Ik heb een Pomeriaantje van inmiddels twee jaar oud en ik heb hem sinds hij 7/8 weken was.
Hij is echt een schat van een hond. Hij is aanhankelijk, zachtaardig, nooit vervelend, blaft nooit naar anderen, loopt heerlijk buiten en is echt nooit tot last. Hij legt hooguit een speeltje bij je voeten om aan te geven dat hij wilt spelen. Op deze gebieden had ik hem niet anders willen hebben, maar nu komt de ‘maar’.
Op sociaal gebied is hij nooit heel erg sterk geweest. Hij is goed met mensen en dieren die hij goed kent, maar minder bekenden wekken veel angst/onzekerheid bij hem op. Voor grotere honden heeft hij grote angst, hij bevriest of wilt het liefst naar de overkant van de straat rennen en al helemaal in het donker. Er is nooit iets voorgevallen sinds ik hem heb en hij is vanaf 8 weken al gesocialiseerd met een Pomeriaan van mijn vriendin. Dit zijn echt de beste vriendjes geworden, het lijkt wel een stelletje soms.
Ook ging hij al mee naar hondenparken na zijn vaccinaties, maar daar bleek al dat hij wat afstandelijker was naar andere honden. Met kleine/medium honden gaat het wel, zodra ik die hond benader en laat merken dat alles goed is, wilt hij vaak al snel spelen met ze.
Echter is hij nooit echt vals geweest ondanks zijn onzekere karakter. Hij gromde als pup een enkele keer naar mij, waarna ik hem flink corrigeerde. Vervolgens heeft hij een lange tijd dit gedrag niet meer vertoond.
Toen hij een jaar was, kwam er een keer een vrouw naar hem toe (onbekend). Zij benaderde hem best wel rap en aaide hem op een beetje een overwhelming manier. Ik zag zijn ogen rood worden en binnen een fractie van een seconde hapte hij naar haar hand. Hier schrok ik toen van, waarna ik hem weer corrigeerde. Op dat moment realiseerde ik me dat ik moet oppassen met onbekenden die hem spontaan benaderen. Dit is de eerste (en laatste keer tot nu toe) geweest dat hij daadwerkelijk een poging tot bijten deed.
Daarna is het weer heel lang rustig gebleven, ook omdat ik mensen vooraf vertelde hem rustig te benaderen en even te laten wennen.
Echter sinds een maand of twee, gromt hij weer, maar nu zelfs naar mij en mijn moeder (waar hij beide dol op is).
Een aantal keren toen ik thuis kwam of wegging, tilde ik hem op (dit wilde hij altijd, hij springt tegen mij op, draait rondjes en kwispelt) en wilde ik hem een kus geven op zijn kopje. Zijn ogen werden weer vuurrood en hij ging grommen. Hij bijt dan niet daadwerkelijk, maar zijn valse kant komt wel ineens naar voren. Ik kon voorheen altijd alles bij hem doen, ook kusjes geven. Dit is nu een paar keer gebeurd de afgelopen tijd, maar heel vaak gebeurd dit ook niet wanneer ik hem kus. Het lijkt dus situationeel.
Nu kan ik hem ook geen kusjes geven als hij hiermee aan wilt geven het niet prettig te vinden, maar omdat dit wel altijd kon vind ik het wel vreemd.
Wat er vandaag gebeurde vind ik nog vreemder, waardoor ik mij nu echt zorgen begin te maken. Voor het slapen gaan krijgt hij altijd een snoepje van mijn moeder en dit weet hij maar al te goed. Hij staat al rondjes te draaien en te kwispelen voordat ze er is. Ook nu was het niet anders, maar wat wel anders was was dat hij direct erna zijn staart omlaag deed toen mijn moeder hem een kleine aai wilde geven. Ik zag al aan zijn ogen dat hij het niet prettig vond en inderdaad, hij ging grommen naar mijn moeder. Ik ben niet boos geworden dit keer, omdat ik het gevoel heb dat dit ave rechts begint te werken. Hij wilt ongetwijfeld iets duidelijk maken, maar wat dat in vredesnaam is kan ik echt niet ontcijferen in deze situatie. Het lijkt allemaal te verslechteren en ik maak mij grote zorgen om deze gedragsontwikkelingen. Ik weet namelijk dat het echt totaal geen vals beestje is, hij is zo lief en zachtaardig als het maar kan.
Nu zijn er nog twee pomeriaantjes in huis, deze zijn in huis gekomen toen Archie een half jaar was. Deze zijn aangeschaft door mijn moeder en stiefvader, omdat ze Archie zo leuk vonden en Archie is erg op mij gericht (en ook echt mijn eigen hond). Deze twee zijn echt een contrast van Archie. Ze blaffen ontzettend veel, slopen dingen, trekken aan de riem, maar hebben dan weer totaal geen valsheid. Ze zijn ook wat dominanter dan Archie, maar weet redelijk van zich af te bijten wanneer ze zijn speeltje afpakken (jep, door te grommen). Verder kunnen ze het prima vinden samen, maar Archie is alsnog liever bij mij dan in de woonkamer bij hun.
Nu denk ik zelf dat de komst van deze twee verband kan hebben met Archie zijn verslechterende gedrag, maar dat is gissen.
Ik weet niet wat ik moet doen om Archie te begrijpen. Ik wil ook niet steeds boos op hem worden. Hij weet ook dat hij fout zit zonder dat ik wat doe, zijn zielige houding na het grommen spreekt boekdelen. Ik ben bezig met mijn eerste huis huren, of kopen, maar dit gaat niet van de één op de andere dag gebeuren. Ik wil hier dus nu direct nog mee aan de slag.
Nu heb ik wat offertes opgevraagd bij gedragstherapeuten, maar die kosten vallen niet mee. Vandaar dat ik hier ben gekomen om eventueel adviezen in te winnen, want ik ben radeloos. Echter ben ik wel bereid de kosten te maken als ik het niet kan oplossen.
Alvast bedankt, al is het alleen voor het lezen voor mijn verhaal.
