Muilkorf en andere perikelen

[sanne86]

Vanmiddag was ik met Haico aan het wandelen, de afgelopen dagen loop ik met de lange lijn (10 meter) om een aantal dingen wat meer te bevestigen en samen lekker te trainen. Ik merk bij Haico dat hij steeds minder angstig op andere honden af gaat (dit was in het begin zijn ergste stress-punt, keer op keer bevestigd omdat hij door zijn onzekere houding 'gepakt' werd door andere honden.)

Inmiddels weet ik steeds beter hoe daar mee om te gaan (blokkeren van de andere hond) en Haico geeft signalen af waardoor ik weet of ik hem moet 'helpen' of dat hij zelf contact wil maken (weet niet of ik het zo duidelijk uitgelegd heb )

Goed, we liepen op een smal zandpad met na 50 meter een bocht. Uit die bocht kwamen 2 (voor ons) onbekende honden aangelopen; een klein formaat en een herder formaat. Beide met muilkorf om. Nog geen eigenaar te zien. De grotere hond rende op Haico af en ik merkte dat ik was afgeleid door de muilkorf, dacht even "nu kunnen ze wel snuffelen en zal er niets gebeuren" maar de hond was erg opdringerig en gromde/piepte en probeerde op Haico te springen. Ik probeerde door te lopen omdat Haico signalen gaf dat hij het niet tof vond en inmiddels kwam daar de eigenaar langs gelopen.
Ze zei tegen haar hond "Jammer dan je kunt nu toch niks beginnen" en liep lachend door.

Ik ben niet zo mondig aangelegd en zei er niks van maar achteraf vond ik het een vervelende ervaring, Haico wordt steeds zekerder (en leuker) met andere honden omdat het de laatste tijd zo goed gaat. Nu had hij toch weer even een vervelende ervaring. Alhoewel de hond niet kon bijten, brengt dat grauwen Haico ook aan het twijfelen.

Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil bereiken
Het lijkt mij dat als je je hond muilkorft je die wel bij je wilt houden (ook omdat je niet weet wat andere honden doen?)
en achteraf had ik ze dus niet willen laten snuffelen maar soms gaan dingen zo snel dat ik niet altijd op tijd ben voor correctie o.i.d.

Het is meer een beetje frustratie dat ik zelf ook nog veel moet leren in het contact met andere honden (ben niet gewend aan een hond die angstig is voor andere honden/ en die vaak gepakt is/wordt) en ik verbaas mij dagelijks over het gedrag van andere mensen met honden die ik tegenkom.
In het begin toen ik Haico had ging ik ervan uit dat mensen weten wat hun hond doet (en dat ze hem bij zich houden als ze weten dat hun hond niet leuk doet tegen andere honden) maar met die naïeve houding ben ik na de 1e maand al gestopt

Honden die ik blok en waarvan lachend (waarom áltijd lachend!) gezegd wordt; "Hij doet niks hoor"..en als ik dan zeg "Maar die van mij wel" ze mij aankijken alsof ik van de maan kom

[Annika]

Mijn reu loopt met een muilkorf omdat hij op ongecastreerde reuen af vliegt. Mijn honden mogen sowieso niet zomaar met elke hond kennismaken met mn reu ben ik nog voorzichtiger. Hij is dan misschien "onschadelijk" gemaakt in de zin dat hij niet kan bijten maar zijn houding is niet altijd anders als zonder muilkorf. Met zijn dominante gedrag kan hij alsnog een gevecht uitlokken of een al onzekere reu nog onzekerder maken.

Ik denk dat veel mensen vinden dat als ze hun hond een muilkorf om hebben gedaan ze aan hun plicht hebben voldaan. Hoe vaak ze naar mij wel niet roepen ohh laat de jouwe maar los hij kan toch niks doen.....

Als ik een hond ken en ik weet dat het een stabiele ongecastreerde reu is dan laat ik Yuki gaan.... Hij druipt dan ook binnen no time af als de andere hond niet wil rellen.

En natuurlijk blijven we trainen en aan het probleem werken maar ik merk dat doordat Yuki een muilkorf om heeft ik zelf een stuk rustiger ben als hij een andere hond tegen komt waardoor hij ook makkelijker te handelen is

[sanne86]

Het is altijd heel vervelend als je iets aan het trainen bent en een andere hond brengt je weer een paar stappen terug. Maar dat gebeurd nu eenmaal . Even diep adem halen en gewoon verder gaan

Je hebt helemaal gelijk hoor zal ik ook gewoon weer doen (gewoon verdergaan)

[sanne86]

Je had die andere hond moeten blokkeren. Haico vond het niet leuk en je had hem ertegen in bescherming moeten nemen. En als ie van blokkeren niet onder de indruk was had ie een zoever voor zijn harses kunnen krijgen. Oprotten.
Niet afhankelijk gaan staan kijken of de andere eigenaar genegen is wat te doen maar resoluut zelf optreden. Dan is het Haico ook meteen duidelijk dat JIJ als 'grote leider' de zaken regelt en kan ie daar meer zelfvertrouwen aan ontlenen.

Helemaal mee eens! Dat heb ik wel echt moeten leren (wat dat betreft is Haico wel goed voor mij, leer door hem mondiger te worden )
maar het gaat dus nog niet altijd "goed"
Misschien is dat ook mijn grootste frustratie , dat ik verantwoordelijk ben voor hem en ik daar op een moment zoals vanmiddag in faal....
Zo leer ik elke dag bij, maar ja dan is Haico daar dus wel de dupe van op die momenten.

[Ri@nne]

Je had die andere hond moeten blokkeren. Haico vond het niet leuk en je had hem ertegen in bescherming moeten nemen. En als ie van blokkeren niet onder de indruk was had ie een zoever voor zijn harses kunnen krijgen. Oprotten.
Niet afhankelijk gaan staan kijken of de andere eigenaar genegen is wat te doen maar resoluut zelf optreden. Dan is het Haico ook meteen duidelijk dat JIJ als 'grote leider' de zaken regelt en kan ie daar meer zelfvertrouwen aan ontlenen.

Helemaal mee eens! Dat heb ik wel echt moeten leren (wat dat betreft is Haico wel goed voor mij, leer door hem mondiger te worden )
maar het gaat dus nog niet altijd "goed"
Misschien is dat ook mijn grootste frustratie , dat ik verantwoordelijk ben voor hem en ik daar op een moment zoals vanmiddag in faal....
Zo leer ik elke dag bij, maar ja dan is Haico daar dus wel de dupe van op die momenten.

Zo herkenbaar!
Nou heb ik maar een stresskipje van een kilo of 5, die ik in geval van nood in m'n nek kan leggen, maar dan nog.. Het is een leerproces.. voor hond en baasje.. en da's niet makkelijk..!

[runninggirl]

Je had die andere hond moeten blokkeren. Haico vond het niet leuk en je had hem ertegen in bescherming moeten nemen. En als ie van blokkeren niet onder de indruk was had ie een zoever voor zijn harses kunnen krijgen. Oprotten.
Niet afhankelijk gaan staan kijken of de andere eigenaar genegen is wat te doen maar resoluut zelf optreden. Dan is het Haico ook meteen duidelijk dat JIJ als 'grote leider' de zaken regelt en kan ie daar meer zelfvertrouwen aan ontlenen.

Helemaal mee eens! Dat heb ik wel echt moeten leren (wat dat betreft is Haico wel goed voor mij, leer door hem mondiger te worden )
maar het gaat dus nog niet altijd "goed"
Misschien is dat ook mijn grootste frustratie , dat ik verantwoordelijk ben voor hem en ik daar op een moment zoals vanmiddag in faal....
Zo leer ik elke dag bij, maar ja dan is Haico daar dus wel de dupe van op die momenten.

Ja het zijn stomme situaties maar uiteindelijk leer je er wel van. Ik merk dat ik wat dat betreft Jura makkelijker vindt met dit soort dingen, die staat haar mannetje en blaft vervelende honden wel weg. 99 van de 100 keer luisteren ze daar prima naar.

Ik heb het af en toe ook nog dat ik om wat voor reden dan ook niet reageer hoe ik zou willen. Laatst zelfs samen met vriend werd Mahru (loops en aan de lijn) omsingeld. 1 hitsige herder-rottweiler kruising, twee grommende grote teven, en geen baas te bekennen. Mahru bang natuurlijk. En wij wisten het op dat moment ook niet, er was zoveel om op te letten! Ik keek hoe die reu op mijn aanraking reageerde en dat ging goed. En ondertussen die twee teven op afstand wuiven, dan kom je handen te kort! Ik wilde net die reu aan zijn halsband pakken toen eindelijk de baas er aangerend kwam gelukkig.
Het is vervelend maar tja het gebeurt nou eenmaal en daarna ga je gewoon weer verder. De volgende keer pak je het dan weer beter aan.

[laeken]

Als ik met een grote hond aan de lijn echt in de problemen kwam liet ik het gaan. Ik deed dan altijd een paar stappen achteruit en liet de riem lang. Dat gaf in mijn ogen de grootste kans dat het goed ging. Nu was dat omdat ik de grootste en sterkste roedel had over het algemeen genomen. En ik wist dat op mijn reu na er eigenlijk geen echte schade zou worden aangericht door mijn teven.

Dus ik liep bv met Wuilus. Dat was een herder/bouvier teef en die was groot. Echt groot. Groter dan de gemiddelde Duitse herder reu. Meer zo groot als de gemiddelde ouderwetse bouvierreu. Zo'n 70 cm en 45 kilo. Ze was behoorlijk fel en pinnig en hield nooit zo van teven, castraten en opdringerige roedels. Als ik dus ergens omsingeld werd door een setje honden of ik kreeg een wilde hond om me heen die zonder pardon onze persoonlijke zone in vloog dan zei ik "lief zijn!" en dan klikte ik de hond los of hield de lijn aan het einde vast en deed 5 passen achteruit. Dat was mijn grootste kans op een redelijke ontmoeting.

Idem met de 3 honden samen die ik later had. Als ik ineens oog in oog kwam met de roedel van de krakers of bv een uitlaatservice of opdringerige groep honden uit de jachttrainingen die daar gegeven werden dan gooide ik zonder pardon de dames los. De reu trok ik kort bij me en ik liet de honden op hun soms echt wel niet helemaal zachtzinnige wijze alles oplossen. Op die momenten mag mijn hond zich verdedigen van mij.

Maar ik had makkelijk praten. Mijn honden waren over het algemeen de meer op elkaar ingespeelde of anders grotere en sterkere honden. Eva en Cleo samen waren best een dramatisch team. Ze konden prima hun mannetje staan en verdedigde hun reu ook wel tegen reuen die hem wilde pakken. Zeker Eva moest niks weten van agressie naar mij of Dapper. Zelf zou ze nooit een hond echt wat aandoen zolang het op een normale manier kon.

Nu heb ik Bas. Ik weet dat ze kwetsbaar is en dat ze niks kan. Nu moet ik het doen. Zodra ik merk dat ze te maken krijgt met dreiging die ze niet kan handelen grijp ik dus in. Ik spring er tussen en omdat ik meestal met een wandelstok wandel hoef ik mijn blote handen niet te gebruiken. Dat geeft veel meer mogelijkheden. Ik sla geen honden, trap geen honden en maak geen stennis zolang er niks aan de hand is. Meestal laat ik ook bij Bas de lijn lang en gaat dat ook goed. Anders steek ik er letterlijk een stokje voor, een been tussen en een dramatisch dominante houding tegenover. Ben jij gek! Naar je baas! NU! Met veel poeha. En het helpt prima.

In jouw situatie weet ik niet wat ik gedaan had. Misschien had ik niks gedaan en misschien had ik de honden geblokkeerd. In elk geval zou ik maling hebben aan de andere baas en me totaal niet druk maken over wat die er van zou vinden. Net als Nanna denk ik dat dat ook het beste is. Je krijgt met zoveel domheid, onwetendheid en grote bekken te maken dat je er beter geen rekening mee kan houden. Wat er uit een andere baas komt op dat moment kan echt alles zijn.

Met de grote honden kreeg ik ook regelmatig een grote waffel als mijn herder een hond tegen de grond werkte op mijn voeten. Letterlijk dus. Op de stoep in een woonwijk. Met een andere baas op 50 meter afstand. Blijkbaar heb ik het dan nog steeds gedaan. Op dat moment geef ik het op. Tegen zoveel domheid is niet te praten. Zijn hond ligt onder mijn benen met mijn aangelijnde hond er bovenop en ik had dat moeten voorkomen..... Dan had ik mijn hond dus boven mijn hoofd moeten houden omdat de andere hond letterlijk zichzelf in haar bek gebeukt had. Hij had de hele wereld om ons heen om te zijn maar koos ervoor om ondanks alle waarschuwingen in de bek van mijn hond te springen. Tja..... En even voor de duidelijkheid, die maakte geen gaten hoor. Die kneep en was vooral heel goed in worstelen en laten piepen. Dat soort dingen deden de honden geen tweede keer normaal gesproken.

[sanne86]

Mijn reu loopt met een muilkorf omdat hij op ongecastreerde reuen af vliegt. Mijn honden mogen sowieso niet zomaar met elke hond kennismaken met mn reu ben ik nog voorzichtiger. Hij is dan misschien "onschadelijk" gemaakt in de zin dat hij niet kan bijten maar zijn houding is niet altijd anders als zonder muilkorf. Met zijn dominante gedrag kan hij alsnog een gevecht uitlokken of een al onzekere reu nog onzekerder maken.

En natuurlijk blijven we trainen en aan het probleem werken maar ik merk dat doordat Yuki een muilkorf om heeft ik zelf een stuk rustiger ben als hij een andere hond tegen komt waardoor hij ook makkelijker te handelen is

Klinkt alsof je er goed mee omgaat! fijn dat je zelf verandering bij jezelf opmerkt, op deze manier kun je daar mooi mee trainen.

Zo herkenbaar!
Nou heb ik maar een stresskipje van een kilo of 5, die ik in geval van nood in m'n nek kan leggen, maar dan nog.. Het is een leerproces.. voor hond en baasje.. en da's niet makkelijk..!

Oef 5 kilo dat zou ik helemaal spannend vinden geloof ik, Haico weegt 20 en dat noem ik al een scharminkel

Ja het zijn stomme situaties maar uiteindelijk leer je er wel van. Ik merk dat ik wat dat betreft Jura makkelijker vindt met dit soort dingen, die staat haar mannetje en blaft vervelende honden wel weg. 99 van de 100 keer luisteren ze daar prima naar.

Ik heb het af en toe ook nog dat ik om wat voor reden dan ook niet reageer hoe ik zou willen. Laatst zelfs samen met vriend werd Mahru (loops en aan de lijn) omsingeld. 1 hitsige herder-rottweiler kruising, twee grommende grote teven, en geen baas te bekennen. Mahru bang natuurlijk. En wij wisten het op dat moment ook niet, er was zoveel om op te letten! Ik keek hoe die reu op mijn aanraking reageerde en dat ging goed. En ondertussen die twee teven op afstand wuiven, dan kom je handen te kort! Ik wilde net die reu aan zijn halsband pakken toen eindelijk de baas er aangerend kwam gelukkig.
Het is vervelend maar tja het gebeurt nou eenmaal en daarna ga je gewoon weer verder. De volgende keer pak je het dan weer beter aan.

Ja zo als bij Jura ben ik dat van Buster b.v. ook meer gewend, en dat loopt voor jezelf (als je er dus als baas rekening mee houdt) in die zin idd makkelijker.
Wat een nare situatie met Mahru, het gaat soms ook zo snel dat je idd niet altijd "juist" kunt handelen. Zo leer je elke keer weer bij.
Maar ja door die enge verhalen (b.v. wat jij laatst op facebook had staan van dat doodgebeten hondje in Beijum.... ) merk ik dat ik wel meer gespannen ben, denk niet meer "het gaat vast wel goed"

Als ik met een grote hond aan de lijn echt in de problemen kwam liet ik het gaan. Ik deed dan altijd een paar stappen achteruit en liet de riem lang. Dat gaf in mijn ogen de grootste kans dat het goed ging. Nu was dat omdat ik de grootste en sterkste roedel had over het algemeen genomen. En ik wist dat op mijn reu na er eigenlijk geen echte schade zou worden aangericht door mijn teven.

Dus ik liep bv met Wuilus. Dat was een herder/bouvier teef en die was groot. Echt groot. Groter dan de gemiddelde Duitse herder reu. Meer zo groot als de gemiddelde ouderwetse bouvierreu. Zo'n 70 cm en 45 kilo. Ze was behoorlijk fel en pinnig en hield nooit zo van teven, castraten en opdringerige roedels. Als ik dus ergens omsingeld werd door een setje honden of ik kreeg een wilde hond om me heen die zonder pardon onze persoonlijke zone in vloog dan zei ik "lief zijn!" en dan klikte ik de hond los of hield de lijn aan het einde vast en deed 5 passen achteruit. Dat was mijn grootste kans op een redelijke ontmoeting.

Idem met de 3 honden samen die ik later had. Als ik ineens oog in oog kwam met de roedel van de krakers of bv een uitlaatservice of opdringerige groep honden uit de jachttrainingen die daar gegeven werden dan gooide ik zonder pardon de dames los. De reu trok ik kort bij me en ik liet de honden op hun soms echt wel niet helemaal zachtzinnige wijze alles oplossen. Op die momenten mag mijn hond zich verdedigen van mij.

Maar ik had makkelijk praten. Mijn honden waren over het algemeen de meer op elkaar ingespeelde of anders grotere en sterkere honden. Eva en Cleo samen waren best een dramatisch team. Ze konden prima hun mannetje staan en verdedigde hun reu ook wel tegen reuen die hem wilde pakken. Zeker Eva moest niks weten van agressie naar mij of Dapper. Zelf zou ze nooit een hond echt wat aandoen zolang het op een normale manier kon.

Nu heb ik Bas. Ik weet dat ze kwetsbaar is en dat ze niks kan. Nu moet ik het doen. Zodra ik merk dat ze te maken krijgt met dreiging die ze niet kan handelen grijp ik dus in. Ik spring er tussen en omdat ik meestal met een wandelstok wandel hoef ik mijn blote handen niet te gebruiken. Dat geeft veel meer mogelijkheden. Ik sla geen honden, trap geen honden en maak geen stennis zolang er niks aan de hand is. Meestal laat ik ook bij Bas de lijn lang en gaat dat ook goed. Anders steek ik er letterlijk een stokje voor, een been tussen en een dramatisch dominante houding tegenover. Ben jij gek! Naar je baas! NU! Met veel poeha. En het helpt prima.

In jouw situatie weet ik niet wat ik gedaan had. Misschien had ik niks gedaan en misschien had ik de honden geblokkeerd. In elk geval zou ik maling hebben aan de andere baas en me totaal niet druk maken over wat die er van zou vinden. Net als Nanna denk ik dat dat ook het beste is. Je krijgt met zoveel domheid, onwetendheid en grote bekken te maken dat je er beter geen rekening mee kan houden. Wat er uit een andere baas komt op dat moment kan echt alles zijn.

Met de grote honden kreeg ik ook regelmatig een grote waffel als mijn herder een hond tegen de grond werkte op mijn voeten. Letterlijk dus. Op de stoep in een woonwijk. Met een andere baas op 50 meter afstand. Blijkbaar heb ik het dan nog steeds gedaan. Op dat moment geef ik het op. Tegen zoveel domheid is niet te praten. Zijn hond ligt onder mijn benen met mijn aangelijnde hond er bovenop en ik had dat moeten voorkomen..... Dan had ik mijn hond dus boven mijn hoofd moeten houden omdat de andere hond letterlijk zichzelf in haar bek gebeukt had. Hij had de hele wereld om ons heen om te zijn maar koos ervoor om ondanks alle waarschuwingen in de bek van mijn hond te springen. Tja..... En even voor de duidelijkheid, die maakte geen gaten hoor. Die kneep en was vooral heel goed in worstelen en laten piepen. Dat soort dingen deden de honden geen tweede keer normaal gesproken.

Wel een groot verschil tussen je honden dus dan zal het met BAS wel even wennen zijn geweest?
Dat "niks aantrekken van de andere baas" moet ik nog meer leren maar ik krijg zoveel praktijkervaring dat ik denk dat ik wel snel progressie moet maken


Bedankt voor jullie uitgebreide antwoorden allemaal, fijn om jullie ervaringen en tips te lezen

[Saschesfloor]

Iedereen is altijd veel te bang voor wat die andere eigenaar er van vindt.
Newsflash: dat boeit niet.
Die vindt het prima dat zijn of haar hond mot gaat lopen maken bij een andere hond, dan ook maar de consequentie dragen dat die baas daar wat aan doet.
En niet dat gejammer van" je mot met je potuh van me hond afblijvuh" Dan had je het zelf maar moeten regelen dient dan je repliek te zijn.

Precies dat. Hier ook altijd zo'n idioot die haar Terveurense Herder niet onder appèl heeft. Meestal doet ze hem vast, zeker nadat ze vond dat ik haar hond schopte toen hij weer op mijn reu af vloog. Maar laatst liet ze hem weer lopen ( onder aanmoediging, loop maar door, loop maar door...) en hij kwam weer. Heb hem weer weggebruld. Maar onze toch al warme relatie is nu weer ernstig bekoeld. We waren net weer terug bij goedemorgen zeggen maar het is weer over nu Maar als dat zorgt dat ze die pokkehond bij zich houdt, prima.