Demon
7 september 2003 – 7 januari 2016
Dit was niet de afspraak, jij zou op je sloffen 18 worden….. niet dus
We hikken er al maanden tegenaan, we wisten dat de dag dichter en dichter bij kwam maar oh wat doet het pijn
Lola geeft het al dagen aan, Arrow sinds vanmorgen……toen wisten we het….het is tijd, tijd voor de aller allerlaatste reis, zoek Kaya, zij zal je opwachten, jouw aller liefste vriendinnetje, geef haar een hele dikke knuffel van mij, zeg dat ik haar niet vergeten ben, net zoals ik jou nooit zal vergeten, een stukje van mijn hart is met jou mee…. Aschak, Demi, Noxy, Dallas, Kaydee ook hun zal je daar vinden, geef ze een dikke knuffel van mij man, ze wachten op jou.
Al van jongs af aan had je beste HD, nooit heb je er last van gehad en deed je gewoon jou ding, tot de laatste weken/maanden, het ging hard achteruit maar was prima onder controle te houden met medicatie.
Je werd stok en stok doof, je zicht werd slechter, je werd dement, kammen kon ik je haast niet meer, het deed teveel pijn, hoe zacht ik het ook deed, soms was er blinde paniek, soms was je compleet van de wereld, eten wilde je al maanden niet meer met de rest, je had je privé bak in jouw slaapkamer met regelmatig een verrassing, iets heel lekkers…..weken heeft de hele wereld om jou gedraaid en dat is goed, dat moet ook, jij moest zo comfortabel mogelijk zijn en ik hoop man dat dat ons gelukt is, ik hoop dat we niet te lang hebben gewacht. Neurologisch was het niet meer oké, het was tijd, hoeveel pijn het ons ook doet.
Een klein half jaartje geleden heb je een beste opleving gehad, Xtreme deed jou veel goed, helaas duurde dat niet al te lang.
Lieve Demon, ik kan niet onder woorden brengen hoe ik jou ga missen, de makkelijkste hond die ik ooit gehad heb, je deed nooit geen vlieg kwaad, oke als pup was je niet zo heel grappig maar dat zal ook aan mijn gebrek aan ervaring hebben gelegen maar vanaf dat je ongeveer een half jaar oud was ben je mijn maatje, mijn vriendje, mijn knuffel, mijn spiegel, mijn alles, dat houd nu op maar vergeten zal ik je never nooit niet, dik 12 jaar deelden we lief en leed, sommigen mensen zullen het niet snappen maar in moeilijke tijden was jij er, ALTIJD !
Samen waren wij 1, jij wist wanneer het tijd waarvoor was, nooit was je vervelend, je bent 12 jaar zelden of nooit ziek geweest, ik denk dat je een heel mooi leven hebt gehad en dat het oke is….hoeveel pijn het ook doet.
In mijn armen op JOUW geliefde bed al vreselijke foute koekjes etend ben je rustig ingeslapen….het is goed maar nu ben ik heel erg verdrietig, nu kan de hele wereld om me heen in elkaar donderen, straks denk ik aan jou met een lach, dat duurt even maar straks komen al jouw gekke streken boven, alle kostbare herinneringen met jou, koesteren zal ik ze.
Ik mis je nu al man, het doet pijn, vreselijk veel pijn maar dit was de enige eerlijke keuze die we konden maken, beter zou het nooit meer worden, goede reis vriendje, I will always ALWAYS love you…….and still searching…..
Maddie 
maar als ik naar de wc ging lag er altijd een lieve witte beer op het bed, ik had altijd wat om naar te kijken 
. 
!
