Het HondenForum

gisteren zouden mijn broer, zijn vrouw, hun kinderen (3 en 5 jaar) en mijn ouders op visite komen. gezellig natuurlijk! allemaal familie bij elkaar een gezellige middag samen!

maar ik ben een stresskip. en willem vindt kinderen leuk. héééél leuk en wil ze allemaal zoenen. en dat gaat niet want dan springt hij en vallen kindjes om en zo... aangezien wij geen kinderen hebben zag ik al helemaal gebeuren wat er met sam gebeurd is en dat is altijd apart zitten als er kindjes zijn. maar sam was zenuwachtig en daardoor minder betrouwbaar. willem is superbetrouwbaar maar lomp...

dus 's ochtends eerst maar eens dat lijf laten werken

https://www.facebook.com/mascha25/video ... 946984075/

en toen kwamen ze. tuig had ik om gelaten zodat we een handvat hadden en ik had bedacht hem aan de parasolpaal vast te leggen. maar toen nam de rest het over:
laat maar gewoon lopen
ja maar! wat als..
uhm, de kinderen zijn niet van suiker en willem moet het ook leren.

dus ik heb het aan pascal en mijn familie overgelaten omdat ik veel te zenuwachtig was en een half uur later stond ik met tranen in mijn ogen. van blijdschap. het ging goed!!!
ok, rennende peuters zijn té leuk, en een bal in hun gezicht duwen is wat onhandig, maar hij heeft op 1 halfslachtige poging na niet gesprongen

nichtje iris (die altijd zegt als wij komen: maar willum niet he, die is zo druk) zei dat ze willem héééél lief vond!

we wisten het al, maar nu de kers op de taart: willem is onze jackpot




en toen de kinderen weg waren ging hij even op onderzoek uit wat er gevallen. want één middag was voldoende voor hem om te leren dat je bij die kleintjes moet zijn om te snaaien


en 's avonds was hij zó moe dat ik het niet over mijn hart kon verkrijgen hem wakker te maken om zijn tuig af te doen

Fijn dat het zo goed is gegaan.

Dat hoop ik ook voor ons. Tanja heeft al een dag of 6 mijn kleinkinderen mee gemaakt. En ze is met hen minder wild dan ze met ons is.

Wat een ontzettend heerlijk 'verhaal'. Het grote genieten kan gewoon doorgaan, MET Willem.
Binnenkort ben je nergens meer welkom zonder hem.

wat heerlijk voor jullie!

Wat heerlijk dat het zo goed gegaan is! Heb je je voor niks zorgen gemaakt
Op naar nog veel meer bezoekjes

Wat een fijn gevoel! Het is super als hond en kind goed gaat en je hond (en in ons geval honden) gewoon tussen de kinderen door laveren alsof het normaal is!
Mijn (honden)moederhart was gisteren ook vervuld van trots!

dat is fijn zeg. En zoals hierboven al gezegd straks kun je zonder hem niet meer naar je familie dan kijken de kinderen meer uit naar de hond dan naar jullie

Wat fijn! Mijn reu durf ik ook niet bij kinderen te laten omdat dan alle irritante corgitrekjes naar boven komen, maar het teefje is er zo lief en zachtaardig mee (en zo gaat ze niet met mij om) en ik vind dat wel heel relaxed

Ahhhh wat een prachtig verhaal en wat een kanjer is Willem
Het is toch heerlijk om een hond te hebben die overal bij kan!

Nu moet ik wel zeggen, dat de meeste honden volgens mijn niet tegen kinderen opspringen, mijn honden hebben dat ook nooit gedaan:
ze springen vaak naar handen, want uit handjes valt wat te halen
Veel mensen die hun hand hoger als een hond dichtbij komt (geen idee waarom) en dan gaan honden juist springen. Als je de handen
laag houdt, en bij kinderen zijn die automatisch al lager, dan wordt er niet of veel minder gesprongen.

Ik herken je verhaal helemaal, alleen is het kindje dat hier komt een stukje jonger, 2 jaar. Maar ook hier ging het de laatste keer redelijk goed. Ze moet alleen nog afleren niet met de handjes te wapperen als Lotje rondloopt, want dan wordt Lotje weer druk en dat vindt Fenna weer een beetje eng.

Fijn dat dat zo goed ging. Hopelijk de volgende keer meteen zonder stress?

Ondanks je gek was van Sam weet je weer waarom je Willem hebt uitgezocht!

Ja dat wapperen met handjes is hier snel afgeleerd. Nu houdt Indy wel handje vast maar niet hard. Ze trekken niet terug en als ze het wel voelen "au" en hij laat onmiddellijk los. Braaf.
Dat doodop zijn is zo herkenbaar. Super leuk jonge hond met kinderen. Hier liggen ze samen op de grond verliefd naar elkaar te kijken.

Lana springt ook niet tegen kinderen op, maar is met haar 41 kilo zo lomp, en haar kop zit precies op hoogte van de kindergezichtjes,
en constant die ,,kusjes van Lana,, vindt ik niet smakelijk, vooral als ze net daarvoor met paardenkeutels in dr bek heeft gelopen.
ze weet dat ze rustig moet doen, maar in haar enthousiasme lukt dat soms slecht,
als ik dus niet constant op kan letten gaan ze apart, maar we wandelen en spelen wel af en toe samen,
mits ik er dan bij ben, zodat ik haar kan temperen, en dan gaat het prima,

dus tis niet zozeer dat ze er niet mee vertrouwd is, maar ze is gewoon te lomp.

Fijn! Is toch altijd even afwachten en kijken hoe het gaat als ze het niet dagelijks gewend zijn, maar zo te lezen hoef je je daar in het vervolg geen zorgen meer over te maken!

Fijn dat het zo goed ging!

Mijn ervaring is dat ook wat overenthousiaste honden wel redelijk kunnen inschatten wat je wel of niet bij zo'n kind kan doen. Bij bevriende volwassen kerels springt Toto op, sjort aan broekspijpen, maakt schoenveters los , haakt zijn poot achter hun been en hapt voor de gein eens in een kruis, maar met mijn nichtje is hij veel rustiger, die krijgt hoogstens een lebber in haar gezicht. Lilo vindt kleine kinderen helemaal geweldig, maar is er nog nooit tegenop gesprongen.

Kinderen op visite kan hier nu wel nu Buck er niet meer is. Shira is groot en lomp maar vindt kinderen niet bijzonder interessant dus zij negeert ze en zoekt een rustig plekje. Jack vindt kinderen heel leuk en dat stimuleer ik heel erg met Buck in mijn achterhoofd.

Hij speelt regelmatig met de kleinkinderen van de buren en die hebben ze in alle leeftijden dus dat komt goed uit. Hij gaat dan los naar buiten en ze spelen op het grasveld hiervoor. ik blijf er zelf wel bij. En dat gaat heel leuk, ze zijn voorzichtig en lief met hem en Jack leert spelenderwijs met kinderen omgaan. En ja hij hangt dan wel eens in een broekspijp maar daar leren zowel Jack als kind mee omgaan. Gaat prima en hij vindt kinderen tot nu toe erg leuk en zij hem ook.

Leuk is dat , genieten toch . Hier is ook veel interactie tussen de kleinkinderen en de honden. Die kunnen gelukkig ook prima samen overweg, ook als er gedanst of gezongen wordt , of anders gek gedaan ze reageren daar absoluut niet vervelend of opgewonden op.
Abra is zelfs uitgesproken knuffelig met de kinderen en er het meest dol op, ze zit vaak uren bij ze op schoot als dat handje maar blijft heen en weer gaan

Ik zei op de hondenshow al dat de kinderen niet van suiker zijn en die echt wel wat kunnen hebben. (Weet überhaupt niet of je door dat dat het mijn koters waren )
Heb wat vertrouwen in je hond. Kinderen kunnen uit bomen vallen en er is niks aan de hand. Een stuiter op hun kont kunnen ze ook wel hebben.
En mijn ervaring is dat honden niet snel bij kinderen opspringen. De meeste honden weten.dondersgoed dat dat niet verstandig is.

Gimmick schreef:Ik zei op de hondenshow al dat de kinderen niet van suiker zijn en die echt wel wat kunnen hebben. (Weet überhaupt niet of je door dat dat het mijn koters waren )
Heb wat vertrouwen in je hond. Kinderen kunnen uit bomen vallen en er is niks aan de hand. Een stuiter op hun kont kunnen ze ook wel hebben.
En mijn ervaring is dat honden niet snel bij kinderen opspringen. De meeste honden weten.dondersgoed dat dat niet verstandig is.

jep had ik door. en toen was ik alleen dus al helemaal een zenuwpees