Na 1jaar waarbij het allemaal niet meer zo wilde lukken hebben we ineens ons klikje weer teruggevonden en lukt het weer om als een team samen te lopen en heerlijk te genieten. En dat gaan we hopelijk ook doen in Frankrijk

We zullen nooit het snelste team zijn maar wat ben ik trots op mijn (negenjarige!) naker die toch mooi tussen al het werkhondengeweld steeds weet te presteren. En nu dus voor de tweede keer zich weet te kwalificeren voor een internationaal toernooi (in 2013 mochten we naar de WAO in Spanje).
Hier wat foto's van mijn supernaker tijdens de trainingsvakantie in Zweden vorige maand.






