Het HondenForum

Het heeft een tijd geduurd voor Gait het idee snapte van "Follow the leader", waarbij de hond (in dit geval dus Gait) de route en het tempo mag bepalen. Extra uitdaging is dan om niet stiekem Elco de route te laten bepalen, want die kent het spelletje heel goed. Met af en toe wat aanmoediging als Gait aan mij vroeg welke kant we op zouden gaan, ging het dit keer best goed. Met veel gesnuffel onderweg gingen we toch rechtsstreeks naar de markt
Op de markt aangekomen raakte Gait wat in de war door al die geurtjes, dus heb ik hem even geholpen in de richting van de kraam met dierbenodigdheden Nou, daar wisten de heren het wel: allebei op hun achterpoten bij precies dezelfde snacks. Even gekeken hoeveel ik bij me had: wel genoeg voor twee knabbels van elk 1,25, maar niet genoeg om 3 van diezelfde knabbels voor 3 euro te nemen. Dus dat werden er 2 en ik hoefde maar 2 euro te betalen. Altijd leuk zoiets!
Beide heren kregen hun eigen knabbel in de bek. Gait wilde wel meteen eraan beginnen, maar dat is natuurlijk niet echt handig, zo midden op de markt. Elco wist het beter: regelrecht naar huis! Gait moest onderweg nog af en toe springen en gooien met de knabbel, maar had op een gegeven moment toch ook door dat blijven vasthouden en goed doorlopen sneller ging. Niet helemaal via de route die ik normaal gesproken zou nemen, maar toch behoorlijk rechttoe rechtaan naar huis. En nu liggen ze heerlijk elk op een zelf uitgezochte plek te genieten van hun verwennerijtje

Grappig he. Charlie ging voor de pizzatent en fontein.

Naap naar het bos, wildsporen snuiven. Wat uitzoeken bij de dierenwinkel vindt ie ook geweldig.

Wat een leuk idee!

Ik ben bang dat Lily in het café belandt 50 meter verderop...

Alfilillo schreef:

Wat een leuk idee!

Ik ben bang dat Lily in het café belandt 50 meter verderop...

Zulke spelletjes zijn altijd leuk
Damy liep bij ons vorige huis direct naar de straat waar er veel honden in de tuin zitten (en dus goed veel blaffen ). Zelfs als ik hem de andere kant op stuurde bij het begin, wist hij nog routes naar andere honden te vinden. Alles om eens goed te blaffen

Noa snapt het spelletje niet. Die blijft gewoon staan en mij en Damy aankijken Veel te braaf..

Elco gaat op avontuur. Eerst richting het dorp en dan nieuwe zijwegen verkennen. Tot hij geen idee meer heeft hoe hij thuis moet komen
Gait wachtte trouwens bij alle keren dat we een iets grotere weg moesten oversteken heel netjes op toestemming. Niet dat hij al zo vaak het dorp in geweest is, maar hij weet blijkbaar heel goed dat stoeprandjes het teken zijn dat je moet wachten op toestemming

Ik deed dat met Kenji toen ze nog beter te poot was
We zagen delen vd stad waar we anders nooit zouden komen

De andere honden eigenlijk nooit mee gedaan

Nu weet ik wel waar we uitkomen als we t nu weer zouden oppakken
Alle 7 rechtstreeks naar de brede sloot 250 mtr verder want dan kunnen ze lekker zwemmen

Wat leuk

Mijn dames kiezen dan voor het omheinde veld pal naast het huis
Luca voor de eerste de beste lading vers gras om vervolgens geen meter meer te lopen maar te gaan grazen. En Dumás, autist als hij is, kiest voor het rondje wat we het meest lopen.

Leuk is dat hè!

Met Morris is het ook geweldig om te doen, kom altijd op plaatsen waar ik zelf nooit ga wandelen. En elke keer op het parkeerterrein van de Aldi geen flauw idee waarom hij daar altijd een rondje wil lopen, maar ik loop maar braaf mee

Zal het binnenkort ook eens met Ayla proberen, kijken of zij het spelletje snapt.

Wat een leuk idee.

Haha, wat leuk! Goede keuze

Ik heb het hier ook eens gedaan. Met Amy kwam ik niet verder dan voor de schutting staan bij de buurvrouw twee deuren verderop - zij heeft konijnen in de tuin. Amoz ging naar de kinderboerderij om de schapen de stuipen op het lijf te jagen en Taartje wil alleen maar alle voortuinen in. Met Mila lukt het me echter echt niet. Ze blijft gewoon wachten tot ik een richting aangeef. Als ik niks doe, verzet zij echt geen stap. Normaal gesproken heeft zij best een mening over dingen en durft ze ook initiatief te nemen, maar haar de route laten bepalen lukt echt niet. Ben dus benieuwd hoe jij dit Gait aan zijn verstand hebt kunnen peuteren?

Gait gaat wel snuffelen en loopt dan in een bepaalde richting. Dus dan kan ik hem volgen. Verder verbaal aanmoedigen. En blijkbaar heb ik hem intussen geleerd dat 'ga maar lopen' betekent dat hij bij mij vandaan moet en dan kan ik hem dus opnieuw volgen. Maar het heeft wel tijd gekost

Fotogravinnetje schreef:Gait gaat wel snuffelen en loopt dan in een bepaalde richting. Dus dan kan ik hem volgen. Verder verbaal aanmoedigen. En blijkbaar heb ik hem intussen geleerd dat 'ga maar lopen' betekent dat hij bij mij vandaan moet en dan kan ik hem dus opnieuw volgen. Maar het heeft wel tijd gekost

Hmm, ja, Mila doet dan dus helemaal niets behalve naast mij gaan staan en naar mij opkijken. Als ik haar vrij geef doet ze niets als ik ook niks doe, en als ik zeg 'Ga maar snuffelen' snuffelt ze plichtmatig een seconde waar ze staat en kijkt weer naar me op
Ook als ze voor me uit loopt tijdens het wandelen kijkt ze constant naar mij of ze nog wel de goede kant op gaat en bij een kruising of zijpad blijft ze wachten. Het is dus heel lastig om haar aan te moedigen, want ze toont geen enkele voorkeur voor een bepaalde route, noch laat ze daarin enig initiatief zien.

DeDiana schreef:Het is dus heel lastig om haar aan te moedigen, want ze toont geen enkele voorkeur voor een bepaalde route, noch laat ze daarin enig initiatief zien.

Ik heb in het begin bij Frank op hele kleine dingen moeten letten. Een milliseconde een bepaalde richting op kijken, lichaamsgewicht dat meer naar een kant leunde, oren die links of rechts draaiden.
Bij onzekerheid gaf ik hem een knuffel of bleef ik heel even bij hem zitten.
Het kwartje viel bij hem uiteindelijk wel.

-Saskia- schreef:

DeDiana schreef:Het is dus heel lastig om haar aan te moedigen, want ze toont geen enkele voorkeur voor een bepaalde route, noch laat ze daarin enig initiatief zien.

Ik heb in het begin bij Frank op hele kleine dingen moeten letten. Een milliseconde een bepaalde richting op kijken, lichaamsgewicht dat meer naar een kant leunde, oren die links of rechts draaiden.
Bij onzekerheid gaf ik hem een knuffel of bleef ik heel even bij hem zitten.
Het kwartje viel bij hem uiteindelijk wel.

Ik ga binnenkort nog eens een poging wagen!

Sjakie rent in een rechte lijn naar alles dat volgens hem eetbaar is. Van frolic drollen/konijnenpoep/vogelpoep of friet tot uit de boom gevallen half verteerde babyvogeltjes.
En op z'n achterpootjes om aandacht bedelen, want dat krijgt ie (net als eten) thuis nooit.
Er is een goed straathondje aan hem verloren gegaan.

ik las het en wat leek het mij een leuk idee

dus op stap en het ging redelijk met wat aanmoediging hier en daar


tot er een kat langs kwam en het blijkbaar de bedoeling was om strak door het bramenstruikgewas deze te volgen


toen heb ik maar even de rollen omgedraaid

Als ik dit met Vusi ga doen dan zien jullie mij de eerste 14 dagen niet meer op HF

Boomer wil dan altijd, via een omweg, naar het Westerpark.
Heerlijk vind hij het daar en we liepen daar altijd erg veel.

Pepper snapt het niet, die loopt altijd naast of net achter me en gaat zitten als er stilgestaan wordt zonder dat ze wil snuffelen.