Het HondenForum

Precies twee jaar geleden kwam Taartje aan in Nederland. Na 8 jaar asiel en een operatie een paar maanden voor de reis naar Nederland waarbij twee flinke gezwellen waren weggehaald, die kwaadaardig bleken. De dierenarts durfde geen voorspelling te doen over hoe lang ze nog had, dat kon variëren van enkele weken tot misschien wel een jaar.
En ik dacht: ach, drie honden is al veel, een makkelijke oude podenco kan er dan ook nog wel bij. Voor de tijd die ze nog heeft, gaan we haar gewoon lekker verwennen en ervoor zorgen dat ze van alles kan genieten wat ze nooit heeft gehad. En dát was precies wat Taartje vanaf het eerste moment deed. Genieten van alle aandacht, lekker eten, een zachte bank en vooral de wandelingen. Graven, struinen, onsuccesvol jagen, lekker haar eigen gang gaan met een wanhopig rennend baasje achter zich aan, en vooral alles doen wat niet mag. Het eerste wat ze deed toen ze thuiskwam, was in de krabpaal klimmen om het kattenvoer op te eten. Dat was een teken aan de wand
En nu zijn we twee jaar verder. Taartje is oud, ze is inmiddels stokdoof, ze slaapt meer dan mijn andere honden en vooral erg diep, ze moet er wat vaker uit voor een snelle plas, maar verder gaat het met haar gezondheid nog goed. Ze loopt nog zonder problemen een wandeling van 1,5 uur mee, is altijd vrolijk en heeft nog steeds haar gekke streken, waarmee ze me elke dag weer aan het lachen - en soms wanhopen - krijgt. Ze is vooral ook ontzettend lief en grappig en we kunnen haar allemaal nog lang niet missen, dus hopelijk maakt ze ons nog een hele tijd aan het lachen en wanhopen!

10202053449814524 by Diana Jansen, on Flickr

10203690748425966 by Diana Jansen, on Flickr

10202479328181217 by Diana Jansen, on Flickr

10202157115566103 by Diana Jansen, on Flickr

10202896105240383 by Diana Jansen, on Flickr

IMG_1479 by Diana Jansen, on Flickr

Voor knappe mannen loopt ze nog steeds wel warm
IMG_7107 by Diana Jansen, on Flickr

20171011-IMG_3794 by Diana Jansen, on Flickr

IMG_6581 by Diana Jansen, on Flickr

20170905-IMG_2578 by Diana Jansen, on Flickr

20171011-IMG_3903 by Diana Jansen, on Flickr

20171119-IMG_7850-bewerkt by Diana Jansen, on Flickr

20180121-IMG_0699 by Diana Jansen, on Flickr

IMG_0211 by Diana Jansen, on Flickr

20171019-IMG_7051 by Diana Jansen, on Flickr





En er zit heus ook nog best wat pit in https://www.facebook.com/DeDiana/videos ... 495298838/

Knap besje

Heerlijk beest om te zien. Die oren idd, maar ook die lieve pretogen eronder. Lijkt me zon hond die je met liefde alle streken vergeeft

Wat een heerlijk verslag.
Dat jullie nog maar een hele tijd van elkaar mogen genieten.

Ze is geweldig dus lijkt me alleen maar een heel mooi kado om voor haar te mogen en kunnen zorgen.

sbientje schreef:Heerlijk beest om te zien. Die oren idd, maar ook die lieve pretogen eronder. Lijkt me zon hond die je met liefde alle streken vergeeft

Ja, helaas is dat precies het geval 1:

Ze is ook echt ontzettend leuk Wat een pret bekkie en inderdaad van die lieve (ondeugende) ogen
Ik hoop dat jullie nog een hele tijd van elkaar mogen genieten!

Heerlijk hoe haar leven zo ten goede gekeerd is, aan haar vrolijke koppie te zien is ze het daar wel mee eens

Lekker ding!
Ik ben heel erg gecharmeerd van die koppies op leeftijd.

Tineke schreef:Heerlijk hoe haar leven zo ten goede gekeerd is, aan haar vrolijke koppie te zien is ze het daar wel mee eens

Ja dat. Ik heb dat bij Bas ook. Guus is nooit gebroken. Die is sterker dan een stuk staal. Om hem te breken moet je wel erg ver gaan. Die heeft een vrolijke geest. Bas was wel gebroken. En die is nu weer heel. En daar geniet ik elke dag van. Je ziet dat ze alles opzuigt en dat ze lijkt te weten hoe het leven ook kan zijn. Gevonden op straat met pup. Een jaar in een overvol spaans asiel. Dan vol vlooien en onder de plas in de vacht naar Nederland en dan op de bank bij twee mensen die haar de hele dag koesteren en verwennen. Zij weet dat. En dat is dubbel genieten. Guus is gewoon brutaal en vol vertrouwen. Die heeft nooit echt iets meegemaakt. Ja een dodingsstation in Allicante. Maar daar is hij geheel ongeschonden uitgekomen. Het enige dat hij gehad heeft is een hoop pakken rammel. Want zodra je je stem verheft of hem wil optillen of wegsturen krimpt hij in elkaar met zijn ogen dicht. Maar dan herstelt hij meteen en begint weer te spelen. Zelfs een pak rammel kan hem niet breken.

Taar heeft gewoon een heel hondenleven niks gehad. En dan nu de hemel. Dat lijkt mij meer dan genieten als je haar mag verzorgen.

Wat heeft ze toch een heerlijke kop. Die typische podencouitdrukking van lief, onschuldig en ondeugend. Zo verraderlijk en onweerstaanbaar.

laeken schreef:

Tineke schreef:Heerlijk hoe haar leven zo ten goede gekeerd is, aan haar vrolijke koppie te zien is ze het daar wel mee eens

Ja dat. Ik heb dat bij Bas ook. Guus is nooit gebroken. Die is sterker dan een stuk staal. Om hem te breken moet je wel erg ver gaan. Die heeft een vrolijke geest. Bas was wel gebroken. En die is nu weer heel. En daar geniet ik elke dag van. Je ziet dat ze alles opzuigt en dat ze lijkt te weten hoe het leven ook kan zijn. Gevonden op straat met pup. Een jaar in een overvol spaans asiel. Dan vol vlooien en onder de plas in de vacht naar Nederland en dan op de bank bij twee mensen die haar de hele dag koesteren en verwennen. Zij weet dat. En dat is dubbel genieten. Guus is gewoon brutaal en vol vertrouwen. Die heeft nooit echt iets meegemaakt. Ja een dodingsstation in Allicante. Maar daar is hij geheel ongeschonden uitgekomen. Het enige dat hij gehad heeft is een hoop pakken rammel. Want zodra je je stem verheft of hem wil optillen of wegsturen krimpt hij in elkaar met zijn ogen dicht. Maar dan herstelt hij meteen en begint weer te spelen. Zelfs een pak rammel kan hem niet breken.

Taar heeft gewoon een heel hondenleven niks gehad. En dan nu de hemel. Dat lijkt mij meer dan genieten als je haar mag verzorgen.

Ja, niks gehad, dat klopt zeker. Maar ze heeft ook niks overgehouden aan haar leven bij een jager en de lange tijd in het asiel. Taartje is zo onverstoorbaar en positief, ze is nooit angstig of wantrouwend geweest. Maar aandacht echt voor haar, luxe en geborgenheid zijn haar altijd vreemd geweest en dat kan ze juist heel erg waarderen

Hoop dat het jaartje wat 2 jaar is geworden nog meer jaren duurt

Mooi overzicht van lieve ouwe Tara. Geweldig dat ze nog zo lang bij jou met volle teugen geniet.
Die tweede foto, van jullie samen, is heel erg mooi.

Ze heeft zo'n lieve en tegelijkertijd open uitdrukking in haar ogen . Ze weet van de prins geen kwaad als ze voor consternatie zorgt denk ik.

Oooh lieve Taar
Dan mag ik voor Linda ook wel een topic gaan maken, die is samen met Taartje gekomen. Zonder gezwellen, maar wel 12 kilo zwaarder en met een conditie om te huilen. Ik weet nog dat ik me afvroeg of ze de kerst wel ging halen.....

Ik vind haar toch zo'n geweldig snoetje hebben ! En heerlijk al dat kattenkwaad, lekkere levensgenieter .

kipo schreef:Oooh lieve Taar
Dan mag ik voor Linda ook wel een topic gaan maken, die is samen met Taartje gekomen. Zonder gezwellen, maar wel 12 kilo zwaarder en met een conditie om te huilen. Ik weet nog dat ik me afvroeg of ze de kerst wel ging halen.....

Jazeker mag je dat! En inderdaad, die twee oudjes zijn taaie dames, ze waren er allebei niet zo best aan toe destijds, en kijk dan nu!

Hier stonden ze samen voor het eerst op Nederlandse bodem:

Ik wil ook een taartje:)

Taartje heeft zo'n lieve, onschuldige en aandoenlijke snoet. Ik geloof er niks van dat ze streken uithaalt

Wat een prachtig verhaal

Ik vind die stapel foto zo leuk

Ik hoop dat jullie er samen nog een hele mooie tijd aan vast mogen plakken!

Ahhh mooie knappe Taartje, ik vind haar echt zo aandoenlijk Dat ze nog maar lang bij jullie mag zijn!

Ik hoop ook dat ze nog lang bij jullie zal zijn. Vrolijke rustige tante.

Taartje

Blijf nog maar heel lang, lief meisje!

Ik vind de blik in Taartje haar ogen altijd zo geweldig ze kan echt alles zeggen met alleen haar ogen. Ik hoop dat je nog een hele tijd van haar mag genieten.