
Mijn eerste eigen hond, het einde van een tijdperk.
Woorden kunnen niet uitdrukken wat hij voor mij betekende.
Toen hij als klein pupje kwam was er al direct een klik.
Wat een kanjer van een hond! altijd vrolijk en vriendelijk en hij zou voor me door het vuur gaan.
Ik wilde van alles met hem gaan doen en Macho kon ook werkelijk alles.
Hij haalde prijs na prijs binnen in de jacht, gehoorzaamheid en behendigheid.
Wij waren echt een team en er was gewoon niets wat niet mogelijk was met hem.
Maar bovenal was hij mijn maatje.
Hij kwam in mijn leven in een lastige periode en hij was er gewoon altijd.
Een woord, een gebaar, het maakte niet uit, hij begreep het allemaal.
Wat hebben we samen veel meegemaakt, wat een bijzondere band.

Het laatste wat ik nu voor hem kon doen is hem niet langer pijn laten lijden.
Wat was het moeilijk.. die laatste wandeling, die laatste knuffel.
Een beslissing genomen uit liefde en vriendschap.
Hij is er altijd voor mij geweest, nu moest ik er voor hem zijn en een besluit nemen voor het niet meer Macho-waardig zou zijn.
Lieve Macho, bedankt voor alles! al mijn hondenkennis en successen in de sport heb ik aan jou te danken.
Dankjewel voor alle mooie jaren, de mooie momenten, het opvoeden van de jongens maar bovenal dat je altijd mijn maatje was, rust zacht lieverd, ik mis je...
