Sowieso geen rotkwijler meer. Ik heb verschrikkelijk veel geluk gehad met mijn kruisingen.
Niet dat die allemaal even makkelijk waren en stuk voor stuk godsallejezus dom

De eerste twee echte goedzakken, Niko piepelde me graag. Die kon je nergens mee weg laten komen, geen privileges geven en binnenshuis altijd de kans geven om weg te lopen als hem wat niet aanstond. Dat deed hij dan ook pruttelend, in plaats van sneppen.
Ik ben veel liever hondenmama dan politieagent.
Hij is in z'n laatste uur nog bijna te grazen genomen door een jonge rottweiler. Even later viel die de dierenarts herhaaldelijk zonder reden aan.
Het zijn in de regel onbetrouwbare, niet te lezen, mensdominante kutbeesten. Vals heet dat hier thuis.
Ik lig er geen seconde van wakker als je ze achter een deugdelijk hek moet houden en je alleen nog met muilkorf in de openbare ruimte mag begeven. Graag.