Ik ben de schaduw van mijn hond

[Manuma]

Een dagje vakantie:

Tijdens de ochtendronde loop ik met Manu de hotelkamer uit, de hal op. Bij de trap staat een jonger Duits stel met hun tassen te klooien. De man merkt Manu op en begint rare piepgeluidjes te maken terwijl hij Manu aankijkt en iets door zijn benen zakt. Manu loopt erop af en als een ware snol drukt hij zijn grote kop in de handen van die man. De vrouw begint al kirrend mee te aaien en ze vragen me hoe oud hij is, wat zijn naam is en merken op dat hij zo schön is. Ik glimlach, beantwoord hun vragen, vraag Manu's aandacht en we vervolgen onze weg naar buiten.

Zodra ik de deur open doe staan er om de hoek een paar busjes met werkende mannen die druk bezig zijn met grote koffers slepen, het lijkt alsof ze iets aan het verbouwen zijn. Vier mannen kijken onze kant op, eentje loopt in een wat haastige pas naar de passagiersstoel van een van de bussen en komt terug met een stuk brood. Ik verstond niet wat hij zei maar ik vermoedde dat het de vraag was of Manu een stuk mocht en ik knikte. Ook deze meneer maakt nu piepgeluiden en wenkt Manu te komen. Ik word aan de korte riem meegesleurd want intussen kruipt Manu over de grond met al zijn gewicht in zijn tuig om mij richting het broodje te krijgen. Jajaja. Zonder te proeven slikt hij het door en gaat keurig zitten voor een volgende stukje. Helaas voor hem eet de man de rest van zijn broodje zelf op terwijl de andere drie mannen hem bewonderend aaien. Manu merkt het niet eens, nog steeds in de ban van het broodje. Intussen beantwoord ik de vragen hoe oud hij is, wat voor ras Manu is en wat zijn naam is.

Eindelijk lopen we dan op het grasveld, bedolven onder de sneeuw. Manu doet een paar plasjes als een echte vent en we lopen richting de auto. We gaan namelijk naar het stadje even verderop om lekker te lunchen. Terwijl we naar de auto wandelen stopt er een fietser. Dit keer een oude man en zonder enig contact met mij te maken loopt hij richting Manu met zijn armen vooruit. Manu weet niet goed wat hij ervan moet denken en komt naast mij staan. Nu kijkt de man naar mij: "sehr schön". Uhu danke. Voor ik het weet sta ik weer naast een geknielde man en dit keer heeft Manu totaal geen interesse en probeert zich uit de voeten te maken door te doen of hij heel druk is met het besnuffelen van een grasspriet die nog net door de sneeuw steekt.

Gelukkig komt net mijn vriend buitenstappen en konden we ons uit de voeten maken. Eenmaal aangekomen in de stad zoeken we een terras. De zon schijnt en het is zelfs wat warm. Onderweg moeten we wederom de bewondering voor Manu aanhoren. Hij stapt trots met zijn kop en staart hoog door de straten aan een doorhangende riem. Op een bankje zit een stel jongeren een patatje te eten en kijkt naar een naderende Manu. "Mooi!" dacht hij en kijkt nog even extra aandachtig hun kant op. Ja hoor, allemaal aaien en Manu laat nog even zien hoe puppy-schattig hij kan zijn. Ik vraag hem mee te lopen en met enige tegenzin doet hij dat.

Yes! Een terrasje gevonden. We hadden net onze halve liter gekregen en Manu "af" gelegd naast onze tafel toen er een groep van wel 20 toeristen het gebouw naast ons uit kwam lopen. Allemaal Chinezen en van jong tot oud zeer geïnteresseerd in Manu. Of we foto's wilden maken van hen met hem samen. Uhh... Geen tijd om na te denken want je kreeg de camera al in je handen geduwd. Ze deden heel voorzichtig met hem en Manu vindt de aandacht erg mooi. Geen probleem dan. De groep vertrekt en wij kregen onze curryworst voorgeschoteld. Tegenover ons gaat een groep Duitsers zitten, de volwassen man begint te blaffen. Dat is raar. Een van de andere mannen schuift zijn stoel steeds meer onze kant op en ja hoor, even aaien. "Sehr schön". Ik ben maar gestopt met het commanderen dat hij moet blijven liggen. Ik had nauwelijks tijd om mijn lunch op te eten, iedere keer moest ik wel weer in de gaten houden wat er met mijn hond gebeurde omdat mensen maar zijn aandacht bleven trekken. Mijn aandacht hoeven ze niet, mensen ontweken mij zelfs.

Eenmaal in het hotel moesten zowel Manu als ik goed uitrusten want we waren kapot.
Voelen beroemdheden zich nu ook zo? Wat is het toch dat zoveel mensen, vooral mannen, aan mijn hond willen zitten? Ja oké, ik snap het wel

Mensen die dit herkennen?

[Manuma]

Toch is dat niet best voor een ras.
Mensen willen dan 'ook soon hond' en met een Husky loopt dat te vaak op een zware teleurstelling uit. Ik zou het er geloof ik steeds bijvertellen

Mijn Duits is niet heel best
Maar in onsch Holland ben ik behoorlijk negatief over mijn "ras". Gelukkig beginnen de meeste mensen ook wel met "die moet je veel lopen toch"? Jep, en ze verharen enorm, ze zijn lastig te trainen, kunnen niet met andere dieren, kunnen niet loslopen en alleen lopen is niet genoeg. Zo

[TessaThomas]

Hij heeft natuurlijk ook wel een enorme uitstraling he?

Maar nee, niet herkenbaar De complimenten die we krijgen zijn meestal dat ze zo goed luisteren en geen aandacht hebben voor andere mensen.

[GoldenGizmo]

Mensen die dit herkennen?

Ja hoor, als ik foto's van Manu zie wil ik hem ook graag aaien

[Manuma]

We gingen die avond ook in een restaurant eten waar allemaal carnavallers zaten. Ik liep met hem naar binnen en er viel even een stilte en begon er toch weer een volwassen man te blaffen. Manu wist niet wat hij zag; een blaffende wasbeer van 1m85 Ik blijf het zo bizar vinden hoeveel aandacht dat beest wel niet krijgt.

[Sandra&co]

En daarom heb ik een Stafford; ik zou he-le-maal lijp worden van al die mensen. Lamemetrust! Maar jullie hebben genoten, haha

[Manuma]

En daarom heb ik een Stafford; ik zou he-le-maal lijp worden van al die mensen. Lamemetrust! Maar jullie hebben genoten, haha

Nouja, ik vind het vaker irritant dan leuk moet ik bekennen.
Tijdens losloopwandelingen heb ik er nooit zoveel last van, los van de riem imponeert hij dan weer op een andere manier denk ik.

[Manuma]

Maar in onsch Holland ben ik behoorlijk negatief over mijn "ras". Gelukkig beginnen de meeste mensen ook wel met "die moet je veel lopen toch"? Jep, en ze verharen enorm, ze zijn lastig te trainen, kunnen niet met andere dieren, kunnen niet loslopen en alleen lopen is niet genoeg. Zo

*click*

Ik snap dat het ook wel lastig te zien is. Als je hem zo ziet lopen aan zijn riempje is het echt een makke beer en is hij ontzettend lief. Hij is ook wel makkelijk hoor, heel sociaal naar mens en hond en binnenshuis luistert hij echt perfect. Niets op aan te merken. Je had anderhalf jaar geleden met ons mee moeten wandelen
En Manu is lui, vind ik. Twee uur loslopen en hij wil de rest van de dag niets meer. Een uur fietsen vindt hij eigenlijk ook onnodig, dat mag gerust iets korter. Als je Manu tussen de Husky's zet staat hij me aan te kijken of ik hem alsjeblieft wil komen redden; teveel drukte en herrie. Hij is een haardhusky zoals Lief dat hier zo mooi omschreef

[Plakvis]

Ik snap die mensen wel. Als ik een husky (of andere poolhond) zie wil ik er ook het liefst naartoe rennen terwijl ik domme geluidjes maak en hem knuffelen. Maar ik hou me in omdat ik het zelf super irritant zou vinden en vermoed dat de meeste mensen er al genoeg mee te maken hebben

Ze zijn gewoon zo mooi en stoer en fluffy tegelijk

[Fabiola17]

Hij ziet er natuurlijk ook uit om te zoenen!

[Yara]

Daar zou ik echt helemaal gek van worden. Ik snap best dat hij veel aantrekkingskracht op mensen heeft, want hij heeft ook een prachtige uitstraling. Maar ik ben blij dat ik honden heb waar mensen liever met een boog omheen lopen.

[Manuma]

Moet je eens met Manu op een zaterdagmiddag naar de dierenwinkel (Avonturia dus altijd druk) of het stadscentrum gaan Da's nog vele malen erger. Hij is een mannenmagneet

[Nikkielvis]

Ik snap dat wel als ik hem zie wil ik hem ook aaien. Hij is ook zo leuk en lief.

Dat heb ik ook met Sultan van Agnes die is ook zo leuk.

[mijke]

Nou, zo bont als je het nu omschrijft is het bij ons niet, maar toch herken ik het behoorlijk. Vooral als we in de bus of de trein zitten dan is er altijd wel iemand die haar wil aaien en van alles over haar wil weten, oh wat is ze lief en leuk en mooi en zo knuffelig en mijn hemel wat luistert ze goed! Ik heb daar zelf niet altijd zin in maar Oor wel, die geniet daar echt van. En als iemand stopt met aaien bedelt ze met haar porsnuit en puppy-oogjes om meer, wat ze altijd krijgt, want mensen vinden dat zooooooooooo schattig. Ze voelen zich speciaal omdat Oor op hun aandacht gesteld is en hebben niet door dat iedereen die haar 1 maal aait direct tot haar aaislaaf gebombardeerd wordt, daar is ze geheel niet kieskeurig in Soms probeert ze het ook gewoon doodleuk bij de volgende persoon als de eerste persoon gestopt is met aaien

Of als we in de stad over straat lopen, dan gebeurt het regelmatig dat mensen die voorbij lopen of fietsen van die smakkende lokgeluidjes maken. Wat ik trouwens dan weer heel irritant en ook ronduit gevaarlijk vind, vooral als ik zelf met haar fiets of als er een drukke autoweg tussen ons en de betreffende persoon in zit. Ik snap dan ook nooit zo goed wat die mensen willen bereiken met dat aandachtgetrek. Gelukkig reageert Oor daar dan weer helemaal neit op.

Kinderen willen Oor ook altijd aaien, wat ze meestal trouwens netjes vragen en dan mag het van mij wel. Niet te lang, want hoewel Oortje het netjes ondergaat als de goedsul die ze is, vind ze onbekende kinderen soms wel een beetje spannend of gewoon niet interessant. Dus een aaitje en dan gaan we weer door. Bekende kinderen (bijvoorbeeld uit de straat) vindt ze wel leuk, vooral omdat die vaak ook wel een stok voor haar willen gooien, dus als die eens om haar nek hangen dan vindt ze dat wel leuk.

[Alfilillo]

Manu's aaibaarheidsfactor is ook wel erg hoog hé, en bovendien is hij stoer.

Hier is Lily de schuldige. Niet dat men naar haar toekomt, nee, zij ZUIGT aandacht, zowel bij mens als hond. Mensen voelen zich dan gevleid
Alfil en ik zijn totaal onzichtbaar voor de rest van de buitenwereld.

Thuis gaat Lily gelukkig heerlijk haar eigen gangetje.

[Jeannettebo]

ja, herkenbaar, zowel met Bo, als met Didge. En beide vonden het wat minder, Didge vindt het het ergste. en maar schattig naar hem blijven kijken en tegen hem praten.

[JustJoyce]

Hahaha heb ik ook overal waar ik kom is het Chef voor, Chef na.
Zelfs op mijn werk als ik terug ben van vakantie is het Yeah Chef is er weer **half uur later** Oja Joyce hoe was je vakantie?

[tobi__]

Ja hier ook wel herkenbaar. Maar vooral omdat Tobi zelf ook een 'sletje' is en hij gek is op aandacht van mensen. Hij doet alsof hij de beste vriendjes is met iemand die hij net tegengekomen is en dat vinden mensen natuurlijk geweldig. Ik denk dat zijn uiterlijk ook wel meespeelt. Die korte pootjes en clowneske kop helpen wel mee, haha.

[lucie]

veel mannen hebben een soort fascinatie voor grote 'stoere' honden. Kailen moeten ze ook altijd hebben. Alleen wil Kailen niks van hen, vooral niet van mannen. Als we naar de bewoonde wereld gaan, heeft hij dan ook op zijn tuigje 'ne pas toucher' (niet aanraken). Helaas heeft dat soms nog een extra soort aantrekkingskracht
Chinezen vinden het trouwens sowieso al byzonder dat je met je hond loopt., laat staan met 3. Al zo vaak meegemaakt dat je zelf iets aan het bekijken bent, en zij dan foto's van ons met de honden staan te nemen .

[Fotogravinnetje]

Ik weet wel dat ik een gevaar voor het verkeer vorm als ik met Elco en Gait over straat loop. Zo vaak als mensen naar ons blijven kijken ipv op de weg te blijven letten En ze hebben ook een hoog knuffelgehalte, gezien het aantal mensen dat heb wil aaien

[schelsey]

Kan dat wel begrijpen, heb een foto van Manu gezien en ja dat wolfachtige trekken mensen aan

Toen kenji nog leefde, was een kruising malamute/husky, en ik ging ergens wandelen waar veel mensen rondliepen werd ik ook veel aangesproken en bewonderde ze hem, nen wolf, kreeg ik dikwijls te horen

[Tineke]

En inderdaad die chinezen . Moet je eens met een hond naar de Keukenhof gaan

Mag dat dan ? Wij gaan er met moeders heen en ons wordt enkel vaak gevraagd een foto van mensen te maken of, zodra ze begrijpen dat wij in de buurt wonen , informatie waar de mooie flowerbulbs route's zijn


Ik kan het me wel voorstellen hoor de aandacht voor Manu , hij is tenslotte prachtig

[DeDiana]

Haha, ik zie het helemaal voor me En Manu is natuurlijk ook een hond die je echt niet over het hoofd ziet.

Ik heb het ook wel hoor, vooral als ik met drie of vier honden loop. Gisteren was ik met alle vier op pad en wilde iemand graag een foto maken van mij met mijn vier honden
Standaard vraagt iedereen of ze alle vier van mij zijn, en mannen zijn altijd fan van Amoz en kinderen van Mila Over Taartje en Amy wordt dan gezegd dat ze 'ook wel heel lief zijn'.
Hier in de buurt kent iedereen zo'n beetje Mila's naam, maar niemand weet hoe ik heet.

In Spanje/Valencia was het ook niet te doen om met Mila te lopen. Inderdaad ook allemaal Chinezen die met haar op de foto wilden, allemaal mensen die haar wilden aaien en haar gingen lokken... En Mila wil meestal helemaal geen contact met vreemden, dus die vond dat allemaal maar niks.

[lucie]

veel mannen hebben een soort fascinatie voor grote 'stoere' honden. Kailen moeten ze ook altijd hebben. Alleen wil Kailen niks van hen, vooral niet van mannen. Als we naar de bewoonde wereld gaan, heeft hij dan ook op zijn tuigje 'ne pas toucher' (niet aanraken). Helaas heeft dat soms nog een extra soort aantrekkingskracht
Chinezen vinden het trouwens sowieso al byzonder dat je met je hond loopt., laat staan met 3. Al zo vaak meegemaakt dat je zelf iets aan het bekijken bent, en zij dan foto's van ons met de honden staan te nemen .

Precies de reden waarom ik niet met Heavy in de bewoonde wereld kom
Toen ze jonger was ging ik met haar naar de stad en in de bus . Lopen over de markt en bij het station staan . Maar het was haast niet te doen dan wil je haar leren dat al die mensen normaal zijn maar die mensen gedragen zich niet normaal

Kailen vindt het op zich heel leuk in de bewoonde wereld, waar veel te zien en te ruiken is. Hij reageert verder op niemand en daarom neem ik hem juist wel eens mee naar de markt want daar wordt ie lekker moe van. Zorg er alleen wel voor dat niemand aan hem komt
Overigens heb ik veeeeel liever dat men mijn honden leuk en mooi vindt, dan dat ze zich er aan storen. Dus ik erger me niet aan bewonderende reacties

[lucie]

, maar niemand weet hoe ik heet.

MEVROUW Mila natuurlijk

[DeDiana]

, maar niemand weet hoe ik heet.

MEVROUW Mila natuurlijk

Ja, inderdaad, of 'baasje van Mila'

[TessaThomas]

veel mannen hebben een soort fascinatie voor grote 'stoere' honden. Kailen moeten ze ook altijd hebben. Alleen wil Kailen niks van hen, vooral niet van mannen. Als we naar de bewoonde wereld gaan, heeft hij dan ook op zijn tuigje 'ne pas toucher' (niet aanraken). Helaas heeft dat soms nog een extra soort aantrekkingskracht
Chinezen vinden het trouwens sowieso al byzonder dat je met je hond loopt., laat staan met 3. Al zo vaak meegemaakt dat je zelf iets aan het bekijken bent, en zij dan foto's van ons met de honden staan te nemen .

Precies de reden waarom ik niet met Heavy in de bewoonde wereld kom
Toen ze jonger was ging ik met haar naar de stad en in de bus . Lopen over de markt en bij het station staan . Maar het was haast niet te doen dan wil je haar leren dat al die mensen normaal zijn maar die mensen gedragen zich niet normaal

Vooral bouwvakkers en andere mannen die in groepjes aan het werk zijn doen de raarste dingen als je met een herder voorbij loopt . Ik heb haar toen ook een hesje omgedaan .

En inderdaad die chinezen . Moet je eens met een hond naar de Keukenhof gaan

Ik gok dat ik dan een 'niet storen/praten' gezicht heb. Mannen vinden ze inderdaad wel reuze interessant, vooral Tay, maar proberen te aaien doen ze nooit. Ik krijg alleen wat toegeroepen.

[Manuma]

Nou, zo bont als je het nu omschrijft is het bij ons niet, maar toch herken ik het behoorlijk. Vooral als we in de bus of de trein zitten dan is er altijd wel iemand die haar wil aaien en van alles over haar wil weten, oh wat is ze lief en leuk en mooi en zo knuffelig en mijn hemel wat luistert ze goed! Ik heb daar zelf niet altijd zin in maar Oor wel, die geniet daar echt van. En als iemand stopt met aaien bedelt ze met haar porsnuit en puppy-oogjes om meer, wat ze altijd krijgt, want mensen vinden dat zooooooooooo schattig. Ze voelen zich speciaal omdat Oor op hun aandacht gesteld is en hebben niet door dat iedereen die haar 1 maal aait direct tot haar aaislaaf gebombardeerd wordt, daar is ze geheel niet kieskeurig in Soms probeert ze het ook gewoon doodleuk bij de volgende persoon als de eerste persoon gestopt is met aaien

Of als we in de stad over straat lopen, dan gebeurt het regelmatig dat mensen die voorbij lopen of fietsen van die smakkende lokgeluidjes maken. Wat ik trouwens dan weer heel irritant en ook ronduit gevaarlijk vind, vooral als ik zelf met haar fiets of als er een drukke autoweg tussen ons en de betreffende persoon in zit. Ik snap dan ook nooit zo goed wat die mensen willen bereiken met dat aandachtgetrek. Gelukkig reageert Oor daar dan weer helemaal neit op.

Kinderen willen Oor ook altijd aaien, wat ze meestal trouwens netjes vragen en dan mag het van mij wel. Niet te lang, want hoewel Oortje het netjes ondergaat als de goedsul die ze is, vind ze onbekende kinderen soms wel een beetje spannend of gewoon niet interessant. Dus een aaitje en dan gaan we weer door. Bekende kinderen (bijvoorbeeld uit de straat) vindt ze wel leuk, vooral omdat die vaak ook wel een stok voor haar willen gooien, dus als die eens om haar nek hangen dan vindt ze dat wel leuk.

Aaach die Oortje! Daar zou ik ook voor zwichten.
Ik heb niet snel dat ik aan een hond ga zitten eigenlijk. Volgens mij weten mensen zelf ook niet wat ze willen bereiken met dat trekken van aandacht Reageert Oor ook sterk op lachende mensen? Geen schaterlach maar een glimlach? Zodra iemand naar Manu lacht verandert hij van stoere reu in een jonge pup en begint heel zijn lijf te kronkelen.
Hij wil niet door iedereen geaaid worden maar het is echt afhankelijk van de persoon. De ene is hij helemaal dol van (meestal oude mannen) en jonge meiden vindt hij bijvoorbeeld zelden leuk.

Haha, leuk verhaal! Klinkt als een relaxte vakantie
Je moet Manu meegeven aan vrijgezellen die op zoek zijn naar een date
Wat een filmster is hij.

Ik snap het ook wel; als ik Manu zou tegenkomen dan stond ik ook wel even stil.

Mijn hondje krijgt ook veel aandacht, maar dit komt mede omdat ze alle aandacht naar zich toe trekt.

Nou ik denk écht dat je met Manu garantie hebt op een leuke kerel Wellicht kan ik hem verhuren als wandelmaatje in het Zuiderpark of langs de sportschool

veel mannen hebben een soort fascinatie voor grote 'stoere' honden. Kailen moeten ze ook altijd hebben. Alleen wil Kailen niks van hen, vooral niet van mannen. Als we naar de bewoonde wereld gaan, heeft hij dan ook op zijn tuigje 'ne pas toucher' (niet aanraken). Helaas heeft dat soms nog een extra soort aantrekkingskracht
Chinezen vinden het trouwens sowieso al byzonder dat je met je hond loopt., laat staan met 3. Al zo vaak meegemaakt dat je zelf iets aan het bekijken bent, en zij dan foto's van ons met de honden staan te nemen .

Een vriendin van me heeft 2 jaar in Hong kong gewoond en die zei dat ze daar sowieso een fascinatie voor poolhonden hebben. Sneu want ze scheren ze en trekken ze jassen aan Deze mensen waren ook érg onder de indruk Ach, voor Uma is het altijd wel prettig, als iemand haar wilt aaien stapt Manu ook altijd naar voren (en Uma duikt bibberend in elkaar) en iedereen vergeet Uma dan

Mag dat dan ? Wij gaan er met moeders heen en ons wordt enkel vaak gevraagd een foto van mensen te maken of, zodra ze begrijpen dat wij in de buurt wonen , informatie waar de mooie flowerbulbs route's zijn


Ik kan het me wel voorstellen hoor de aandacht voor Manu , hij is tenslotte prachtig

Honden mogen Het Keukenhof in
Dankjewel, ik vind hem zelf ook prachtig natuurlijk maar het is wel bizar hoe hij alle aandacht kan trekken, haha!

Haha, ik zie het helemaal voor me En Manu is natuurlijk ook een hond die je echt niet over het hoofd ziet.

Ik heb het ook wel hoor, vooral als ik met drie of vier honden loop. Gisteren was ik met alle vier op pad en wilde iemand graag een foto maken van mij met mijn vier honden
Standaard vraagt iedereen of ze alle vier van mij zijn, en mannen zijn altijd fan van Amoz en kinderen van Mila Over Taartje en Amy wordt dan gezegd dat ze 'ook wel heel lief zijn'.
Hier in de buurt kent iedereen zo'n beetje Mila's naam, maar niemand weet hoe ik heet.

In Spanje/Valencia was het ook niet te doen om met Mila te lopen. Inderdaad ook allemaal Chinezen die met haar op de foto wilden, allemaal mensen die haar wilden aaien en haar gingen lokken... En Mila wil meestal helemaal geen contact met vreemden, dus die vond dat allemaal maar niks.

Hahaha, herkenbaar! In het dorp waar ik eerder woonde zeiden heel wat mensen altijd gedag als ik met Manu liep. Er wandelden altijd heel wat bejaarden daar en ik leerde hen kennen omdat ik ze zo vaak tegenkwam. Dan zei ik ze zonder Manu eens gedag en keken ze me aan: wie bén jij?!

[Manuma]

Ja hier ook wel herkenbaar. Maar vooral omdat Tobi zelf ook een 'sletje' is en hij gek is op aandacht van mensen. Hij doet alsof hij de beste vriendjes is met iemand die hij net tegengekomen is en dat vinden mensen natuurlijk geweldig. Ik denk dat zijn uiterlijk ook wel meespeelt. Die korte pootjes en clowneske kop helpen wel mee, haha.

Ik kwam laatst een kopie van Tobi tegen en dan nog ietsje jonger. Die oren wapperde alle kanten op en hij hobbelde op die kleine pootjes over het gras. Ik kreeg bijna een hartaanval, ik kon het niet aan, het was zoooo schattig Ik heb gewoon stilgestaan en alleen maar lachend naar de pup staan kijken. Toen de eigenaresse langsliep kon ik alleen maar uitbrengen: Aaaah het is een Disney hondje ik móest er gewoon aanzitten, ik hield het niet meer
Zodra ze voorbij me was en ongeveer 3 meter had kunnen lopen was er weer iemand die kirrend ter aarde stortte

[Hailfall]

Ja heel erg herkenbaar!

Loki krijgt heel vaak aandacht als wij ergens lopen, vooral vanwege de markering op zijn kop trekt heel veel aandacht. En mensen hoeven hem maar aan te kijken en naar hem te glimlachen dan begint hij te kwispelen en te kronkelen (soms ook zelf een "glimlach") en wil heel heel graag die aandacht hebben. Wat hij natuurlijk 9 van de 10 keer dan ook krijgt.

Hij probeert dit vooral bij oudere mensen maar ook met jonge mannen (als ik met hem loop...) en jonge vrouwen (als mijn vriend met hem loopt...).

Hij ging laatst compleet in de anker vanwege een erg goed uitziende jonge man die al voorbij gelopen was maar daarna stond te wachten op een stoplicht, Loki ging gewoon liggen en begon die man aan te staren en heel lief te kwispelen met een klein piepje af en toe zodat de man zich omdraaide. Ik schaamde mij rood want Loki liet zich gewoon echt niet meeslepen, nadat hij toen aandacht had gehad (en ik even met hem gepraat had over Loki) liep Loki tevreden met mij mee en keek mij met zo'n blije bek aan dat ik best wel moest grinniken.