Vannacht om 2.30 uur ging ik voor de zekerheid toch even kijken of er niet nog iets anders aan de hand was en hij wilde naar buiten.
Dus even in de tuin gelaten, plas gedaan, en toen wilde hij weer niet naar binnen. Ik pakte een pensstaafje om hem te lokken en ja
hoor daar kwam hij, gritste het staafje en rende weer naar de tuin.
Dus ik greep hem in zijn nekvel en bracht hem naar binnen. Daar wilde hij te gehaast het ding opeten en een stuk zat vast tussen zijn
onderste achterste kiezen. Dit gebeurt weleens vaker en dan haal ik mijn vingers erlangs en probleem opgelost, alleen nu was het een
flink stuk wat ineens losschoot en waar hij dus direct op kauwde met mijn vinger nog tussen die grote kauwkiezen.
Man wat een pijn

toch wel misselijk te worden. Het bleef bloeden en uiteindelijk zag ik dat m'n nagel van mijn wijsvinger eraf was en nog een gat aan
de ene kant.
Toch uiteindelijk terug naar bed, niet meer geslapen natuurlijk, en vanmorgen naar de huisarts. Overal doet het zeer, mooi de zenuwen
werken

daar word ik altijd strontmisselijk en ellendig van, dus dat vind ik nog het ergste).
Het ziet er wel gruwelijk uit, ik kan wel tegen wat bloed, maar nu viel het even vies tegen.
T'is ook niet zo'n slimme actie natuurlijk. Moest wel lachen, want de huisarts vroeg waar de nagel was gebleven en ik 'in zijn buik denk ik'.
Zijn conclusie: hond beet (op zijn pensstaafje), gat in mijn nagel 'auwww' en ik trok uit reactie, mijn hand weg terwijl zijn kies in mijn nagel
zat en zo heb ik mijn nagel eraf getrokken
