Het HondenForum

mijn honden zijn mij uiteraard allemaal zeer lief. Allemaal nemen ze een speciaal plekje in in mijn hart. Volgens mij vinden ze het heerlijk om even een momentje 'quality time' met mij te hebben en zich extra speciaal te voelen. Maar zo makkelijk is dat nog niet.
Wat de één krijgt, wil de ander natuurlijk ook.
Als ik met Amber balletjes ga gooien, wil Kailen mee anders breekt hij de boel af (en vice versa). Lizzy interesseert zich daar totaal niet voor, maar met haar doe ik dan tussen de bedrijven door 'truukjes' waarbij ze iets lekkers kan verdienen. Lastig met twee hysterische herders eromheen, maar het gaat.
De een mag op de bank voor de dagelijkse dosis adoratie , en de ander 's ochtends in bed.
Affijn, ik doe mijn best, maar vroeg me af hoe jullie speciale aandacht aan je honden geeft als je er meerdere hebt.

Ik heb drie heel verschillende honden die andere dingen willen. Die krijgen ze ook allemaal maar ik denk er niet zo bij na, het gaat eigenlijk vanzelf.

lucie schreef:Affijn, ik doe mijn best, maar vroeg me af hoe jullie speciale aandacht aan je honden geeft als je er meerdere hebt.

Met speciale aandacht, zoals ze dat zelf graag willen

's Avonds voor het slapen gaan, en 's ochtends vroeg was Saar's momentje. Samen met haar knuffel. Lekker op bed. Ze genoot er intens van, tot het laatste moment. En ik ook

Miep wil gewoon af en toe aandacht. Even kroelen, maar wel graag ruimte genoeg. Af en toe iets lekkers (als ik thuis kom bijvoorbeeld) maar dan wel graag uit de hand gevoerd. Ik kan ook een stukje leverworst voor haar neus leggen, maar ze vind het 10x zo lekker als ze het uit mijn hand mag eten. En dat doen we dus.

Yara is het oudst en speciaal dus die mag in de slaapkamer slapen naast mijn bed.

Verder probeer ik iedere dag met elke hond even apart het veld in te gaan en wat te spelen met speeltjes. Famke mag graag heel hoog springen en salto's doen. Dus dat doe ik dan met haar. Met Yara moet ik voetballen en met Zorro doe ik wat gehoorzaamheid training en dat vind hij helemaal geweldig. Doordat hij zijn kruisband 2 keer heeft gebroken kan hij niet meer springen en hard afremmen vind ik ook niet goed voor hem. Dus met ballen spelen doe ik niet meer met hem. Maar hij vind speuren ook wel erg leuk..
En daarnaast wandelen we zo'n 6 tot 8 keer per dag met ze door de velden. Dan mogen ze tegelijk mee en lekker achter elkaar aan rennen en spelen.

de jongste gaat mee werken, met runar ga ik 's avonds nog de velden in met de mountainbike, heerlijk modderen en rennen en crossen
Ds leeft in huis, zij hoeft niet echt fysieke aandacht meer in de zin van activiteiten, maar gewoon kroelen etc is dik ok. Af en toe gaat ze nog eens mee op een individueel wandelingetje. Dan gaat alles op haar tempo, en doe we gerust wat langer over 3 km omdat ze de bermen wil kaalvreten

Hier is er elke dag wel even quality time. Dat kan van alles zijn, een lange wandeling alleen mee, training, hersenwerken enz.
Hier hebben we dat altijd gedaan en het is hier dan ook geen probleem bij de honden die thuis blijven. Nu zijn ze met z'n 3tjes, maar ook toen Cenzo er nog was, was dit geen probleem.

Ze vinden het hier ook allemaal héél leuk om iets met mij alleen te doen, dan maakt het ze eigenlijk niet eens uit wat. Ik neem ze dus geregeld mee voor een individuele wandeling, ik train met mijn honden individueel en verder hebben ze ook allemaal hun eigen individuele knuffel- of speelmomentjes.
Als ik met de ene hond speel, laat ik ook niet de ander mijn aandacht opeisen, dus ze weten dat ze dan even wat voor zichzelf moeten doen tenzij ik - of de hond waarmee ik speel - ze uitnodigen om mee te doen. Voor knuffelmomentjes geldt dat net zo eigenlijk. Dat heb ik ze niet heel bewust aangeleerd, maar dat gaat gewoon vanzelf.

Met trainen destijds kon de ene niet meer, en de ander werd wel getraind. Ik wilde hem er gewoon altijd bij. Dan ging iedereen koffieleuten en dan haalde ik hem uit de auto om even wat leuke dingen te doen.
Kon het niet over mijn hart verkrijgen om de ene maar te laten kwijnen en met de ander aan de gang te gaan.
Nu heb ik een ander duo, maar ik probeer toch ook altijd wel de einzelgänger erbij te betrekken. En haar dingen te laten doen die ze leuk vind en dan ook aan te geven dat ik haar ook écht wel opmerk. En dan is ze zo blij
De draak eist ook wel aandacht op, en Jol ook wel maar anders.
Soms hou ik drakie vast en dat laat ik haar lekker rennen achter een gebrachte steen. Even zij en ik momentjes. Los van elkaar zou eigenlijk meer moeten. Besef ik me.
Jol zou het heerlijk vinden denk ik. Dit topic zet me aan het denken. Ja ik ga Jol gewoon even van de week alleen meenemen naar een losloopplekje vlak in de buurt.

Ik geef ze niet apart aandacht.

Ze gaan beide tegelijk mee naar het bos. En thuis krijgt degene die aandacht komt vragen aandacht, als ik er zin in heb en niet ergens druk mee bezig bent.

Maar de meeste tijd liggen ze gewoon te slapen.
Behalve als mijn man thuis is dan lopen ze constant achter zijn kont aan, want dan hebben ze nog weleens kans om zijn eten te pikken of ze krijgen wat van hem.

Ik heb er maar 2 natuurlijk en ik neem ze dan gewoon apart mee uit, . nu is die grote grijze meer mijn persoonlijke hond en die kleien witte meer een gezinshond dus die mag ook met anderen mee, mijn dochter een schoonzoon willen haar nog wel eens ophalen en dan heb ik weet extra tijd voor Van Gils

mooie verhalen! wat Blondie zegt, ik zou ook meer dingen apart met ze moeten doen denk ik. Of moeten, ze zouden het heel leuk vinden. Alleen de achterblijvers zijn dan zo miserabel

Ik denk niet zo na bij de extra aandacht die ik de honden geef dit gaat automatisch.

Ik ging met Cleo wandelen zodat ze even helemaal zichzelf mocht zijn en sociaal mocht doen met honden. In de roedel kon dat niet zo goed. Dapper ging vaak alleen met de andere baas mee. Eva eiste alle aandacht op en die kwam dus niets tekort normaal gesproken. We moesten echt de oudjes kwaliteits tijd aanbieden.

Cleva schreef:Met Hein is het het wakker worden. We zijn allebei notoire uitslapers en zodra het richt ontwaken gaat kruipt hij nog even bij me.
De volgende hond zal zich daar op enige wijze in moeten voegen maar die aandacht deel ik niet. Dat is echt alleen maar voor Hein en ik.

Skadi kruipt ook bij me om samen te ontwaken. Dat is óns moment.
Daarna pak ik wat koffie en kruip weer in bed, dan is Cayuga aan de beurt.
Weten ze allebei heel goed, en er is dus geen sprake van dat die aandacht gedeeld hoeft te worden. Als de ene hond aan de beurt is, houdt de ander zich keurig op de achtergrond.

Luna neem ik regelmatig alleen mee, als ik even kort ergens heen ga. Dus even langs mijn moeder ofzo, dan gaat Luna altijd mee. Dat vind zij heerlijk, alleen mee Ook ga ik tegenwoordig met haar 1x per week naar de hondenschool.

Sultan is mijn enige actieve hond, haha! Dus die heeft regelmatig speciale aandacht. Samen fietsen, rennen, aggility en mee naar drukke plekken. Met koningsdag mocht hij mee etc. Hij vindt alles geweldig, terwijl ik de dames daar écht geen plezier mee doe.

Suus is de knuffelkont in huis. Dus die ligt de hele avond op de bank en krijgt dan aaitjes Een echte schoothond, wat de andere 2 echt niet zijn. Dus zo krijgt zij haar extra aandacht

Hoe mensen dit met 6 honden doen, dus individueel wat extra aandacht, is mij echt een raadsel haha..

Ik train met beide mechels 2x per week, daar worden ze om en om individueel getraind. Thuis komen ze vaak apart van elkaar een aaitje halen en ze weten dat de anderen zich er dan niet mee moeten bemoeien.

Hippo neem ik geregeld mee als ik even kort wat ga doen, dus even op visite bij mijn ouders of broer bijvoorbeeld. Dat vindt hij zalig, beetje rond keutelen en schooien om wat lekkers. De mechels gaan liever wat actiefs doen.
Wandelen doe ik wel nagenoeg altijd met alle 3 tegelijk, doordeweeks zou het anders teveel tijd gaan kosten om ze apart uit te laten en in het weekend doe ik ze een groter plezier met een lange wandeling(vaak op een onbekende wandelplek) dan alle 3 apart een kleiner rondje.

Yara schreef:En daarnaast wandelen we zo'n 6 tot 8 keer per dag met ze door de velden. Dan mogen ze tegelijk mee en lekker achter elkaar aan rennen en spelen.

6-8x per dag?? Daar heb je alleen al een dagtaak aan lijkt me

Yara schreef:En daarnaast wandelen we zo'n 6 tot 8 keer per dag met ze door de velden. Dan mogen ze tegelijk mee en lekker achter elkaar aan rennen en spelen.

6-8x per dag?? Daar heb je alleen al een dagtaak aan lijkt me [/quote]


Dat is ook wel een beetje zo. Ik ben de hele dag thuis en werk een paar uurtjes vanuit huis. De rest van de dag kan ik aan de dieren besteden. Maar we hoeven verder nergens heen, ik doe de deur open en dan lopen we een paar meter en dan zijn we op het veld. Dus dat is lekker makkelijk en daarom kan het ook vaak. Geen gedoe met riemen.

Overigens jammeren en piepen en gillen de achterblijvers er hier ook op los als ik eentje mee neem. Maar dat is dan maar even zo. Ze moeten ook af en toe even apart mee.

Ze gaan allemaal wel per twee of alleen mee op een wandeling. Laila gaat alleen mee, en dan is alle aandacht voor haar. We oefenen op in de buurt blijven en komen als ik roep tijdens het loslopen. Als ze een beetje uitgeraast is doet ze dat ook uit zichzelf al wel.

Shira en Buck gaan samen mee, en als Nola er ook is dan gaat zij ook mee naar het bos. Vaak ook twee keer een grote losloopwandeling op een dag maar Buck gaat dan maar 1 keer mee i.v.m. conditie en leeftijd.

Dino en Balou daar loop ik los een rondje in de buurt mee, hun tempo is dusdanig dat dat voldoende is.

Shira gaat denk ik wel een keer of acht per dag naar buiten, ook veel alleen tussendoor even bal gooien of trainen op gehoorzaamheid op een veld bij ons huis. Ed gaat 's avonds ook vaak met haar nog even buiten op het veld spelen. Shira is de enige hond tot nu toe die hij los durft te laten. Bij de rest heeft hij dat nooit gedaan. Dus ze krijgt voldoende aandacht apart, dat heeft ze ook echt nodig. Ze is nu heel braaf en lief omdat ze zoveel te doen heeft. ik merk het aan haar als er door omstandigheden minder tijd is.

Dus op die manier krijgen ze allemaal wel apart aandacht. Thuis heeft ook ieder zo z'n gewoontes en daardoor krijgen ze ook vaak apart even tussendoor hun aandacht en knuffelmomentje.

karel vindt alles leuk, maar wel actief. Dus ik neem hem alleen mee om een beetje te trainen of gewoon wat te spelen. Soms gaan we op de fiets, of lopend. Hij zwemmen en om mij heen rennen, dat vindt ie het einde.
Pom gaat graag mee om een beetje in het gras te zitten en wat te kroelen/spelen (zij rollen en ik buikje aaien). Echt wandelen hoeft van haar niet per se, althans, dat vindt ze alleen met mij niet leuker dan met karel erbij dus wandelen doe ik meestal met 2 tegelijk.

De meeste wandelingen doe ik eigenlijk samen, ze willen allebei iets heel anders op wandeling. Nowah wil graag alle geurtjes opsnuiven, de grazende koe uithangen en achterblijven en dan snel terug sprinten. (om vervolgens weer van voren af aan te beginnen)
Katootje wil haar bal, bal en bal. Daarnaast snuffelt ze soms met Nowah mee, maar wil niet te ver achterblijven. Wanneer ze er zat van is, is ze zwaan kleef aan en kleeft ze aan mn enkels.
In huis doen we denkspelletjes om de beurt, waarbij de ene het denkwerk mag doen en de andere kunstjes en persoonlijke aandacht van mij krijgt. Daarna wisselen we dat om.
En kroelen op de bank doen we met wie er maar om vraagt, wanneer Nowah het vraagt gaat het voor Katootje, want die wil altijd kroelen

Echt dingen apart doen we dus niet, ze doen ieder hun ding apart van elkaar maar gaan wel samen mee.

Jack en Jones hebben iedere week hun eigen trainingen waarbij ze alleen mee zijn: zo'n 2 a 3 keer per week.
Fudge gaat 1 keer per week mee trainen en daarnaast is hij aai-hond dus dan gaat hij mee de verzorgingshuizen af.
Verder hebben ze alle 3 zo nu en dan een wedstrijd, dan zijn ze ook alleen met mij mee.
Macho gaat 2 keer per week mee speuren en daarnaast ga ik regelmatig met hem alleen wandelen, hij mag dan de route kiezen en dat vind hij geweldig.

Is het geen antropomorfisme om te denken dat je hond qualitytime met jou alleen nodig heeft?

Johnny Jones schreef:Is het geen antropomorfisme om te denken dat je hond qualitytime met jou alleen nodig heeft?

Nee, dat lijkt me niet.
Otto heeft een heel andere energie dan de poedeltjes. Die houdt van lange wandelingen en heeft een stevig wandeltempo. Een van de poedeltjes is 11 en heeft patella luxatie, die trekt dat echt niet

Ik heb haar nu een paar keer alleen thuisgelaten voor de laatste wandeling (nadat ik van de week met z'n allen het laatste rondje even wilde doen, ik haar aanlijnde en ze meteen met lijn en al weer terug liep naar haar mandje) en Patty meegenomen met Otto. Gaat oké. Wel heeft Patty zo haar eigen input nodig. Ik had nog iets als agility of hoopers met haar op mijn lijstje staan, dus dat zal binnenkort een cursus worden.

Hier doen we alles samen. We gaan samen naar bed en staan vrij laat op. Als ik eens vroeg ben is Fleurtje nog moe en mag nog enkele uurtjes blijven liggen. Alleen met Lut een eindje fietsen en Fleurtje thuis laten is onmogelijk. Dan gilt ze alles bij elkaar. Fietsen? Fleurtje gaat dan onaangelijnd mee. En dat vindt ze geweldig.

Ik merk vooral aan Manu dat hij 1 op 1 tijd met mij zeer waardeert. Hij is ontspannen en toch alert, zoekt meer interactie met mij en daardoor hebben we er beide meer lol in. Samen rennen en spelen zonder op de rest te hoeven letten, samen cursus en we zijn weer begonnen met hardlopen/canicross. Samen sporten en zweten brengt ons toch altijd ergens waar we elkaar aan kijken en ik een momentje voel. Dat klinkt misschien te sentimenteel maar we hebben het. Het is iets waar we samen ons best voor hebben gedaan, we werken samen en er is niets of niemand anders waar we op moeten focussen.

Voor Cody vind ik het belangrijk dat hij ook alleen stappen durft te zetten. Met Cody wandel ik veel in drukkere gebieden waar hij meer uitgedaagd wordt. Vanavond heb ik nog midden op het strand in de zon gelegen terwijl Cody naast me aan het scharrelen was. We hebben dan beide rust en vertrouwen.

En met Uma heb ik vooral knuffelmomenten. De afgelopen weken heb ik wandelingen met meerdere honden gemaakt en dan is ze dat dus nu zo zat dat ze alleen maar achteraan blijft hobbelen Dus vanavond liggen we op de bank tv te kijken en mag ze mijn ijsbeker leeg likken. Uma kan ook genieten van een wandeling met z'n tweeën op het strand. Daar kan ze alles uit de weg en mij makkelijk blijven zien.

Zo hebben ze allemaal wat "quality time" en kan ik beter van mijn honden genieten omdat ik al mijn aandacht 100% op 1 kan richten. Ik heb het idee dat de hond dat prettig vindt en meer uitgenodigd wordt voor interactie. Ik heb dan ook zelfstandige rassen dus interactie is vooral lastig

Johnny Jones schreef:Is het geen antropomorfisme om te denken dat je hond qualitytime met jou alleen nodig heeft?

Het hangt er denk ik van af wat je verstaat onder 'nodig hebben' en wat je eigen eisen zijn.
Mila heeft het echt nodig omdat zij een heel baasgerichte hond is die veel meer op mensen dan op andere honden is gericht. Zij wil samenwerken en dat moet een beetje serieus verlopen, niet met andere honden die er de hele tijd als stoorzender tussendoor lopen Wandelingen één op één vindt Mila leuk, maar het liefst gaat ze echt samen aan het werk, of dat nu apporteren, trainen, clickeren of wat dan ook is.
Amoz en Amy hebben die behoefte uit zichzelf iets minder, maar ik vind het zelf wel heel hard nodig om te werken aan de band en om te trainen. Ze zouden het prima vinden als ze altijd hun goddelijke gang mochten gaan, maar dat wil ik niet Dus met hen train ik vooral nog op gehoorzaamheid. Ik kan niet echt trainen met meerdere honden tegelijk; natuurlijk oefen ik tijdens gezamenlijke wandelingen ook wel af en toe gekende commando's, maar bij het aanleren moet er geen andere hond in de weg lopen. Ze genieten ook allebei heel erg van wandelingen alleen en de trainingen, het zijn echt onze momentjes samen waarbij we alleen met elkaar bezig zijn.
Juist omdat ze best vaak aandacht moeten delen, zijn ze alle drie helemaal in hun nopjes als ze iets alleen met mij mogen gaan doen.

Ik vind het voor mijn honden echt wel nodig.
Jones bijvoorbeeld, als je hem in de roedel ziet is het een sukkel, op wandelingen valt hij niet op, vraagt nooit om aandacht, zet nog geen teen verkeerd en je hoeft eigenlijk nooit iets te zeggen, bijna een bart smit hondje waarbij het lijkt of er niet veel "in zit", hij loopt mee en thats it.
Maar dan het moment dat ik met hem alleen op pad ga om te trainen, dan zie ik pas de ware Jones.
Heeeeel enthousiast en ineens heel extravert, dat saaie sukkeltje is mijn beste hondje, vol zelfinitiatief.

Gimmick haar quality time is samen iets heel actiefs ondernemen. Maar ook even trainen op gehoorzaamheid ondanks maar ook zeker dankzij ik nu me er bij neer heb gelegd dat zij nooit een hond gaat zijn die binnen de lijntjes loopt. Maar altijd op het lijntje van wat nog toelaatbaar is.

Gentle haar quality time momenten zijn toch wel de avondjes op de bank samen onder een dekentje uitgebreid knuffelen en mee eten van iets wat ik eet.
Of samen lekker in de zon zitten/liggen....

Ri@ schreef:Ze gaan allemaal wel per twee of alleen mee op een wandeling. Laila gaat alleen mee, en dan is alle aandacht voor haar. We oefenen op in de buurt blijven en komen als ik roep tijdens het loslopen. Als ze een beetje uitgeraast is doet ze dat ook uit zichzelf al wel.

Shira en Buck gaan samen mee, en als Nola er ook is dan gaat zij ook mee naar het bos. Vaak ook twee keer een grote losloopwandeling op een dag maar Buck gaat dan maar 1 keer mee i.v.m. conditie en leeftijd.

Dino en Balou daar loop ik los een rondje in de buurt mee, hun tempo is dusdanig dat dat voldoende is.

Shira gaat denk ik wel een keer of acht per dag naar buiten, ook veel alleen tussendoor even bal gooien of trainen op gehoorzaamheid op een veld bij ons huis. Ed gaat 's avonds ook vaak met haar nog even buiten op het veld spelen. Shira is de enige hond tot nu toe die hij los durft te laten. Bij de rest heeft hij dat nooit gedaan. Dus ze krijgt voldoende aandacht apart, dat heeft ze ook echt nodig. Ze is nu heel braaf en lief omdat ze zoveel te doen heeft. ik merk het aan haar als er door omstandigheden minder tijd is.

Dus op die manier krijgen ze allemaal wel apart aandacht. Thuis heeft ook ieder zo z'n gewoontes en daardoor krijgen ze ook vaak apart even tussendoor hun aandacht en knuffelmomentje.

allemachtig, jij moet wel de hele dag bezig zijn met je honden

Johnny Jones schreef:Is het geen antropomorfisme om te denken dat je hond qualitytime met jou alleen nodig heeft?

nodig of niet, je merkt wel dat ze het ontzettend kunnen waarderen