Honden en kinderen, hoe veilig is het?

[TheGoodestBoy]

Als trotse eigenaren van een 8 maanden oude pup vragen wij ons iets af waar we nog niet eerder bij stil hadden gestaan. We hebben van te voren niet de juiste vragen gesteld, bijvoorbeeld de vraag ‘welk ras past goed bij kinderen’ in plaats van ‘passen honden uberhaupt wel goed bij kinderen?’.

Nu is er onlangs in Diemen een baby dood gegebeten door de familie hond van de grootouders. Onvoorstelbaar leed. Online lees je vooral anekdotische ervaringen waar men hun mening op baseert. Verder staat het internet vol met nieuwsberichten over vergelijkbare drama’s. Dit zijn ook nog eens de excessen, het aantal beten per jaar loopt als ik het mij goed herinner in de tienduizenden.

Eigenlijk zijn wij vooor onszelf, na heel veel lezen, tot de conclusie gekomen dat kinderen eigenlijk nooit 100% veilig zijn bij welke familie hond dan ook. Niet dat elke hond gevaarlijk is, maar aangezien we niet in de toekomst kunnen kijken neem je altijd een risico met mogelijk ernstige gevolgen. En in het geval van kinderen is elk zulksoort risico er een teveel.

Hoe kijken andere mensen op dit forum aan tegen kinderen en honden in één huis?(zonen, dochters, neven, nichten, vriendjes en vriendinnetjes etc).

[~Suzanne~]

Als trotse eigenaren van een 8 maanden oude pup vragen wij ons iets af waar we nog niet eerder bij stil hadden gestaan. We hebben van te voren niet de juiste vragen gesteld, bijvoorbeeld de vraag ‘welk ras past goed bij kinderen’ in plaats van ‘passen honden uberhaupt wel goed bij kinderen?’.

Nu is er onlangs in Diemen een baby dood gegebeten door de familie hond van de grootouders. Onvoorstelbaar leed. Online lees je vooral anekdotische ervaringen waar men hun mening op baseert. Verder staat het internet vol met nieuwsberichten over vergelijkbare drama’s. Dit zijn ook nog eens de excessen, het aantal beten per jaar loopt als ik het mij goed herinner in de tienduizenden.

Eigenlijk zijn wij vooor onszelf, na heel veel lezen, tot de conclusie gekomen dat kinderen eigenlijk nooit 100% veilig zijn bij welke familie hond dan ook. Niet dat elke hond gevaarlijk is, maar aangezien we niet in de toekomst kunnen kijken neem je altijd een risico met mogelijk ernstige gevolgen. En in het geval van kinderen is elk zulksoort risico er een teveel.

Hoe kijken andere mensen op dit forum aan tegen kinderen en honden in één huis?(zonen, dochters, neven, nichten, vriendjes en vriendinnetjes etc).

ai.. niet goed voorbereid.. da's sund!

Nee, de combi kind/hond is in mijn ogen nooit 100% safe. Dat wil niet zeggen dat er altijd iets gebeurt, maar het is belangrijk goed te monitoren en nooit, echt nooit beiden tegelijk zonder toezicht bij elkaar te laten zijn.

Suzanne

[Tineke]

Als trotse eigenaren van een 8 maanden oude pup vragen wij ons iets af waar we nog niet eerder bij stil hadden gestaan. We hebben van te voren niet de juiste vragen gesteld, bijvoorbeeld de vraag ‘welk ras past goed bij kinderen’ in plaats van ‘passen honden uberhaupt wel goed bij kinderen?’.

Nu is er onlangs in Diemen een baby dood gegebeten door de familie hond van de grootouders. Onvoorstelbaar leed. Online lees je vooral anekdotische ervaringen waar men hun mening op baseert. Verder staat het internet vol met nieuwsberichten over vergelijkbare drama’s. Dit zijn ook nog eens de excessen, het aantal beten per jaar loopt als ik het mij goed herinner in de tienduizenden.

Eigenlijk zijn wij vooor onszelf, na heel veel lezen, tot de conclusie gekomen dat kinderen eigenlijk nooit 100% veilig zijn bij welke familie hond dan ook. Niet dat elke hond gevaarlijk is, maar aangezien we niet in de toekomst kunnen kijken neem je altijd een risico met mogelijk ernstige gevolgen. En in het geval van kinderen is elk zulksoort risico er een teveel.

Hoe kijken andere mensen op dit forum aan tegen kinderen en honden in één huis?(zonen, dochters, neven, nichten, vriendjes en vriendinnetjes etc).

Kinderen en honden moet je gewoon altijd oog op houden.
Zeker als je niet weet hoe beide op elkaar reageren, zoals met vriendjes en vriendinnetjes, en nooit onbeheerd samen laten.

[Manuma]

Nu onze vrienden veelal kleine kinderen hebben is het iets waar we veel mee te maken krijgen.
Mijn honden vinden kinderen erg leuk, maar toch laat ik ze niet in de buurt. Nooit uit hun initiatief. Manu, de grote reu, kan ik heel goed lezen en die roep ik er nog wel bij als ze willen aaien.
Met de buurkinderen mag hij er wel tussen, die zijn honden gewend en weten zich te gedragen.
Kinderen mogen nooit knuffelen en ik laat ze er ook nooit zelf op af lopen. Ik zit er echt bovenop.

Mijn zwager en zijn vrouw hebben sinds kort een baby. Zij zijn geen honden gewend behalve die van ons en zij beschouwen hen ook als braaf. Zijn ze ook wel. Maar een baby op een kleed op de grond waar de honden langs lopen durf ik niet. Dus ik houd ze weg.
Ze schrokken toen ik Manu wegstuurde. Want bijten ze dan?
Ze hebben nog nooit ook maar iets laten merken van dreiging tot bijten, maar ik neem echt geen enkel risico. Die baby is zo groot als zijn hoofd en is zo stuk.

[Fotogravinnetje]

Het is onzin om alle risico's uit te willen sluiten. Maar inderdaad, honden en kinderen moet je nooit zonder toezicht bij elkaar laten. En ook met toezicht is het goed opletten en ingrijpen bij de kleinste signalen. Zowel kinderen als hond moeten goed opgevoed worden: grenzen zijn extra belangrijk als je hond en kind samen veilig wilt houden. En dan is het juist waardevol voor kinderen om op te groeien in een huis met hond(en)

[kipo]

Voor mezelf: wij hebben 3 honden en 2 kinderen (nu 5 en 7). Voor deze 3 waren er nog 2 andere honden die ook met de kinderen samen moesten.
Van die 5 was er 1 die zou durven bijten in eigen of vreemd en 1 die soms reageert op 'verkeerde' energie van vreemden.
Alle 5 zijn/ waren ze normaal, in de zin dat ze niet uit het niks ineens gaan hakken.
2 zijn vreselijk lief, tolerant en rustig, 1 is jong, blij en enthousiast.
1 was een ouwe knorrepot, die met rust gelaten wilde worden, maar hij gromde héél hard en héél lang voordat hij van grommen naar bijten overging. Ruim, ruim tijd voor mij om in te grijpen. (Kind weghalen of hond naar zijn plek sturen, zonder boosheid of straf)
1 is wat nerveus, in de basis wel lief, maar kan soms moeite hebben met een situatie. Ook zij laat dat in haar lichaamstaal zien en dan scheiden we haar van de kinderen (en dat hoeft zelden, maar heel af en toe is er een kind op bezoek wiens energie niet bij haar past).
En ook bij de lieverds houden we altijd in de gaten dat er niet over hun grenzen wordt gegaan en zijn er regels.
- honden worden met rust gelaten, tenzij ze je komen opzoeken.
- aaien mag, overheen hangen niet.
- met de jongste mag gespeeld worden áls er een volwassene bij is.

Tot nu toe ben ik geen seconde bang dat er bij ons thuis iets ergers gebeurt dan dat er hond op je tenen trapt. Ik zit er ook heel ontspannen bij, ook als er 8 kinderen in en uit rennen.
Maar. Ik blijf wel in de buurt.

Verstuurd vanaf mijn SM-G930F met Tapatalk

[maart]

Ik vertrouw mijn honden volledig in de buurt van de kinderen in de familie. Ik vertrouw de kinderen ook.
Zowel hond als kind krijgen op hun doos bij iets wat niet door de beugel kan.
Als ik even geen goed zicht op een situatie kan hebben, hou ik ze apart. Ik geef ook de honden geen eten of kauw materiaal als er kinderen zijn.
Maar ik ga gerust even naar het toilet of een wasmachine leeghalen terwijl honden en kinderen in een zelfde ruimte zijn.

[Lanavandevledders]

honden en kinderen is bij ons nooit een probleem geweest,
we hadden een bouvier toen onze kinderen werden geboren,
tijdens het opgroeien zijn er staby's en een jack russel geweest,
vriendjes zijn nooit een probleem geweest,
nu met onze kleinkinderen een rottweiler,
het heeft ons nooit tegen gehouden om een hond te nemen, wat voor ras dan ook,
mits, je beide goed opvoed, zowel hond als kind, wij hebben regels, wat wel en wat niet mag, voor beide partijen,
en het allerbelangrijkste wij laten hond en kinderen nooit alleen samen,
wel ondernemen we dingen samen met de hond, wandelen, knuffelen en aaien, eten geven,
maar alles onder toezicht en begeleiding van onszelf,
trouwens dat geld ook voor de rest van de beestenbende hier,

[DesireeB]

Zolang de hond gewoon rustig is en stabiel maak ik me niet zo druk.
Mijn eerste hond had ik al voor vriend een omgangsregeling met stiefzoon kreeg die toen bijna 4 jaar was, dus echt nog wel een klein kind. Was mijn eerste hond, kruising stafford. Daar hebben we vooraf wel duidelijke gesprekken over gehad dat als het niet ging of bij de minste tekenen de hond weg gehouden werd van stiefzoon of herplaatst. Is nooit nodig geweest gelukkig. Wel heb ik een buurmeisje naar huis gestuurd, was sowieso een oervervelend kind want spelen wilde ze uiteindelijk niet maar heeft 2 uur lang alleen maar om eten en drinken lopen vragen en vervolgens ging ze zich met de hond bemoeien, die overigs helemaal niet moeilijk deed maar dat was voor mij de druppel. Je gaat niet met je 5/6 jaar oud mij rond commanderen en als ik zeg het is klaar de hond commanderen. Dat doe je maar bij je moer.

Maylo was heel snel duidelijk dat hij een enorme kindervriend was en het is me wel gebeurd hoor dat jongetjes uit de buurt buiten vroegen of ze hem mochten aaien waarop ik ja zei en ineens hangen ze met hun volle gewicht aan zijn nek. Vond hij prima, bleef gewoon rustig staan.
Izzy komt uit een groot gezin met kinderen van alle leeftijden als in, net uit de luiers tot jongvolwassenen. Maar op straat vond ze kinderen maar niet interessant. Tot ze een meisje tegen kwam dat mee was de hond uitlaten met haar moeder en die bleek haar loopautootje vol met hondenkoekjes gestopt te hebben Sindsdien vind Izzy elk kind de moeite waard om even beleefd te komen kijken, aaien mag ook maar als je niks heb dan gaan we weer door. Ook met stiefzoon gaat ze heel goed, ze was hier net een week toen stiefzoon kwam voor het weekend bij zijn vader en na een uur lagen ze al samen onder een deken op de bank. Geen enkele tegen van stress of wat dan ook. Overigens heeft stiefzoon daar echt wel uitleg in gehad hoe hij met honden moet omgaan van mij uit. Voor de rest komt hij niet veel met honden in aanraking namelijk.
Droef is ook vreselijk makkelijk met kinderen. Sowieso is spelen altijd goed, alles kan en mag bij hem. Maar knuffelen heeft hij niet altijd tijd voor. Al is dat nu alweer anders sinds hij niet meer losloopt, dan kan hij niet in eens besluiten dat 30 meter verderop iets leukers is. Wel is Droef het makkelijkst als het om bange kinderen gaat maar toch willen proberen. Izzy wil nog wel wat gaan kronkelen als ze geaaid wordt maar Droef staat als een huis en is veel rustiger in benadering als hij doorgeeft dat een kind wat angstig is maar wel graag wil.

Ik vertrouw mijn honden dus zeker wel bij kinderen, andersom is een ander verhaal.

[Johnny Jones]

Honden bij kinderen kunnen een risico zijn. Maar ga alsjeblieft ook niet over-reageren. Als je je gezonde verstand gebruikt kunnen hond en kind prima naast elkaar leven in een gezin. Persoonlijk heb wel ik voor een pup gekozen toen mijn kinderen klein waren. Cairn terriër Tibby was geen uitgesproken kindervriend, maar ze verhield zich uitstekend met de kinderen waarmee ze was opgegroeid. De kinderen hebben nooit mogen klieren met de hond. Inmiddels weet ik veel meer over hondengedrag dan toen, maar desondanks denk ik dat ik het destijds prima heb opgepakt.

[Zamunda]

Eigenlijk zijn wij vooor onszelf, na heel veel lezen, tot de conclusie gekomen dat kinderen eigenlijk nooit 100% veilig zijn bij welke familie hond dan ook. Niet dat elke hond gevaarlijk is, maar aangezien we niet in de toekomst kunnen kijken neem je altijd een risico met mogelijk ernstige gevolgen. En in het geval van kinderen is elk zulk soort risico er een teveel.

Het eerste: dat klopt, maar dat geldt voor alles in het leven (niets is 100% veilig). Het tweede: ga je elk risico uit willen sluiten voor je kind? Dat is onmogelijk. Je kunt (en moet m.i.) natuurlijk voorzorgsmaatregelen nemen, maar 100% veilig bestaat niet.

[DeDiana]

Natuurlijk, 100% veilig bestaat sowieso niet, maar er zijn wel honden die (vanwege eigenschappen of achtergrond) minder goed met kinderen om kunnen gaan dan andere. Mijn huidige honden zijn er alvast niet voor geschikt en houd ik dus ook weg van kinderen, maar Taartje kon bijvoorbeeld prima bij kinderen, die had een eindeloos lange lont en was zo stabiel als een huis. Mila vindt kinderen wel leuk, maar heeft in mijn ogen een te kort lontje en Amy en Amoz vinden kinderen een beetje eng. Dus daar ga ik geen enkel risico mee nemen. Voor de heel enkele keer dat hier kinderen over de vloer komen, sluit ik de honden dus even weg.

Ik ben zelf ook opgegroeid met honden. Wij werden daar eigenlijk best vrij in gelaten en er was echt niet elke seconde toezicht. Natuurlijk leerden we wel hoe je respectvol met honden om moest gaan en die honden uit mijn jeugd waren ook altijd heel lief en verdraagzaam met kinderen, ook vriendjes en vriendinnetjes. Dat had ik dan ook echt niet willen missen. Er zijn genoeg honden die het juist hartstikke leuk vinden en ook echt heel betrouwbaar zijn met kinderen. Maar 100% zekerheid heb je gewoon nooit.

[Wolfsblut]

Vaak is dat afhankelijk van het ras, maar nog meer van het karakter. Daarbij moet je gewoon geluk hebben. Kleine kinderen en honden samen dient altijd onder toezicht van een volwassene te gebeuren. Laat ze nooit alleen. Je kunt wel naar die hondenkop kijken, maar niet erin. Ik heb nooit vervelende honden gehad in mijn gezin met drie kinderen. De pups groeiden gewoon met de kinderen op.
Nu ik zelf (alleenstaande) grootvader ben, wordt het een heel ander verhaal. Er is geen sprake meer van een gezinssituatie en mijn honden zien mij dan ook als hun roedelleider. Als mijn kleinkinderen op bezoek komen leg ik Fleurtje, mijn teckel in bed omdat zij bang is voor kinderen. Zij is als pup opgegroeid in een tokkengezin met een stuk of zes kleine kinderen. Vanwege haar achtergrond dus. Voor haar eigen gemoedstoestand dus naar bed, bijten doet ze niet.
Bruno, mijn andere teckel en herplaatser heeft in het vorige gezin kinderen gebeten. Een leuk hondje, maar erg beschermend. Bij kinderen over de vloer zie ik aan zijn kop dat hem dat niet bevalt. Ik ga dan ook niet de kat op het spek binden en hij verhuist dan ook tijdelijk naar de badkamer. Dat vindt hij leuk want dan kan hij de wasmand bewaken.
Lut, de Riesenschnauzer houdt van kinderen en gaat er leuk mee om. Echter, altijd onder toezicht want ze is nou eenmaal niet met kinderen opgegroeid. Elk reëel risico sluit ik dan ook uit.

[Gimmick]

Mijn kinderen zijn opgegroeid met honden.
We hadden drie honden vanaf dag 1 van mijn oudste kind.
Wij hadden en hebben maar 1 regel in huis.

De honden zijn van mama en dus blijf je er van af.
dat houd in je mag in 1 kamer met ze zijn maar er worden geen commando's gegeven, niks geaaid niks geknuffeld gewoonweg niets.
Ze moeten ze negeren. En pas nu ze iets ouder zijn wordt er ingezet op het leren met de honden. Ze mogen samen met mij eens een oefening doen met de honden.
Vanuit die rust dat ze niks moeten en mogen met honden is het samenleven in 1 huis heel makkelijk.
Toen Veyron hier kwam vonden ze hem geweldig maar hebben weinig met m gedaan, dat is mijn taak.
Mijn oudste is nu af en toe wat aan het trainen met de teckel. En dat vinden ze beiden heel leuk om te doen.
En leren ze heel veel van. Maar les 1 is echt geweest je hoeft niet continu iets met een hond.
En veel honden vinden mijn kinderen dan ook prima omdat ze hoofdzakelijk de honden negeren en pas wat ondernemen nadat ik toestemming heb gegeven.

[Manuma]

Manu vond kinderen altijd heel stom trouwens. Als er een op hem afliep wilde hij gauw weg.
Ineens is dat omgeslagen. Zodra er ergens een groepje kinderen is gaat hij er het liefst op zijn rug tussen liggen. Je zou denken dat kinderen zo'n grote wolf eng vinden maar 99% ziet hem als een grote knuffelbeer en zo gedraagt hij zich ook naar ze.
Als kinderen willen aaien mogen ze naar hem toe, dan is hij heel gelukkig. Hij gaat echt heel zachtjes met ze om. Hij is ook heel dol met ons buurmeisje van 9. Hen laat ik wel alleen trouwens.
Met vreemde kinderen blijf ik er altijd bij. Hij snuffelt ook altijd graag aan hun neus. Maar dan is hij zo kalm dat ik dat eigenlijk wel toe laat.

[Tenmashi]

Het is veilig als je kennis hebt van honden en geen domme dingen doet. Een baby/peuter rond laten kruipen waar een hond loopt is gewoon oerdom, een baby kan de hond niet snappen en zal er op af kunnen kruipen en staren/krijsen/knijpen. Als het kind te jong is om te snappen dat je een hond met rust moet laten is ie te jong om bij een hond te laten.

[Sandra&co]

Hondjes hebben tandjes
Kindertjes hebben handjes
Dat geeft wel eens misverstandjes

[Tenmashi]

Hondjes hebben tandjes
Kindertjes hebben handjes
Dat geeft wel eens misverstandjes

Oh die is mooi.

[Sandra&co]

Hondjes hebben tandjes
Kindertjes hebben handjes
Dat geeft wel eens misverstandjes

Oh die is mooi.

Dank je. Uit de losse mouw.


Ik snap niet helemaal waarom het een verrassing is dat er altijd een risico is als je kleine kinderen (onvoorspelbaar) en honden (onvoorspelbaar) gaat combineren.

[sbientje]

Nu onze vrienden veelal kleine kinderen hebben is het iets waar we veel mee te maken krijgen.
Mijn honden vinden kinderen erg leuk, maar toch laat ik ze niet in de buurt. Nooit uit hun initiatief. Manu, de grote reu, kan ik heel goed lezen en die roep ik er nog wel bij als ze willen aaien.
Met de buurkinderen mag hij er wel tussen, die zijn honden gewend en weten zich te gedragen.
Kinderen mogen nooit knuffelen en ik laat ze er ook nooit zelf op af lopen. Ik zit er echt bovenop.

Mijn zwager en zijn vrouw hebben sinds kort een baby. Zij zijn geen honden gewend behalve die van ons en zij beschouwen hen ook als braaf. Zijn ze ook wel. Maar een baby op een kleed op de grond waar de honden langs lopen durf ik niet. Dus ik houd ze weg.
Ze schrokken toen ik Manu wegstuurde. Want bijten ze dan?
Ze hebben nog nooit ook maar iets laten merken van dreiging tot bijten, maar ik neem echt geen enkel risico. Die baby is zo groot als zijn hoofd en is zo stuk.

Dit inderdaad. Ik ben niet bang dat mijn honden zouden bijten maar ik wil gewoon het risico niet lopen. Mijn nichtje is nu bijna 4 en nu kan ze wel aaien enzo, maar ik let er ontzettend goed op. Mijn honden zijn ook best wel lomp dus ze beuken zon wankele dreumes ook nog zo omver.

Ik ben wel van mening dat opgroeien met hond wel waardevol is overigens, maar je moet het niet zomaar bij elkaar pleuren en we zien wel. Maar op zich is het natuurlijk ontzettend leuk, zon hondenvriend

[S@ndr@]

tja zolang je als eigenaar een beetje gezond verstand hebt en gedrag kan lezen kom je een heel eind, ik heb altijd honden gehad, ook toen mijn kinderen geboren werden en dat ging prima. Gedeeltelijk is het karakter hond, vind hij kinderen leuk, maar heel veel is begeleiding van de eigenaar/ouder. dat alleen bij de hond neerleggen is dom

[dagmar88]

Het komende uur was alleen maar "Hein!Hein!Hein! Hein!Hein!Hein!Hein! Hein!"
Het horen en zien verging me laat staan wat de honden er van moesten denken. Die zijn gewend om hooguit 5 keer per dag aanspraak te hebben en verder is het stil.
Dat kan gewoon niet.
Mira reageerde goed maar was daarna twee dagen kapot.

Die van mij zijn net zo.

Sjaak is gekocht als kinderspeelgoed en hij is er dol op. Op schoot in de buggy en zelfs per ongeluk aan haren en poten trekken vindt hij niks erg.
Naap is heel zacht met kinderen. Ze hebben een speciale positie, terwijl hij er nooit veel mee te maken heeft gehad.
Die benaderen hem ook wel met respect. In m'n oude wijk was hij "de lieve wolf", maar nog steeds een wolf op ooghoogte.
Dat hele ouwe jongens krentenbrood van volwassenen moet hij niet. Hij heeft niet met je op school gezeten.

Bewust bijten is uitgesloten. Een afgekloven soepstengel net wat te hard uit zo'n plakklauwtje trekken, dat zie ik ze wel doen.

[Shibby]

Lou vindt kinderen spannend en geeft daarin duidelijk haar grenzen aan. Ik weet ook voor 99% zeker dat als zij in het nauw gedreven wordt door een kind en gegeven grenzen niet opgepikt worden ze haar tanden gebruikt. Niet om gaten te maken, maar wel om duidelijk te maken dat ze weg moeten.
Ik had natuurlijk liever gehad dat ze ze niet zo spannend zou vinden, maar het is wat het is. En doordat ze zo overduidelijk in jaar signalen is en een hele duidelijke opbouw is, gebeurt er nooit iets.
Ze ontwijkt blikken, likt haar bekt, probeert uit de situatie te komen, gromt een keer, trekt haar lip een beetje op, gromt harder en zal dan een keer snauwen. (verder dan een keertje grommen is het trouwens nooit gekomen). Ik vind dat ze volgens het boekje reageert. Maar dat een hond als Lou niet geschikt is in een huis vol kinderen, nee. Dan is iedereen bekaf

[Veronique & Kyra]

Wij hebben 2 honden en 2 kleine kinderen. (4 en 1,5)
En natuurlijk is het nooit 100% veilig. Maar ik vertrouw beide honden echt wel bij de kinderen.
De oudste laat ik ook heus wel eens alleen in dezelfde ruimte als ik bijv even de jongste naar bed breng of een was ophang. Maar zij treitert niet, weet dat ze de honden met rust moet laten als ze slapen bijv.

De jongste laat ik niet alleen in de ruimte, maar dat heeft meer met hem te maken dan met de honden haha. Hij is pas 1,5 jaar, dat is sowieso geen leeftijd om ergens alleen los rond te lopen


Wij zijn wel altijd duidelijk. Als de honden slapen laat je ze met rust. Je gaat er niet achteraan rennen, op klimmen of andere fratsen.
Maar het leeft gewoon in alle harmonie samen. De kinderen zijn helemaal niet echt gefocust op de honden. Ja ze vinden het leuk om eens te aaien, koekje te geven of een balletje te gooien. Maar verder zijn ze dus niet continu bezig met de honden.
En de honden ook niet richting de kinderen dat ze helemaal hieperdepiep worden.

Alleen bij bezoek is Kyra wat aanweziger haha, en dan heeft ze de neiging om zich wat meer op te dringen door op schoot te willen etc. Maar dat is makkelijk af te kappen.
Met vreemde kinderen laat ik ze niet alleen in een ruimte want dan weet ik niet hoe de kinderen reageren op de honden. Meestal is het geen probleem dat de honden er gewoon zijn, maar er is ook wel eens een kindje geweest die bang is voor honden en dan gaan de honden gewoon apart in de bijkeuken.

Maar nee, 100% veilig zal het niet zijn. Het blijven dieren en kinderen kunnen ook ineens gekke dingen doen. Maar ik vind het absoluut een verrijking om de kinderen op te laten groeien met de honden.
Je moet alleen je normale verstand gebruiken. Van die foto’s die je op Facebook wel eens ziet met kinderen half op de honden daar krijg ik dan weer jeuk van. Zal 9 van de 10 keer goed gaan, maar waarom het zo opzoeken. Een hond is geen speelgoed.

[Ted en Harry]

Nooit alleen laten, hoe goed je je hond (en kind trouwens) ook denkt te vertrouwen. Toen ik geboren werd hadden m'n ouders Tara het terriertje, dat was echt mijn hond en als peuter lag ik geregeld samen met haar in haar mandje. Toen ik leerde lopen week ze niet van m'n zijde en als ik per ongeluk haar staart greep was dat allemaal helemaal prima. Toen kwam m'n kleine broertje erbij en dachten m'n ouders dus dat dat ook goed zou gaan, maar de eerste keer dat hij door de zitkamer mijn kant op kwam kruipen heeft Tara doodleuk in z'n hoofd gebeten, hij heeft de littekens nog. Dom, onbewaakt ogenblik.

Ik heb als begin dertiger helaas alleen maar laatbloeiers in m'n omgeving dus nooit een baby over de vloer, geen idee dus wat de honden daarvan zouden vinden. Ted vindt kinderen wel ok. Als er op straat eentje wil aaien dan gaat ze even zitten en laat ik de kinderen eerst een handje uitsteken om te ruiken, daarna mogen ze achter d'r oren kriebelen en nooit volle mep knuffelen.
Als ze plakkerige handjes of koekkruimels hebben is het feest, Ted is niet te beroerd om dat even van hun handen te likken!
Harry loopt vooralsnog met een grote boog om kleine kinderen heen, vooral op fietsjes of stepjes vindt hij het maar niks. We wonen in de stad dus hij gaat er nog genoeg tegenkomen op dagelijkse basis, dus met wat begeleiding zal hij er toch aan moeten wennen maar dat heeft geen haast. Hij is nu nog zo onzeker. We beginnen volgende week met cursus en de instructrice zei al dat er ook wel eens kinderen rondlopen, daar kunnen we misschien even aan gaan snuffelen.

[Jits90]

Echt 100% veilig zal het nooit zijn, maar dat denk ik ook met volwassenen en honden. Je weet maar nooit of ze ergens pijn hebben en een ultrakort lontje hebben daardoor. M'n eigen honden kan ik mee lezen en schrijven, maar een vreemde hond zal ik nooit zomaar aanhalen (en zelfs dan hou ik wat afstand, you never know..)

Dat gezegd hebbende, denk ik wel dat je kinderen vanaf een bepaalde leeftijd alleen kan laten met een brave hond, mits hond en kind elkaar gewend zijn. Dat ze elkaar in hun waarde laten. Wanneer precies, geen idee, ik heb geen kinderen
Ik weet wel dat Noa doodsbang is voor kinderen, Damy boeit het niet veel en Diva vindt alles en iedereen geweldig. Bij m'n schoonvader kon Noa redelijk in 1 ruimte met het kind des huizes (die was toen 10), ze liep gewoon steeds weg. Maar dat meisje negeerde Noa ook, die wist dat ze bang was.

[Tineke]

Mijn kinderen zijn opgegroeid met honden.
We hadden drie honden vanaf dag 1 van mijn oudste kind.
Wij hadden en hebben maar 1 regel in huis.

De honden zijn van mama en dus blijf je er van af.
dat houd in je mag in 1 kamer met ze zijn maar er worden geen commando's gegeven, niks geaaid niks geknuffeld gewoonweg niets.
Ze moeten ze negeren. En pas nu ze iets ouder zijn wordt er ingezet op het leren met de honden. Ze mogen samen met mij eens een oefening doen met de honden.
Vanuit die rust dat ze niks moeten en mogen met honden is het samenleven in 1 huis heel makkelijk.
Toen Veyron hier kwam vonden ze hem geweldig maar hebben weinig met m gedaan, dat is mijn taak.
Mijn oudste is nu af en toe wat aan het trainen met de teckel. En dat vinden ze beiden heel leuk om te doen.
En leren ze heel veel van. Maar les 1 is echt geweest je hoeft niet continu iets met een hond.
En veel honden vinden mijn kinderen dan ook prima omdat ze hoofdzakelijk de honden negeren en pas wat ondernemen nadat ik toestemming heb gegeven.

Wat ongezellig, ik heb de kinderen juist altijd heel intensief betrokken bij onze honden en opvangers.
Nu ook weer de kleinkinderen, met uiteraard respect voor grenzen.
Op deze manier zou ik geen honden en kinderen samen willen houden.

[Tineke]

De enige keer dat het fout ging was dat met een herder die ik al niet vertrouwde dus ik geloof er niet zo in dat een hond ineens kortsluiting krijgt en bijt . Als je goed oplet zie je wel of de hond het fijn vind of niet en is het aan de ouder om in te grijpen

Ik kreeg ooit ook een hond in opvang waar ik geen vertrouwen in had bij thuiskomst en kennismaking met de kinderen.
Ik had dat wel altijd als voorwaarde overigens, en heb deze ook direct terug gebracht.
Er werd wat gemorreld maar daar heb ik geen boodschap aan, je neemt hem terug of hij staat vanavond in je tuin.
Binnen een week had hij op het volgende opvangadres een serieus bijtincident op zijn naam

[Miezemuis]

Ik vertrouw mijn honden bij mijn kinderen en andersom. En laat ze ook zonder toezicht alleen. Bij vriendjes/ vriendinnetjes deed ik dat vroeger niet, maar nu ook wel bij bekende kinderen ( mijn kinderen zijn 12 en 13). Mijn zoon laat de honden ook wel eens uit ( alleen even plassen en 1 tegelijk). Bij kleinere kinderen blijf ik er bij, maar eigenlijk meer om de honden te beschermen dan om de kinderen te beschermen.

[Veronique & Kyra]

Is het alleen maar gezellig als je kinderen met hun grijpklauwen overal aan mogen zitten?

Juist niet.
Ik ben heel blij dat onze kinderen helemaal niet zo gefocust zijn op de honden. Ze zijn er dol op, maar niet hysterisch of opdringerig.

Ook richting vreemde honden niet, ze vliegen er niet ineens op af omdat ze ze moeten aaaaaaien.