Kleine hondjes-topic

[Floortje]

Die was er nog niet geloof ik (anders hoor ik het graag).

Ik ben van de grote en middelmaat honden overgestapt naar een kleine. Een bewuste keus om diverse redenen.
Ondanks dat een hond gewoon een hond is, zijn er toch verschillen. En dat is allemaal nieuw voor mij.
Maar ook voor mensen die voor het eerst een hond hebben en dat toevallig een kleine is. Of mensen die die al jaren kleine honden hebben, maar toch vragen hebben of juist advies. Of mensen zonder kleine honden die er toch wat van vinden

Het zou leuk zijn om de kleine hondjesvraagstukken in dit topic te deponeren zodat we daar met z'n allen over kunnen sparren, advies geven en ervaringen delen.

[Floortje]

Ik trap af met een casus: "Vriendelijke, maar doldrieste grote hond bij jouw kleine, wat doe jij?"

Gister was ik op een hondenveld. Dat is sowieso al niet mijn voorkeur, in het bos loop je makkelijker door of sla je een ander pad in. Op zo'n veld bouwt de spanning zich makkelijk op.
Er was daar een enorme husky (teef? ik weet het niet zeker). Jonge hond nog schat ik, met een lapswansbaas.
Het beest was als een gek aan het rondsjesen, alle energie moest eruit. Rakoes (9 maanden, 6,5 kilo) houdt wel van een potje rennen, dus die hadden elkaar snel gevonden. Maar de husky was erg wild, hapte (speels) flink hard in haar rug en kont en kegelde haar omver waar Rakoes met piepen op reageerde. Ik riep HEY! en ZACHTJES! om die husky te laten stoppen. Rakoes kwam tussen mijn benen staan (dit doet ze vaker als het haar te wild wordt). ik heb haar opgetild, die husky geblockt met mijn been en Rakoes weer neergezet.
Ik koos hiervoor omdat Rakoes het zelf toch ook wel heel leuk vond, ze zocht de husky zelf op. Ze probeert honden altijd te verleiden tot een racespelletje.
Maar het ging steeds harder, het racen, maar ook het happen. Om in Cesar-termen te spreken: Het ging van 0 naar 100 in 10 seconden. En er schoot toch door mijn hoofd: Het is een husky, met jachtinstinct, mijn hondje lijkt stiekem best op een konijntje, zal het racen iets triggeren?
Dus ik probeerde het af te kappen door de husky te blocken, maar die denderde gewoon door en ik lag op de grond Maar het kwartje was wel gevallen bij de husky en die ging door naar het volgende kleine hondje, die haar vervolgens keihard corrigeerde (was een pittige shih shu), daarop droop de husky af. Het baasje kreeg ook wel door dat dit allemaal niet zo handig was en vertrok.
Het lijkt net of dit een hele tijd geduurd heeft, maar het hele gebeuren speelde zich af in een minuut of 5.
Casusvragen :
- Had ik Rakoes wel op moeten tillen? Of had ik haar juist niet weer neer moeten zetten? Ze vond zelf die husky leuk.
- Ben ik overbezorgd over dat triggeren van het jachtinstinct? Dat de husky zich liet wegsnauwen door het andere hondje bewijst wel dat het geen agressief beest was.
- Ik koos bewust voor blocken met het been, maar had ik niet beter even daarvoor de husky bij de halsband moeten pakken en haar streng toe moeten spreken? Ik hou daar eigenlijk niet zo van bij vreemde honden.
- Ik hoor de laatste tijd vaker mensen zeggen "Kom op kleintje, bijt maar van je af" Maar ze is een pup! Ze ziet er wel al uit als een volwassen hond, dus ik denk dat mensen niet doorhebben dat ze een pup is. Ze is nu ruim 9 maanden, wordt het tijd dat ze haar eigen boontjes gaat doppen? Ik heb ook geen zin dat ze zich ontwikkelt in een kut keffer die bij voorbaat al de tanden laat zien.

Brand maar los!

Edit: typo

[Tineke]

Ik heb grote en kleine, eigenlijk al jaren en ben dol op beide.
Het kleine model is wel makkelijker in veel opzichten, dat is zeker waar.
Jimi wordt ook overal mee heen gesleept en dat gaat lastiger met groterds.
Neemt niet weg dat ik beide niet zou willen missen.

[twinkeltje]

Zelf volg ik altijd me gevoel denk ik dit is te veel til ik ze op.
Ik denk niet dat je hondje snel in een kutkeffer veranderd als het gewoon normaal wel lekker ze gaan gaat tussen honden en genoeg ervaring op doet met hondentaal

[Tineke]

Mijn kleintjes waren altijd grote gewend en dan is dat wel een voordeel.
In jouw geval had ik ook ingegrepen maar daarna waarschijnlijk direct uit de situatie weggegaan.
Gewoon om narigheid te voorkomen want het hoeft geen agressie te zijn maar vanuit een lompe actie kan het ook mis gaan bij totaal vreemde honden.
Jimi speelt met Luus maar zij is klein gewend en speelt echt anders met hem dan met Abra.

[Fotogravinnetje]

Dat de husky het spel niet aanpaste toen Rakoes aangaf dat het te wild was, geeft aan dat het spel niet (meer) gelijkwaardig was. Dan kap ik het af. Eventueel, afhankelijk van mijn inschatting, laat ik het spel daarna wel weer hervatten, maar bij het eerste teken dat er niets verandert, grijp ik weer in en is het 'spel' gewoon klaar. Is wat mij betreft overigens niet eens afhankelijk van formaat of verschil in formaat: spel is alleen leuk als beide honden het leuk vinden en ze rekening met elkaar houden. Dus een kleine die doorgaat terwijl de ander het (op die manier) niet leuk vindt, moet van mij ook stoppen. En daarna toch weer doorgaan is definitief stoppen en dus uit de situatie gaan

[Floortje]

Zelf volg ik altijd me gevoel denk ik dit is te veel til ik ze op.
Ik denk niet dat je hondje snel in een kutkeffer veranderd als het gewoon normaal wel lekker ze gaan gaat tussen honden en genoeg ervaring op doet met hondentaal

Dat vind ik dus een lastige. Waar ligt de grens? Te vroeg optillen dan ben je aan het pamperen, maar het zelf op laten lossen geeft weer slechte ervaringen denk ik. Dat ze dan denkt dat alle grote honden haar pijn gaan doen. En ik zie haar eigenlijk nog steeds als een pup die bescherming nodig heeft, ook al begint ze nu een puber te worden.

[Floortje]

Mijn kleintjes waren altijd grote gewend en dan is dat wel een voordeel.
In jouw geval had ik ook ingegrepen maar daarna waarschijnlijk direct uit de situatie weggegaan.
Gewoon om narigheid te voorkomen want het hoeft geen agressie te zijn maar vanuit een lompe actie kan het ook mis gaan bij totaal vreemde honden.
Jimi speelt met Luus maar zij is klein gewend en speelt echt anders met hem dan met Abra.

Een vriendin van mij heeft een beauceron van een paar maanden ouder, die speelt echt heel leuk. Ook wel wild, maar het happen is altijd zacht.

[Floortje]

Dat de husky het spel niet aanpaste toen Rakoes aangaf dat het te wild was, geeft aan dat het spel niet (meer) gelijkwaardig was. Dan kap ik het af. Eventueel, afhankelijk van mijn inschatting, laat ik het spel daarna wel weer hervatten, maar bij het eerste teken dat er niets verandert, grijp ik weer in en is het 'spel' gewoon klaar. Is wat mij betreft overigens niet eens afhankelijk van formaat of verschil in formaat: spel is alleen leuk als beide honden het leuk vinden en ze rekening met elkaar houden. Dus een kleine die doorgaat terwijl de ander het (op die manier) niet leuk vindt, moet van mij ook stoppen. En daarna toch weer doorgaan is definitief stoppen en dus uit de situatie gaan

Dit is een beetje hoe ik het gedaan heb. Rakoes ging na het neerzetten zelf direct weer naar de husky toe, vandaar dat ik het toeliet, maar toen wel gelijk (probeerde ) te blocken.

[Tineke]

Mijn kleintjes waren altijd grote gewend en dan is dat wel een voordeel.
In jouw geval had ik ook ingegrepen maar daarna waarschijnlijk direct uit de situatie weggegaan.
Gewoon om narigheid te voorkomen want het hoeft geen agressie te zijn maar vanuit een lompe actie kan het ook mis gaan bij totaal vreemde honden.
Jimi speelt met Luus maar zij is klein gewend en speelt echt anders met hem dan met Abra.

Een vriendin van mij heeft een beauceron van een paar maanden ouder, die speelt echt heel leuk. Ook wel wild, maar het happen is altijd zacht.

Ja leuk is dat als het samen zo goed gaat.

[Tineke]

Micron was geweldig met groterds, hier speelt hij met Orson.



En hier jaagt hij Joep even weg die te wild was in zijn visie wat echt niet zo was

[S@ndr@]

ik heb beiden, maar als ik het niet vertrouw gaat boots ook op de arm hoor, maar moet zeggen t is zelden of bijna nooit

[Floortje]

Goofy is echt wel heel erg klein, logisch dat je daar voorzichtig mee bent.

Ik denk dat Rakoes het wel in zich heeft om zich te ontwikkelen als een Daisy of Micron, maar een volwassen hond afsnauwen durft ze nu nog niet echt.
Met de kooikerpup hier in het park gaat het wel hard tegen hard: rollenbollen, blikkerende tanden, maar die zijn van dezelfde leeftijd en dat is gelijkwaardig.

[Floortje]

(Hondje op de foto is net Rakoes trouwens)

[Tineke]

(Hondje op de foto is net Rakoes trouwens)

Ha ha ja dat is Micron.
Overigens was hij niet gek hoor want Eline kwam ooit langs met een Pekinees die behoorlijk chagrijnig was en toen erkende hij direct zijn meerdere en bond in

[Floortje]

Er zit ook een druppel Pekineesbloed in Rakoes (tis een dochter van Sofi hè?)
Zal ik haar dan toch maar haar eigen karweitjes laten opknappen?

[twinkeltje]

Zelf volg ik altijd me gevoel denk ik dit is te veel til ik ze op.
Ik denk niet dat je hondje snel in een kutkeffer veranderd als het gewoon normaal wel lekker ze gaan gaat tussen honden en genoeg ervaring op doet met hondentaal

Dat vind ik dus een lastige. Waar ligt de grens? Te vroeg optillen dan ben je aan het pamperen, maar het zelf op laten lossen geeft weer slechte ervaringen denk ik. Dat ze dan denkt dat alle grote honden haar pijn gaan doen. En ik zie haar eigenlijk nog steeds als een pup die bescherming nodig heeft, ook al begint ze nu een puber te worden.

Ik til eigenlijk bijna nooit mijn grens ligt dus best hoog.
Maar misschien komt het door ik opgeroeid ben met kleine en grote honden bij elkaar dar waren ook meestal de ukies de baas en niet zo breekbaar leerde ik al snel

[twinkeltje]

Wij hadden 2 kleintjes en een grote maar die kleintjes speelde echt niet samen die speelde alleen met de grote

[Floortje]

Even voor de duidelijkheid: Rakoes woont in huis met een grote (35 kilo) en middelmaat (22 kilo) hond.

Maar ik loop bewust alleen met haar omdat de middelmaat alles gaat lopen regelen en Rakoes ook moet wennen aan enigst hond zijn, aangezien de andere twee hoogbejaard zijn en dus niet meer jaren meegaan.

[dagmar88]

Sjaak heeft zelf al een hekel aan groot en lomp, die wil op de arm. Maar Sjaak is een dwerg, een achterlijk kleine hond. Dat is toch echt nog een slag anders dan een normaal kleine hond.
Verderop woont een golden pup, een maand jonger dan Zus. Het is een doetje en helemaal weg van haar, maar wel verschrikkelijk onbeholpen
Daar kan zij gerust mee dollen, dan heeft ze zelfs de overhand. Sjaak mag even snuffelen en door.

Zus is een rouwdouwer. Zelf heeft ze geen flauw benul dat ze klein is, wat haar betreft is ze een husky
Maar spelen met vreemde grote lomperiken wordt hem alsnog niet.
Thuis weet ze wat ze aan haar broer heeft en omgekeerd. Een verkeerde pets van een grote poot is genoeg en ik houd die kleintjes graag nog 15 jaar heel.

[Floortje]

Er zit ook een druppel Pekineesbloed in Rakoes (tis een dochter van Sofi hè?)
Zal ik haar dan toch maar haar eigen karweitjes laten opknappen?

Of haar haar eigen Pekinees geven Is ze overal van verlost want die stroopt de harige mouwtjes wel op

Ja dahag. Dan moet ik de hele tijd met hoed en zonnebril de straat op.
Ik heb eens voor m'n werk de zorg gehad over zo'n mormel, schaamde me dood tijdens het uitlaten.

[twinkeltje]

Er zitten ook heel soms hele lieve tussen hoor.

Blacky is een kruising leeuwhond pekinees ik denk dat hij karakter van een leeuwtje heeft herken niks van pekinees in hem

[Pemba]

Ik vind het soms ook wel lastig vooral nu Misty alleen is.
Ik kwam pas 2 vrouwen tegen die 3 hele grote honden bij zich hadden.
In aanlijngebied, Misty aan de flex en de 3 liepen los.
Eerst kwam nummer 1 buurten en Misty daagde hem uit voor een spelletje.
Toen kwam nummer 2 erbij en dat vond ze al wat minder.
Daarna kwam nummer 3 ook nog over haar heen hangen en dat vond ze echt niet leuk meer.
Staartje helemaal naar beneden en ze gromde een keer zacht.
Dus ik vraag kun je je honden even bij je roepen? Ze vindt het niet leuk meer.
Krijg ik als antwoord: Ah ik hoor het al, helemaal geen verstand van honden, ze hoort nu bang te zijn dat is goed voor haar
En dan durf ik haar er ook niet tussen uit te trekken omdat je niet weet wat je dan triggert.

[Habibi]

Liever een keer onnodig op de arm, dan 1 keer te laat.

Dat laatste laat zich niet altijd herstellen namelijk...

[twinkeltje]

Ja als mensen gaan roepen zeker geen verstand van honden dan pak ik ze al op, meestal heb ik dat soort mensen al snel in versier en ontwijk ik die

[Floortje]

Krijg ik als antwoord: Ah ik hoor het al, helemaal geen verstand van honden, ze hoort nu bang te zijn dat is goed voor haar

Wat is dat voor waanzin? Goed om bang te zijn? Voor drie reuzen? Bijzonder
Ik had het laatst andersom, een tollerreu was wat ruw, maar niet agressief en Rakoes was niet bang. Baasje kwam hem weghalen, ik zei nog dat de mijne het niet erg vond, maar zij was resoluut: Ik wil niet dat hij zo doet met kleintjes, dat moet hij nog leren. Honderd keer liever dat dan zo'n dwaas die vindt dat bang zijn goed is

[Ptje]

Ziggy is met zijn formaatje de baas over Ras maar er wordt niet gebeukt, punt .
Ook door Ziggy niet.
Maar op het veldje waar ze los mogen en er komt een grotere hond wordt het Ziggy te veel, gelukkig komt ie dan meteen bij mij steun zoeken zodat ik de woesteling kan blocken.
Dat Ziggy de hond meteen weer opzoekt mag de pret niet drukken maar zodra de hond ingaat op het spel dan heeft Zigster gelijk iets van MAMMIEEHHH
Rasta vindt het prachtig en gaat dan spelen met de hond, mamma let wel op Ziggy.
Heb altijd kleine hondjes gehad en nooit kwam er in me op om een grotere hond te nemen maar ja dan zie je bij een HF meeting de grote poedels van een hier bekende fokker en wordt je helemaal en hopeloos verliefd, de rest is geschiedenis

[Saschesfloor]

Ik heb 3 kleintjes van ongeveer 8 kilo. De oudste van 16 hou ik zoveel mogelijk weg uit de situatie. Hij is te kwetsbaar, al vindt zijn ego van niet. Dus komt er iets groots en lomps aan til ik hem op.

Die andere 2 zijn heel goed in staat om duidelijk te maken wat ze wel en niet aanstaat. En de grote hebben daar eigenlijk altijd respect voor. Hun beste vriendin en vriend waren twee Ridgebacks. Dat ging soms echt wild. Maar die kleintjes kunnen schwalbes maken. Dan komen die groters aan denderen en dan maak je gewoon een rol over je rug en rol je er gewoon onderdoor. En dan als een volleerd voetballer wel een piep geven

In deze situatie was ik denk ik weggegaan. Al gok ik dat het niet zover was gekomen omdat mijn honden nu volwassen zijn en gewoon snauwen als het teveel was. Maar als jonge hond probeerde ik ze wel weg te halen uit zo’n situatie.

[Jackira]

Ik zou haar bij je roepen als je merkt dat het spel niet leuk meer is. Waarom zou je wachten op wat de andere baas doet of je bemoeien met die hond. Zorg dat je eigen hond naar jou komt en de achtervolging is over. Als je de snelheid van het achterna zitten er uit haalt dan stopt de husky of andere grote hond vaak ook. Op het moment dat het "slachtoffer c.q. konijn" stilstaat is de achtervolging over en gaan ze over tot snuffelen meestal.

Ik heb het zelf ook wel eens met Shira en Jack. Jack is een husky en Shira een herderkruising. Jack speelt met alle honden maar met kleine honden die uit gaan dagen en rennen kap ik het zelf altijd af. Of alleen Jack mag maar spelen, nooit Shira en Jack samen met een andere hond. Ook omdat je dan vaak jachtgedrag en samenwerking van een roedel ziet onstaan.

Als er nog andere honden in de buurt zijn en mee gaan doen wordt het helemaal link. Ik heb heel vaak een kluit honden achter een klein hondje vandaan gebruld en aan de bazen gezegd dat dat kleine hondje het konijn lijkt te worden. Dan schrikken ze en zien het dan vaak pas wat er werkelijk gebeurd.

Wat ik meestal een beetje vervelend vind is dat de baas van de kleine hond die hond dan niet bij zich roept maar de hond maar blijft laten uitdagen. Heb ik mijn honden onder controle, dan wordt het wel moeilijk gemaakt als zo'n kleine uk uit blijft dagen. Maar blijkbaar mag zo'n klein hondje wel uitdagen maar dat mijn hond dan reageert is dan weer niet leuk.

Ik begrijp het wel, maar ik probeer dus verhalen zoals de jouwe te voorkomen. En daar heb je als baas van de kleine hond dus ook je verantwoordelijkheid in. ALs je ziet dat het niet leuk is zorg dat je je kleine hond bij je roept dan stopt de achtervolging vaak wanneer ze bij je is en stilstaat. En zorg dan dat ze niet weer gaat uitdagen als je niet wil dat het weer gebeurd. Als je ze allebei rustig houdt kunnen ze prima met elkaar maar ik vind najaag spelletjes niet geschikt tussen een grote hond en een kleine die niet eigen zijn met elkaar.

En negen maanden vind ik eigenlijk ook geen pup meer

[Saschesfloor]

Ik heb 3 kleintjes van ongeveer 8 kilo. De oudste van 16 hou ik zoveel mogelijk weg uit de situatie. Hij is te kwetsbaar, al vindt zijn ego van niet. Dus komt er iets groots en lomps aan til ik hem op.

Die andere 2 zijn heel goed in staat om duidelijk te maken wat ze wel en niet aanstaat. En de grote hebben daar eigenlijk altijd respect voor. Hun beste vriendin en vriend waren twee Ridgebacks. Dat ging soms echt wild. Maar die kleintjes kunnen schwalbes maken. Dan komen die groters aan denderen en dan maak je gewoon een rol over je rug en rol je er gewoon onderdoor. En dan als een volleerd voetballer wel een piep geven

In deze situatie was ik denk ik weggegaan. Al gok ik dat het niet zover was gekomen omdat mijn honden nu volwassen zijn en gewoon snauwen als het teveel was. Maar als jonge hond probeerde ik ze wel weg te halen uit zo’n situatie.