opereren, maar het speelt wel steeds door mijn hoofd als hij het weer eens uitgilt van de pijn. Zo vreemd, 1 hele harde gil van pijn, en dan is ie weer stil en kijkt hij een beetje angstig om zich heen van 'wat was dat?'
Hij heeft het nu een paar keer in de auto gehad, en heeft nu ook de negatieve link gelegt dat de auto niet leuk is. Nou ja, zo zijn er nog meer dingen; ik baal als ik zie dat hij zijn achterpoot niet goed op de grond zet of hem zelfs helemaal omhoog trekt. Dan wil je zo graag iets doen om je hond gezond te krijgen. Opereren, therapie, wat dan ook. Zo moeilijk om dan te beslissen wat goed is voor je hond.

Heeft bij Kaya trouwens de operatie goed geholpen? Hoe is bij jullie die beslissing gegaan? Was het echt zo slecht dat het eigenlijk geen beslissing meer was maar gewoon echt nodig of heb je er wat slapeloze nachten over na lopen denken?

[Baily]

Dat scheelt inderdaad. Bij ons zou het eerder moeilijk zijn omdat tommie net 1 jaar is en dus nog heel uitbundig en vol met energie. Toch zijn die zes weken rust voor mij niet zo belangrijk, ik vind het vooral moeilijk om te beslissen terwijl ik niet in de toekomst kan kijken. Want wat als tommie door deze beginnende luxatie een vervelende artrose ontwikkeld en daardoor veel pijn zal krijgen later... Maarja, aan de andere kant; wat als dat niet het geval is.
Ik wil met de DA gaan overleggen in hoeverre therapie zal gaan helpen, dan denk ik vooral aan zwemmen en wandelingen in rul zand.
Dit om ervoor te zorgen dat zijn spieren sterker worden en zijn conditie beter. En wat ik nog meer kan doen, en nou ja...ik wil er gewoon alles over weten voor ik een beslissing maak. Veel sterkte de komende tijd, en ik hoop dat je ons een beetje op de hoogte houdt van de vorderingen.
Ik ben zelf erg benieuwd in hoeverre deze operatie zal helpen, ik hoop heel positief!

Dino is ook nog heel jong, pas 14 maanden, maar dat was juist 1 van mijn overwegingen. Hij moet nog erg lang hoop ik gebruik maken van zijn lichaam en daar wil ik dus optimaal voor zorgen. Maar als je op een andere manier kunt bereiken wat een operatie ook kan zou ik het zeker overwegen. Dino zijn spieren zijn al heel sterk, en ik merkte aan hem hoe meer beweging, hoe meer last. En het is een hond die zo'n beetje laag overvliegt als hij rent buiten. Dus ook niet goed te temperen. Maar die 6 weken zijn hoop ik wel door te komen, en inderdaad daarna nog vorzichtig aan. Maar waar ik me dan weer zorgen om maak (als zwartkijker) is of zijn andere poot niet ook op gaat spelen. Op het moment niet gelukkig.

[miekmiek]

Zijn er van zijn andere poot ook foto's gemaakt? Of heeft hij daar op de 1 of andere manier ook last van? Het is toch geen feit dat luxatie altijd op meerdere poten invloed heeft?

[Baily]

Zijn er van zijn andere poot ook foto's gemaakt? Of heeft hij daar op de 1 of andere manier ook last van? Het is toch geen feit dat luxatie altijd op meerdere poten invloed heeft?

nee dat niet maar het is een erfelijke aandoening,dus daarom zou het in meerdere poten voor kunnen komen.

[Caro.]

Zoals het nu gaat zie ik ook geen rede om te gaan opereren, maar het speelt wel steeds door mijn hoofd als hij het weer eens uitgilt van de pijn. Zo vreemd, 1 hele harde gil van pijn, en dan is ie weer stil en kijkt hij een beetje angstig om zich heen van 'wat was dat?'
Hij heeft het nu een paar keer in de auto gehad, en heeft nu ook de negatieve link gelegt dat de auto niet leuk is. Nou ja, zo zijn er nog meer dingen; ik baal als ik zie dat hij zijn achterpoot niet goed op de grond zet of hem zelfs helemaal omhoog trekt. Dan wil je zo graag iets doen om je hond gezond te krijgen. Opereren, therapie, wat dan ook. Zo moeilijk om dan te beslissen wat goed is voor je hond.

Heeft bij Kaya trouwens de operatie goed geholpen? Hoe is bij jullie die beslissing gegaan? Was het echt zo slecht dat het eigenlijk geen beslissing meer was maar gewoon echt nodig of heb je er wat slapeloze nachten over na lopen denken?

Ja, bij Kaya heeft de operatie uitstekend geholpen! De beslissing was bij ons ''makkelijk'': de orthopeed zei direct ''dat wordt opereren''. Het moest ook wel, want ze liep zo vreselijk mank

Helaas was er voor de operatie al sprake van behoorlijk artrose aan beiden voorpoten, dus daar is gewoon niks aan te doen.

Ze is links geopereerd, maar rechts zit dus ook lpc. Zolang ze daar geen last van heeft, wordt er niet geopereerd (dit is besloten in overleg met de orthopeed). Heel af en toe mankt ze ietsjes, toen zijn we dus weer teruggegaan naar de orthopeed en die heeft alles weer opnieuw bekeken en toen is dus besloten om pas te opereren als ze echt weer veel mankt.