Kindvriendelijke hond

[Woefwoef17]

Hallo allemaal,

We zijn op zoek naar een kindvriendelijke hond.
We zijn al een hele tijd bezig met zoeken, lezen, oriënteren, maar we komen er niet uit.
Eerder hadden we niet de ruimte en de tijd, maar dat is er nu wel.
Even iets over ons:

We wonen met z'n drieën in een landelijk dorpje, mijn man, ik en onze dochter van 1,5.
We hebben een relatief kleine woning, maar een redelijk grote tuin (280m2).
Mijn man werkt fulltime en ik werk op freelancebasis.
We hebben dus voldoende tijd voor de hond, hij of zij zal doordeweeks 3x 1 uurtje en op vrijdag 3-4 uurtjes alleen moeten zijn.
In het weekend hebben we beide alle tijd.
We willen er ook cursussen mee doen.
Ik heb zelf nog nooit een hond gehad, wel meerdere honden verzorgd.
En mijn man heeft thuis altijd honden gehad en 1 keer een nestje.
Ik ben heel consequent, mijn man iets minder.

-We zoeken een hond die kindvriendelijk is, ons dochtertje is natuurlijk nog jong, daar houden we rekening mee.
-De hond moet goed kunnen luisteren en er niet vandoor gaan door zijn of haar jachtinstinct.
-Het liefst een vacht hebben die niet heel uitgebreid verzorgt hoeft te worden.
-En qua grootte ergens tussen een grote-mini of een kleine-middenslag in.
-Het liefst ook een gezond ras.

Waar we zelf op uitkwamen was een Labradoodle, die heeft wel meer vachtverzorging nodig, maar dat nemen we dan maar voor lief omdat deze weinig tot niet verhaard in huis.
Het enige wat ik niet zo snap zijn de prijzen van dat ras
Verder zouden we het echt niet weten, ik zie door de rassen de honden niet meer

Alvast bedankt allemaal!

[M@scha]

en doedels zijn ook best groot. degene die ik ken in ieder geval.

[veertje]

Volgens mij zijn doodle vachten niet erg voorspelbaar en ook niet makkelijk. En doodle prijzen, tja. Gebruik de zoekfunctie hier eens op 'Doodle', dan kom je vast een hoop discussies tegen
Een (middenslag) poedel past wel denk ik, als je het zelf trimmen of laten trimmen niet erg vindt. Een markiesje zie ik ook wel passen.

Wat voor cursussen zou je willen doen? En hoeveel tijd kan je aan de hond besteden (niet alleen zijn is anders dan tijd voor de hond)?

[Fotogravinnetje]

Markiesjes zijn inderdaad grote kindervrienden. Gait is er niet heel erg mee gesocialiseerd ofzo, maar hij weet blijkbaar dat kinderen potentiële speelmaatjes zijn en is voorzichtig met ze. Eergisteren kwamen we een gezinnetje tegen. Eén van die kinderen had een stok in handen. Nou, dat vond Gait erg leuk, en het kind ook. Was de eerste keer dat Gait met een kind speelde.
Enige bedenking die ik heb (buiten de lange wachtlijst) is dat lang niet elk Markiesje de drukte van een gezin met (jonge) kinderen goed aan kan. Een prikkelgevoelig exemplaar als Elco (die overigens ook heel erg goed met kinderen kan) zou te veel stress hebben door de drukte. Gait zou het wel prima doen in een gezin

[Marjoleine]

Ik roep het niet heel vaak maar het summum van verdraagzaamheid en en kindvriendelijkheid is een wetterhoun.
Makkelijke honden, gek op hun eigen mensen, beschermend maar niet overdreven.
Vachten zijn makkelijk, ze ruien tweemaal per jaar en dat is het wel.
Gaan graag mee maar bankhangen is ook goed.
Schoft tussen de 50 en 60 ongeveer.
En ik ken redelijk wat mensen die "aan" een wetter hebben leren lopen
Prijs is reuze schappelijk, via de NVSW 800,= Prima begeleiding ook met een streng fokprogramma om het ras zo goed mogelijk te behouden.

Linkje met een beschrijving van het gedrag.

[kooi]

Bernersennenhonden zijn zeer verdraagzaam naar kinderen, erg rustig in huis, geen jachtinstinct en al gauw tevreden met een lange wandeling per dag.Ze zijn zeer evenwichtig, bijna flegmatisch van aard en daarom erg geschikt voor een huishouden met rondrennende kinderen.

Ze zijn wel groot en hebben een hele dichte vacht. Maar met twee, drie keer trimmen per jaar is dat goed te ondervangen.

[63673J]

Alle IJslanders die ik ken zijn gek op kinderen. Ze zijn tussen 40-50cm schofthoogte, iha geen jagers, kunnen wel blafferig zijn. Vriendelijk en sociaal, geen super gehoorzame honden in de zin van zeg, een border collie of een herder maar ze kunnen prima luisteren. Houden wel van wat actie, het zijn geen bankhangers, maar je hoeft er geen 24 uur per dag mee bezig te zijn. Goed gezond ras ook.
De meeste IJzen hebben lang haar, dat moet je af en toe eens kammen en in de verhaartijd komt er nogal wat af. Ik doe er verder weinig aan, die van mij klitten niet, drogen snel op en nemen ook niet het hele bos mee naar binnen. Wel redelijk wat zand. Er zijn ook kortharen maar die zie je niet zoveel, de langharen ogen gewoon ook leuker. In ongeveer alle kleuren van de regenboog. In het tweede nest van Logi zat echt van alles, van heel licht crème via wolfsgrauw, voskleur, rood, bont tot black and tan met weinig tan.

Ja, ik pleit ook voor de IJslander! Onze twee allebei even lief met kinderen, makkelijk, passen zich makkelijk aan, gewoon heerlijke honden.

[Woefwoef17]

Bedankt voor de snelle reacties!

Een gewone poedel, hmm dat moet ik maar eens zien te verkopen aan mijn man haha.
Wat zijn de verschillen in karakter tussen een doodle en een poedel?

Ik zag dat er ook al kleine varianten labradoodles zijn.
De prijs is heel pittig, maar ik zie bij verschillende fokkers dan ook wel dat de ouderdieren op een hele hoop dingen getest worden, ik kan me er wel een beetje een voorstelling van maken waar de prijs vandaan komt.
Ik lees op de forums hele verschillende dingen over labradoodles, van heel positief tot negatief, vooral omdat het een nieuw 'designer ras' is?

Een newfoundlander is inderdaad wat te groot XD

Een markiesje heb ik ook bekeken, maar ik zat inderdaad te twijfelen ivm de drukte in huis.


Wat betreft tijd voor de hond, de hond kan 4-5 keer per dag uitgelaten worden.
2x een poep en plasrondje van 15 minuten en tussendoor 2-3 wandelingen van 30-90 minuten, afhankelijk of we hem of haar 4 of 5x uitlaten die dag.
Daarnaast kunnen we nog zeker een uur of twee spelen met de hond, binnen of in de tuin.

[ruudstofferboa]

Onze mopshond, en andere die ik ken zijn dol op kinderen, vacht is nauwelijks onderhoud aan.
Enige minpuntje is dat ze niet zo gezond zijn, ivm te korte snuit...maar tegenwoordig zijn er ook retro pugs die een langere snuit hebben en dus niet benauwd zijn.
Echt mijn dochters konden er alles mee, en de hond vond het heerlijk!!
De teckels die we nu hebben zijn ook gek op kids, maar zijn hier dan ook mee opgegroeid, ik denk dat het met veel rassen het geval is, dat als ze er al pup mee opgroeien er een prachtig band kan ontstaan tussen hond en kind, als dit dit in goed banen leid natuurlijk!

[bouvierpoedel]

Bedankt voor de snelle reacties!

Een gewone poedel, hmm dat moet ik maar eens zien te verkopen aan mijn man haha.
Wat zijn de verschillen in karakter tussen een doodle en een poedel?

Ik zag dat er ook al kleine varianten labradoodles zijn.
De prijs is heel pittig, maar ik zie bij verschillende fokkers dan ook wel dat de ouderdieren op een hele hoop dingen getest worden, ik kan me er wel een beetje een voorstelling van maken waar de prijs vandaan komt.
Ik lees op de forums hele verschillende dingen over labradoodles, van heel positief tot negatief, vooral omdat het een nieuw 'designer ras' is?

Een newfoundlander is inderdaad wat te groot XD

Een markiesje heb ik ook bekeken, maar ik zat inderdaad te twijfelen ivm de drukte in huis.


Wat betreft tijd voor de hond, de hond kan 4-5 keer per dag uitgelaten worden.
2x een poep en plasrondje van 15 minuten en tussendoor 2-3 wandelingen van 30-90 minuten, afhankelijk of we hem of haar 4 of 5x uitlaten die dag.
Daarnaast kunnen we nog zeker een uur of twee spelen met de hond, binnen of in de tuin.

Poedel vinden ze niets en gaan dan voor een doodle die uitgroeit als een 80/90 % poedel en het nog niet zelf zien en schreeuwen om een ander te overtuigen dat het een eeeechte doodle is.

[bouvierpoedel]

Bedankt voor de snelle reacties!

Een gewone poedel, hmm dat moet ik maar eens zien te verkopen aan mijn man haha.
Wat zijn de verschillen in karakter tussen een doodle en een poedel?

Ik zag dat er ook al kleine varianten labradoodles zijn.
De prijs is heel pittig, maar ik zie bij verschillende fokkers dan ook wel dat de ouderdieren op een hele hoop dingen getest worden, ik kan me er wel een beetje een voorstelling van maken waar de prijs vandaan komt.
Ik lees op de forums hele verschillende dingen over labradoodles, van heel positief tot negatief, vooral omdat het een nieuw 'designer ras' is?

Een newfoundlander is inderdaad wat te groot XD

Een markiesje heb ik ook bekeken, maar ik zat inderdaad te twijfelen ivm de drukte in huis.


Wat betreft tijd voor de hond, de hond kan 4-5 keer per dag uitgelaten worden.
2x een poep en plasrondje van 15 minuten en tussendoor 2-3 wandelingen van 30-90 minuten, afhankelijk of we hem of haar 4 of 5x uitlaten die dag.
Daarnaast kunnen we nog zeker een uur of twee spelen met de hond, binnen of in de tuin.

Poedel vinden ze niets en gaan dan voor een doodle die uitgroeit als een 80/90 % poedel en het nog niet zelf zien en schreeuwen om een ander te overtuigen dat het een eeeechte doodle is.

[bouvierpoedel]

Ken geen 1 ras wat kind onvriendelijk in zijn vaandel heeft staan. Of je moet een etterbak van een kind hebben.

[renee-uk]

Ken geen 1 ras wat kind onvriendelijk in zijn vaandel heeft staan. Of je moet een etterbak van een kind hebben.

Sjiewawa's. Dwergpinchers. Ik ken wel wat herders die totaal niks met kinderen hebben.

mijn duitse herder gina was de allerliefste hond voor kinderen die ik ooit gekend heb en witte herder luca stond op plaats twee
denk dat het meer hond- dan rasafhankelijk is.

[bouvierpoedel]

Ken geen 1 ras wat kind onvriendelijk in zijn vaandel heeft staan. Of je moet een etterbak van een kind hebben.

Sjiewawa's. Dwergpinchers. Ik ken wel wat herders die totaal niks met kinderen hebben.

Praat je over aparte gevallen binnen een ras. Een kind is ook maar een klein mens.
Wij hebben vroeger thuis pinchers gehad en het waren pittige krengen maar niet naar kinderen. En ken voor het grootste gedeelte Wawa's die goed met kinderen omgaan al wil vreemde volwassenen nogal eens een probleem zijn. Herders zijn per definitie kinderlovers.

[mosquito1980]

Ken geen 1 ras wat kind onvriendelijk in zijn vaandel heeft staan. Of je moet een etterbak van een kind hebben.

Sjiewawa's. Dwergpinchers. Ik ken wel wat herders die totaal niks met kinderen hebben.

Praat je over aparte gevallen binnen een ras. Een kind is ook maar een klein mens.
Wij hebben vroeger thuis pinchers gehad en het waren pittige krengen maar niet naar kinderen. En ken voor het grootste gedeelte Wawa's die goed met kinderen omgaan al wil vreemde volwassenen nogal eens een probleem zijn. Herders zijn per definitie kinderlovers.

Ligt ook aan de opvoeding van (hoofdzakelijk) kind en hond. Punt 1. leer het kind de hond te respecteren punt 2. leer het kind de hond te respecteren
Ga met het kind plaatjes kijken, posters waar je kunt zien hoe de hond kijkt en reageert op verschillende situaties.

[Marjoleine]

Ken geen 1 ras wat kind onvriendelijk in zijn vaandel heeft staan. Of je moet een etterbak van een kind hebben.

Maar sommige raad ik echt af. Veel rassen hebben dermate veel temperament dat ze een kort lontje hebben bijvoorbeeld. Dat vind ik minder geschikt.
Er zijn ook rassen die erg zelfstandig zijn en daar liever hun tijd aan spenderen dan aan een kind.

Nee, mensen adverteren er niet mee, dat klopt.
Maar wie bij mij komt en hier specifiek om vraagt raad ik de stabij en de havanezer af.
De stabij heeft een te kort lontje en de havanezer is te klein.
Wetterhoun is dan wel een goede keus, verdraagzaam en vriendelijk en met een eindeloos geduld. Vooral dat laatste hebben gewoon niet alle rassen.

[Saskia241]

Oscar (teckel) is dol op en lief voor kinderen. Kan eindeloos met ze spelen en kroelen. Maar hij wil niet opgetild worden. Dat proberen kinderen dus wel want hij is zo schattig. Hij haalt niet uit maar gromt wel. Daar moet ik wel streng op zijn. Niet met de teckel sjouwen.

Carel, mijn wetter vindt gewoon helemaal niks erg van kinderen. Hij is dan ook veel rustiger terwijl hij met man heel graag stoeit. Met kinderen en bejaarden moet je heel rustig doen, vindt hij.

[Lieske_1977]

Mijn Joy (labrador) is een grote kindervriend en uiterst verdraagzaam. Als mijn autistische en verstandelijk beperkte neefje een woedeuitbarsting heeft, verblikt noch verbloost ze, en ze heeft hem al heel wat keren uit zo'n bui weten te halen door hem op die momenten juist op te zoeken.
Mijn vorige hond, ook een labrador, was al net zo gek op kinderen (maar wel bang voor bovengenoemd neefje, dat ze vakkundig uit de weg ging ). Zij was meer het type doldrieste allemansvriend, maar desondanks was ze altijd heel voorzichtig met mijn kleine neefjes en nichtje. In mijn ervaring zijn labradors natuurtalenten in de omgang met kinderen (disclaimer: gebaseerd op de ervaring met slechts twee honden. Er zullen ongetwijfeld van die lompe leo's zijn die ze omver walsen).

[Woefwoef17]

Hmm als ik het zo lees lijkt het er op dat vrijwel elk ras kindvriendelijk is, vooral wanneer ze ermee opgroeien?

Mijn dochtertje vind honden heel leuk, ze komt bijna wekelijks op visite bij mensen waar ze er twee hebben, een terriër-achtige bastaard en een dwergpincherXjackrussel. Dat gaat goed, ze is eventjes enthousiast maar gaat vervolgens gewoon spelen. (Ik vind die rassen overigens niks, veel te druk en kefferig)

In het dorp waar we wonen lopen heel veel honden, de hond zal dus sociaal moeten zijn. Ik snap dat dit grotendeels door socialisatie zal moeten komen, maar bij sommige honden blijft het tricky (amstaff). Daarnaast lopen er ook veel katten, kippen, ganzen, noem maar op.

Herders vinden we beiden geweldig, vooral de Mechelse, maar ik denk niet dat het ons lukt dat te combineren. Ik heb begrepen dat je die echt moet laten werken.

Lastig lastig...

[sbientje]

Mijn Joy (labrador) is een grote kindervriend en uiterst verdraagzaam. Als mijn autistische en verstandelijk beperkte neefje een woedeuitbarsting heeft, verblikt noch verbloost ze, en ze heeft hem al heel wat keren uit zo'n bui weten te halen door hem op die momenten juist op te zoeken.
Mijn vorige hond, ook een labrador, was al net zo gek op kinderen (maar wel bang voor bovengenoemd neefje, dat ze vakkundig uit de weg ging ). Zij was meer het type doldrieste allemansvriend, maar desondanks was ze altijd heel voorzichtig met mijn kleine neefjes en nichtje. In mijn ervaring zijn labradors natuurtalenten in de omgang met kinderen (disclaimer: gebaseerd op de ervaring met slechts twee honden. Er zullen ongetwijfeld van die lompe leo's zijn die ze omver walsen).

zelfs mijn überlompies zijn verrassend lief met kinderen, terwijl ze er niet mee zijn opgegroeid. Ik durf niet te beloven dat er nooit een kind om zou kukelen door ze , maar ik durf wel te beloven dat ze ontzettend tolerant zijn en nergens mee zitten. Als er iets gebeurt wat ze nite leuk vinden lopen ze weg of ze negeren het, zijn absoluut niet angstig voor gillende kindjes of grijpende handjes. Natuurlijk (zoals met iedere hond) moet je het wel begeleiden, maar ze zijn wel vergevingsgezind is wat ik bedoel te zeggen.

Ze vallen alleen niet echt onder grote mini - kleine middelmaat Maar daarentegen zijn het ook nog leuke speelmaatjes voor wat grotere kinderen, je kan er echt wel een beetje mee ravotten

[Neeltje]

Als je een labradoodle leuk vindt, maar te duur/groot, dan zou ik voor een poedel gaan. Krijg je zowat hetzelfde voor minder en zeker een met een te behandelen vacht. Veel doodles eindigen met een ellendige vacht en tondeuse bij de trimmer.

[Lieske_1977]

Mijn Joy (labrador) is een grote kindervriend en uiterst verdraagzaam. Als mijn autistische en verstandelijk beperkte neefje een woedeuitbarsting heeft, verblikt noch verbloost ze, en ze heeft hem al heel wat keren uit zo'n bui weten te halen door hem op die momenten juist op te zoeken.
Mijn vorige hond, ook een labrador, was al net zo gek op kinderen (maar wel bang voor bovengenoemd neefje, dat ze vakkundig uit de weg ging ). Zij was meer het type doldrieste allemansvriend, maar desondanks was ze altijd heel voorzichtig met mijn kleine neefjes en nichtje. In mijn ervaring zijn labradors natuurtalenten in de omgang met kinderen (disclaimer: gebaseerd op de ervaring met slechts twee honden. Er zullen ongetwijfeld van die lompe leo's zijn die ze omver walsen).

zelfs mijn überlompies zijn verrassend lief met kinderen, terwijl ze er niet mee zijn opgegroeid. Ik durf niet te beloven dat er nooit een kind om zou kukelen door ze , maar ik durf wel te beloven dat ze ontzettend tolerant zijn en nergens mee zitten. Als er iets gebeurt wat ze nite leuk vinden lopen ze weg of ze negeren het, zijn absoluut niet angstig voor gillende kindjes of grijpende handjes. Natuurlijk (zoals met iedere hond) moet je het wel begeleiden, maar ze zijn wel vergevingsgezind is wat ik bedoel te zeggen.

Ze vallen alleen niet echt onder grote mini - kleine middelmaat Maar daarentegen zijn het ook nog leuke speelmaatjes voor wat grotere kinderen, je kan er echt wel een beetje mee ravotten

Dat inderdaad!

Voordat mijn eerste neefje geboren werd, dacht ik slim te zijn en eerst met een babypop te oefenen. Pop op schoot, beetje tutten en frutten, tot Bo -HAP- die pop uit m'n handen griste en vakkundig doodschudde Toen neefje eenmaal geboren was, wist ik niet wat ik zag: mijn lompe dodo was zó lief en zacht voor hem Voorzichtig snuffelen, minilikjes met het puntje van haar tong geven
Haar hobby was het uittrekken van sokjes van kruipende peuters, haha. Daarbij heeft ze niet één keer een teentje tussen haar tanden gehad.
Dat ze eerder genoemd neefje eng vond, was niet zo verwonderlijk vanwege zijn extreme gedrag. Ze ontliep hem gewoon, ik heb nooit maar dan ook nooit één grommetje gehoord.

[veertje]

Hmm als ik het zo lees lijkt het er op dat vrijwel elk ras kindvriendelijk is, vooral wanneer ze ermee opgroeien?

Mijn dochtertje vind honden heel leuk, ze komt bijna wekelijks op visite bij mensen waar ze er twee hebben, een terriër-achtige bastaard en een dwergpincherXjackrussel. Dat gaat goed, ze is eventjes enthousiast maar gaat vervolgens gewoon spelen. (Ik vind die rassen overigens niks, veel te druk en kefferig)

In het dorp waar we wonen lopen heel veel honden, de hond zal dus sociaal moeten zijn. Ik snap dat dit grotendeels door socialisatie zal moeten komen, maar bij sommige honden blijft het tricky (amstaff). Daarnaast lopen er ook veel katten, kippen, ganzen, noem maar op.

Herders vinden we beiden geweldig, vooral de Mechelse, maar ik denk niet dat het ons lukt dat te combineren. Ik heb begrepen dat je die echt moet laten werken.

Lastig lastig...

Als jullie herders geweldig vinden, dan is daar volgens mij best een geschikt exemplaar in te vinden die in jullie situatie past. Ja, ze hebben wat meer nodig dan een gezelschapshondje bijvoorbeeld, maar herders heb je in alle soorten en maten en volgens mij past er best wat bij jullie als ik het zo lees.

[Ptje]

Vanuit mijn ervaring kan ik een poedel ook van harte aanraden, ok er is wat vachtverzorging nodig maar ja je kamt tenslotte zelf iedere dag je haar.
Ik trim hem ook zelf
Rasta is stapel op kinderen maar omdat hij dan enthousiast begint te blaffen en zwart is zijn sommige buurtkinderen een beetje bang voor hem.
Verder is het gewoon een Bart Smid hond, lief, de braafheid zelve en rare tutkapsels mot ik ook nietdus een gewoon kapsel voor hem.
Ten slotte is het een hond en geen buxus.

[Belle]

Ik roep altijd meteen Newfoundlander, maar die zal wel te groot zijn
Maar als iéts een kindervriend is is dat het wel.

Mee eens. Ik zou met kleine kinderen liever een grote hond hebben dan een kleinere. Toen mijn kinderen klein waren hadden we een kruising Leonberger x Sint Bernard. Dat dier was zo heerlijk rustig en onverstoorbaar. Nul jachtinstinct. Op een gegeven moment hadden we muizen in huis. Ze keek er gewoon naar, die waren gewoon voor haar neus aan het spelen . Nooit in handen of broekspijpen gehangen, nooit lomp geweest bij de kinderen.

De vacht vereist natuurlijk wel regelmatige borstelbeurten.

[Charlie]

En een Tibetaanse terriër, zegt je dat niets ? Volgens mij een redelijk makkelijke hond en een kindervriend. Ligt natuurlijk wel aan de opvoeding, maar dat is bij elke hond zo.

[RedPassion]

Ik zou een herder met zo'n jong kind zelf nooit willen. Vooral voor de hond dan. Het verschilt heus per hond, maar over het algemeen kan je best stellen dan herders prikkelgevoeliger en 'veeleisender' zijn dan andere rassen die hier al genoemd zijn. Ik ken veel herders die je absoluut geen plezier doet met (jonge) kinderen in hun nabijheid. Het tolereren is iets anders dan het echt leuk vinden, er zijn zat rassen die over het algemeen echte kindervrienden zijn. Daar vallen herders in mijn ogen niet onder. Daarbij hebben ze veel uitdaging en beweging nodig, iets wat er misschien sneller bij in kan schieten als je jonge, opgroeiende kinderen hebt. Wederom algemeen , maar ik zou het zelf meer zoeken in andere rassen om die redenen.

[Woefwoef17]

Ik zou een herder met zo'n jong kind zelf nooit willen. Vooral voor de hond dan. Het verschilt heus per hond, maar over het algemeen kan je best stellen dan herders prikkelgevoeliger en 'veeleisender' zijn dan andere rassen die hier al genoemd zijn. Ik ken veel herders die je absoluut geen plezier doet met (jonge) kinderen in hun nabijheid. Het tolereren is iets anders dan het echt leuk vinden, er zijn zat rassen die over het algemeen echte kindervrienden zijn. Daar vallen herders in mijn ogen niet onder. Daarbij hebben ze veel uitdaging en beweging nodig, iets wat er misschien sneller bij in kan schieten als je jonge, opgroeiende kinderen hebt. Wederom algemeen , maar ik zou het zelf meer zoeken in andere rassen om die redenen.

Dat is precies de reden waarom ik het ook niet wil, ik ken er teveel die de kinderen misschien zullen dulden, maar leuk vinden ze het niet.
Misschien komt er ooit een herder, later als onze dochter ouder is, maar niet nu.

[Evertje]

Hmm als ik het zo lees lijkt het er op dat vrijwel elk ras kindvriendelijk is, vooral wanneer ze ermee opgroeien?

Mijn dochtertje vind honden heel leuk, ze komt bijna wekelijks op visite bij mensen waar ze er twee hebben, een terriër-achtige bastaard en een dwergpincherXjackrussel. Dat gaat goed, ze is eventjes enthousiast maar gaat vervolgens gewoon spelen. (Ik vind die rassen overigens niks, veel te druk en kefferig)

In het dorp waar we wonen lopen heel veel honden, de hond zal dus sociaal moeten zijn. Ik snap dat dit grotendeels door socialisatie zal moeten komen, maar bij sommige honden blijft het tricky (amstaff). Daarnaast lopen er ook veel katten, kippen, ganzen, noem maar op.

Herders vinden we beiden geweldig, vooral de Mechelse, maar ik denk niet dat het ons lukt dat te combineren. Ik heb begrepen dat je die echt moet laten werken.

Lastig lastig...

Sommige rassen vallen af doordat ze niet hondaociaal genoeg zijn of teveel jachtinstinct hebben. Maar ik denk dat het meer van de hond af hangt of ze hoed met kinderen kunnen dan het ras.

Mijn oma had bijvoorbeeld een Mechelaar teef. Was een half jaar ouder dan ik en ik (en andere kleinkinderen) konden alles doen met het beest. We hebben dierenartsje gespeeld, samen onder een deken voor de kachel ze vind alles hoed. Maar d'r hoefde geen vreemde op het erf te komen, want die had ze dan vast

Succes met je zoektocht!

[Neeltje]

En een Tibetaanse terriër, zegt je dat niets ? Volgens mij een redelijk makkelijke hond en een kindervriend. Ligt natuurlijk wel aan de opvoeding, maar dat is bij elke hond zo.

Maar wel heel veel vachtonderhoud. Laat je door geen enkele fokker voorhouden, dat dat wel meevalt. Ok, het ligt ook een beetje welke kleur vacht je hond heeft, maar zeker de eerste 2 jaar is het een hele klus.