Het HondenForum

Oke ik geef het toe, ik dacht echt dat ik onderhand wel puppiestressproof was, maar nee hoor. Ik zit af en toe echt met mijn handen in mijn haar. Ik zei vandaag nog tregen een vrouw dat het met lizzie zo veel soepeler ging, die was zo zindelijk en begreep meteen nee. Keetje drinkt zoveel en heeft geen idee wat ik van haar wil qua zindelijkheid. En toen vond ik deze twee berichten van 6,5 jaar geleden, hier geplaatst....

k heb wel vaker pups opgevoed. De laatste keer is bijna 9 jaar geleden en dat zorgt er denk ik toch voor dat ik wat roestig ben. En het help natuurlijk ook niet mee dat mijn andere hond een (als niet zo bijster slim bestempelde, vrij onzekere) shih tzu is en Lizzie een (slimme en stabiele) poedel is. En daarmee bedoel ik dat Dushi een beetje bangig is dus nee was al snel nee. En ze is gewoon niet zo snugger, dus als ik iets op tafel zette dan dacht ze nou daar kan ik dus niet bij en gaf het op. Lizzie is gewoon anders. Heel vrij (wat ik heerlijk vind hoor, want Dushi is gewoon een zenuwpees), en super slim. Gisteren een hoop lawaai in de keuken. Ik had de kvv op de keukentafel gezet om warm te worden, was Lizzie bezig op de stoel te klimmen om zo alvast een voorproefje te nemen. Ze kan er niet bij, maar deed wel erg haar best.  Verder is ze absoluut niet onder de indruk van het woordje Nee!. Ze kijkt me dan echt aan van hoezo niet?
Ik ben dus maar gestopt me Nee zeggen, en begonnen met haar heel blij af te leiden. Dit werkt op zich wel, ik vraag me dan alleen af of ze zo leert dat ze bepaalde zaken niet mag.
Ze is verder super hoor, heel gevoelig voor beloning en ze is een enorme knuffelkont. En ik moet ook wel lachen hoor om die slimmigheidjes, maar ik weet soms niet zo goed hoe ik bepaald gedrag moet doorbreken (ze zal wel slimmer zijn dan ik). 
Wat ze bv doet is nogal vocaal spelen (dus heel schel en hard blaffen naar de kinderen of de andere honden, niet naar mij). ik probeer haar dan af te leiden, dit lukt voor 30 seconden en dan zie jaar denken, leuk dit, maar wat was ik ook alweer aan het doen, oh ja blaf blaf blaf.

Wat ze trouwens ook doet is heel erg veel drinken. Dit mag ze van mij, alleen het valt wel op. Moet ik daar iets mee?
Alvast bedankt....
6 augustus 2011

En deze van 1 oktober:
Ik ben eruit waarom jonge honden puppies heten. dat komt vast door het laatste gedeelte van het woord, want dat vind ik nog steeds met grote regelmaat in huis. Ik ruim het zonder zeuren op, want ach, niet iedere hond is even snel zindelijk. En Lizzie is ook nog geen 4 maanden. Maar vandaag kon ik haar wel achter het behang plakken. Ik kom met de kinderen uit school. Laat Lizzie in de tuin, een net plasje. Zoonlief gooit zijn jas en bodywarmer in de gang. Lizzie loopt de gang in en doet een plas gelijk de noordzee op mijn zoon zijn bodywarmer en jas. GRRRRRRRRR waarom willen honden nu altijd op zachte plaatsen plassen. laatst ook al een keer op mijn sierkussen van de bank.
Ik denk dat ik luiers ga kopen. Werkte bij de kinderen ook prima de eerste 3 jaar.

Hilarisch. Volgens mij is een pup hetzelfde als bevallen. Je vergeet hoe het was zodra het voorbij is

heel veel pups drinken best wel veel, en zindelijkheid duurt gewoon even. Maak je niet druk, het lukt uiteindelijk bij iedereen

Nou en. Het is maar pies.

dagmar88 schreef: Nou en. Het is maar pies.

Weet ik. Ik ruim het ook zonder mopperen op. Het is gewoon grappig dat in mijn herinnering met Lizzie alles vanzelf ging terwijl ik nu dus in oude topics lees dat dat precies hetzelfde was. En toen dacht ik dat bij Dushi alles vanzelf ging.

Tjonge, en dat na een paar dagen

Als ze een beetje lijken op haar 2 tantes houd je hart dan maar vast. En misschien ben je dat over 5 jaar dan ook wel vergeten dat de eerste 3 jaar niet helemaal synchroon liepen met wat je er van verwachte.

Hahaha, ik weet wat je bedoelt.

Ik zeg ook heel vaak, wat waren de vorige honden toch makkelijk. Hahaha. Zal vast ook vergeten zijn hoe druk het was.
Anne is hier de ondeugd, ze pikt alles en bijt aan alles wat niet mag en afleiden werkt echt niet, nee, ze wilt datgene wat ze niet mag.

Het is een klein volhoudertje. Maar moet zeggen, het enige waar bij ons op gebeten werd door mijn vorige honden, was het franje kleed en Nikkie had een keer haar tandjes in het hout van de bank gezet.

Maar verder hebben de vorige honden niks gesloopt. We hoefden ook niet echt alles op te ruimen. Maar nu wel. Anne pakt de gekste dingen, van de week lag er een grote ijzeren bout op Gerard zijn bed.

Ik heb zo vaak mensen in de winkel die zeggen dat hun vorige pup veeeeeel makkelijker was. Dan denk ik daar altijd maar het mijne van

Ik heb het juist andersom.
Timber was de eerste jaren echt niet leuk. Ik vond het zo tegenvallen een pup dat ik heel lang geen pup meer wilde.

Taxi daarintegen heb ik echt van genoten. Wat een heerlijk pupje was dat. Alles ging makkelijk... (en nog steeds)

Gimmick schreef:Ik heb het juist andersom.
Timber was de eerste jaren echt niet leuk. Ik vond het zo tegenvallen een pup dat ik heel lang geen pup meer wilde.

Taxi daarintegen heb ik echt van genoten. Wat een heerlijk pupje was dat. Alles ging makkelijk... (en nog steeds)

Taxi is dan ook geweldig. Ik wil ook een Taxi

Gimmick schreef:Ik heb het juist andersom.
Timber was de eerste jaren echt niet leuk. Ik vond het zo tegenvallen een pup dat ik heel lang geen pup meer wilde.

Taxi daarintegen heb ik echt van genoten. Wat een heerlijk pupje was dat. Alles ging makkelijk... (en nog steeds)

hier hetzelfde. Niet dat Pom echt tegenviel maar Karel was echt de liefste pup ooit.

mijke schreef:

Gimmick schreef:Ik heb het juist andersom.
Timber was de eerste jaren echt niet leuk. Ik vond het zo tegenvallen een pup dat ik heel lang geen pup meer wilde.

Taxi daarintegen heb ik echt van genoten. Wat een heerlijk pupje was dat. Alles ging makkelijk... (en nog steeds)

Taxi is dan ook geweldig. Ik wil ook een Taxi

Taxi is een one of a kind.
Iedere dag ben ik blij met zo'n makkelijk hondje.

Ooit komt er nog een nudist bij. Hopelijk een nakomeling van Taxi

Elco en Gait waren vooral heel verschillend qua moeilijke punten. Elco sloopte niet en was vlot zindelijk, maar z'n gevoeligheid en snel overlopende emmertje waren/zijn een stuk lastiger om mee om te gaan dan Gaits neiging alles op te eten wat hij door kon slikken en z'n late zindelijkheid. Gait eet nu vrijwel nooit meer rare dingen en hij is ook netjes zindelijk geworden. Elco puberde ook harder dan Gait.
Al met al ervaar ik Gait als een stuk makkelijker dan Elco op dezelfde leeftijd

Miezemuis schreef:

dagmar88 schreef: Nou en. Het is maar pies.

Weet ik. Ik ruim het ook zonder mopperen op. Het is gewoon grappig dat in mijn herinnering met Lizzie alles vanzelf ging terwijl ik nu dus in oude topics lees dat dat precies hetzelfde was. En toen dacht ik dat bij Dushi alles vanzelf ging.

Ach ja, natuurlijk. Je maakt het voor jezelf alleen zo lastig. Een babyhondje dat in huis piest heeft niets te maken met "niet vanzelf" gaan.
Mijn tweede pup was net zo heerlijk als dat de eerste vreselijk was.
Allebei zo zindelijk, dat dan weer wel

Ik ben ook heel blij met Keetje en ze is ook heel lief. Ze komt als ik haar roep, vindt alles leuk, met de andere dames loopt het soepel, maar een paar dingen vind ik gewoon toch weer lastig. Blijkbaar vond ik dezelfde dingen lastig bij Lizzie en dat is echt een geweldige hond. Het helpt mij relativeren.

Haha, heerlijk hoe ons brein ons soms voor de gek houdt Leuk dat je toen al lid was van het forum en je bepaalde "issues" dus kunt terugzoeken. Een soort dagboek dat je nog eens kunt raadplegen.
Veel plezier met Keetje!

Hier ook andersom, Lou was een draak en Millie is nooit echt pup geweest geloof ik. Nou ja, behalve dat ze enorm schattig was dan.

Maar goed, nu weet je dus ook dat het goed komt en bovendien dat je het straks allemaal weer vergeten bent

de negatieve dingen blijven veel langer boven drijven dan de positieve,
de positieve sta je niet bij stil, de negatieve wel, om dat je je daar aan ergert.
het was bij ons 15 jaar geleden dat er een pup was, die eerste tijd was ik helemaal vergeten, ik dacht fluitje van een cent,
toen opeens weer een pup, en werd ik weer met de neus op de feiten gedrukt,
tis helemaal geen makkie, tis opvoeden, zindelijk maken en heel veel energie in steken, ook dagen gekend dat ik dacht o jee, maar
je krijgt er zoveel voor terug, pure liefde wint het nog altijd van alle tegenvallen.
nu is het wel zo, de kinderen zijn de deur uit, heb veel meer tijd en ik ben ik de loop dr jaren heel wat makkelijker geworden,
ach en als je de pup tijd hebt overleefd dan komt de pubertijd, je blijft gewoon lekker bezig. met voor en tegens,
maar zou het zo weer doen.

Lanavandevledders schreef:de negatieve dingen blijven veel langer boven drijven dan de positieve,
de positieve sta je niet bij stil, de negatieve wel, om dat je je daar aan ergert.
het was bij ons 15 jaar geleden dat er een pup was, die eerste tijd was ik helemaal vergeten, ik dacht fluitje van een cent,
toen opeens weer een pup, en werd ik weer met de neus op de feiten gedrukt,
tis helemaal geen makkie, tis opvoeden, zindelijk maken en heel veel energie in steken, ook dagen gekend dat ik dacht o jee, maar
je krijgt er zoveel voor terug, pure liefde wint het nog altijd van alle tegenvallen.
nu is het wel zo, de kinderen zijn de deur uit, heb veel meer tijd en ik ben ik de loop dr jaren heel wat makkelijker geworden,
ach en als je de pup tijd hebt overleefd dan komt de pubertijd, je blijft gewoon lekker bezig. met voor en tegens,
maar zou het zo weer doen.

Juist andersom want anders begin je niet meer aan een hond/pup of aan wat voor relatie dan ook.

Pups hebben wij dan nooit gehad maar ik heb mijn 2e kitten vervloekt om al het geëtter en die eerste deed dat allemaal niet
Tot mijn moeder de wazigheid rond die tijd wat helderder maakte dat die eerste net zo erg was

Ik denk dat je het vergeet omdat je er anders nooit meer aan begin

Ik vind het opvoeden en zindelijk maken door de jaren heen steeds makkelijker worden. Na Hippo als pup/puber valt elke hond mee volgend mij . Die kon je de eerste 1,5jr echt tot waanzin drijven, dat ik heel goed snapte waarom er zoveel staffords van die leeftijd in het asiel zitten . Eenmaal uitgepuberd, juist de makkelijkste hond die we hebben gehad.

Ik vind bij pups meestal alleen die eerste paar weken pittig, dat 10-15x per dag naar buiten, constant in de gaten houden wat ze doen, dat het weer even wennen is dat ze niet weten wat aan de riem lopen is etc. Maar dat is echt maar enkele weekjes en daarna gaat het zo hard. Volgens mij zijn mechels ook erg snel zindelijk, althans de honden die ik als pup heb gehad wel.

Nou, Anne piest nog steeds in huis, die gaat heel stilletjes ergens zitten en als ze ergens gepiest heeft gaat ze onder de tafel liggen. Of gaat ze ineens haar bench in. Hahahaha.

En poep eet ze gewoon op, zie je later ineens een vieze vlek op het zeil. Of je ruikt ineens wat.

Ik heb mij nooit lopen frustreren als ze een ongelukje hadden, ik ga er ook niet vanuit dat een hond dat expres doet en het zindelijk worden komt met de weken/maanden/jaren wel
Door er geen punt van te maken, scherp te blijven, kan je er ook makkelijker mee omgaan