Is het nog wel leuk?

[DesireeB]

Nog even dit voor het forum een archief wordt. Ik twijfel al een tijdje om dit te posten. Ik merk namelijk dat mijn gevoel en verstand niet op 1 lijn liggen op dit moment.

Opoe wordt in november naar schatting 12 en ik heb de laatste paar weken sterk het vermoeden dat Opoe zo dement als een deur is, en mogelijk is ze dat al zolang als ik haar heb maar heb ik het niet objectief kunnen bekijken omdat ik in haar geval niet beter weet.

De typische zaken zijn o.a. in huis plassen, meermaals per dag en niet naar buiten willen. Ze ziet ook slecht dus er is ook een angst. Maar hierdoor gebeurt het vrijwel elke dag dat we naar buiten gaan en ze niks doet. Vervolgens ga ik met het jongere grut naar buiten en heeft ze dus in huis geplast. Ze moest dus wel! Poepen is ook zoiets. Ze heeft geregeld last van obstipatie omdat ze het veel te lang ophoud omdat ze er buiten gewoon niet aan toe komt vanwege haar angsten om naar buiten te gaan. In het begin verbeterde dit wat maar sindsdien verslechterd het weer en wordt het alleen maar erger.

Ze kan ook vreselijk obsessief met eten en drinken bezig zijn en is daarin ook letterlijk hondsbrutaal. Heeft ze ook al redelijk snel ontwikkeld nadat haar tanden eruit zijn gegaan is ze gaan eten als dijker.
Dan is het nu zo sinds een paar weken dat ze elke avond heel obsessief gaat beginnen met rondjes lopen, vaak om haar eigen as of rond de salon tafel. Ook wanneer ze wel net geplast heeft, of dat nou binnen of buiten geweest is gaat ze door.
Ze lijkt ook vaak de weg bij de voordeur compleet kwijt te zijn terwijl we altijd via dezelfde deur naar binnen gaan.

De laatste keer trimmen ging onder luid protest en moesten we grotendeels met zijn tweetjes doen, terwijl het hiervoor nooit een probleem was. In het begin vond ze het wel spannend maar ze ontdooide wel, nu ging ze er gewoon vol tegen in.

2 weken terug ging ze spontaan met de andere honden mee. Ze deed het daar best prima maar daarna wilde ze weer niet meer mee. Ze komt niet verder dan het veldje voor de deur en is dus oprecht altijd bang buiten.

Ze reageert nog wel heel blij als ik thuis kom, dan komt ze krijsend naar de voordeur rennen samen met de andere honden, dus ze doet gewoon daarin mee. Eten wordt ze dus ook heel blij van, maar dat was het dan wel zo'n beetje.
Is het op deze manier nog wel leuk voor haar?

[georges]

Wat een moeilijke keuze. Wat je je zou kunnen afvragen : is het nog een blij hondje ? Kan ze nog hondse dingen doen die haar plezier brengen ? Hoeveel % van de tijd is dat ?

Veel sterkte met je beslissing.

[Persistence]

Je hebt toch dat middel voor demente honden, cholodin?
Ik zou dat nog proberen...

[DeDiana]

Wat lastig zeg

Voor sommige honden zijn er andere dingen veel belangrijker dan wandelen (eten, bij de baas zijn, spelen, kroelen, aandacht, ik noem maar wat). Als ze niet meer veel zin heeft om te wandelen en vooral buiten die angsten opspelen, kan ze in haar eigen kleine wereldje natuurlijk best nog een blij en tevreden hondje zijn.
Maar ik snap dat het voor jou ook lastig te beoordelen is, omdat ze al ouder was toen ze kwam en toen al het een en ander mankeerde, dus je hebt geen vergelijkingsmateriaal met hoe ze in haar jonge jaren was en wat haar toen vooral plezier gaf.

[DesireeB]

Je hebt toch dat middel voor demente honden, cholodin?
Ik zou dat nog proberen...

Al geprobeerd, dat deed helaas helemaal geen zak. Net ook weer een laxeermiddel geprobeerd, poepen ging ze er niet van maar wel zuipen en piesen.

[~Suzanne~]

Je hebt toch dat middel voor demente honden, cholodin?
Ik zou dat nog proberen...

Ik heb wel heel positieve ervaring met dit middel, maar het is geen geneesmiddel!
Het haalt net ff de scherpste randjes vanaf bij hondjes die net de weg wat aan het kwijtraken zijn. Ik denk dat het bij honden die echt niet meer weten dat überhaupt een weg is, niet zo heel veel meer doet.
Proberen kun je het maar ik zou heel erg oppassen dat het nog leuk blijft.

Suzanne

[DesireeB]

Het is vooral dat ik lastig vind om het objectief te bekijken. Ik ken haar niet als jonge hond die buiten wat te vreten om heel blij werd.
Ze wil best een aai maar na een paar minuten vind ze het wel mooi en mag ik weer wat voor mezelf gaan doen, bij je liggen vind ze ook gewoon doodeng terwijl ze dit ook wel een paar keer heel leuk vond maar dat was al snel weer over.

[YvetteJ]

Ik denk dat je je eigen vraag prima kunt beantwoorden maar met je verstand iets kiezen waar je gevoel wellicht nog niet klaar voor is dat valt niet mee.
Ik heb zelf veel aan dit artikel gehad, misschien helpt het jou ook. KLIKERDEKLIK

Heel veel sterkte

[Lunatic]

Als ik het zo lees, is het voor de hond niet echt leuk meer. Weinig zien maakt ook vaak angstig, dus dit kan de boel versterken.
Lastig, sterkte met je beslissing nemen.

[kooi]

Nee het is niet meer leuk.
Ik herken bijna alles qua gedrag maar dan bij mijn kat Barley. Vooral dat obsessieve eten en drinken. En piesen waar hij lag, op een gegeven moment.
Daar kwam een enorme nachtelijke onrust bovenop, het was echt niet leuk meer.

In jouw verhaal lijkt er vrijwel niets meer over te zijn wat nog wel fijn is.
Het is toch vaak zo als leden hier komen met dit soort topics, het eigenlijk een vraag is naar de bekende weg. Maar wel een weg die je eigenlijk niet wil gaan. En een loodzware beslissing die je niet verkeerd wil doen en niet meer over kunt doen. En waarbij je het nodig hebt dat andere dierenliefhebbers en 'ervaringsdeskundigen' je vertellen dat ja, het tijd wordt voor het afscheid.
Sterkte!

[BieneMaya]

Plassen, poepen, obsessief, angst.
Wat denk je zelf? Wat voegt het toe om zo’n hondje te laten leven? Ik zou haar haar rust gunnen.

Ik ook.

[Persistence]

Je hebt toch dat middel voor demente honden, cholodin?
Ik zou dat nog proberen...

Al geprobeerd, dat deed helaas helemaal geen zak. Net ook weer een laxeermiddel geprobeerd, poepen ging ze er niet van maar wel zuipen en piesen.

Wat jammer. Ik zou niet alleen kijken of het voor haar nog leuk is, maar ook of je het zelf nog ziet zitten zo.
Je hebt haar nog een mooie laatste tijd gegeven, maar het is een keer op. Je hoeft niet te wachten tot ze je ook niet meer blij komt begroeten he...
Sterkte gewenst.

[DesireeB]

Bedankt voor jullie reacties. We hebben het hier thuis ook nog even besproken, ondanks dat ik dit gesprek de afgelopen dagen probeerde te vermijden. Mijn partner ziet het ook, en hij ziet ook dat het inderdaad ook niet altijd even leuk is als je voor de 5x keer weer een plas moet opdweilen, of wanneer je gewoon tv wil kijken ze weer doelloos om haar as staat te draaien.

Denk wel dat we er over uit zijn. Zoals partner aangaf het hoeft niet nu of binnen een week maar het moment komt er wel aan. Speelt ook wel mee dat Izzy momenteel met een gescheurde kruisband zit en Droef volgende week naar een oogspecialist moet dus ik ben op dit vlak momenteel lang niet even helder als ik normaal misschien zou zijn, en voor nu schuif ik het nog heel even voor me uit.

[ranetje]

Ik denk dat je je eigen vraag prima kunt beantwoorden maar met je verstand iets kiezen waar je gevoel wellicht nog niet klaar voor is dat valt niet mee.
Ik heb zelf veel aan dit artikel gehad, misschien helpt het jou ook. KLIKERDEKLIK

Heel veel sterkte

Wilde ik ook neerzetten.
Lees het artikel maar @DesireeB.

Ik vermoed dat je weet waar de grens ligt.
Er naar handelen is moeilijker, dat weet ik ook.

[twinkeltje]

Ruby is 16 geworden blind en soms de weg kwijt, maar dat gaf haar geen angst als ik maar een vaste route liep,
Wel was haar blaas wat minder en had ik binnen een puppy pad met plato waar ze erg blij mee was

Maar die angst vind ik erg die jij beschrijft als het meer is dan alleen die momenten dat ze naar buiten gaat zou het voor mij afgelopen zijn
Blacky is nu 14 en alleen bang als ik weg ben, gelukkig ben ik dat niet veel dus we redden het wel, mocht er meer angst komen en geen plezier meer dan is het klaar.
Heel veel sterkte met wat je ook besluit

[Zamunda]

Ze heeft geregeld last van obstipatie omdat ze het veel te lang ophoud omdat ze er buiten gewoon niet aan toe komt vanwege haar angsten om naar buiten te gaan. In het begin verbeterde dit wat maar sindsdien verslechterd het weer en wordt het alleen maar erger.

Ze kan ook vreselijk obsessief met eten en drinken bezig zijn en is daarin ook letterlijk hondsbrutaal. Heeft ze ook al redelijk snel ontwikkeld nadat haar tanden eruit zijn gegaan is ze gaan eten als dijker.
Dan is het nu zo sinds een paar weken dat ze elke avond heel obsessief gaat beginnen met rondjes lopen, vaak om haar eigen as of rond de salon tafel.

Ik heb even de dingen uitgelicht die voor mij - zo van een afstand - aangeven dat het echt niet meer leuk is, samen met alle angsten die ze heeft. En ik weet niet of ik het nou goed onthouden heb maar las ik dat ze inmiddels ook moeite met de bench heeft?
Ja er zijn nog leuke momenten en ja ze is nog enthousiast als je thuiskomt, maar de dag duurt veel langer dan dat en de kwaliteit van leven lijkt me niet meer voldoende. Ik zou eigenlijk niet meer wachten.

Sterkte met je beslissing Desiree.

[Inge]

Voor mij zou het klaar zijn, ik denk niet dat het nog leuk is nee.
Geef haar rust.

[DesireeB]

Ze heeft geregeld last van obstipatie omdat ze het veel te lang ophoud omdat ze er buiten gewoon niet aan toe komt vanwege haar angsten om naar buiten te gaan. In het begin verbeterde dit wat maar sindsdien verslechterd het weer en wordt het alleen maar erger.

Ze kan ook vreselijk obsessief met eten en drinken bezig zijn en is daarin ook letterlijk hondsbrutaal. Heeft ze ook al redelijk snel ontwikkeld nadat haar tanden eruit zijn gegaan is ze gaan eten als dijker.
Dan is het nu zo sinds een paar weken dat ze elke avond heel obsessief gaat beginnen met rondjes lopen, vaak om haar eigen as of rond de salon tafel.

Ik heb even de dingen uitgelicht die voor mij - zo van een afstand - aangeven dat het echt niet meer leuk is, samen met alle angsten die ze heeft. En ik weet niet of ik het nou goed onthouden heb maar las ik dat ze inmiddels ook moeite met de bench heeft?
Ja er zijn nog leuke momenten en ja ze is nog enthousiast als je thuiskomt, maar de dag duurt veel langer dan dat en de kwaliteit van leven lijkt me niet meer voldoende. Ik zou eigenlijk niet meer wachten.

Sterkte met je beslissing Desiree.

Nee dat is Izzy die momenteel een gescheurde kruisband heeft. Dat gaan we dus ook niet meer doen. Die mag op de dagen dat we er niet zijn in de gamekamer waar niks te klimmen valt want dat is de reden van die bench.


Voor nu besluit ik niet meteen. Maar het is me wel aardig duidelijk.
Momenteel kan ik door Izzy en Droef niet heel helder nadenken. Izzy met dr poot en Droef gaat woensdag voor zijn traanbuis naar een oogspecialist. Volgens mij zei ik het gisteren nog maar we zijn er hier thuis wel over uit dat het niet acuut is en het ook niet op een dag of een week aankomt. Dus ik als ik een besluit neem is dat sowieso na woensdag.

[Zamunda]

Nee dat is Izzy die momenteel een gescheurde kruisband heeft. Dat gaan we dus ook niet meer doen. Die mag op de dagen dat we er niet zijn in de gamekamer waar niks te klimmen valt want dat is de reden van die bench.


Voor nu besluit ik niet meteen. Maar het is me wel aardig duidelijk.
Momenteel kan ik door Izzy en Droef niet heel helder nadenken. Izzy met dr poot en Droef gaat woensdag voor zijn traanbuis naar een oogspecialist. Volgens mij zei ik het gisteren nog maar we zijn er hier thuis wel over uit dat het niet acuut is en het ook niet op een dag of een week aankomt. Dus ik als ik een besluit neem is dat sowieso na woensdag.

Oh dan heb ik dat door elkaar gehaald. Gelukkig kunnen jullie een andere oplossing voor Izzy vinden. Het is wel Murphy's Law zo bij jullie zeg . Het is veel en intensief zo alles bij elkaar, sterkte.

[Gittje]

Volgens dat ik je bericht lees, moet het voor de hond intussen héél stresserend zijn om in deze toestand te verkeren. Je geeft zelf aan dat ze in feite nog een schim is van wat ze vroeger was.

Als de hond afziet, fysisch en/of mentaal, en het enkel nog achteruit gaat zonder dat je er iets kan aan doen zou ik in het belang van de hond beslissen om hem op een diervriendelijke manier te laten gaan.

[DesireeB]

Volgens dat ik je bericht lees, moet het voor de hond intussen héél stresserend zijn om in deze toestand te verkeren. Je geeft zelf aan dat ze in feite nog een schim is van wat ze vroeger was.

Als de hond afziet, fysisch en/of mentaal, en het enkel nog achteruit gaat zonder dat je er iets kan aan doen zou ik in het belang van de hond beslissen om hem op een diervriendelijke manier te laten gaan.

Dat is een beetje het probleem, ik ken haar niet echt anders want ze is hier nog maar 1,5 jaar.

Uiteraard zal je net zien dat wanneer je een topic als deze opent ze ineens 2 prima dagen heeft. 1 x in huis geplast in 2 dagen, de vlag mag uit! Ook is het doelloos rondlopen een stuk minder geweest.

Ik kwam nog aktivait tegen, heeft iemand daar ervaring mee? De reviews zijn tamelijk positief maar dat was bij cholodin ook zo maar na een ruime maand merkte ik echt totaal geen verschil.

[blondie]

Voor je laatste post was ik aan het tikken met de vraag hoe lang je haar had.
Is ze écht medisch op, of is de situatie waarin ze nu leeft niet prettig voor haar. 2 redelijk actieve honden en zij al wat bejaard. Zou ze wellicht op een ander plekje bij wat oudere mensen die een tuin hebben en gezelschap missen van een hond niet beter op haar plek zijn?
Af en toe even nog een blokje om, een op een, en wat spelen met rustige prettige honden en verder de veilige rustige haven thuis.

Zo oud is ze nog niet. Ben helemaal niet van koste wat kost een hondje in leven houden, maar ergens denk ik dat deze dame op een wat rustiger plekje nog prima ouder kan worden.

Geef je die Cholodin nog wel, of ben je daarmee gestopt omdat je dacht dat het niets deed?

[DesireeB]

Voor je laatste post was ik aan het tikken met de vraag hoe lang je haar had.
Is ze écht medisch op, of is de situatie waarin ze nu leeft niet prettig voor haar. 2 redelijk actieve honden en zij al wat bejaard. Zou ze wellicht op een ander plekje bij wat oudere mensen die een tuin hebben en gezelschap missen van een hond niet beter op haar plek zijn?
Af en toe even nog een blokje om, een op een, en wat spelen met rustige prettige honden en verder de veilige rustige haven thuis.

Zo oud is ze nog niet. Ben helemaal niet van koste wat kost een hondje in leven houden, maar ergens denk ik dat deze dame op een wat rustiger plekje nog prima ouder kan worden.

Geef je die Cholodin nog wel, of ben je daarmee gestopt omdat je dacht dat het niets deed?

Lichamelijk is ze prima in orde. Oke, ze heeft nog maar 3 kiesjes of zo maar ze eet als een dijker en kluift graag, ik heb geen enkele reden om te denken dat ze buiten haar zicht om andere lichamelijke ongemakken ervaart.

Een blokje om is voor haar al veel te veel gevraagd, dat is me nu 4 x gelukt zeg maar in 1,5 jaar tijd. Niet omdat ze het lichamelijk niet kan maar haar praktisch blind zijn maakt haar heel angstig. Een toevallige voorbijganger die hallo zegt is al reden om naar huis te willen vluchten. Dus ik stel haar zo min mogelijk bloot aan dat wat zij eng vind, de buiten wereld dus.
Ze speelt niet met Droef en Izzy, maar ze kan het wel waarderen om gewoon lekker bij Droef te liggen op het kussen. Ze heeft dus eigenlijk geen last van ze. Als Izzy begint te blaffen of terwijl iedereen staat de commanderen doet ze vrolijk mee vanaf haar troon Of ze ook maar enig idee heeft wat er verder gebeurt weet ik niet maar op die momenten doet ze gewoon op haar manier mee.

De cholodin ben ik zo'n 1,5 mee bezig geweest maar deed dus niks, en je zou toch met 3 tot 4 weken wel wat moeten merken daarvan.

Haar ergens anders onderbrengen sta ik dubbel in. Ten eerste omdat ze dan weer vanaf 0 begint met opbouwen van vertrouwen en omdat ze van een stichting komt en ik dat dus niet zomaar even kan doen.
Zelf krijgen we overigens praktisch geen bezoek over de vloer dus buiten de katten en Droef en Izzy om is het hier ook helemaal niet druk. Dus ik denk ook niet dat dit zou helpen. Voorheen nam ik Droef en Izzy nog wel eens mee op bezoek maar met Opoe heb ik dat nooit gedurfd omdat ze al zo bang is, en dat terwijl er echt mensen zijn die naar haar vragen. Mijn oma bijvoorbeeld, die hoopt keer op keer dat ik haar toch een keer meeneem.

[Rebble]

Ik zou een blinde hond van 12 die angstig en in de war is echt niet nog weer naar een ander doen. Sterker nog, ik zou dat echt belachelijk vinden. Waarom en voor wie zou je dat doen. Zeker zonder ook maar enige zekerheid dat ze daar baat bij heeft.

Ik ben vrij nuchter als de koek op is, is hij op. Tranen met tuiten op het moment van inslapen maar met rekken maak je niemand blij.

[blondie]

Voor je laatste post was ik aan het tikken met de vraag hoe lang je haar had.
Is ze écht medisch op, of is de situatie waarin ze nu leeft niet prettig voor haar. 2 redelijk actieve honden en zij al wat bejaard. Zou ze wellicht op een ander plekje bij wat oudere mensen die een tuin hebben en gezelschap missen van een hond niet beter op haar plek zijn?
Af en toe even nog een blokje om, een op een, en wat spelen met rustige prettige honden en verder de veilige rustige haven thuis.

Zo oud is ze nog niet. Ben helemaal niet van koste wat kost een hondje in leven houden, maar ergens denk ik dat deze dame op een wat rustiger plekje nog prima ouder kan worden.

Geef je die Cholodin nog wel, of ben je daarmee gestopt omdat je dacht dat het niets deed?

Lichamelijk is ze prima in orde. Oke, ze heeft nog maar 3 kiesjes of zo maar ze eet als een dijker en kluift graag, ik heb geen enkele reden om te denken dat ze buiten haar zicht om andere lichamelijke ongemakken ervaart.

Een blokje om is voor haar al veel te veel gevraagd, dat is me nu 4 x gelukt zeg maar in 1,5 jaar tijd. Niet omdat ze het lichamelijk niet kan maar haar praktisch blind zijn maakt haar heel angstig. Een toevallige voorbijganger die hallo zegt is al reden om naar huis te willen vluchten. Dus ik stel haar zo min mogelijk bloot aan dat wat zij eng vind, de buiten wereld dus.
Ze speelt niet met Droef en Izzy, maar ze kan het wel waarderen om gewoon lekker bij Droef te liggen op het kussen. Ze heeft dus eigenlijk geen last van ze. Als Izzy begint te blaffen of terwijl iedereen staat de commanderen doet ze vrolijk mee vanaf haar troon Of ze ook maar enig idee heeft wat er verder gebeurt weet ik niet maar op die momenten doet ze gewoon op haar manier mee.

De cholodin ben ik zo'n 1,5 mee bezig geweest maar deed dus niks, en je zou toch met 3 tot 4 weken wel wat moeten merken daarvan.

Haar ergens anders onderbrengen sta ik dubbel in. Ten eerste omdat ze dan weer vanaf 0 begint met opbouwen van vertrouwen en omdat ze van een stichting komt en ik dat dus niet zomaar even kan doen.
Zelf krijgen we overigens praktisch geen bezoek over de vloer dus buiten de katten en Droef en Izzy om is het hier ook helemaal niet druk. Dus ik denk ook niet dat dit zou helpen. Voorheen nam ik Droef en Izzy nog wel eens mee op bezoek maar met Opoe heb ik dat nooit gedurfd omdat ze al zo bang is, en dat terwijl er echt mensen zijn die naar haar vragen. Mijn oma bijvoorbeeld, die hoopt keer op keer dat ik haar toch een keer meeneem.

Vrij snel eigenlijk al met die Cholodin inderdaad. Binnen 2 weken merkten wij het verschil bij Jol.
Dan is het voor jou nu inderdaad kijken naar of het nog wel leuk is voor haar. En dan ben ik het wel eens met Cleva. Ik vond het vreselijk om te laat te zijn, en dat was bij Jol vind ik. Dat wil ik nooit meer meemaken. Ga dat ook nooit meer doen, als ik denk dat het niet meer gaat dan hoe moeilijk ook, rust geven en gunnen.

[runninggirl]

Ik begrijp dat het lastig is. Je eigen grenzen verleg je ook soms als je midden in zo een situatie zit.
Onze kat hebben we wegens dementie in laten slapen. Ja ze wilde nog wel knuffelen en eten maar de momenten van verwarring werden steeds vaker.
Het was wachten tot ze haar voerbak of kattenbak niet meer zou kunnen vinden. En daar zou niemand wat aan hebben. Dat zijn toch basisbehoeften. Ik was dat liever vóór dan dat ik ging wachten op nog meer onrust of andere klachten.

[DesireeB]

Ik begrijp dat het lastig is. Je eigen grenzen verleg je ook soms als je midden in zo een situatie zit.
Onze kat hebben we wegens dementie in laten slapen. Ja ze wilde nog wel knuffelen en eten maar de momenten van verwarring werden steeds vaker.
Het was wachten tot ze haar voerbak of kattenbak niet meer zou kunnen vinden. En daar zou niemand wat aan hebben. Dat zijn toch basisbehoeften. Ik was dat liever vóór dan dat ik ging wachten op nog meer onrust of andere klachten.

Mijn eerste hond heb ik ook met 1,5 weken nadat de klachten begonnen in laten slapen. Die was altijd heel zelfstandig en buiten angst voor onweer en vuurwerk totaal nergens bang voor. Die begon overigens al heel vroeg te spoken in de nacht maar een traphekje verbrak dat gedrag. En dat hebben we nog een jaar of 6 zo geregeld, maar na oud en nieuw bleef ze in angst hangen, elke avond weer. Complete paniek, geen land mee te bezeilen. Toen heb ik ondanks dat ze lichamelijk nog super goed in orde was er een eind aangemaakt. Maar die hond had ik al vanaf dat ze 6 was, ze is uiteindelijk 14,5 geworden. Bij Opoe vind ik het gewoon lastiger omdat ik haar achtergrond verder niet ken behalve zwervend gevonden. Samen met de DA vermoeden we dat ze mogelijk altijd heeft opgesloten gezeten in een hok/kooi. Dus rare gedragingen kunnen daarbij horen natuurlijk maar na 1,5 jaar zou je meer verbetering verwachten, en dat is er enerzijds ook wel hoor maar er is ook wel achteruitgang.

Gisteren heb ik voor Izzy een buggy besteld en voor Opoe Aktivait, hopelijk wil Opoe ook af en toe eens mee in de buggy en voelt ze zich wel veilig in deze. We gaan er gewoon nog even voor om te kijken of we het voor haar aangenamer kunnen maken maar als dat niet helpt dan denk ik dat de koek op is. Opoe is ook niet het type dat je even naar de DA meeneemt want daar moet ze dan weer dagen van herstellen, dat is prima voor zaken waarbij je direct verbetering ziet zoals haar tanden die getrokken waren, diezelfde avond wilde ze alweer eten en 3 dagen later at ze gewoon al brokjes terwijl ze echt heel slecht at toen ze hier net was en met een serieus ondergewicht haar intrede deed.

[kooi]

Je neemt de ruimte om nog wat te proberen en dat is prima. Misschien kun je daarmee wat al in gang gezet is nog wat afremmen. En jezelf de tijd gunnen om het onvermijdelijke te accepteren, zolang je het grote lijden maar voor blijft.

Na vandaag kun je daar op deze plek waarschijnlijk geen verslag meer van doen, dus ik wil je heel veel sterkte wensen en nog een mooie tijd, hoe kort ook, met je Opoe.

[DesireeB]

Je neemt de ruimte om nog wat te proberen en dat is prima. Misschien kun je daarmee wat al in gang gezet is nog wat afremmen. En jezelf de tijd gunnen om het onvermijdelijke te accepteren, zolang je het grote lijden maar voor blijft.

Na vandaag kun je daar op deze plek waarschijnlijk geen verslag meer van doen, dus ik wil je heel veel sterkte wensen en nog een mooie tijd, hoe kort ook, met je Opoe.

Ik meld me gewoon aan op het nieuwe forum, dus daar zal vast het draadje voortgezet worden.