Het HondenForum

Wat een mooi duidelijk plaatje
Ik herken heel erg wat je schrijft van Luna, die vind vreemde honden ook niet leuk meer en loopt liever niet meer alleen. In het bos merk ik ook dat de andere veel meer op haar letten, Doran blokt alles wat er aan komt en als ze een keer te lang ergens snuffelt en ons "kwijt" is, gaat Zinzi haar halen

Maar ze heeft nog erg veel lol in wat ze doet, vanmorgen lekker op haar manier met een balletje gespeeld, die gooi ik dan een meter of 3 weg, zet haar in de goede richting en geef haar het zoekcommando, hup neus aan de grond, dikke kwispel en zo blij als ze hem gevonden heeft

Dan weet ik nu waarom Tama zich vaak de blubbers schrikt.
Gelukkig is ze nog niet doof.

Ze loopt nog wel los in het bos, alleen op dichtbegroeide paden loopt ze vlak achter me, als er meer ruimte is loopt ze wel vooruit.

Ze kent het bos op haar duimpje.

En als ze erg bang is dan doe ik haar wel aan de lijn.

Biry heeft ook staar en begint ook aardig doof te worden, maar naar andere honden is ze juist milder geworden. Ze vindt ze interessanter, beetje snuffelen, kwispelen en met leuke reuen maakt ze zelfs nog wat speelse sprongetjes (al deed ze dat altijd al).

Wij hebben nu 3 honden achter elkaar gehad die doof waren en uiteindelijk blind werden door staar. Ik vraag me af of er nog iets te doen is om verdere staar te vertragen. Ik gebruik nu VT phak siroop maar is er nog meer wat je kan doen? Ik vind het zo sneu want als een hond al doof is en dan blind wordt dan is er weinig meer voor hem wat leuk is.

Tara schreef:

Jacq schreef:Wij hebben nu 3 honden achter elkaar gehad die doof waren en uiteindelijk blind werden door staar. Ik vraag me af of er nog iets te doen is om verdere staar te vertragen. Ik gebruik nu VT phak siroop maar is er nog meer wat je kan doen? Ik vind het zo sneu want als een hond al doof is en dan blind wordt dan is er weinig meer voor hem wat leuk is.

Nou, onze Opie heeft het nog echt leuk hoor. Dat is een blije hond.

Cyntha idem. Ja ze heeft staar en haar gehoor is ook niet meer helemaal 100 % maar dat zijn dingen waar je rekening mee kunt houden. Ik pas mijn omgang met Cyntha en onze activiteiten gewoon aan aan haar fysieke probleempjes. Natuurlijk zijn er zaken veranderd t.o.v. toen ze nog jong en gezond was, maar er blijven nog genoeg leuke dingen over. Gewoon een beetje creatief zijn. Staar en doofheid hoeft niet direct te betekenen dat er nog maar weinig kwaliteit van leven is. Cyntha heeft nog zat lol in haar leven, hoewel ik voor mezelf wel in de gaten houd dat ik niet te zeer grenzen ga verleggen. Gaat er naast Cyntha's huidige gezondheidsklachten bijv. ook nog dementie (met angst) en niet te verhelpen incontinentie (met ongemak) bijkomen, wordt het al een ander verhaal dan hoe het nu gaat. Cyntha is oud en krakkemikkig, maar als ze niet te zeer achteruit gaat vanuit de huidige situatie hoop ik dat ze toch nog wel een tijdje hier rondhobbelt.

Mowgli heeft staar maar met haar gehoor is niets mis. Mowgli ziet vooral allerlei dingen die het niet zijn, een rond slingerende zak is de witte kat van de buren die ze graag een koppie kleiner wil maken. Maar het gebeurd ook regelmatig dat ze bang is voor b.v.b. een boomstronk of een vuilcontainer, of dat ze ineens ergens niet meer langs durft en weigert om verder te gaan. Ik kan meestal niet ontdekken wat haar op dat moment angstig heeft gemaakt, wel merk ik duidelijk dat ze in het donker liever niet meer naar buiten gaat net of ze dan nog minder ziet.

Ik bedoel compleet blind en doof. Contouren zien is nog niet blind. Op de dag dat het licht totaal uitging dus pikzwart werd en horen deden ze ook echt helemaal niks meer dan is het heel moeilijk voor ze. Jou hond ziet nog wel wat toch? Al is het maar licht en donker, dat is een groot verschil met echt niets meer zien. En dan ook nog doof. Op dat moment werden mijn honden minder blij.

Kira wordt doof en zeer slechtziend en ze begint er helaas duidelijk minder lol in te krijgen. Wat ee duidelijk plaatje trouwens. In de overgangen van licht naar donkerder ziet Kira volgens mij nog minder laatst liep ze in een vreemd huis zo tegen een muur op