Truttig?

[Caro.]

En ja daar is dan de dag dat Jessie echt serieus zwemt, wat een knappe meid

Ineens plonsde ze hier de Vest in, de Vest is een klein water vlakbij ons huis. Niet heel diep, het midden misschien 1.5 of 2 meter.
Het water is troebel, je kan er dus niet doorheen kijken in het midden.
Eerder waren het alleen haar pootjes, maar ineens (wel 2 keer naar het hondenstrand geweest om haar te leren zwemmen) ging ze hier
dus ook zwemmen: ze plonst erin, neemt wat sprongen en gaat dan eerst heel spartelend zwemmen, maar toen had ze de slag te pakken
en ging echt zwemmen.

Maar... ze wilde dus ook echt ver gaan, ze stoof zo op weg naar het midden van de plas en ik vind dat dus doodeng. Het is de eerste
keer dat ze echt zwemt, ze is net 6 maanden en ze is nogal onbezonnen en kan doorslaan in haar doen.
Dus ik riep haar, geen reactie en toen riep ik haar terwijl ik wegliep en godzijdank draaide ze zich om en kwam terug zwemmen.

Een vrouw met een hond liep voorbij en we raakten aan de praat en zij vond het overdreven dat ik zo schrok en haar terug wilde hebben
'ze kan toch zwemmen, nou dan, laat d'r lekker' en ik zei dat ik niet wilde dat ze zo ver weg ging. Misschien over een tijdje als ik zie
dat ze echt goed zwemt en niet te snel moe wordt of in paniek raakt. Voor hetzelfde geld zitten er bv waterplanten in waar ze van schrikt
als die haar poten raken of wat dan ook. Of ziet ze een eend en gaat ze nog verder weg.

Ben ik nu zo truttig en té voorzichtig?
Ik heb overigens wel mijn gevoel gevolgd en haar dus teruggeroepen.

Dit is het water (foto van lang geleden hoor):

[S@ndr@]

je hebt wel een beetje de nijging om errug voorzichtig te zijn ja, ( niet boos worden ) ... maar goed, t is wel je kind ee..... we zijn allemaal anders en je moet doen wat jou goed lijkt. punt. jou hond , jou beslissing

[Fotogravinnetje]

Ik maak me er zelf niet al te druk om. Maar ik heb ook honden die niet snel over hun fysieke grenzen heen gaan. Dus als die moe worden, zorgen ze wel bij de kant te zijn. Elco heeft een keer met z'n staart in de bramen vast gezeten in het water. Was voor mij een groter probleem dan voor hem

[thom]

Het maakt toch helemaal niet uit of het wel of niet truttig is ? Het was jouw gevoel, dus heb je gedaan wat je deed. Prima toch !!
(ik zou denk ik hetzelfde gedaan hebben)

[Chihuahua-paws]

Leuk..

Dex was voor het eerst mee naar het strand vanmorgen en heeft voor het eerst ook serieus gezwommen. Wel grappig Toots deed dat echt niet. Dex had wel wat hulp nodig met een koekje maar hij ging echt zwemmen en Toots zou het koekje pakken en snel er weer uit en als ik te ver het koekje zou houden zou die er niet eens in gaan. We hadden veel bekijks. Er was geen andere chihuahua echt in het water.

En ja daar is dan de dag dat Jessie echt serieus zwemt, wat een knappe meid

Ineens plonsde ze hier de Vest in, de Vest is een klein water vlakbij ons huis. Niet heel diep, het midden misschien 1.5 of 2 meter.
Het water is troebel, je kan er dus niet doorheen kijken in het midden.
Eerder waren het alleen haar pootjes, maar ineens (wel 2 keer naar het hondenstrand geweest om haar te leren zwemmen) ging ze hier
dus ook zwemmen: ze plonst erin, neemt wat sprongen en gaat dan eerst heel spartelend zwemmen, maar toen had ze de slag te pakken
en ging echt zwemmen.

Maar... ze wilde dus ook echt ver gaan, ze stoof zo op weg naar het midden van de plas en ik vind dat dus doodeng. Het is de eerste
keer dat ze echt zwemt, ze is net 6 maanden en ze is nogal onbezonnen en kan doorslaan in haar doen.
Dus ik riep haar, geen reactie en toen riep ik haar terwijl ik wegliep en godzijdank draaide ze zich om en kwam terug zwemmen.

Een vrouw met een hond liep voorbij en we raakten aan de praat en zij vond het overdreven dat ik zo schrok en haar terug wilde hebben
'ze kan toch zwemmen, nou dan, laat d'r lekker' en ik zei dat ik niet wilde dat ze zo ver weg ging. Misschien over een tijdje als ik zie
dat ze echt goed zwemt en niet te snel moe wordt of in paniek raakt. Voor hetzelfde geld zitten er bv waterplanten in waar ze van schrikt
als die haar poten raken of wat dan ook. Of ziet ze een eend en gaat ze nog verder weg.

Ben ik nu zo truttig en té voorzichtig?
Ik heb overigens wel mijn gevoel gevolgd en haar dus teruggeroepen.

Dit is het water (foto van lang geleden hoor):

Verstuurd vanaf mijn WAS-LX1A met Tapatalk

[Caro.]

je hebt wel een beetje de nijging om errug voorzichtig te zijn ja, ( niet boos worden ) ... maar goed, t is wel je kind ee..... we zijn allemaal anders en je moet doen wat jou goed lijkt. punt. jou hond , jou beslissing

Maar maar maar... het was de eerste keer dat ze alleen zwom Ik ben 2 keer met d'r naar het hondenstrand geweest en daar zwom ze
af en toe, maar vooral veel spartelen.
Dus nu voor de eerste keer echt zwemmen en alleen in het water. Als ze dan 40 meter bij me vandaan is, vind ik dat dus doodeng.

Maar goed, te voorzichtig dus Kreeg ik hier ook al te horen van Pieter, maar ik vind toch dat ik gelijk heb

[Caro.]

Ik doe dat dus ook... schrik dat ze vb tot de andere oever door zwemmen en niet meer terug kunnen door vermoeidheid of zo.
Niks mis met voorzichtig zijn, ze mag toch proberen en stilletjes aan meer en meer. Tijd zat, liever nu even (te) voorzichtig dan dat het mis gaat.

Ja precies, als ik zie dat het goed gaat allemaal dan krijg ik er wel vertrouwen in. Kaya zwom ook hele stukken, maar dat was inmiddels een
geoefend zwemster geworden. Maar voor zo'n eerste keer? Ik durf dat dus echt niet zomaar te ver te laten gaan, ze weet totaal niet waar
ze mee bezig is en wie weet schrikt ze zich kapot van een vis of waterplant en dan is ze wel 40 meter weg en ben ik er niet binnen 2
seconde bij.

[S@ndr@]

je hebt wel een beetje de nijging om errug voorzichtig te zijn ja, ( niet boos worden ) ... maar goed, t is wel je kind ee..... we zijn allemaal anders en je moet doen wat jou goed lijkt. punt. jou hond , jou beslissing

Maar maar maar... het was de eerste keer dat ze alleen zwom Ik ben 2 keer met d'r naar het hondenstrand geweest en daar zwom ze
af en toe, maar vooral veel spartelen.
Dus nu voor de eerste keer echt zwemmen en alleen in het water. Als ze dan 40 meter bij me vandaan is, vind ik dat dus doodeng.

Maar goed, te voorzichtig dus Kreeg ik hier ook al te horen van Pieter, maar ik vind toch dat ik gelijk heb

Je wilt gewoon alles dicht spijkeren voor de zekerheid, gewoon lekker doen...... zij heeft er geen last van hoor

[DeDiana]

Ik snap je heel goed
Amy kan heel goed zwemmen, maar ging onlangs achter een fuut aan, zwom tot driekwart een heel brede plas over, bleef maar in de rondte zwemmen omdat die fuut steeds tien meter verderop weer ergens opdook en ik vond het ook echt niet meer leuk. Ze was al zo lang in het water en zo geobsedeerd door die fuut, dat ik bang was dat ze pas zou merken dat ze moe werd als ze zeker de halve plas nog terug zou moeten zwemmen.
En nou kan ik best goed zwemmen, maar voordat ik daar al zwemmend zou zijn (stel dat ze echt te moe zou worden)...
Misschien moet ik er ook niet over nadenken hoor en uiteindelijk is het allemaal goed gegaan, want op den duur kwam ze toch terug en ze leek niet eens echt vermoeid Maar ik heb dus liever dat ze wat dichterbij blijft en gewoon een stukje zwemmen is ook alweer anders dan volledig geobsedeerd achter een watervogel aan gaan.

[Caro.]

Leuk..

Dex was voor het eerst mee naar het strand vanmorgen en heeft voor het eerst ook serieus gezwommen. Wel grappig Toots deed dat echt niet. Dex had wel wat hulp nodig met een koekje maar hij ging echt zwemmen en Toots zou het koekje pakken en snel er weer uit en als ik te ver het koekje zou houden zou die er niet eens in gaan. We hadden veel bekijks. Er was geen andere chihuahua echt in het water.

Verstuurd vanaf mijn WAS-LX1A met Tapatalk

O wat leuk een Chi die zwemt Ik heb dat ook nog nooit gezien hoor, echt geweldig

[Caro.]

je hebt wel een beetje de nijging om errug voorzichtig te zijn ja, ( niet boos worden ) ... maar goed, t is wel je kind ee..... we zijn allemaal anders en je moet doen wat jou goed lijkt. punt. jou hond , jou beslissing

Maar maar maar... het was de eerste keer dat ze alleen zwom Ik ben 2 keer met d'r naar het hondenstrand geweest en daar zwom ze
af en toe, maar vooral veel spartelen.
Dus nu voor de eerste keer echt zwemmen en alleen in het water. Als ze dan 40 meter bij me vandaan is, vind ik dat dus doodeng.

Maar goed, te voorzichtig dus Kreeg ik hier ook al te horen van Pieter, maar ik vind toch dat ik gelijk heb

Je wilt gewoon alles dicht spijkeren voor de zekerheid, gewoon lekker doen...... zij heeft er geen last van hoor

Ja klopt, ik heb nog steeds bij pups last van wat er toen met Tara is gebeurd. Keer op keer bij een pup ben ik bang.
Ik probeer het niet te laten merken aan de pup hoor (natuurlijk krijgen ze er wel wat van mee), maar ik sta regelmatig doodsangsten
uit en zie van alles wat er kan gebeuren. Ik weet dat het in 1 seconde over kan zijn en Jessie kan doorslaan als ze ergens druk
mee bezig is (of het nu spelen is, rennen, spelen met andere honden, ze wordt dan helemaal dol).

[Caro.]

Ik snap je heel goed
Amy kan heel goed zwemmen, maar ging onlangs achter een fuut aan, zwom tot driekwart een heel brede plas over, bleef maar in de rondte zwemmen omdat die fuut steeds tien meter verderop weer ergens opdook en ik vond het ook echt niet meer leuk. Ze was al zo lang in het water en zo geobsedeerd door die fuut, dat ik bang was dat ze pas zou merken dat ze moe werd als ze zeker de halve plas nog terug zou moeten zwemmen.
En nou kan ik best goed zwemmen, maar voordat ik daar al zwemmend zou zijn (stel dat ze echt te moe zou worden)...
Misschien moet ik er ook niet over nadenken hoor en uiteindelijk is het allemaal goed gegaan, want op den duur kwam ze toch terug en ze leek niet eens echt vermoeid Maar ik heb dus liever dat ze wat dichterbij blijft en gewoon een stukje zwemmen is ook alweer anders dan volledig geobsedeerd achter een watervogel aan gaan.

Nou ja, precies dat dus! Je hebt er geen grip meer op, je moet totaal vertrouwen op je hond en wellicht lukt dat nog enigszins als ze volwassen
zijn en redelijk verstandig ( ), maar zo'n klein ding wat voor het eerst zwemt? Misschien gaat zij ook wel een fuut of eend achterna en
ik ben er dan niet binnen een paar seconde bij. Voordat ik 50 meter gezwommen heb...

Ik wil het binnen een redelijk veilige afstand hebben, zeker voor voorlopig. Als ze dan keer op keer goed zwemt en zichzelf redt, dan krijg ik
er vast meer vertrouwen in (al zou ik in het geval zoals bij jou ook nog steeds hartkloppingen krijgen hoor).

[Caro.]

Het maakt toch helemaal niet uit of het wel of niet truttig is ? Het was jouw gevoel, dus heb je gedaan wat je deed. Prima toch !!
(ik zou denk ik hetzelfde gedaan hebben)

O nee, ik blijf gewoon truttig doen hoor en wat ik het beste vind maar ik was wel benieuwd of het merendeel het nu inderdaad
truttig vindt of niet.

[DesireeB]

Ik snap je punt wel. Ik heb dat met Droef ook wel, inmiddels al een stuk minder maar goed bullen staan er niet echt om bekend dat het geweldige zwemmers zijn door hun lichaamsbouw.
Hij heeft nu ook bedacht dat hij met 2 ballen het water in kan. 1 in zijn bek en de andere zwemt hij tactisch omheen om de bal bij hem te houden, en dan is er niemand die je ballen komt afpakken, eerst werd ik echt bang dat ik hem er zelf uit moest gaan halen maar inmiddels is wel duidelijk dat hij zijn eigen grenzen wel kent en als hij echt moe is komt hij toch maar 1 bal terug brengen en haalt daarna de volgende op. En sinds vandaag kan hij ook duiken.

[DeDiana]

Ik snap je heel goed
Amy kan heel goed zwemmen, maar ging onlangs achter een fuut aan, zwom tot driekwart een heel brede plas over, bleef maar in de rondte zwemmen omdat die fuut steeds tien meter verderop weer ergens opdook en ik vond het ook echt niet meer leuk. Ze was al zo lang in het water en zo geobsedeerd door die fuut, dat ik bang was dat ze pas zou merken dat ze moe werd als ze zeker de halve plas nog terug zou moeten zwemmen.
En nou kan ik best goed zwemmen, maar voordat ik daar al zwemmend zou zijn (stel dat ze echt te moe zou worden)...
Misschien moet ik er ook niet over nadenken hoor en uiteindelijk is het allemaal goed gegaan, want op den duur kwam ze toch terug en ze leek niet eens echt vermoeid Maar ik heb dus liever dat ze wat dichterbij blijft en gewoon een stukje zwemmen is ook alweer anders dan volledig geobsedeerd achter een watervogel aan gaan.

Nou ja, precies dat dus! Je hebt er geen grip meer op, je moet totaal vertrouwen op je hond en wellicht lukt dat nog enigszins als ze volwassen
zijn en redelijk verstandig ( ), maar zo'n klein ding wat voor het eerst zwemt? Misschien gaat zij ook wel een fuut of eend achterna en
ik ben er dan niet binnen een paar seconde bij. Voordat ik 50 meter gezwommen heb...

Ik wil het binnen een redelijk veilige afstand hebben, zeker voor voorlopig. Als ze dan keer op keer goed zwemt en zichzelf redt, dan krijg ik
er vast meer vertrouwen in (al zou ik in het geval zoals bij jou ook nog steeds hartkloppingen krijgen hoor).

Het is ook dat door het dolle heen zijn wat het in Amy's geval eng maakt, dan kan ze echt ver over haar grenzen gaan. Bij Mila zou ik me over zoiets totaal niet druk maken; ten eerste komt zij gewoon als ik roep en dat is inderdaad een verstandige hond die eerst denkt en dan doet. Bij Amy is dat helaas andersom
Ik kon wel rustig blijven hoor en ik weet dat ze prima kan zwemmen en een uitstekende conditie heeft, maar ik was toch wel behoorlijk opgelucht toen ze weer aan wal stond

[Caro.]

Ik snap je punt wel. Ik heb dat met Droef ook wel, inmiddels al een stuk minder maar goed bullen staan er niet echt om bekend dat het geweldige zwemmers zijn door hun lichaamsbouw.
Hij heeft nu ook bedacht dat hij met 2 ballen het water in kan. 1 in zijn bek en de andere zwemt hij tactisch omheen om de bal bij hem te houden, en dan is er niemand die je ballen komt afpakken, eerst werd ik echt bang dat ik hem er zelf uit moest gaan halen maar inmiddels is wel duidelijk dat hij zijn eigen grenzen wel kent en als hij echt moe is komt hij toch maar 1 bal terug brengen en haalt daarna de volgende op. En sinds vandaag kan hij ook duiken.

O ja duiken Dat deed Kaya ook altijd: dan was er weer een bal lek en zonk en ze moest en zou 'm hebben. Die bleef gewoon een minuut onder
water, daar kreeg ik ook al de zenuwen van maar Kaya wist wel wat ze deed en dat liet ik dus gewoon gaan, maar die was
volwassen en geen doldwaze pup van 6 maanden.

[Caro.]

Ik snap je heel goed
Amy kan heel goed zwemmen, maar ging onlangs achter een fuut aan, zwom tot driekwart een heel brede plas over, bleef maar in de rondte zwemmen omdat die fuut steeds tien meter verderop weer ergens opdook en ik vond het ook echt niet meer leuk. Ze was al zo lang in het water en zo geobsedeerd door die fuut, dat ik bang was dat ze pas zou merken dat ze moe werd als ze zeker de halve plas nog terug zou moeten zwemmen.
En nou kan ik best goed zwemmen, maar voordat ik daar al zwemmend zou zijn (stel dat ze echt te moe zou worden)...
Misschien moet ik er ook niet over nadenken hoor en uiteindelijk is het allemaal goed gegaan, want op den duur kwam ze toch terug en ze leek niet eens echt vermoeid Maar ik heb dus liever dat ze wat dichterbij blijft en gewoon een stukje zwemmen is ook alweer anders dan volledig geobsedeerd achter een watervogel aan gaan.

Nou ja, precies dat dus! Je hebt er geen grip meer op, je moet totaal vertrouwen op je hond en wellicht lukt dat nog enigszins als ze volwassen
zijn en redelijk verstandig ( ), maar zo'n klein ding wat voor het eerst zwemt? Misschien gaat zij ook wel een fuut of eend achterna en
ik ben er dan niet binnen een paar seconde bij. Voordat ik 50 meter gezwommen heb...

Ik wil het binnen een redelijk veilige afstand hebben, zeker voor voorlopig. Als ze dan keer op keer goed zwemt en zichzelf redt, dan krijg ik
er vast meer vertrouwen in (al zou ik in het geval zoals bij jou ook nog steeds hartkloppingen krijgen hoor).

Het is ook dat door het dolle heen zijn wat het in Amy's geval eng maakt, dan kan ze echt ver over haar grenzen gaan. Bij Mila zou ik me over zoiets totaal niet druk maken; ten eerste komt zij gewoon als ik roep en dat is inderdaad een verstandige hond die eerst denkt en dan doet. Bij Amy is dat helaas andersom
Ik kon wel rustig blijven hoor en ik weet dat ze prima kan zwemmen en een uitstekende conditie heeft, maar ik was toch wel behoorlijk opgelucht toen ze weer aan wal stond

Inderdaad, het ligt ook aan de hond natuurlijk. Kaya mocht ook d'r gang gaan, die wist echt wel wat ze deed en raakte ook niet snel in paniek.
Jessie is een ongeleid projectiel Die kan om alles ineens doorslaan. Ze is 6 maanden, maar heeft pas 1 maand opvoeding gekregen,
dus die moet nog zoveel leren en ook leren om d'r grenzen te kennen die ze soms dus echt nog niet kent.

Ik kan me voorstellen dat je opgelucht was Amy weer aan land was

[Sterre]

Als ze niet betrouwbaar luistert (dus direct komt als je haar roept als ze aan het zwemmen is) zou ik ook voorzichtig zijn hoor. Ik heb eens een vrouw in paniek gezien op het strand. Haar labrador was in zee aan het zwemmen en bleef maar doorzwemmen. Luisterde niet naar haar geroep. Hij was in een soort trance geraakt leek het wel. Doodeng. Ineens keerde hij toch om gelukkig en is het goed afgelopen.

[DeDiana]

Ik snap je heel goed
Amy kan heel goed zwemmen, maar ging onlangs achter een fuut aan, zwom tot driekwart een heel brede plas over, bleef maar in de rondte zwemmen omdat die fuut steeds tien meter verderop weer ergens opdook en ik vond het ook echt niet meer leuk. Ze was al zo lang in het water en zo geobsedeerd door die fuut, dat ik bang was dat ze pas zou merken dat ze moe werd als ze zeker de halve plas nog terug zou moeten zwemmen.
En nou kan ik best goed zwemmen, maar voordat ik daar al zwemmend zou zijn (stel dat ze echt te moe zou worden)...
Misschien moet ik er ook niet over nadenken hoor en uiteindelijk is het allemaal goed gegaan, want op den duur kwam ze toch terug en ze leek niet eens echt vermoeid Maar ik heb dus liever dat ze wat dichterbij blijft en gewoon een stukje zwemmen is ook alweer anders dan volledig geobsedeerd achter een watervogel aan gaan.

Nou ja, precies dat dus! Je hebt er geen grip meer op, je moet totaal vertrouwen op je hond en wellicht lukt dat nog enigszins als ze volwassen
zijn en redelijk verstandig ( ), maar zo'n klein ding wat voor het eerst zwemt? Misschien gaat zij ook wel een fuut of eend achterna en
ik ben er dan niet binnen een paar seconde bij. Voordat ik 50 meter gezwommen heb...

Ik wil het binnen een redelijk veilige afstand hebben, zeker voor voorlopig. Als ze dan keer op keer goed zwemt en zichzelf redt, dan krijg ik
er vast meer vertrouwen in (al zou ik in het geval zoals bij jou ook nog steeds hartkloppingen krijgen hoor).

Het is ook dat door het dolle heen zijn wat het in Amy's geval eng maakt, dan kan ze echt ver over haar grenzen gaan. Bij Mila zou ik me over zoiets totaal niet druk maken; ten eerste komt zij gewoon als ik roep en dat is inderdaad een verstandige hond die eerst denkt en dan doet. Bij Amy is dat helaas andersom
Ik kon wel rustig blijven hoor en ik weet dat ze prima kan zwemmen en een uitstekende conditie heeft, maar ik was toch wel behoorlijk opgelucht toen ze weer aan wal stond

Inderdaad, het ligt ook aan de hond natuurlijk. Kaya mocht ook d'r gang gaan, die wist echt wel wat ze deed en raakte ook niet snel in paniek.
Jessie is een ongeleid projectiel Die kan om alles ineens doorslaan. Ze is 6 maanden, maar heeft pas 1 maand opvoeding gekregen,
dus die moet nog zoveel leren en ook leren om d'r grenzen te kennen die ze soms dus echt nog niet kent.

Ik kan me voorstellen dat je opgelucht was Amy weer aan land was

Ja precies, ik snap dus ook heel goed dat je bij zo'n jonge hond die een ongeleid projectiel kan zijn best even bezorgd bent.
Als dit was gebeurd over een jaar, je inmiddels zou weten dat ze goed kan zwemmen, niet ineens ergens van schrikt en niet achter watervogels aan gaat, en het soms gewoon leuk vindt om een eindje te zwemmen, zou je die bezorgdheid waarschijnlijk ook niet hebben gehad.

[Chihuahua-paws]

Leuk..

Dex was voor het eerst mee naar het strand vanmorgen en heeft voor het eerst ook serieus gezwommen. Wel grappig Toots deed dat echt niet. Dex had wel wat hulp nodig met een koekje maar hij ging echt zwemmen en Toots zou het koekje pakken en snel er weer uit en als ik te ver het koekje zou houden zou die er niet eens in gaan. We hadden veel bekijks. Er was geen andere chihuahua echt in het water.

Verstuurd vanaf mijn WAS-LX1A met Tapatalk

O wat leuk een Chi die zwemt Ik heb dat ook nog nooit gezien hoor, echt geweldig

Kennelijk vind hij het leuk als hij er zelf in kan lopen en als ik mee ga het water in. Toen hij eenmaal echt zwom moest ik hem eruit roepen anders bleef die zwemmen.
Hij vind de honden douche op de hondenschool ook niet erg sterker nog hij is één van de weinige pups die er zelf los van de riem gewoon onder loopt wel samen met mij. Toots deed dat ook echt niet. In een sloot zie ik Dex niet snel springen maar hij ging bij de zegerplas ook al pootje baden alleen durfde hem toen nog niet echt het diepe in te laten. En eerlijk gezegt wilde ik er zelf niet in. In de zee vind ik het zelf ook lekker. Hij zwom wel in zo'n stuk wat voor de zee lag met zo'n grote kuil erin waar ik tot mijn knieën in het water kon staan. Dat is voor hem diep zat. En had hij geen last van hoge golven.

Verstuurd vanaf mijn WAS-LX1A met Tapatalk

[Caro.]

Inderdaad, het ligt ook aan de hond natuurlijk. Kaya mocht ook d'r gang gaan, die wist echt wel wat ze deed en raakte ook niet snel in paniek.
Jessie is een ongeleid projectiel Die kan om alles ineens doorslaan. Ze is 6 maanden, maar heeft pas 1 maand opvoeding gekregen,
dus die moet nog zoveel leren en ook leren om d'r grenzen te kennen die ze soms dus echt nog niet kent.

Ik kan me voorstellen dat je opgelucht was Amy weer aan land was

Ja precies, ik snap dus ook heel goed dat je bij zo'n jonge hond die een ongeleid projectiel kan zijn best even bezorgd bent.
Als dit was gebeurd over een jaar, je inmiddels zou weten dat ze goed kan zwemmen, niet ineens ergens van schrikt en niet achter watervogels aan gaat, en het soms gewoon leuk vindt om een eindje te zwemmen, zou je die bezorgdheid waarschijnlijk ook niet hebben gehad.

O nee, dan was ik zeker niet bezorgd geweest. Zo erg ben ik nu ook weer niet

Ik was dus eigenlijk meer verbaasd dat die vrouw (en mijn man) mij overbezorgd vonden, want ik vind het heel normaal om zo'n jonge
hond die net zwemt, niet te ver te laten gaan.
Dus vandaar dat ik even benieuwd was naar de meningen hier, maar die zijn ook lichtelijk verdeeld

Ik doe toch waar ik mezelf het beste bij voel en dat is dus voorlopig een meter of 20/25 van me vandaan zwemmen en dan weer
terugkomen. Als ik dan over een paar weken merk dat dit allemaal probleemloos gaat, dan mag ze best wat verder.

[Caro.]

Leuk..

Dex was voor het eerst mee naar het strand vanmorgen en heeft voor het eerst ook serieus gezwommen. Wel grappig Toots deed dat echt niet. Dex had wel wat hulp nodig met een koekje maar hij ging echt zwemmen en Toots zou het koekje pakken en snel er weer uit en als ik te ver het koekje zou houden zou die er niet eens in gaan. We hadden veel bekijks. Er was geen andere chihuahua echt in het water.

Verstuurd vanaf mijn WAS-LX1A met Tapatalk

O wat leuk een Chi die zwemt Ik heb dat ook nog nooit gezien hoor, echt geweldig

Kennelijk vind hij het leuk als hij er zelf in kan lopen en als ik mee ga het water in. Toen hij eenmaal echt zwom moest ik hem eruit roepen anders bleef die zwemmen.
Hij vind de honden douche op de hondenschool ook niet erg sterker nog hij is één van de weinige pups die er zelf los van de riem gewoon onder loopt wel samen met mij. Toots deed dat ook echt niet. In een sloot zie ik Dex niet snel springen maar hij ging bij de zegerplas ook al pootje baden alleen durfde hem toen nog niet echt het diepe in te laten. En eerlijk gezegt wilde ik er zelf niet in. In de zee vind ik het zelf ook lekker. Hij zwom wel in zo'n stuk wat voor de zee lag met zo'n grote kuil erin waar ik tot mijn knieën in het water kon staan. Dat is voor hem diep zat. En had hij geen last van hoge golven.

Verstuurd vanaf mijn WAS-LX1A met Tapatalk

Ja dat meelopen dat helpt ook natuurlijk Zo heb ik het bij Jessie in eerste instantie ook gedaan bij het hondenstrand, want die ging ook
alleen met de pootjes in het water, maar toen ik erin ging, toen kwam ze wel. Alleen het leek nergens op, bij vlagen iets wat op zwemmen leek,
maar verder veel gespartel. Vandaag dus voor het eerst een stuk echt goed gezwommen.

Het lijkt me enig om te zien zo'n kleine Chi die dapper aan het zwemmen is

[billy]

Ik vind het helemaal niet truttig

Kan je haar meteen mooi leren terugroepen uit het water, dat kan soms best handig zijn want ook in het water moeten ze luisteren vindt ik

Dirk had laatst hetzelfde als Amy van Diana en dan sta je wel even doodsangst uit, Dirk ging ook steeds verder en uiteindelijk ben ik er met de auto achteraan gegaan, gelukkig kon ik om het meer heenrijden en toen luisterde hij pas of zoals een paar weken geleden toen hij vast leek te zitten in waterlelies haha dan maar truttig hoor, Dirk kan heel goed zwemmen en kan ook heerlijk een uurtje rondzwemmen hij doet dan net nog geen rugslag allemaal prima maar er komen ook bootjes langs en dan moet hij toch komen.

Lekker doen wat goed voelt

[Chihuahua-paws]

Dex zwom echt keurig en sierlijk. Toen hij eruit kwam was er wel erg weinig van het toch al zeer kleine hondje over lol. Maar wat een plezier je kan hebben. Van een zwemmende hondje

Leuk..

Dex was voor het eerst mee naar het strand vanmorgen en heeft voor het eerst ook serieus gezwommen. Wel grappig Toots deed dat echt niet. Dex had wel wat hulp nodig met een koekje maar hij ging echt zwemmen en Toots zou het koekje pakken en snel er weer uit en als ik te ver het koekje zou houden zou die er niet eens in gaan. We hadden veel bekijks. Er was geen andere chihuahua echt in het water.

Verstuurd vanaf mijn WAS-LX1A met Tapatalk

O wat leuk een Chi die zwemt Ik heb dat ook nog nooit gezien hoor, echt geweldig

Kennelijk vind hij het leuk als hij er zelf in kan lopen en als ik mee ga het water in. Toen hij eenmaal echt zwom moest ik hem eruit roepen anders bleef die zwemmen.
Hij vind de honden douche op de hondenschool ook niet erg sterker nog hij is één van de weinige pups die er zelf los van de riem gewoon onder loopt wel samen met mij. Toots deed dat ook echt niet. In een sloot zie ik Dex niet snel springen maar hij ging bij de zegerplas ook al pootje baden alleen durfde hem toen nog niet echt het diepe in te laten. En eerlijk gezegt wilde ik er zelf niet in. In de zee vind ik het zelf ook lekker. Hij zwom wel in zo'n stuk wat voor de zee lag met zo'n grote kuil erin waar ik tot mijn knieën in het water kon staan. Dat is voor hem diep zat. En had hij geen last van hoge golven.

Verstuurd vanaf mijn WAS-LX1A met Tapatalk

Ja dat meelopen dat helpt ook natuurlijk Zo heb ik het bij Jessie in eerste instantie ook gedaan bij het hondenstrand, want die ging ook
alleen met de pootjes in het water, maar toen ik erin ging, toen kwam ze wel. Alleen het leek nergens op, bij vlagen iets wat op zwemmen leek,
maar verder veel gespartel. Vandaag dus voor het eerst een stuk echt goed gezwommen.

Het lijkt me enig om te zien zo'n kleine Chi die dapper aan het zwemmen is

Verstuurd vanaf mijn WAS-LX1A met Tapatalk

[Maeve]

Nouja, nu heb ik retrievers en zwemmen is nogal hun ding dus misschien zie ik het weer anders, maar ik zou me ook geen zorgen maken nee Ik weet dat ze er zijn, maar heb zelf nog nooit een hond meegemaakt die niet kon zwemmen, of plotseling na zoveel meter ineens in de problemen kwam. Mijn ervaring is dat als ze er eenmaal "doorheen" zijn en het durven, het gewoon goed zit. Maar goed, het is jouw hond en als jouw gevoel erbij nog niet goed is moet je haar terugroepen Ik had er dus niet iets van gezegd zoals die vrouw deed. In z'n algemeenheid vind ik hondenbaasjes namelijk vaker te nonchalant dan te voorzichtig.

[Sandra&co]

Als jij je er niet lekker bij voelt, dan snap ik het wel. Toen Izzy ineens besloot dat ze kon zwemmen was ik met een ander forumlid aan het wandelen en Izzy sprong het water in, achter een bal aan. Ze kwam ook goed vast te zitten in de waterplanten. Vond ze zelf geen probleem of zo, maar ik wel. Ik zat al op m'n mobiel op Marktplaats te kijken voor een nieuwe Steffut. Maar ze bleek het prima af te kunnen handelen (ik had ondertussen wel m'n broek al opgestroopt en stond al in het water hoor ). Honden zijn niet dom, en zolang je geen overdreven hyperactieve kamikaze-piloten hebt, zal het wel loslopen.

[Sandra&co]

Oh, Sofi heeft dat vorige maand overigens ook gehad. Had de bal in het riet gegooid waar ook wat lelies dobberen en ze zat daar ergens aan vast. Níjdig dat ze werd, schattig om te zien. Happen naar achter, beetje duiken. Nou is het daar overal maar maximaal een metertje diep, maar dat is voor haar natuurlijk een hele oceaan. Dus heb haar lachend aan laten klooien, wetend dat ik binnen 10 seconde bij haar kon zijn mocht het echt niet lukken. Ze kwam helemaal verontwaardigd en met een druipend natte pruik weer aan land.
Met d'r bal natuurlijk. Want dat was de missie en daar ging ze voor.

[Zamunda]

Maar goed, te voorzichtig dus

Vinnik niet .

Ik had het met Mister. Geen pup dus maar een 12-jarige lummel met een heel zwakke achterhand die ik net had leren zwemmen toen hij ineens immer gerade aus het meer over ging ! En net als Jessie geen enkele sjoege geven op ons geroep hè . En tja, als hij dan midden in dat meer ineens geen kracht meer over heeft dan zinkt ie gewoon naar de bodem voordat ik ook maar enigszins in de buurt kan zijn. Gelukkig kwam hij uiteindelijk toch terug en ook nog eens veilig en wel maar wij scheten toch wel even in onze zwembroeken en Mister was wel aan het einde van zijn Latijn en stond met trillende pootjes op de kant.

Met Jessie snap ik het ook heel goed, zo'n hand kan ook zomaar ineens weer overgaan in watertrappelen en dan houdt het ook op een gegeven moment op, zeker als ze dan in paniek raken. Zie ik bij Lais nog steeds weleens gebeuren. Laat haar eerst nog maar wat veilige meters maken hoor, dan mag ze later het kanaal wel oversteken .

[mijke]

Wat maakt het nou uit of je wel of niet truttig bent volgens andere mensen? Als jij je ergens niet prettig bij voelt hoef je het niet te doen. Opzich vind ik het best normaal om bij dit soort nieuwe dingen in eerste instantie wat voorzichtig te zijn. Gaandeweg wen je er aan en leer je je hond ook beter kennen en inschatten en dan verruimen dat soort grenzen meestal vanzelf. Gewoon lekker je gevoel volgen hoor

[Caro.]

Als jij je er niet lekker bij voelt, dan snap ik het wel. Toen Izzy ineens besloot dat ze kon zwemmen was ik met een ander forumlid aan het wandelen en Izzy sprong het water in, achter een bal aan. Ze kwam ook goed vast te zitten in de waterplanten. Vond ze zelf geen probleem of zo, maar ik wel. Ik zat al op m'n mobiel op Marktplaats te kijken voor een nieuwe Steffut. Maar ze bleek het prima af te kunnen handelen (ik had ondertussen wel m'n broek al opgestroopt en stond al in het water hoor ). Honden zijn niet dom, en zolang je geen overdreven hyperactieve kamikaze-piloten hebt, zal het wel loslopen.

Ik stond ook al klaar (in mijn gedachte dan) toen ik al weglopen haar riep: als ze dan niet zou komen, was ik erin gegaan. Kan me niet
verrotten, dan maar een hysterisch mens

Mijke, het maakt me ook totaal niet uit als mensen me truttig vinden, maar omdat ik van Pieter ook al die reactie kreeg, vroeg ik me
gewoon af wat andere mensen zouden doen. Als was gebleken dat ik truttig was... nou, prima, ik blijf toch truttig totdat ik er genoeg
op vertrouw.
Met wandelen mag ze ook niet uit het zicht

Ze is 6 maanden, maar ze heeft 5 maanden geen opvoeding gehad. Het is dus een ongeleid projectiel af en toe, met wel de mazzel dat ze
erg op ons gericht is en dus meestal goed luistert.
Bij de Gaasperplas (hondenstrand) wilde ze dus zo spartelend van het hondengedeelte afzwemmen naar het grote water Daar ben
ik er ook door het water achteraan gerend. Het kind verzoop half zo spartelend, maar ze ging wel van het strand af ipv er naartoe.
Dus ze doet echt maar wat hoor. Ze heeft de energie van een hond van 6 maanden (wat heel veel is), maar ze kent nog maar heel
weinig (5 maanden in een binnentuin in opvang) en dat zien we regelmatig terug.

Maar het is natuurlijk wel heel leuk dat ze nu echt zwemt voortaan kan ze mee plonzen met haar grootste vriend.
2 weken geleden schrok ze zich nog kapot als een hond het water insprong en nu doet ze het dus zelf