Probleemoplossende vaardigheden, vorming van jonge pups

[~Suzanne~]

B&C op pupnivo, mini-hersenwerkjes (in de categorie simpel, maar dan nog eenvoudiger), en stomweg dingen laten ontdekken... van mijn part onder een stoel doorloikken, in bos over van alles laten lopen.... en onder van alles door en dat aanmoedigen en (stem-) belonen.
Maar, dan heb ik het over een pup vanaf 8 wkn, bij mij thuis.

Pups in het nest ook zoveel mogelijk verrijking aanbieden, puptunneltjes, "obstakels" (zoals foam-drijf-buizen waar ze over-onderdoor kunnen). Laat ze maar ervaren dat ze ergens onder/over/naast kunnen klauteren.
Bij voorkeur ook verschillende "ondergronden"... leg in de ren gerust vloerbedekking, stukje zeil, kokos-mat....
Je noemt een doos.. ik zou kiezen voor "deksel" want dat is minder hoog... pas alles aan aan leeftijd en formaat van de pups uiteraard.


Uiteraard niets wat kwaad kan, maar dat had je zelf ook bedacht...

En gewoon lekker laten gaan. Niet dwingen, eventueel aanmoedigen. Laat maar ervaren....

Suzanne

[Fotogravinnetje]

Gaits fokker zorgt al snel voor voorwerpen in de werpkist. Zodra de pups wat mobieler worden, mogen ze zelf uit de ren klimmen en de hele kamer door als ze dat willen en daar staan ook allerlei voorwerpen, verschillende ondergronden, een hondenmand vol speeltjes en weet ik veel wat allemaal. Tunnel en springkussen (IKEA, zo te zien niet meer verkrijgbaar) zijn favoriet. De pups zoeken al snel bij vermoeidheid een lekker plekje om te slapen (niet noodzakelijkerwijs in de ren) en ze groeien dus op in een wereld vol met (uiteraard veilige) hindernissen. En ik denk dat dat heel veel bijdraagt aan lichaamsbewustzijn en oplossend vermogen.
Maar verkijk je ook niet op wat de tijd bij een eigenaar doet. Veel mensen helpen hun hond met elk probleempje, waardoor ze niet meer zelf hoeven na te denken. Goede socialisatie in het nest is een basis, maar niet meer dan dat.
Elco's fokker houdt de omgeving van de pups wat kaler, laat de pups ook meer in de ren (wel met voldoende uitstapjes naar de rest van de kamer, de tuin, autoritjes en meer). En je kon merken dat Elco minder makkelijk zelf z'n rust kon pakken buiten z'n bench.
Ook is het nest waar Elco uit komt niet alleen gelaten, terwijl Gaits fokker geen oppas regelt als ze boodschappen gaat doen, haar volwassen honden uitlaat en de post rondbrengt. Voor Gait was het dus doodnormaal om te gaan liggen slapen als er geen mensen thuis waren, terwijl Elco daar heel lang veel moeite mee gehad heeft. Al kan dat ook verschil in karakter zijn, maar ik denk het eigenlijk niet.
Dit was de eerste keer voor het nest waar Gait uit komt dat ze echt buiten waren (voor die tijd was het steeds te nat, nu was het alleen maar een beetje koud, zo rond het vriespunt). Je ziet dat Gait (groen) liever doorzet met klimmen, terwijl zusje Keira (roze) al snel bedenkt om te lopen
https://youtu.be/a_AGo5bkCO8

En hier zie je ook een mooi karakterverschil: Lysha (oranje) is wel wat onder de indruk van het vliegtuig dat langs komt, de rest totaal niet. Lysha is ook de meest onzekere en zachtste hond uit het nest, lijkt het meest van allemaal op Elco qua karakter en is dan ook geplaatst bij een eigenaar die daar heel goed mee om kan gaan (Ook grappig, wat later in het filmpje: oma Sharai doet opdringerig tegen Gait, opa Max komt even ingrijpen)
https://youtu.be/hXB3vSrDKL4

Hier liggen de pups met 3 weken in de werpkist


Paar dagen later


Mijn favoriete foto van Gait in z'n nestperiode, 4,5 week oud, zittend op de drempel naar het balkon

[Emma]

Ja, ik weet niet.
Je kan natuurlijk veel aanbieden aan de pups, tunneltje doorlopen, om paaltjes heen lopen, en creatieve dingetjes.
Maar uiteindelijk denk ik, dat de volgende eigenaar daar waarschijnlijk op zijn manier mee omgaat, of de hond daarin zich ontwikkeld, of niet. Al naar behoefte van de eigenaar, denk ik.
En je zal altijd ondernemender types hebben, die de wereld willen ontdekken, en de afwachtende types, binnen een nest. Of misschien ook wel ras gebonden. Of dat nou een kruisingen is, en dus bepaalde intelligentie erft in grotere mate, of kleinere mate.

Zoals: Ik zie wel eens honden die aan de riem om een paaltje heen lopen, dat de eigenaar zelf de riem erom doet, zodat de hond door kan lopen, ik leer onze honden "kan niet", en moeten zelf om het paaltje of boom ,lopen. Hebben ze snel geleerd, en ze kijken er dan soms ook trots bij
Buster was daar sneller in, met leren dan Luca. Maar Luca kon dan weer een deur openen, als ze er écht uit wil. Wat trouwens niet voor problemen zorgde. Terwijl Buster veel groter was, en dat dus makkelijker kon doen, als het hem niet verteld /geleerd was, deed hij het niet. Hij kon ook makkelijk bij de bus met voer komen, maar was binnen altijd het brave jongetje terwijl hij heel slim was, mijn subtiele aanwijzingen met nina ottoson spelletjes, hij dat supersnel oppikte, en luca dan veel langer overdeed. Nu was luca een herplaatser, en duidelijkn iet geleerd voor haarzelf te denken, ze klapte dan dicht bij oefeningetjes aanleren, en beeft best lang erover gedaan, om daar wel voor open te staan.

Dus eigenlijk zit ik me al typende te bedenken, dat het juist misschien wel goed is, puppen open te laten staan voor spelenderwijs leren van oefeningetjes en zelf oplossingsgericht te durven denken. Aan de andere kant is dat als toekomstige eigenaar ook goed zelf aan te leren, en zelf te bepalen, waar ze zelfredzaamheid willen zien en waar ze liever zelf bepalen hoe en wat.

Het is ook prettig een hond te hebben in veel situaties die zich komen melden, i.p.v zelf op te lossen, zoals contact met andere honden, of dat honden zo zelfredzaam zijn, dat ze bedenken een stoel ergens heen te schuiven, en op het aanrecht te klimmen YouTube filmpjes genoeg maar ik denk niet dat je zo iets kan sturen. Een hond zal een bepaalde aangeboren intelligentie hebben, of gewoon te lui is, om iets te bedenken dat kun je als eigenaar niet altijd invloed op uitoefenen misschien

[~Suzanne~]

Ik denk zeker dat je het kunt sturen......! Maar niet "afdwingen"... er is geen altijd werkend recept voor het 'maken" van probleemoplossende pups.....

Suzanne

[Fotogravinnetje]

@Emma, De nieuwe eigenaar heeft inderdaad ook veel invloed. En als die bepaald gedrag niet wil dat bij de fokker wel toegestaan/aangemoedigd werd, is dat vaak nog makkelijk terug te draaien. Dit is iets wat Elco en Gait bij mij absoluut niet zouden mogen (en ook niet doen), maar Gait dus wel als pup heeft gedaan. Gait is dus degene die de zak met haring openmaakt en er vast aan begint...
https://www.facebook.com/karin.waal/vid ... 626287011/

[Emma]

@Emma, De nieuwe eigenaar heeft inderdaad ook veel invloed. En als die bepaald gedrag niet wil dat bij de fokker wel toegestaan/aangemoedigd werd, is dat vaak nog makkelijk terug te draaien. Dit is iets wat Elco en Gait bij mij absoluut niet zouden mogen (en ook niet doen), maar Gait dus wel als pup heeft gedaan. Gait is dus degene die de zak met haring openmaakt en er vast aan begint...
https://www.facebook.com/karin.waal/vid ... 626287011/

Haha, lik,lik,lik
Nou, dat hoeven pups van mij niet te leren

Maar honden zijn uitstekend in het begrijpen van mensen, dus ja, andere eigenaar ander gedrag. Njah, niet altijd misschien. Je zal vast honden hebben, waar bepaald gedrag meer inzit.
Toe Luca de eerste twee jaar bij ons was, gapte ze gerust wat van je bord, als je die onbeheerd achter liet. Uiteindelijk is dat gedrag vanzelf uitgedoofd. Ik weet eigenlijk niet waar dat precies aan ligt. Ze vind het nu minder interessant. Buster daarin tegen heeft dat nooit gedaan. Misschien toch herplaatser, versus als pup af aan bij je. Buster is als pup bij ons gekomen.
Luca is herplaatser en heeft de eerste bijna 3,5 jaar in een gezin geleefd met kinderen. En elke hond weet dat kinderen voedsel laten slingeren, dus wordt dat als hond gepakt. Ik denk dat een hond daarvan leert, wel voedsel te pakken, zodra het kan ?

[laeken]

Ik denk zelf dat het heel erg rasafhankelijk is. De ene pup is de andere niet en juist na die 8 weken ga je dat zien. Speelgoed en dingen in de werpkist geloof ik persoonlijk helemaal niet in eigenlijk.
Die nemen pups gewoon aan voor standaard en wat leren ze daar nu helemaal van?

Ik zou het veel meer in avonturen zoeken. Dus kijken of je ze elke dag iets kan laten meemaken. Kleine dingen. Zodra ze lopen ze laten lopen bijvoorbeeld. Geen werpkist vol speelgoed op slot doen met een klein rennetje erbij. Pups zelf laten lopen en zelf de weg naar de werpkist laten terugvinden bijvoorbeeld. Zelf eten laten zoeken en zelf naar je toe laten komen.

Een tunnel en een speeltje met een stuk cocosmat komt wel als ze 8 weken zijn. Dat zit er in 2 seconden ook wel in.

Ik denk dat je slimme pups krijgt van weinig hekjes, sloten en planken er omheen.

En ze moeten een beetje ondernemend zijn in de genen. Anders komt het er ook echt niet uit verwacht ik.

[dagmar88]

Ik ga ze natuurlijk ijs en wederdienende wel het erf laten verkennen en er mee naar buiten maar dat doet iedereen en kennelijk is dat niet altijd genoeg om tot een schandere hond te komen.
Er lopen pannenkoeken tussen dat ik echt denk dat ze in een keukenkastje zijn opgegroeid.

Een schrandere pup houd je niet tegen. Met Zus haar nest was de werpkist met vier weken al weg.
Ze zagen mama er overheen stappen dus dat werd gillen. Met die tepels mee en verkennen.
Van hele dagen in de tuin struinen werden ze al snel handig. Ze konden eerder graven dan een beetje gecoördineerd lopen Een zomernest is echt heel fijn.
Wij nemen ze heel jong mee, een paar keer week. Vanaf vijf weken liepen ze op het kerkhof. Als één plek vertrouwd is gaan we afwisselen.
Ze hebben zo veel handen, honden en plaatsen gezien dat alles ze een worst is.

De husky pups wilden echt lopen, deze waren veel meer gericht op hun omgeving.
Maar goed, ik denk dat het overgrote deel genetisch bepaald is. Dus geen mongolenreu nemen.
Ik vind dat echt wel uitsluiting waardig een punt hoor. Ik heb minder plezier in zo'n dombo, hoe lief en makkelijk ook.

Zus is trouwens van jongs af aan dól op puzzeltjes. Krijsend fanatiek. Die halve terriertjes zie ik dat ook wel doen.
Ze is wel alles als puzzel gaan zien. Ook het schuifje van de bench en overal opklimmen voor een beloning.

[80564M]

Ik heb nu de derde hond van dezelfde fokker. Alledrie dezelfde basis en dezelfde bazen. Alledrie heel anders qua intelligentienivo.

[dagmar88]

Ik denk zelf dat het heel erg rasafhankelijk is. De ene pup is de andere niet en juist na die 8 weken ga je dat zien. Speelgoed en dingen in de werpkist geloof ik persoonlijk helemaal niet in eigenlijk.

Ma en stiefpa slopen speelgoed, dat kunnen ze maar beter niet zien. Een mandje vonden ze lekker zacht en in de tuin lag onsloopbaar speelgoed.
Er is weinig naar omgekeken. Met een kartonnen doos vermaken ze zich beter dan met alle zooi die je kopen kunt. Ziet er gezellig uit voor de kopers.
Het lijkt heel raar met die zuigwurmen, maar al vanaf de geboorte zijn ze allemaal anders. Als ze ook echt anders zijn, met rashonden kan ik me voorstellen dat het minder ver uit elkaar ligt.
In de eerste weken zie je ontzettend veel als je een beetje oplet en kunt interpreteren.

Een hond anders dan mama er bij vind ik wel heel waardevol. Daar leren ze weer andere dingen van en ze moeten schakelen.

[Fotogravinnetje]

Ik denk zelf dat het heel erg rasafhankelijk is. De ene pup is de andere niet en juist na die 8 weken ga je dat zien. Speelgoed en dingen in de werpkist geloof ik persoonlijk helemaal niet in eigenlijk.
Die nemen pups gewoon aan voor standaard en wat leren ze daar nu helemaal van?

Daar krijgen ze meer lichaamsbewustzijn van. Zelfs op die jonge leeftijd kruipen ze er al overheen, op hun eigen tempo. En rollen er weer af, ook heel nuttig. Wat ik zag bij het nest waar Gait uit komt, was dat de overgang naar de boel buiten de ren verkennen daardoor ook natuurlijker was. Ze kwamen niet op dat moment pas obstakels tegen waar je overheen kon, die waren ze al gewend

[laeken]

Ik denk zelf dat het heel erg rasafhankelijk is. De ene pup is de andere niet en juist na die 8 weken ga je dat zien. Speelgoed en dingen in de werpkist geloof ik persoonlijk helemaal niet in eigenlijk.
Die nemen pups gewoon aan voor standaard en wat leren ze daar nu helemaal van?

Daar krijgen ze meer lichaamsbewustzijn van. Zelfs op die jonge leeftijd kruipen ze er al overheen, op hun eigen tempo. En rollen er weer af, ook heel nuttig. Wat ik zag bij het nest waar Gait uit komt, was dat de overgang naar de boel buiten de ren verkennen daardoor ook natuurlijker was. Ze kwamen niet op dat moment pas obstakels tegen waar je overheen kon, die waren ze al gewend

Maar ze klimmen toch vanaf de geboorte al over mams, broers en zussen en een stukje opgerold doek in de werpkist? Ik vind het allemaal zo kunstmatig door mensen bedacht. Maar ik heb er geen ervaring mee dus misschien zit ik er helemaal naast.

[DeDiana]

Ik ga ze natuurlijk ijs en wederdienende wel het erf laten verkennen en er mee naar buiten maar dat doet iedereen en kennelijk is dat niet altijd genoeg om tot een schandere hond te komen.
Er lopen pannenkoeken tussen dat ik echt denk dat ze in een keukenkastje zijn opgegroeid.

Een schrandere pup houd je niet tegen. Met Zus haar nest was de werpkist met vier weken al weg.
Ze zagen mama er overheen stappen dus dat werd gillen. Met die tepels mee en verkennen.
Van hele dagen in de tuin struinen werden ze al snel handig. Ze konden eerder graven dan een beetje gecoördineerd lopen Een zomernest is echt heel fijn.
Wij nemen ze heel jong mee, een paar keer week. Vanaf vijf weken liepen ze op het kerkhof. Als één plek vertrouwd is gaan we afwisselen.
Ze hebben zo veel handen, honden en plaatsen gezien dat alles ze een worst is.

De husky pups wilden echt lopen, deze waren veel meer gericht op hun omgeving.
Maar goed, ik denk dat het overgrote deel genetisch bepaald is. Dus geen mongolenreu nemen.
Ik vind dat echt wel uitsluiting waardig een punt hoor. Ik heb minder plezier in zo'n dombo, hoe lief en makkelijk ook.

Zus is trouwens van jongs af aan dól op puzzeltjes. Krijsend fanatiek. Die halve terriertjes zie ik dat ook wel doen.
Ze is wel alles als puzzel gaan zien. Ook het schuifje van de bench en overal opklimmen voor een beloning.

Ik denk ook dat het voor een (groot) deel het karakter is dat erin zit en dat je dat heus ook kunt stimuleren of dimmen. Volgens mij gaat het bij dit soort dingen helemaal niet om activiteiten die je samen onderneemt, maar wat de pup/hond zichzelf leert. Wat hij ontdekt, hoe hij ontdekt zelf problemen op te kunnen lossen of oplossingen te bedenken zonder zich daarbij afhankelijk op te stellen van de baas, hoe hij zelf de wereld kan ontdekken, kan vallen en weer opstaan, zonder je overal als baas/fokker actief mee te bemoeien. Zichzelf leren redden en voor zichzelf leren denken zit 'm denk ik meer in subtiel aanbieden van situaties waarin ze hun eigen probleemoplossend vermogen moeten gebruiken. Een stuk brood op een stoel leggen (zoek zelf maar uit hoe je dat te pakken krijgt), een speel onder de bank, een speelmaatje of de baas achter een obstakel, etc.
Bij een hond als Mila heb ik dat zelfstandige echt moeten stimuleren, omdat haar eerste impuls is om meteen bij alles naar mij te kijken als ze het even niet meer weet. Bij een hond als Amy werkt dat heel anders, die is heel zelfredzaam en creatief in het zelf bedenken van oplossingen en heeft ook een jeugd gehad waarin ze alles zelf moest bedenken en oplossen, dus is op dat gebied gewoon heel goed ontwikkeld.

[sirene]

Ik denk dat de meeste "pannenkoeken" ontstaan door de baasjes. Natuurlijk bestaan er slimmere en dommere honden maar heel veel honden worden dom gehouden door de baas. Alles voor ze oplossen, meteen met commando's gooien. Geen tijd geven om even na te denken en meteen gaan zeggen of lokken. Na een tijdje is alle initiatief eruit. De meest simpele dingen zoals poot in de riem of verkeerde kant van een lantaarnpaal worden door mensen opgelost.

[DesireeB]

Ik heb Droef en Izzy natuurlijk pas gekregen toen ze al een jaar of ouder waren. Toch zijn die best handig geworden.

Ik zeg ze dan ook gewoon dat ze het zelf moeten doen als ze iets willen maar ze komen bij mij om het te regelen. Bal onder tafel, zelf doen. Deur op een kier, zelf doen etc etc. Ik ga ze echt niet direct helpen, eerst ga je het zelf proberen en als dat niet lukt dan kijken we er samen er naar en laat ik het je wel zien.

Tegenwoordig gaan ze dus eerst zelf van alles proberen en dan pas komen ze bij mij, en zelfs dan hoef ik het lang niet altijd voor ze op te lossen.

[** Angela **]

Carmen ( Crutz ) heeft begin dit jaar Nest in conditie opgezet
Heel veel deed ik daar al van , maar andere dingetjes waren wel “nieuw “
Heb daar best wel wat aan gehad bij t nest wat ik toen had liggen

De pups worden hier binnen geboren , heb een grote kamerkennel staan waar ze zich uitstekend in kunnen vermaken
Werpkist hebben we na t eerste nest de deur uit gedaan
De pups liggen de eerste week op een groot kleed in die kist
Daar gaan ze echt niet af , daar zorgt moeders wel voor

Na die week zie je dat ze al wat gaan ontdekken
Soms rollen ze van het kleed , dat is een heel andere ondergrond ineens
Grote knuffels staan er , dat is leuk om op of onder te liggen ( of achter )
Bak met kunstgras staat er ook al vroeg , zodat ze eigenlijk al snel zindelijk zijn
Doordat er geen werpkist is zie je dat ze langzaamaan steeds meer ruimte naar behoefte pakken
Vind het zo mooi om te zien

Uiteraard mogen ze ook gewoon los in de woonkamer en lekker buiten spelen
Dat laatste dan wel in een afgezet stuk vd tuin want anders blijf ik pups zoeken
En ook daar mogen ze wel een paar x per dag uit om lekker te ravotten en alles te ontdekken

Ik probeer altijd zoveel mogelijk met de pups te ondernemen
Van wandelen aan de riem tot autorijden , mee naar de club enzo
Al is dat met 10-11 pups wel wat lastiger dan met een kleiner nest

[fes/lou]

Mijn vorige tuin was een rommeltje, met een flinke afstap, autobanden, balanskussen, een fitnessbankjes, een tunneltje, dingen die zo stonden dat ze er onderdoor kunnen lopen etc... Ze maakten daar graag gebruik van, en in mijn nieuwe tuin ga ik dat ook weer zo doen.. Ik heb minder hoogteverschil, maar zit er over te denken om bijv een katteloopje te maken van 10cm hoog of een A-schuttinkje van 15cm... Kunnen ze van af vallen zonder zich te bezeren maar ze worden wel handig...

Verstuurd vanaf mijn CLT-L09 met Tapatalk

[Maeve]

Ik denk dat zoiets ook wel deels rasgebonden is. Een Terrier is een grotendeels zelfstandige werker, dus de voorouders van Hein zijn al geselecteerd op initiatief en zelfoplossend vermogen. Ik denk dat de gemiddelde Terrierpup dat in het nest ook al veel meer laat zien dan bijvoorbeeld een herder.

Ik ken fokkers die hele projecten hebben om probleemoplossend vermogen te prikkelen. Dat begint dan met hekjes, dus één hekje waar de pup omheen kan lopen en daar achter een bakje voer. En als dat lukt, dan uitbreiden naar de pup achter één of twee hekjes zetten tot je een soort hindernisbaan hebt. Niet mijn ding, om er zo'n project van te maken dan. Zo'n hekje komen ze hier vanzelf wel eens tegen en daar help ik ze dan niet direct bij, maar ze mogen het zelf oplossen. En verder veel verrijking aanbieden inderdaad. Wiebelborden, verschillende ondergronden, speeltjes waar ze mee kunnen slepen etc. Dan kunnen ze op hun eigen tempo daarin ontwikkelen, en dat observeren leert je dan weer veel over de individuele pups.

[~Suzanne~]

Jekunt "doorzettingsvermogen" volgens mij niet aanleren in een lesje ofzo... wel doorlopend, kleine opstakels laten overwinnen in welke vorm dan ook...

Suzanne

[crutz]

Doorzettingsvermogen kan je niet aanleren maar je kan wel het leren leren stimuleren en ook het oplossingsgericht denken.

Zoals Angela al aangaf heb ik vanuit mijn eigen ervaring en diverse internationale programma’s ook een Nederlands programma opgezet. En ja ik zie zeker voordelen.

Toen ik startte met fokken waren mijn “mentoren” vanuit de knpv fok. Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg; ze moeten het allemaal maar gewoon doen en meer van dat.

Toen ik, mede door veel internationale verkoop, in aanraking kwam met de diverse programma’s ben ik dat toe gaan passen en moet zeggen dat ik echt een groot verschil zie/merk dus daarom (inclusief eigen kennis en ervaring) een Nederlandstalig programma gemaakt.
Ja inclusief “doolhofjes”, clicker en fluit aanleren etc.

En nee je kan doorzettingsvermogen niet aanleren, wel kan je de pups meer stimuleren en niet onbelangrijk, het maakt het langer aanhouden van de pups ook gemakkelijker omdat je ze meer stimuleert.

[Lysette]

Ik denk dat de meeste "pannenkoeken" ontstaan door de baasjes. Natuurlijk bestaan er slimmere en dommere honden maar heel veel honden worden dom gehouden door de baas. Alles voor ze oplossen, meteen met commando's gooien. Geen tijd geven om even na te denken en meteen gaan zeggen of lokken. Na een tijdje is alle initiatief eruit. De meest simpele dingen zoals poot in de riem of verkeerde kant van een lantaarnpaal worden door mensen opgelost.

Dat denk ik ook. En ook te veel willen voorkomen dat het mis gaat. Niks mis met een keer goed op je smoel gaan. Niet dat je ze van een 2 meter hoge muur moet laten springen. maar bijvoorbeeld dat je bij een wandeling door het bos een keer van het pad af gaat en ze lekker over wat takken en boomstammen laat klauteren (op eigen initiatief, gewoon omdat je die kant op gaat en daar een boomstronk ligt). Ik denk dat dat soort dingen veel leerzamer is dan al die balans dingen (die overigens leuk zijn om te doen hoor, maar ik doe dat meer om samen bezig te zijn en in een groep te leren trainen). Oplossingen zoeken, voelen wat wel en niet werkt, balen dat het mislukt en later blij zijn als het wél lukt. Doorzettingsvermogen krijg je omdat je in jezelf vertrouwt dat als je blijft proberen je wel een oplossing vindt.

[crutz]

Het is ook denk ik en en niet of of

[blondie]

De ene hond is de andere niet en ze horen allemaal een baas te hebben die ze in staat stelt het gewoon lekker te doen in een ingewikkelde wereld maar er is wel verschil tussen honden als het gaat om zelfredderij.
Ik zit me af te vragen waarom de ene hond snapt dat hij zich bij iemand kan melden als hij de weg kwijt is en de andere juist alles vermijdt en zelf blijft zoeken naar een oplossing die niet komt.

Ik loop met Hein al jaren in een enorm zandafgraving waarvan hij de wanden niet altijd kan beklimmen.
Hij bedenkt dan zelf dat hij op kan lopen en dat is soms best heel ver maar hij doet het wel, heel doelgericht.
Niet dat dat nou zo bijzonder is maar ik ken ontzettend veel honden die niet eens op het idee zouden komen een alternatieve aanpak te bedenken.

Even los van het feit dat hij het misschien ergens opgepikt zou kunnen hebben. Dat kan, wil ik vanaf zijn. Daar gaat het me niet om.
Iedereen kent het fenomeen handige hond versus en echt een domme hond die voor een dicht hek gaat staan blaffen terwijl het poortje ernaast open staat.
Of dom, het is niet helemaal een intelligentiekwestie maar vooral een bepaalde houding.

Ik zou Mira's pups daar wel iets van mee willen geven maar ik weet niet hoe.
Ik stel me voor dat je een pup in een doos zet en hem daar dan uit laat klimmen.
Ik ga ze natuurlijk ijs en wederdienende wel het erf laten verkennen en er mee naar buiten maar dat doet iedereen en kennelijk is dat niet altijd genoeg om tot een schandere hond te komen.
Er lopen pannenkoeken tussen dat ik echt denk dat ze in een keukenkastje zijn opgegroeid.

Een gezonde hond is ook tussen de oren gezond. Is dat het zelfde als handig en zelfredzaam of zie je dat toch anders?
Of stel je het juist helemaal niet op prijs dat je hond creatief met obstakels omgaat en heb je liever een flegmatiek type dat gewoon gaat pitten tot hij gered wordt?

Wat doe jij op dit vlak met pups?

Bedoel je nu pups bij de fokker of in zijn algemeenheid?
En dat dikgedrukte, daarbij schiet bij mij eigenlijk direct het verschil tussen mijn reeds overleden en volwassen gekregen honden door mijn kop.
Finn was redelijk aftastend, en berekenend. Als men hem niet zou kennen zou hij voor bangerik doorgaan als mensen hem soms op afstand zouden aanschouwen op momenten.
Met Bluf als de totale andere kant, die dacht niet na, die deed wat er in haar kop opkwam.

Ik neig toch naar het karakter van de wat meer berekenende hond, want die is over het algemeen met een baas die hij vertrouwd te stimuleren om ergens voor te gaan.
Terwijl het andere type vooral ergens voor gaat, en dan erop rekent dat de baas mocht het nodig zijn, er toch wel is
Dat je als baas dan vooral oplet dat ze géén gekke dingen gaan doen, ontgaat die honden vaak
Dit is echt hoe ik Finn en Bluf dan voor ogen heb, de ene zonder vrees maar dat ik soms dacht NEEEE! en bij Finn had ik soms zoiets van, jemig Mietje, kom op!

Bluf daarentegen was dan weer de hond die met een veel te groot stuk hout door een te klein hekwerk wilde lopen, en gewoon niet ophield, en begon te grienen en tsjenken om vervolgens het weer op te pakken en op de zelfde manier weer klem liep
Finn daarentegen, zou de stok wel ook mee willen krijgen maar besefte dan dat hij hem neer moest leggen en door het hek kon slepen.
Iets inventiever dus.
Jol is een type dat als het niet lukt, dan laat ze het voor wat het is en gaat weer wat anders doen.
Aki kan heel gefrustreerd raken als iets niet lukt, wil ook te snel iets. Maar als hij de tijd neemt en krijgt om iets op een alternatieve manier te doen dan lukt het uiteindelijk wel.
Maar dat is soms ook zo'n meneertje ongeduld.

[Maeve]

Ja, van die speeltoestellen lijkt me motorisch gezien heel gezond.

Maar ik bedoelde eigenlijk meer een les in doorzetten en zelfvertrouwen.
En dan eigenlijk vooral voor eventuele zittenblijvers die niet met 9 weken al gaan fietsen.
Ik ben het er trouwens mee eens dat het waarschijnlijk vooral aangeboren is maar wat aangeboren is moet er ook nog uit komen en ik hou wel van een handige hond.

En het is leuk om ze een goede, gezonde start te geven.
Ik hoop dat ze vroeg in het jaar geboren worden zodat ze lekker buiten kunnen spelen maar anders gebruik ik de stal er wel voor.

Ja, daarvoor moet je het meer zoeken in de obstakels met hekjes enzo. Al denk ik dat je met die speeltoestellen ook mentaal wel het een en ander traint, als dat de pups prikkelt "train" je ook een soort doorzettingsvermogen en maak je verbindingen in de hersenen

Clickertraining voor zulke jonge pups heb ik bij het vorige nest overwogen, maar toch niet gedaan. Er zijn verschillende programma's voor en de één wat extremer dan de ander, maar zoiets vind ik toch iets waar de nieuwe eigenaar mee moet beginnen. Of jij, als een pup met 8-10 weken nog niet is uitgevlogen.

[Dennenappel]

Een pup/hond die alles door z'n baas laat oplossen is ook niet per definitie dom
Beide vinden een oplossing voor het probleem, op een andere manier.

Ik denk dat het met zoveel andere zaken ook te maken heeft, je kunt als fokker een goede basis leggen maar vanaf 8 weken begint toch het echte leven, en meestal dan bij hun nieuwe baas dus.
Met die baas valt of staat hun ontwikkeling voor het grootste deel.
Ik geloof niet zo heel erg in domme honden (of mensen)
Tuurlijk zijn ze er maar misschien had dezelfde hond bij een andere baas zich wel kunnen ontwikkelen.
Zoals sommige kinderen/mensen het ook beter hadden gedaan in andere omstandigheden.
Tenzij je echt wat mist of mankeert.

Niet teveel in korte tijd moeten, zoveel mogelijk de tijd en ruimte geven om op ontdekking te gaan, in het bos bijvoorbeeld.
En inderdaad niet meteen klaarstaan om ze te 'redden'.
Kleine uitdagingen creëren bij wijze van spel.
Ik ben persoonlijk ook erg voor geregeld contact met andere honden, naar mijn mening leren ze daar echt veel van.

En zelfvertrouwen, door te stimuleren!!!
Dat vind ik echt goud.

Cash en Sue zijn ook zo verschillend maar allebei slim op hun eigen manier.

Sue klom bijvoorbeeld de eerste nacht op bed!! En wij hebben echt een hoog bed.
Hij heeft zich opgetrokken op de een of andere manier, met z'n 1,9 kilo.
Wij werden er wakker van toen hij op bed dartelde en keken elkaar wantrouwend aan; wie van ons heeft hem er opgetild, we zouden geen hond meer op bed

Dat heeft hem absoluut doorzettingsvermogen gekost, toen was ie net 9 weken.
Hij raakt ook nergens overstuur van, hij denkt rustig na en vind een oplossing voor zijn 'probleem'.
Dat soort gedrag moet je zien.
Veel mensen (ook hier op het forum) vinden Shih Tzu domme hondjes maar dat zijn ze absoluut niet.
Heeft toch echt vooral met opgroeien en opvoeden en ontwikkeling te maken.
Wat mij betreft geld dat voor ieder ras.

Alles valt of staat met de juiste, passende baas en wat deze bereid is qua tijd en liefde te investeren

[Sandra&co]

De tuin was leerzaam genoeg. Obstakels, andere honden, brokjes die in de struiken/onder de palletbanken werden gegooid en die ze moesten zoeken. Omvallende metalen vazen, potje graven omdat er een botje verstopt lag. Vliegtuigen die overvliegen. Plastic flessen die herrie maken. De zandbak die ik bij een volgend nest ook ab-so-luut weer wil inzetten, dáár hebben ze lol aan gehad (en lol vond ik het belangrijkste). Dat zijn imo al genoeg stimulerende prikkels voor die ukken. En daarbij vooral ook veel slaap.
Daarnaast ben ik het met Dennenappel eens: het valt of staat met de nieuwe eigenaren. Je kunt alleen zorgen dat ze de eerste 8 weken niet helemaal blöd blijven, maar het zijn maar zo'n 3-4 weken waarin je echt wat kunt doen behalve hun stront scheppen.

[dagmar88]

Je kunt alleen zorgen dat ze de eerste 8 weken niet helemaal blöd blijven, maar het zijn maar zo'n 3-4 weken waarin je echt wat kunt doen behalve hun stront scheppen.

Volgens mij zijn ze daarom ook zo van de "verrijking". Een leeg nest is een goor nest, ook dertig seconden nadat het verschoond is.
Melk, afscheiding, opruimplekken, voerkorsten. Nestgeur. Vliegen.
Met tienduizend knuffeltjes, mandjes en weetikwat net zo goor, maar het oogt wat aardiger.

Nikita is net pacman met die stront, nu godverredorrie nog Dat vertellen ze niet als je een pup aanhoudt.

[Domor]

Ik vind deze ook wel interessant als richtlijn: https://wiseadvice.wordpress.com/2008/0 ... of-twelve/

[Sandra&co]

Sofi heeft tot de laatste dag het overgrote deel van de poep weggesnorkt, maar de laatste weken was het haar keuze of ze 's nachts beneden bij de puppies sliep of boven. Dat was een no-brainer voor haar. En ik ben erachter dat, hoe stil ik 's ochtends de trap ook afkwam, het nog altijd véél te luid was. Stonden er 7 puppies voorin de kist helemaal uit hun mini-plaatjes te gaan, heen en weer rennend door de drolletjes die ze de hele nacht keurig op het inco-matje hadden gelegd Maar goed, dat heeft meer míjn probleemoplossende vaardigheden getraind dan dat van de pups Om maar weer even on-topic te gaan...

[laeken]

De tuin was leerzaam genoeg. Obstakels, andere honden, brokjes die in de struiken/onder de palletbanken werden gegooid en die ze moesten zoeken. Omvallende metalen vazen, potje graven omdat er een botje verstopt lag. Vliegtuigen die overvliegen. Plastic flessen die herrie maken. De zandbak die ik bij een volgend nest ook ab-so-luut weer wil inzetten, dáár hebben ze lol aan gehad (en lol vond ik het belangrijkste). Dat zijn imo al genoeg stimulerende prikkels voor die ukken. En daarbij vooral ook veel slaap.
Daarnaast ben ik het met Dennenappel eens: het valt of staat met de nieuwe eigenaren. Je kunt alleen zorgen dat ze de eerste 8 weken niet helemaal blöd blijven, maar het zijn maar zo'n 3-4 weken waarin je echt wat kunt doen behalve hun stront scheppen.

Dat is dus ook wat ik denk. Of ze nu om een bloempot heen lopen of door een heel mooi duur stoffen tunneltje dat je gekocht hebt maakt toch niks uit. En of je nu het nest vol legt met allerlei materialen waar ze kennis mee maken of je zet ze op de stoeptegels waarna ze op het gras lopen en je houdt het nest lekker klinisch en schoonmaakbaar? Ik zie dat allemaal niet zo. Beter gezegd, mij lijkt het vooral voor de mensen leuk. Je hebt Hein er al bij. Dat is al heel wat stimulatie. Dan komen er mensen op bezoek en kunnen ze groot en ver en veel naar buiten. Wat wil je nog meer? Keertje mee in de auto. Prikje dierenarts. Desnoods gooi je ze met 5 of 6 weken een keer bij Bas want die is dol op pups en heeft er zelf genoeg gehad om dat leuk en lief te doen. Dat weet je ook van Mira als pup bij ons. Ging perfect.
Lekker mee bezig zijn en de rest gaat denk ik vanzelf.

Ik denk dat rustig en stressloos groeien de eerste weken belangrijker is dan stimulatie. Ik snap dat mensen dat anders zien maar ik denk dat echt.

Verder praten we denk ik persoonlijk ook over onmeetbare nuances. Een pup uit een nest bij een boer versus een pup uit een extreem gestimuleerd nest zijn denk ik niet eens te onderscheiden na een maand bij een nieuwe baas. Zolang ze maar gesocialiseerd zijn in die periode.