Het HondenForum

Ja het was weer eens zover, iemand moest zich weer eens stoer voordoen . ''De eerste hond waar ik bang voor ben moet nog geboren worden hoor ''.


We deden mee aan een georganiseerde wandeling (geen hondenwandeling, maar honden wel toegestaan). Bij de rustpost zochten we een plekje achteraf waarbij we de honden zoals altijd tussen ons en de muur parkeren zodat er niemand plots achter hen langs kan lopen. Mijn man gaat wat drinken halen en op een gegeven moment kruipt Willem weg, dus ik kijk om: er is een man op twee meter van ons bij het raam gaan staan die wat naar buiten staat te turen. Tsja, dat kan, niks aan de hand maar wel even goed op Lais letten. Even later hoor ik een lokgeluidje dus ik kijk naar de man en zeg: ''Doe maar niet, die ene is bang...'' - ''Ja dat zag ik'', onderbreekt die man me (okee, waarom ga je hem dan lokken dacht ik toen ). ''... en die andere (Lais) is niet zo lief'' maak ik af. En ja hoor, daar kwam het dan: ''Nou de eerste hond waar ik bang voor ben moet nog geboren worden''. ''Dat kan, maar doe toch maar niet'' herhaal ik maar.

Dus ik draai weer naar Lais om te checken of ze zich gedraagt en om haar goed bij me te houden en vervolgens zie ik aan haar houding dat ze iets helemaal niet fijn vindt. Staat GVD die eikel ineens (met zijn bierbuik) tégen onze tafel aan haar uitdagend en strak aan te kijken . Dus ik zeg vrij pissig dat ik graag wil dat hij afstand neemt, maar meneer denkt mij weer van repliek te moeten dienen met ''Ik ben echt niet bang voor die hond hoor ''. Waarop ik héél pissig zeg ''Dat kan me niet schelen, ik wil dat u nú afstand neemt!''. Meneer twijfelde nog een seconde waarna hij toch maar afdroop, met een gekrenkt ego. Gelukkig was de correctie zodanig aangekomen dat hij de rest van de tijd dat we daar waren uit het zicht bleef (hij bleek bij het etablissement te horen zag ik toen ik hem pissig wegstuurde ).

Mijn man heeft het elke georganiseerde wandeling wel dat iemand Lais wil aaien, ze heeft blijkbaar een enorme aantrekkingskracht op mensen, maar zo obstinaat als deze had hij het nog niet meegemaakt. Waarom willen mensen toch altijd maar iets bewijzen ten koste van een ander? Ik geef aan dat ík het niet fijn vind, hij ziet zelf al dat mijn honden het niet fijn vinden en dan tóch blijven pushen . En dan kan het heus zijn dat hij niet bang is, maar wie wint er wat mee als we het gaan uitproberen en mijn hond gigantisch uitvalt en daar eventueel bij snept of zelfs bijt? Ik niet en mijn hond ook niet hoor. Maar meneer misschien wel? Die heeft een stoer verhaal ofzo? Of wordt hij dan pissig en doet aangifte waarbij ik mijn hond straks kwijt ben? Ik had geen zin om het hem te vragen, achteraf was het misschien wel wijs geweest om nog even naar hem toe te lopen om een praatje met hem aan te knopen maar op dat moment was ik er in elk geval te pissig voor.

Jullie komen ze ook vast tegen, van die zogenaamde 'hondenmensen'?

Tsja mijn honden vinden dat alleen maar lacheeee dus hier heb ik nooit last van, maar wel van mensen die je ongevraagd van advies voorzien (of gewoon commentaar hebben). Zelfde type denk ik wel Hoogst irritant idd.
Oh en waar ik ook last van heb zijn van die mensen die hun labrador leuk kennis willen maken met mijn labradors terwijl ik dat niet wil maar ze denken dan dat hetzelfde ras een soort reden is om bffs te zijn. Dan gaan ze zo omslachtig rondhangen precies waar ik langs wil,echt best idioot eigenlijk Of ze laten die hond dan zo midden op het pad liggen en dan doen ze net of ze hem neit meekrijgen (of ze krijgen m echt neit mee, kan ook, hoe dan ook irritant)

Ohhhh ja. Hou op, schei uit. Met Sofi niet hoor, die vindt bijna iedereen wel leuk. En vice versa. Maar Izzy heeft vaak wel bekijks, en vaak zijn het een bepaald type mannen die het wel lekker vinden om even te proberen te aaien/paaien met een 'pibboel'. Maar Izzy is 95% van de tijd écht niet gediend van vreemde mannen die haar op opdringerige manier willen benaderen, wat de interesse vaak nog eens aanwakkert. Soms 'positief' ("Pittig ding he?"), maar meestal op-de-teentjes-getrapt-negatief, want "het is toch maar een schriel ding he, geen echte zeker.". Je leert er mee om gaan Kwestie van de bal met een rotvaart een paar tientallen meters weg te gooien, dan is pibboel weg. En man meestal ook.

sbientje schreef:(...)van die mensen die hun labrador leuk kennis willen maken met mijn labradors terwijl ik dat niet wil maar ze denken dan dat hetzelfde ras een soort reden is om bffs te zijn. Dan gaan ze zo omslachtig rondhangen precies waar ik langs wil,echt best idioot eigenlijk Of ze laten die hond dan zo midden op het pad liggen en dan doen ze net of ze hem neit meekrijgen (of ze krijgen m echt neit mee, kan ook, hoe dan ook irritant)

Oh, dat doen 'ze' niet alleen bij Labrador-eigenaren Schijnt een dingetje te zijn, alsof het voor Labradors een basisbehoefte is (naast eten, drinken, schijten en zeiken) om met andere honden te spelen. Goedschiks of kwaadschiks.

Ja hoor, heel herkenbaar. Pas nog een kerel die langs.mijn terrastafeltje kwam: "ik ben een hondenvriend, dat voelen ze aan." Lucca deed inderdaad vriendelijk naar hem. Ik was gemengd opgelucht (want ik wil liever dat Lucca neuteaal-vriendelijk is dan dat ze denkt grommend te moeten uitwijken zeg maar) en geïrriteerd (want ik had hem gezegd dat mijn honden niet van vreemden hielden en dat hij ze niet moest lokken).

Wat willen dat soort lui toch bereiken?

Met Baco wel gehad, meerdere keren het is altijd goed gegaan maar vervelend is het wel

Hier kwam laatst een man aan de deur die in een andere straat woont. Hij wilde graag mijn honden meenemen wandelen op zondagmiddag...
Ehm dat is geen goed plan meneer. A. Leen ik mijn honden niet uit, alleen ik laat mijn honden uit en als dat echt niet kan mn clubgenoot die ze heel goed kent en aankan. B. Het zijn geen 'gezelligwandelenopzondagtussenanderehondjes' honden.
Maar dat maakte niet uit, meneer had vroeger altijd zulke honden gehad, 'duitse herders'. Meneer dit zijn mechelaars. Oh ja dat is hetzelfde.
Nou meneer dat doen we dus niet. Ok slaap er maar een nachtje over dan kom ik morgen even t anwoord vragen... nou die heb je nu al: NEE

Sandra&co schreef:

sbientje schreef:(...)van die mensen die hun labrador leuk kennis willen maken met mijn labradors terwijl ik dat niet wil maar ze denken dan dat hetzelfde ras een soort reden is om bffs te zijn. Dan gaan ze zo omslachtig rondhangen precies waar ik langs wil,echt best idioot eigenlijk Of ze laten die hond dan zo midden op het pad liggen en dan doen ze net of ze hem neit meekrijgen (of ze krijgen m echt neit mee, kan ook, hoe dan ook irritant)

Oh, dat doen 'ze' niet alleen bij Labrador-eigenaren Schijnt een dingetje te zijn, alsof het voor Labradors een basisbehoefte is (naast eten, drinken, schijten en zeiken) om met andere honden te spelen. Goedschiks of kwaadschiks.

Haha ja precies, ik ontkom ook niet aan die lui En die zijn ook altijd oprecht verontwaardigd als hun hond een correctie krijgt van een andere hond.

Dat Tollers geen allemansvrienden zijn wordt door datzelfde slag mensen ook niet begrepen trouwens. Klein, rood en fluffy dus het moet geaaid! Ik word er altijd best chagrijnig van, al doen mijn honden niks anders dan de andere kant op lopen. In het geval van Laissah was ik ook flink pissig geworden ja. En niet naderhand nog een gesprekje aangeknoopt. Vast pedagogisch verantwoord enzo, maar je moet het ook kunnen

Ik kom ze gelukkig maar zelden tegen of misschien heb ik er niet zo veel last van, maar ik ken het type natuurlijk wel en mij halen ze ook het bloed onder de nagels vandaan. Volgens mij denken die mensen dat je er wat van zegt om henzelf te beschermen (ma da heppe se natuurlok niet nodig!) of om hen op de vingers te tikken, iig dat je het zegt vanwege hen. Ja en dan moet je in de verdediging natuurlijk, want dan is het ego gekrenkt. Dat je het zegt vanwege je honden komt al niet eens in ze op denk ik. Of dat het uberhaupt relevant zou zijn wat een hond ergens van vind, ik denk dat die gedachte al te hoog gegrepen is voor ze.

Herinner me Laissah nog van een aantal jaren geleden op de Dogtrail. Toen was jij even ergens anders en zij lag alleen op een rustig stuk. Mijn tent stond daar vlakbij en ik weet nog dat ik naar haar keek en ze keek terug. Niet met een uitnodigende blik Ik zei iets als 'hey meis' en dat vond ze niet nodig Haar hele uitstraling destijds maakt dat ik me nu verbaas dat er iemand is die zich tegenover haar wil bewijzen. Ik vond haar ontzettend mooi en bijzonder, ik vond haar type wel leuk , maar ze is wel duidelijk in haar communicatie, haha. Kinderachtig dat zo'n vent zich, ondanks de lichaamstaal van je honden en jouw woorden, toch moet bewijzen.

Ik vind het trouwens soms ook juist wel lollig dat soort lui omdat Oor ze echt straal negeert. Sommige mensen, die overduidelijk bedacht hebben "Nu ga ik deze stoere hond aaien want ik ben stoer" daar moet ze niks van hebben. En ze kan dan op zo'n meesterlijk nonchalante manier langs ze heen rennen en echt precies doen alsof ze lucht zijn. Op zo'n manier dat die mensen echt denken 'ah ze komt er aan!' en dan toch op het laatst ineens totaal niet Dan zijn die lui altijd beledigd en gaan ze dingen zeggen als "Nou, ze is wel bang he" of "Goh, ze is niet heel sociaal of wel". Waarop ik dan altijd best wel moet lachen want normaal gesproken is echt elke ziel op aarde die haar een flintertje aandacht geeft de allerleukste persoon die er bestaat. En dat vertel ik dan ook altijd doodleuk. "Nee hoor meneer ze is dol op aandacht, echt van iedereen, maar sommige mensen zijn niet leuk, dat voelt ze altijd haarfijn aan".

Oh, heel herkenbaar jammer genoeg. Niet bij Winni die het niks uitmaakt of iemand haar aait of negeert, niet bij Tessa die mensen enorm leuk vindt, maar altijd bij Tay die gewoon geen contact wil met mensen. Zowel in huis als buiten als we ergens lopen/staan. Thuis zit hij altijd opgesloten als er bezoek komt, maar er zijn toch mensen die dan graag willen dat hij binnen los loopt. Of ze willen hem aaien als hij in de voortuin loopt. Mijn grote geluk is dat hij altijd eerst wegloopt en pas iets doet als hij geen kant meer op kan, maar ik snap het niet. Hij is niet schattig om te zien, zoekt zelf geen contact en is enorm duidelijk in zijn lichaamstaal.

Hilde schreef:Herinner me Laissah nog van een aantal jaren geleden op de Dogtrail. Toen was jij even ergens anders en zij lag alleen op een rustig stuk. Mijn tent stond daar vlakbij en ik weet nog dat ik naar haar keek en ze keek terug. Niet met een uitnodigende blik Ik zei iets als 'hey meis' en dat vond ze niet nodig

Ze zette een flinke keel op zeker . Ze is echt heel gevoelig voor aankijken (laat staan over haar heen buigen, maar daar krijgen mensen echt de kans niet voor), daar reageert ze echt sterk op, vooral bij mannen.

Hilde schreef:Haar hele uitstraling destijds maakt dat ik me nu verbaas dat er iemand is die zich tegenover haar wil bewijzen. Ik vond haar ontzettend mooi en bijzonder, ik vond haar type wel leuk , maar ze is wel duidelijk in haar communicatie, haha. Kinderachtig dat zo'n vent zich, ondanks de lichaamstaal van je honden en jouw woorden, toch moet bewijzen.

Ja, dat is mij ook een raadsel, mensen willen geen 'nee' horen ofzo? Ze willen contact/aaien en als we dan zeggen dat ze daar niet van houdt dan komen ze altijd aan met dat ze 'niet bang zijn' of 'zelf ook zulke honden hebben gehad' of 'honden altijd van ze houden' of weet ik wat voor flutsmoes om tóch maar door te zetten . Het is voor mij in elk geval weer een bevestiging dat ze bar weinig van honden snappen, iemand die er wél iets van snapt respecteert het namelijk toch gewoon?
Leuk om te horen dat je haar mooi vond!

Sandra&co schreef:Ohhhh ja. Hou op, schei uit. Met Sofi niet hoor, die vindt bijna iedereen wel leuk. En vice versa. Maar Izzy heeft vaak wel bekijks, en vaak zijn het een bepaald type mannen die het wel lekker vinden om even te proberen te aaien/paaien met een 'pibboel'. Maar Izzy is 95% van de tijd écht niet gediend van vreemde mannen die haar op opdringerige manier willen benaderen, wat de interesse vaak nog eens aanwakkert. Soms 'positief' ("Pittig ding he?"), maar meestal op-de-teentjes-getrapt-negatief, want "het is toch maar een schriel ding he, geen echte zeker.". Je leert er mee om gaan Kwestie van de bal met een rotvaart een paar tientallen meters weg te gooien, dan is pibboel weg. En man meestal ook.

Oh god ja, komt Djilano even showen hoe gei... goed met stefferts ie wel niet is. Wat ben ik blij dat ik daar van af ben

Zamunda schreef:

Hilde schreef:Herinner me Laissah nog van een aantal jaren geleden op de Dogtrail. Toen was jij even ergens anders en zij lag alleen op een rustig stuk. Mijn tent stond daar vlakbij en ik weet nog dat ik naar haar keek en ze keek terug. Niet met een uitnodigende blik Ik zei iets als 'hey meis' en dat vond ze niet nodig

Ze zette een flinke keel op zeker . Ze is echt heel gevoelig voor aankijken (laat staan over haar heen buigen, maar daar krijgen mensen echt de kans niet voor), daar reageert ze echt sterk op, vooral bij mannen.

Ja Terwijl ik echt wel op een heel aantal meter afstand stond. Mijn 'hey meis' was meer geruststellend dan anders bedoelt, maar dat kwam niet over, hahaha. Ik snap het wel hoor, dat ze het niet fijn vond, ze had ook gelijk. Op een terrein, jij even uit zicht en dan ook nog zo'n bemoeial die iets tegen je zegt Maar ik voelde niet direct de behoefte om te bewijzen dat hondjes van mij houden en dat ik echt nie bang ben nie!

Zamunda schreef:

Hilde schreef:Haar hele uitstraling destijds maakt dat ik me nu verbaas dat er iemand is die zich tegenover haar wil bewijzen. Ik vond haar ontzettend mooi en bijzonder, ik vond haar type wel leuk , maar ze is wel duidelijk in haar communicatie, haha. Kinderachtig dat zo'n vent zich, ondanks de lichaamstaal van je honden en jouw woorden, toch moet bewijzen.

Ja, dat is mij ook een raadsel, mensen willen geen 'nee' horen ofzo? Ze willen contact/aaien en als we dan zeggen dat ze daar niet van houdt dan komen ze altijd aan met dat ze 'niet bang zijn' of 'zelf ook zulke honden hebben gehad' of 'honden altijd van ze houden' of weet ik wat voor flutsmoes om tóch maar door te zetten . Het is voor mij in elk geval weer een bevestiging dat ze bar weinig van honden snappen, iemand die er wél iets van snapt respecteert het namelijk toch gewoon?
Leuk om te horen dat je haar mooi vond!

Ik denk inderdaad dat mensen het onprettig vinden om afgewezen te worden, door mens of dier. Terwijl je inderdaad meer respect en kennis laat zien als je het dier gewoon met rust kunt laten. Ik heb er ook wel eens last van hoor, honden op mijn werk waarvan ik weet dat ze moeite met me gaan hebben, maar dan heb ik toch de behoefte om contact te leggen. Ik doe het niet, maar soms wil ik het wel

Oh sbientje, dat is best wel idioot ja . ''Oh leuk hè Fikkie, die honden willen vast wel met jou spelen, ga maar hier midden op het pad liggen wachten dan kunnen ze niet om je heen.''

Sandra&co schreef:Ohhhh ja. Hou op, schei uit. Met Sofi niet hoor, die vindt bijna iedereen wel leuk. En vice versa. Maar Izzy heeft vaak wel bekijks, en vaak zijn het een bepaald type mannen die het wel lekker vinden om even te proberen te aaien/paaien met een 'pibboel'. Maar Izzy is 95% van de tijd écht niet gediend van vreemde mannen die haar op opdringerige manier willen benaderen, wat de interesse vaak nog eens aanwakkert. Soms 'positief' ("Pittig ding he?"), maar meestal op-de-teentjes-getrapt-negatief, want "het is toch maar een schriel ding he, geen echte zeker.". Je leert er mee om gaan Kwestie van de bal met een rotvaart een paar tientallen meters weg te gooien, dan is pibboel weg. En man meestal ook.

Het zijn sowieso bijna altijd mannen en dan eigenlijk nooit een lekker ding ofzo .

Lothian schreef:Ja hoor, heel herkenbaar. Pas nog een kerel die langs.mijn terrastafeltje kwam: "ik ben een hondenvriend, dat voelen ze aan." Lucca deed inderdaad vriendelijk naar hem. Ik was gemengd opgelucht (want ik wil liever dat Lucca neutraal-vriendelijk is dan dat ze denkt grommend te moeten uitwijken zeg maar) en geïrriteerd (want ik had hem gezegd dat mijn honden niet van vreemden hielden en dat hij ze niet moest lokken).

Wat willen dat soort lui toch bereiken?

Nou echt hè? Waarom niet gewoon respecteren dat jij het niet wil? Toen ik nog geen honden had (en nu nog hoor) vond ik het altijd leuk om een hond te zien en had ik best weleens zin om zo'n hond te aaien, maar die hond is daar toch niet voor míjn plezier?! Dus tenzij de baas en hond aangeven het leuk te vinden laat ik een andere hond altijd met rust.

malinois schreef:Hier kwam laatst een man aan de deur die in een andere straat woont. Hij wilde graag mijn honden meenemen wandelen op zondagmiddag...
Ehm dat is geen goed plan meneer. A. Leen ik mijn honden niet uit, alleen ik laat mijn honden uit en als dat echt niet kan mn clubgenoot die ze heel goed kent en aankan. B. Het zijn geen 'gezelligwandelenopzondagtussenanderehondjes' honden.
Maar dat maakte niet uit, meneer had vroeger altijd zulke honden gehad, 'duitse herders'. Meneer dit zijn mechelaars. Oh ja dat is hetzelfde.
Nou meneer dat doen we dus niet. Ok slaap er maar een nachtje over dan kom ik morgen even t anwoord vragen... nou die heb je nu al: NEE

Ja hoor . Echt, wat voor arrogante kronkel heb je dan?

Maeve schreef:Dat Tollers geen allemansvrienden zijn wordt door datzelfde slag mensen ook niet begrepen trouwens. Klein, rood en fluffy dus het moet geaaid! Ik word er altijd best chagrijnig van, al doen mijn honden niks anders dan de andere kant op lopen. In het geval van Laissah was ik ook flink pissig geworden ja. En niet naderhand nog een gesprekje aangeknoopt. Vast pedagogisch verantwoord enzo, maar je moet het ook kunnen

Dat fluffy maakt het vast nog lastiger ja, wel fijn dat jouw honden het enkel vervelend vinden en ervan weglopen. En nee, ik had op dat moment ook echt geen gesprek aan kunnen knopen, ik was nog best een tijdje giftig .

mijke schreef:Ik kom ze gelukkig maar zelden tegen of misschien heb ik er niet zo veel last van, maar ik ken het type natuurlijk wel en mij halen ze ook het bloed onder de nagels vandaan. Volgens mij denken die mensen dat je er wat van zegt om henzelf te beschermen (ma da heppe se natuurlok niet nodig!) of om hen op de vingers te tikken, iig dat je het zegt vanwege hen. Ja en dan moet je in de verdediging natuurlijk, want dan is het ego gekrenkt. Dat je het zegt vanwege je honden komt al niet eens in ze op denk ik. Of dat het uberhaupt relevant zou zijn wat een hond ergens van vind, ik denk dat die gedachte al te hoog gegrepen is voor ze.

Ja daar heb je een punt, het gaat puur om het eigen ego en voor de rest is geen ruimte lijkt het.
Als we thuis wandelen komt het zelden voor trouwens, maar zo'n rustpost of elders een terrasje is blijkbaar erg uitnodigend om dan tóch naar die interessante hond te gaan en te moeten aaien en laten zien hoeveel verstand je van honden hebt...

dagmar88 schreef:

Sandra&co schreef:Ohhhh ja. Hou op, schei uit. Met Sofi niet hoor, die vindt bijna iedereen wel leuk. En vice versa. Maar Izzy heeft vaak wel bekijks, en vaak zijn het een bepaald type mannen die het wel lekker vinden om even te proberen te aaien/paaien met een 'pibboel'. Maar Izzy is 95% van de tijd écht niet gediend van vreemde mannen die haar op opdringerige manier willen benaderen, wat de interesse vaak nog eens aanwakkert. Soms 'positief' ("Pittig ding he?"), maar meestal op-de-teentjes-getrapt-negatief, want "het is toch maar een schriel ding he, geen echte zeker.". Je leert er mee om gaan Kwestie van de bal met een rotvaart een paar tientallen meters weg te gooien, dan is pibboel weg. En man meestal ook.

Oh god ja, komt Djilano even showen hoe gei... goed met stefferts ie wel niet is. Wat ben ik blij dat ik daar van af ben

Brrr. Elmo lag pas op kantoor, achter een traphekje vlak achter een deuropening. Toen kwam er een man met twee staffords binnen, die hij bij het zien van Elmo direct begon te commanderen, dat ze moesten gaan liggen en zo. De grootste hond zag Elmo ook en hij luisterde naar de commando's, maar ik zag hem verstarren en verstrakken. Aangezien ik niet wilde proberen of de hond Elmo ook door een traphekje kon trekken, deed ik de tussendeur dicht zodat ze elkaar niet meer konden zien. Zegt die man tegen me dat ik de deur weer moet open doen, want hij heeft zijn honden echt wel onder controle, dat zag ik toch?

Herkenbaar. Uma vindt oogcontact al heel eng en mensen willen dan bewijzen dat zij toch echt wel contact kunnen maken want zij zijn goed met bange honden. Wat zou het toch een eer zijn als er wél contact gemaakt kan worden ofzo
We zijn nu zover dat ze, als iemand een tijdje meeloopt, zich laat lokken voor een koekje. En eigenlijk vind ik dat wel voldoende.
Ik vind het wel nog steeds moeilijk trouwens. Ik moet soms echt onaardig doen voordat iemand de pogingen staakt. Meestal redt Manu haar door zich voor te doen als lnuffelbeer en tussen mens en Uma te gaan staan

mijke schreef:Ik vind het trouwens soms ook juist wel lollig dat soort lui omdat Oor ze echt straal negeert. Sommige mensen, die overduidelijk bedacht hebben "Nu ga ik deze stoere hond aaien want ik ben stoer" daar moet ze niks van hebben. En ze kan dan op zo'n meesterlijk nonchalante manier langs ze heen rennen en echt precies doen alsof ze lucht zijn. Op zo'n manier dat die mensen echt denken 'ah ze komt er aan!' en dan toch op het laatst ineens totaal niet Dan zijn die lui altijd beledigd en gaan ze dingen zeggen als "Nou, ze is wel bang he" of "Goh, ze is niet heel sociaal of wel". Waarop ik dan altijd best wel moet lachen want normaal gesproken is echt elke ziel op aarde die haar een flintertje aandacht geeft de allerleukste persoon die er bestaat. En dat vertel ik dan ook altijd doodleuk. "Nee hoor meneer ze is dol op aandacht, echt van iedereen, maar sommige mensen zijn niet leuk, dat voelt ze altijd haarfijn aan".

Oh maar dat Oor ze negeert is echt ideaal en ik zou ook helemaal dúbbel liggen om zo'n actie van haar, hahaha geweldig !

TessaThomas schreef:Oh, heel herkenbaar jammer genoeg. Niet bij Winni die het niks uitmaakt of iemand haar aait of negeert, niet bij Tessa die mensen enorm leuk vindt, maar altijd bij Tay die gewoon geen contact wil met mensen. Zowel in huis als buiten als we ergens lopen/staan. Thuis zit hij altijd opgesloten als er bezoek komt, maar er zijn toch mensen die dan graag willen dat hij binnen los loopt. Of ze willen hem aaien als hij in de voortuin loopt. Mijn grote geluk is dat hij altijd eerst wegloopt en pas iets doet als hij geen kant meer op kan, maar ik snap het niet. Hij is niet schattig om te zien, zoekt zelf geen contact en is enorm duidelijk in zijn lichaamstaal.

Oh echt hè? Het is onweerstaanbaar ofzo, de verboden vrucht? Met bezoek hier net zo, er zijn er altijd bij die tóch lokgeluidjes naar Lais gaan maken of tóch naar haar ren/bench lopen . En ik begrijp het enerzijds wel, als je ziet hoe ongelofelijk enthousiast en leuk ze met ons is dan snap ik best dat je dat als buitenstaander ook wel even zou willen. Maar álles in haar schreeuwt dat ze het niet wil en dat laat ze luidkeels merken, waar-om dan toch blijven proberen?

Ach ik snap het ergens nog wel ook denk ik. Toen ik zelf nog geen hond had wilde ik ook altijd alle hondjes aaien als het even kon. Of iig contact maken als je langs ze loopt. "Hoi hondje" zeggen. Want als je zelf geen hond hebt maar er wel dol op bent moet je het van die momenten hebben. Zodra je zelf een hond hebt verdwijnt dat, en vergeet je helemaal dat er tijd was dat je stond te springen om andermans hond uit te laten of nog leuker, dat je de riem beet mocht houden! Haha.

En dat je een bang hondje wil lokken snap ik ook nog, dat is toch denk ik een soort basisinstinct, om zielige diertjes te bevriendschappen ofzo, dat best veel mensen hebben volgens mij. Dat er ook voor zorgt dat je gewone dieren niet voorbij loopt of te jonge vogeltjes en egeltjes naar de opvang brengt.

Maar net precies die ene hond uitzoeken die je daadwerkelijk naar de strot kan grijpen en dan doen alsof je die met je cesar milan studie (al zn boeken gelezen!) wel even in een paar seconde tot schootvriendje kunt maken is natuurlijk wel een beetje de doorgeschoten variant daarvan. Ik kan me toch niet aan de indruk onttrekken dat dat toch wel iets met testosteron te maken heeft. Want inderdaad, het zijn altijd mannen!

Heel herkenbaar.
Jade ziet er blijkbaar heel lief en aaibaar uit.
En ondanks haar tuigje waar ‘niet aaien’ op staat, en een label aan de riem waarop staat ‘afstand houden’ proberen ze het toch vaak. Totdat ik mijn mond open trek.

Hilde schreef:Ja Terwijl ik echt wel op een heel aantal meter afstand stond. Mijn 'hey meis' was meer geruststellend dan anders bedoelt, maar dat kwam niet over, hahaha. Ik snap het wel hoor, dat ze het niet fijn vond, ze had ook gelijk. Op een terrein, jij even uit zicht en dan ook nog zo'n bemoeial die iets tegen je zegt Maar ik voelde niet direct de behoefte om te bewijzen dat hondjes van mij houden en dat ik echt nie bang ben nie!

Haar persoonlijke ruimte is nogal groot . Mensen proberen haar vaak te sussen, maar dat werkt bij haar als een rode lap op een stier . Ze vond het trouwens vreselijk al die drukte, toen we op het terrein waren wilde ze maar één ding: naar de tent! Haar/onze eigen ruimte zonder al die prikkels waar ze tussendoor moest laveren.

Hilde schreef:Ik denk inderdaad dat mensen het onprettig vinden om afgewezen te worden, door mens of dier. Terwijl je inderdaad meer respect en kennis laat zien als je het dier gewoon met rust kunt laten. Ik heb er ook wel eens last van hoor, honden op mijn werk waarvan ik weet dat ze moeite met me gaan hebben, maar dan heb ik toch de behoefte om contact te leggen. Ik doe het niet, maar soms wil ik het wel

Ik begrijp die behoefte/drang ook en ook dat je het soms echt jammer kunt vinden als een bepaald dier geen contact wil, maar het respecteren is voor sommigen blijkbaar heel moeilijk. Misschien is het ook wel veel moeilijker voor mensen die zelf nauwelijks een persoonlijke ruimte hebben, dat ze het niet zo goed kunnen indenken dat een ander wezen daar wel veel behoefte aan heeft?

Wat ik zelf juist heel mooi vind is als ik dan hoor ''Nou zeg, normaal maakt hij/zij nooit contact met vreemden!''. Ik zoek eigenlijk nooit als eerste contact, ik laat de hond op zijn/haar eigen tijd naar me toe komen en zoniet dan niet, dat respecteer ik dan ook. Genieten vanaf een afstand is ook mooi.

Manuma schreef:Herkenbaar. Uma vindt oogcontact al heel eng en mensen willen dan bewijzen dat zij toch echt wel contact kunnen maken want zij zijn goed met bange honden. Wat zou het toch een eer zijn als er wél contact gemaakt kan worden ofzo
We zijn nu zover dat ze, als iemand een tijdje meeloopt, zich laat lokken voor een koekje. En eigenlijk vind ik dat wel voldoende.
Ik vind het wel nog steeds moeilijk trouwens. Ik moet soms echt onaardig doen voordat iemand de pogingen staakt. Meestal redt Manu haar door zich voor te doen als lnuffelbeer en tussen mens en Uma te gaan staan

Oh man, precies dit! Lola draait zich om, loopt weg, kijkt weg, straalt aan alle kanten uit dat ze geen behoefte heeft aan toenadering. En dan tóch proberen te bewijzen dat jij wél leuk bent. Mensen snappen niet dat geen contact maken soms juist het liefste is dat je voor een dier kunt doen.

Ik heb het weleens laten gebeuren op een plek waar Lola gemakkelijk weg kon. Dat eindigde met een vent in driedelig pak op z’n knieën op de stoep al koetsjiekoetsjie-end langs een drukke weg tegen een hond die alleen maar dacht tegenover ‘m.

De enige keer dat Lola wel toenadering zocht tot een vreemde met wie ik stond te praten, was een mevrouw die naar eigen zeggen heeelllll goed was met honden. en die haar tanden duidelijk nog niet gepoetst had dat moest even nader onderzocht kennelijk

Edit: toppunt was een man hier thuis op bezoek. Lola even in de bijkeuken want die vindt het komen en gaan van mensen spannend. Gaat die Lullo na mijn verklaring pal voor de ruit in die deur staan. ‘maar ik doe niks hoor. Ik vind je wel lief. Moet jij zo blaffen ja? Tjongejongejonge zeg...’

Hilde schreef:Brrr. Elmo lag pas op kantoor, achter een traphekje vlak achter een deuropening. Toen kwam er een man met twee staffords binnen, die hij bij het zien van Elmo direct begon te commanderen, dat ze moesten gaan liggen en zo. De grootste hond zag Elmo ook en hij luisterde naar de commando's, maar ik zag hem verstarren en verstrakken. Aangezien ik niet wilde proberen of de hond Elmo ook door een traphekje kon trekken, deed ik de tussendeur dicht zodat ze elkaar niet meer konden zien. Zegt die man tegen me dat ik de deur weer moet open doen, want hij heeft zijn honden echt wel onder controle, dat zag ik toch?

Euh, alsof je zelf niet kunt uitmaken hoe jij het oplost . Dat is dan toch weer ego hè, beledigd dat jij niet erkent hoe goed zijn appèl is .

Manuma schreef:Herkenbaar. Uma vindt oogcontact al heel eng en mensen willen dan bewijzen dat zij toch echt wel contact kunnen maken want zij zijn goed met bange honden. Wat zou het toch een eer zijn als er wél contact gemaakt kan worden ofzo
We zijn nu zover dat ze, als iemand een tijdje meeloopt, zich laat lokken voor een koekje. En eigenlijk vind ik dat wel voldoende.
Ik vind het wel nog steeds moeilijk trouwens. Ik moet soms echt onaardig doen voordat iemand de pogingen staakt. Meestal redt Manu haar door zich voor te doen als knuffelbeer en tussen mens en Uma te gaan staan

Hè bah, dat is ook zo sneu, daar zit ze toch helemaal niet op te wachten! Ik vind het ook niet leuk om zo onaardig te moeten doen als iemand niet gewoon luistert, ik was vanmiddag dan ook extra pissig op die vent omdat ik door hem zo pissig moest doen .
Aaah, die Manu is toch maar een wereldhond .

mijke schreef:Ach ik snap het ergens nog wel ook denk ik. Toen ik zelf nog geen hond had wilde ik ook altijd alle hondjes aaien als het even kon. Of iig contact maken als je langs ze loopt. "Hoi hondje" zeggen. Want als je zelf geen hond hebt maar er wel dol op bent moet je het van die momenten hebben. Zodra je zelf een hond hebt verdwijnt dat, en vergeet je helemaal dat er tijd was dat je stond te springen om andermans hond uit te laten of nog leuker, dat je de riem beet mocht houden! Haha.

Nou in die zin snap ik die behoefte zeker en dat ben ik zelf ook echt niet vergeten. Maar het verschil is dat ik me dus wél inhield en niet honden ging aaien ténzij hond en eigenaar zelf aangaven dat het okee was, ondanks dat ik echt wel zo'n beetje elke hond had willen aaien omdat ik ze zo leuk vond.

mijke schreef:En dat je een bang hondje wil lokken snap ik ook nog, dat is toch denk ik een soort basisinstinct, om zielige diertjes te bevriendschappen ofzo, dat best veel mensen hebben volgens mij. Dat er ook voor zorgt dat je gewone dieren niet voorbij loopt of te jonge vogeltjes en egeltjes naar de opvang brengt.

Haha, daar zit wat in. Wel jammer dat die mensen waar het hierom gaat dan vergeten om hun ratio aan te zetten en te bedenken dat die hond niet gered hoeft.

mijke schreef:Maar net precies die ene hond uitzoeken die je daadwerkelijk naar de strot kan grijpen en dan doen alsof je die met je cesar milan studie (al zn boeken gelezen!) wel even in een paar seconde tot schootvriendje kunt maken is natuurlijk wel een beetje de doorgeschoten variant daarvan. Ik kan me toch niet aan de indruk onttrekken dat dat toch wel iets met testosteron te maken heeft. Want inderdaad, het zijn altijd mannen!

Terwijl voor mij de allerbelangrijkste/-leerzaamste boodschap van CM juist was: ''No talk, no touch, no eye contact''.

Ik zeg bij Csiva als me dit gebeurd altijd: Tsja zij wel van jou en ze lost afstand nemen op met haar tanden. Heel soms heb je dan nog iemand die dat niet geloofd maar dan word ik ook boos

Cleva schreef:Ik was vandaag op visite bij iemand met een Shiba inu.
Meteen een preekje dat ik dit niet mocht en dat ze dat niet wou. Prima. Ze is tenminste bezig met dingen goed laten gaan.
Ik snap echt niet waarom je daar dan tegenin moet gaan zitten werken.

Tsja ik dus ook niet, maar eigenlijk werken alleen de mensen die sowieso bang van honden zijn echt heel goed mee. Nou ja, en de mensen die honden daadwerkelijk respecteren en kunnen lezen.

Cleva schreef:Overigens ben ik vrij kort als ik niet wil dat iemand aan mijn honden zit. Gewoon een kort "afblijven. " werkt het best.
Desnoods herhalen maar niet gaan uitweiden. Mijn honden zijn van mij. Net als bij mijn telefoon en mijn kaassoufle wil ik jouw poten er niet aan hebben.
Neem zelf maar een hond.

Als ze willen aaien zeg ik ''Niet doen!'', maar misschien is ''Afblijven'' nog wel duidelijker, duidelijker dat er geen ruimte voor onderhandeling is. Maar vanmiddag was die man dus niet bezig met willen aaien maar in eerste instantie met contact zoeken, dan wil ik daar niet gelijk kortaf op reageren (omdat ik dat niet sociaal gewenst vind ) maar mijn ervaring is wel dat veel mensen niet geweldig reageren op ''Doe maar niet, ze vinden het niet leuk''. Suggesties? Hier ook gewoon ''Niet doen'' zeggen?

Fred ziet er heel benaderbaar uit maar vind mensen zonder hond heel spannend. Negeer je hem dan komt het helemaal goed maar als je hem gaat lokken vertrouwt hij het niet.

Hij laat dat weten door achteruit te lopen (en dan hebben ze al het hijgen, smakken of tongelen gemist).

Ik probeer die situaties dan ook altijd te vermijden maar toch worden er regelmatig kinderen richting Fred geduwd. "ga maar hondje aaien". Of de volwassene die met hem op de foto wilde en ondanks mijn nee toch een arm om hem heen sloeg.

Je word er steeds korter en duidelijker van.

moosje schreef:Heel herkenbaar.
Jade ziet er blijkbaar heel lief en aaibaar uit.
En ondanks haar tuigje waar ‘niet aaien’ op staat, en een label aan de riem waarop staat ‘afstand houden’ proberen ze het toch vaak. Totdat ik mijn mond open trek.

Ik heb er zelf ook wel aan gedacht om zo'n label te gebruiken, maar heb ook wel gelezen dat het soms juist weer van die eigenwijzen aantrekt dus ik weet niet of dat zo handig is. Het trekt misschien ook juist de aandacht en dan gaan ze denk ik juist nog meer oogcontact zoeken (en dat is voor Lais al een trigger).

-Lilo- schreef:toppunt was een man hier thuis op bezoek. Lola even in de bijkeuken want die vindt het komen en gaan van mensen spannend. Gaat die Lullo na mijn verklaring pal voor de ruit in die deur staan. ‘maar ik doe niks hoor. Ik vind je wel lief. Moet jij zo blaffen ja? Tjongejongejonge zeg...’

Ohja, heel herkenbaar! Laat die hond met rust !

Machie schreef:Ik zeg bij Csiva als me dit gebeurd altijd: Tsja zij wel van jou en ze lost afstand nemen op met haar tanden. Heel soms heb je dan nog iemand die dat niet gelooft maar dan word ik ook boos

Is ook een goeie.

Barkley schreef:Fred ziet er heel benaderbaar uit maar vind mensen zonder hond heel spannend. Negeer je hem dan komt het helemaal goed maar als je hem gaat lokken vertrouwt hij het niet.

Hij laat dat weten door achteruit te lopen (en dan hebben ze al het hijgen, smakken of tongelen gemist).

Ik probeer die situaties dan ook altijd te vermijden maar toch worden er regelmatig kinderen richting Fred geduwd. "ga maar hondje aaien". Of de volwassene die met hem op de foto wilde en ondanks mijn nee toch een arm om hem heen sloeg.

Je word er steeds korter en duidelijker van.

Die arm om je hond !

Het punt is een beetje dat Lais vaak direct fel reageert bij het minste zoeken van contact, dus als ik die reactie wil voorkomen (en dat wil ik want ik wil niet dat ze zo keihard uitvalt) dan moet ik het eerste zoeken van contact al voor zijn/direct afkappen (en dan zie je aan Lais nog niets/heel weinig tenzij je haar echt heel goed kunt lezen). Dan vind ik het dus lastig om direct kortaf naar iemand te reageren, terwijl diegene nog niet eens aan Lais heeft kunnen zien dat ze het niet leuk vindt . Dus dan komt er meestal toch eerst een ''Doe maar niet'', of ''Liever geen contact maken'' of ''Ze vinden het niet leuk'' of zoiets redelijk vrijblijvends...