Anderen melden juist de positieve kant, ofwel de honden zijn niet dikker of slomer geworden.
Nu lees ik in het boek 'waarom doet mijn hond zo' van John Fisher dat er geen sprake is van gedragsverandering. Onderzoek in 1970 gaf aan dat bij 70% van de dieren een gedragsverbetering optrad.
Het gedrag kan dus wel veranderen, maar altijd ten goede, zo luidt de tekst.
Nu kun je natuurlijk discussieren over wat een gedragsverbetering is. Geldt die voor hond of voor baas? Maar John Fisher heeft volgens mij wel wat verstand van 'gezond hondengedrag' (?)
Je kunt ook zeggen dat het wreed is om een reu helemaal intact te laten met alle natuurlijke behoeften vandien, zonder hem daarvoor een uitlaatklep te bieden.
Dat laatste zette mij wel aan het denken. Of je moet een fokhond hebben....
Hij benoemt dit dus als een psychologisch probleem, een aanwijzing voor de sterke band tussen mens en hond, daar we vaak geen probleem hebben met het castreren van allerlei andere dieren, zoals beren, hengsten, stieren en katers........
