laeken schreef:k laat ze liever thuis dan dat ik ze meeneem naar een plek waar ze niemand mogen begroeten en mogen spelen en zichzelf zijn. Dat mogen ze thuis ook.
Zo denk ik er grotendeels ook over. Ik vind heel veel goed, zolang ze maar stoppen als ik het zeg

Apenkooien door het huis, blaffend naar het hek rennen, wild doen als er iemand thuiskomt, dat mag hier allemaal gewoon. Ik vind het belangrijk dat ze zichzelf kunnen zijn en zich vrij kunnen voelen, maar als ik het welletjes vind, dan stoppen ze ook. De paar regels die er wel zijn, zoals mij met rust laten als ik aan het eten ben of pas de auto uit springen als ik het zeg, staan totaal niet ter discussie - als iets eenmaal niet mag, houden ze zich daar erg strikt aan allemaal.
Mila is best braaf en welgemanierd, maar dat is ook wel haar aard, collies zijn gewoon geen opdringerige en losgeslagen honden in het algemeen. Mensen vinden dat ook van Amoz omdat hij vrij rustig is en gewoon niks heeft met vreemde mensen in eerste instantie. Dat is ook gewoon zijn aard, maar daardoor komt hij misschien welgemanierd over.
Amy is een lolbroek en een heel extravert hondje. Het voelt bijna als karaktermoord als ik van haar hetzelfde gedrag als van Mila en Amoz zou verwachten. Als Amy je eenmaal kent en je leuk vindt, springt ze bij je in je nek en krijg je heel veel kusjes. Dat is gewoon Amy en als ik niet wil dat ze zich zo gedraagt, lijn ik haar even aan. Amy kan heel goed luisteren, maar ik ga haar niet in een keurslijf dwingen van iets wat ze niet is. Amy is tegelijk heel onderdanig en wil koste wat kost de lieve vrede bewaren, vooral met mij. Als ik haar iets één keer verbied, is de kans groot dat ze het absoluut nooit meer doet. Dus daar ben ik met name bij Amy heel voorzichtig mee, want het haalt alle initiatief en uitbundigheid uit haar.
Taartje is helemaal onaangepast, die kan ik echt nergens mee naartoe nemen behalve naar mensen die om haar kunnen lachen en waar ze ongeveer hetzelfde mag als bij mij

Het kan namelijk zijn dat ze ergens op de tafel probeert te klimmen omdat er wat eetbaars staat, door de planten gaat raggen omdat dat zo fijn kriebelt op haar rug, gaat blaffen omdat er iemand zit op de plek waar zij wil liggen, etc. Ze zal zich nooit opdringen, ze is lief voor alles en iedereen, maar ze heeft echt overal lak aan.
Verder leven ze natuurlijk 95% van de tijd gewoon met mij alleen, dus ik vind het eigenlijk alleen belangrijk dat ík me niet stoor aan hun gedrag. Dus ik kies ervoor om met een hond als Amy en Taar niet op een druk terras te gaan zitten of ze zomaar mee te nemen op bezoek bij iedereen. Zij vinden het niet leuk, laten zich dan van hun slechtste kant zien en ik vind het dan dus ook niet leuk omdat ik ze steeds moet vertellen wat ze moeten doen en allemaal niet mogen. Dat doe ik dan wel met Amoz bijvoorbeeld, die gaat gewoon liggen als ik ergens zit en vindt alles wel best.