Teun was 3,5 toen Tedje er bij kwam (halfzussen, ze hebben dezelfde - ietwat stoute, eigenwijze - moeder. Teun is heel braaf, luistert prima, maar er zit ook een kop op. En het is gewoon echt een Saar de tweede. Op de één of andere manier weet ze gewoon dat ik op een bepaalde dag alle tijd heb, en ze néémt die tijd dan ook. Als ik haar dan roep dan komt ze. Nadert me op een meter afstand alsof ze wil zeggen "Haiii, ben er nog wel hoor! Maar ben nog niet klaar, doei!", en weg is ze weer. Stiekem vind ik dat heel schattig.
En toen kwam Tedje. Fokster (Esther, Nono hier van het forum) zei al tegen me, wie wil er nu 2 pupjes van Flame??? Nou, wij dus
En de eerste maanden was Teun überbraaf. Alleen maar op het pad blijven in het bos, en continu die kleine bij zich houden. Alsof ze het voorbeeld moest geven (ja, dat moest natuurlijk ook). Maar langzaamaan verdwenen de puppencredits voor Tedje. Zo mooi om dat te zien gebeuren. En ze zijn nu echt two sisters in crime, maar Ted mag ècht niet alles meer en wordt keurig op haar plek gezet door Teun. En daar is ze net zo prima van onder de indruk.
Vanochtend had Ted de tijd van haar leven met een kleiner zwart bastaardje, ze gingen enorm te keer samen (hoe gaat dat altijd goed met al die bomen in de weg???). De baasjes van het zwarte hondje waren al bijna uit zicht, maar het spel van de jonge honden ging door op de bult. Teun was al verder gelopen, maar ik riep haar terug. Kwam ze bij me zitten heb ik even lekker gekroeld met haar en van het uitzicht genoten. Teun zat de jeugd te bekijken met een blik van "guttegut".
En ineens was het genoeg voor Teun en ging ze er zich mee bemoeien. Zwarte hond afleiden, en dus eindigde dat in een aftocht voor het zwarte hondje en Teun en Ted die alleen nog maar oog voor elkaar hadden. O, wat geniet ik van de interactie tussen beiden
(ok, en dat Teun aan het eind haar o-nee-ik-ben-nog-lang-niet-klaar oogjes opzette en er pardoes vandoor rende vergeet ik maar even; eigenwijs monster!)
