Alle opvanghonden verzamelen!

[Sulluna]

Ik zie toch heel wat aparte topics, over de meest leuke opvangers. Ergens zei iemand, dat het misschien wel een idee was om een soort verzameltopic te maken voor iedereen die een opvanger heeft gehad, een opvanger heeft, een opvanger krijgt of over een opvanger nadenkt. Goed idee vond ik, dus vandaar dit topic

Ervaringen delen, foto's, updates en tips. Ik denk dat dat best een leuk topic kan zijn!

Ik heb al heel wat opvangers gehad de afgelopen jaren, toen een tijd helemaal niks en sinds een half jaar vang ik weer op. De laatste maanden 2 pups gehad die inmiddels geplaatst zijn.

21 november komt er weer een nieuwe opvanger. Dit is wel een ander verhaal, het is niet via een stichting maar via een kennis. Hond verbleef in een dodingsstation in Spanje en de inslaapdatum was de dag dat die kennis daar was. Noodoproep geplaatst, ik opvang aangeboden en hond daar weg gehaald. Zij is nu een maand in een pension gebleven daar ( voor middelandse zee ziektes testen, castratie en chippen en enten) en reist dus zaterdag naar Nederland.
Er is weinig bekend, alleen dat zij super sociaal naar honden én katten is en dat zij ongeveer 6 jaar oud is. Zij hebben haar Lila genoemd.




https://scontent-ams2-1.xx.fbcdn.net/hp ... e=56491699
https://scontent-ams2-1.xx.fbcdn.net/hp ... 0727_o.jpg

Mijn eigen ervaringen zijn meestal positief geweest. Ik heb maar 1 "lastige" opvanger gehad een aantal jaar terug. Zij had echt extreme baknijd. Daarom duurde het plaatsen best lang en was ik toch behoorlijk aan haar gaan hechten. Dat vond ik toen echt wel moeilijk. Gelukkig wel contact met de eigenaar nog steeds en gaat het super goed met haar.

Zo, ik ben benieuwd naar jullie verhalen van vroeger, nu of toekomst

[Lemuria]

Oh, ik vind haar wel superleuk! Lieve blik

[lucie]

ik ben een paar jaar pleeggezin geweest (of foster carer zoals het heette want ik werkte voor een engelse stichting) voor moeilijk plaatsbare of ten dode opgeschreven honden.
Het is uiteraard heel dankbaar werk om een hond onopgevoed, als hoopje ellende, mishandeld of gewoon vrolijke leukerd zonder kansen binnen te zien komen, die op te zien bloeien tot 'plaatsbare huishond' en daar dan een zo'n goed mogelijk thuis voor te vinden.
Maar eerlijk is eerlijk, ik vond het ook echt niet meevallen. Het zoveelste reutje wat je huis onder piest. Weer een hond met verlatingsangst die je omheining doorknaagt. Vechtende teven. Kippenkillers. Kontenklevers. Wandelende skeletten met schurft waardoor iedereen je met argusogen bekijkt.
En als je ze een beetje in het gareel hebt gekregen, gaan ze weg en begint het feest weer opnieuw.
Vooral voor mijn eigen honden werd het echt te veel van het goede, al dat komen en gaan.
En dan had je ook nog te maken met al die mensen, die zichzelf de perfecte kandidaat of de barmhartige samaritaan vinden en die ik dan op andere gedachten moest brengen.

Ik ben er dus mee gestopt, en een derde 'vaste' hond genomen waardoor er eindelijk weer rust in de tent is.
Maar nog vaak denk ik: zal ik er nog eentje..... er is gewoon te veel hondenleed

[Ptje]

Wat een prachthond Is dat.
Naja mijn opvangavontuur is inmiddels bij de meesten hier bekend.
Néé geen tweede hond er bij, kan niet, gaan we niet doen
Ik blijf écht écht op mijn standpunt staan, basta.
Zyggy (toen nog Ren) kwam, zag en overwon

[Johnny Jones]

Wat een leuke hond zeg! Goed dat je kennis haar bij het dodingsstation heeft weggehaald.
Spannend als je zo weinig van haar weet..

Ik wilde het al een hele tijd, maar ik heb me pas ook als opvangadres voor een stichting opgegeven. Ik weet nog geen datum, maar binnenkort komt de eerste opvanger, een leuke kruising labrador in de puberleeftijd.

[Hylos]

Oooh wat leuk ooh wat is ze mooi, wat een koppie. Maak maar veeeeel foto's

[Johnny Jones]

Ik ken je opvangavontuur niet Ptje, ben wel benieuwd eigenlijk!

[Laura84]

Ze was ooit een opvangertje maar ja, uiteindelijk is ze gebleven. Slechte pleegmams ben ik

Mijn Fixje

[Sulluna]

Leuke verhalen! Ja soms is het ook moeilijk. Vooral dat zindelijk maken van oudere honden.. Dat viel soms niet mee. Maar toch heb ik er altijd lol in gehad.

Ik heb overigens wel altijd achteropvang voor als het écht niet gaat. Maar dat is nog nooit nodig geweest

[lucie]

het lastige van de honden hier is dat ze vaak totaal onopgevoed zijn. Ze liggen of hun hele leven aan de ketting als waakhond, slijten hun dagen in kennels als jachthond of liepen gewoon vrolijk over de boerenweggetjes te scharrelen omdat niemand ernaar omkeek. De meeste waren echt hartstikke lieverds maar het kostte wel veel energie om ze op korte termijn om te toveren in brave huishondjes. Anders maakten ze namelijk helemaal geen kans op adoptie.
Ik ben wel heel wat keertjes in de verleiding gekomen er een te houden....

Het is een fantastische manier om ervaring op te doen met heel verschillende honden van verschillende rassen. Daardoor heb ik wel een heel goed beeld gekregen wat wel en niet goed bij mij en mijn situatie past. Ik die zin heb ik er zelf heel veel goeds aan overgehouden!

[Ptje]

Ik ken je opvangavontuur niet Ptje, ben wel benieuwd eigenlijk!

Nou ik zal proberen het een beetje kort te houden.
Een tweede hond wou ik niet maar het leek me zo leuk voor Rassie om er een vriendje bij te hebben want echt spelen op zichzelf deed ie nooit, niet met ballen stokken enz alleen wel met andere honden dus ik dacht van laat ik eens een opvanghondje proberen, doe ik ook nog wat goeds.
Nou kontakt gehad met Tineke en Alma alhier en Alma kwam 'savond een klein bruin "lillek" monstertje brengen dat behoorlijk onder de indruk was van de autorit.
Hij snauwde behoorlijk van zich af en ik had zoiets van mooi daar ga ik me toch niet aan hechten.
Rassie reageerde perfect en negeerde hem en we lieten de kleine man maar eerst rustig bij komen.
Later bleek dat ie Alma stank voor dank had gegeven haha voor alle moeite en een dikke drol in de auto had gedraaid aggosss.
De volgende dag was Ren wat gekalmeerd en werden Rasta en hij de dikste vrienden, ze speelden samen ze lagen samen zij aan zij of de kleine bovenop Rassie.
Normaal keurde Ras een bal geen blik waardig maar een paar dagen later lag er ergens een bal op de stoep, Ras pakte hem op en droeg hem mee naar huis.
Thuisgekomen legde hij de bal voor hem neer van alsjeblieft, voor jou.
Ben dus nog geen twee weken standvastig gebleven toen zag ik in wat voor een lief koppie hij eigenlijk had met zijn prachtige ogen en fluwelen oortjes.
Ik zal eens even de video opzoeken die ik kort nadat hij bij ons kwam voor het eerst los liet lopen.
Hé ik kan hem ff niet delen via de foon maar als je Rasta en Ren intypt (petra rave) op youtube dan vindt je het wel.
Alleen de naam vond ik niet lekker bekken dus die hebben we veranderd in Ziggy

[Demi]

Ook hier vele honden opgevangen. Maar daar ben ik mee gestopt, tenzij het echt een spoed is. De reden dat ik gestopt ben is doordat ik de honden die ik in de opvang zo leuk vond en een band mee had ik er geen afscheid van kon nemen Toch gedaan, de roedel werd echt te groot anders, maar dat werd steeds zwaarder voor mij.

Verder heb ik op dit moment 3 honden uit het buitenland, waarvan ik er 1 zelf opgehaald heb vanaf Curacao.
Ik heb eigenlijk al zekr 15 jaar roedels met de honden uit het buitenland, uit een Nederlands asiel en ook rashonden. Wat mij al die jaren is opgevallen, is dat de honden die ik hier gehad heb, opvang of adoptie, ze echt allemaal een super lief karakter hebben. En dat kan ik niet zeggen van de rashonden (moet er wel bijzeggen dat de rashonden altijd Rottweilers zijn geweest en deze zijn natuurlijk al niet de makkelijkste).
Waar er te weinig rekening mee gehouden wordt, in mijn ogen, is angstige honden. Hoe vaak worden deze niet vermist, al meerdere keren mee geholpen met zoeken en dan de onzekerheid en stress van de eigenaren verschrikkelijk.
Izzy, Curacao, heb ik bewust meegenomen met vreselijke angst.
Ze was een "laatste kans hond" en toevallig was ik weer op Curacao. Ik ben meteen de 1e dag gaan kijken en trof een hoopje ellende aan. Maar er was toch van haar uit een hele kleine toenadering naar mij. In die vakantie weken ben ik vaak in het asiel geweest om bij haar te zijn en echt zeker te worden dat ik haar mee zou nemen (ik wilde echt weten of de angst wat minder werd) en die zekerheid kreeg ik van haar.
Izzy is nog steeds angstig met bepaalde dingen, maar ze loopt niet meer weg, ze zoekt meteen mijn benen op. Dat vertrouwen heb ik helemaal in haar en zij blijkbaar ook in mij.
Maar zomaar een hond van een site naar NL laten komen met angst problemen, nee dat zou ik niet zo snel doen.

Ik zal altijd een zwak blijven houden voor een buitenlandse hond en ze zullen ook altijd hier zijn, maar ik ben wel op ding teruggekomen.
Vroeger zei ik altijd dat het voor mij niet uitmaakte of ze een MZZ hadden. Nou dat maakt me nu wel uit. Veel ellende meegemaakt hierdoor en helaas zitten we nu met lieve Ivy die een zeer zware LM aanval heeft. Het is er echt op of onder. Ze is gelukkig wel vrolijk en eet en doet haar ding, dat is voor mij de voorwaarde of het nog hondwaardig is, maar de stress die het met zich meebrengt wil ik niet meer. Of wil ik niet meer, ik kan het niet meer.
Voor Iv is het letterlijk erop of eronder en ik word er echt letterlijk ook ziek van (ben er al ziek van). Dus dat moet ik mijzelf niet meer aandoen.
Tuurlijk snap ik dat als ik een hond uit het buitenland adopteer en deze negatief getest is op de MZZ, dat dit geen garantie geeft en dat de hond alsnog na jaren een van de door mij zeer gevreesde ziektes kan krijgen. Maar bewust hierheen halen, omdat ze anders amper kans hebben op plaatsing, nee ik kan het niet meer.

[Johnny Jones]

Leuk verhaal Ptje! Na Ziggy kwam er zeker niet nog een opvanger? Hoewel, die zou je dan Bob kunnen noemen!

Tja, dat afscheid nemen.. Nu denk ik dat ik daar niet zoveel moeite mee zal hebben, maar dat wordt even afwachten. Onze roedel is groot zat en Digger wil mij helemaal niet delen.

[ranetje]

Wat een prachtige hond Sullana
Er lijkt Braque d'Auvergne in te zitten (de Charbonné = kleur) maar dat zal niet het enige zijn.
Vast wel een jachthond

[Barkley]

Oh, die is leuk

[Brindlecardi]

Leuk! Apart hondje

Wij hebben ook een opvangertje gehad, Borus. Dankzij dit forum!
Oorspronkelijk komt hij uit Polen, maar hij is bij baasjes in NL herplaatst omdat het een slechte match was. Hondje kwam daar helemaal niet tot z'n recht. Uiteindelijk hebben we hem een maand of 3 gehad, en hebben we een goede baas gevonden
Echt een ontzettend knuffelig, slim, charmant en speciaal hondje
Ik zou ook absoluut wel weer een keer een hond willen opvangen. Alleen ik zou niet zo maar rechtstreeks een hond aandurven uit het buitenland. En daarnaast heb ik helaas ook geen tijd in overvloed, dus hond moet ook wel af en toe alleen kunnen zijn.
Dus dat is allemaal vrij lastig. Hoe dan ook, als ik nog eens een keer een hond kan 'helpen' op zo'n manier zou ik dat heel leuk vinden (en Apple ook )

[Johnny Jones]

Wat is Borus een schatje

[Sanner]

Cosette (nu Abby) was mijn opvanghondje, eerste en (voorlopig) de laatste. Ze draaide hier al heel snel heel goed mee, wat dat betreft heb ik er amper werk aan gehad. Maar het kost toch veel energie en die heb ik nu niet voor een nieuwe opvanger. Ik ben nu te druk maar wie weet als het weer wat rustiger is. Vond het in ieder geval wel heel leuk om een keer meegemaakt te hebben.
Opvangkittens heb ik ook gehad maar dat doe ik echt nooit meer.

[Paisley]

Wat een prachtige hond is Lila toch! Ik kan me voorstellen dat mensen ervoor in de rij staan. Ze is in ieder geval helemaal mijn smaak!
Ze doet me denken aan 1 van mijn 'exen'


Deze hond werd getraind als hulphond maar kwam helaas al gauw weer terug naar de stichting omdat haar jachtinstinct enorm ontwikkelde naarmate dr inburgering vorderde Ze sprong de kraaien uit de lucht, echt niet normaal. Maar tegelijkertijd rete gehoorzaam. Echt een fijne hond, zit nu in Zweden bij een Nederlands meisje wat daar naartoe is geëmigreerd.


Ik hecht me niet snel aan honden, maar Sophie was de enige die ik met een zwaar gevoel in mijn maag zag vertrekken.


Ze was heel dik met Mayke en dat stel was een genot om bij elkaar te hebben, maar ze heeft de boel bij mij thuis ook enorm op stelten gezet. Zo heeft ze zich een keer door een kantelraam heen gewerkt (levensgevaarlijk), heeft een afscheidsetentje voor een verre reis van mijn vriend gesaboteerd door op een keurig gedekte tafel te springen en een ravage achter te laten, en is uit een omheining ontsnapt en heeft de kuierlatten genomen, in 1 streep richting de snelweg De dierenambulance heeft haar daar gevangen. Kostte me een hartverzakking.
Het is de enige opvanghond geweest die bij mij niet los heeft kunnen lopen.
De rest was allemaal bijzonder makkelijk.

Een paar uur na de adoptie belde de eigenaar dat het heel goed ging. Op de achtergrond hoorde ik een kat krijsen, gestommel, een boempot stukvallen en de vrouw des huizes gillen En die man maar zeggen: "Och gaat heel goed hoor!! Even wennen nog! Ik denk dat we straks toch maar even een bench gaan kopen..."
Dat was me een dondersteen Maar is uiteindelijk ook allemaal goed gekomen

[Paisley]

En met deze had ik ook heel wat te stellen. Ik hou niet van hondjes die te week, te lief, te schattig, te pluizig, te onschuldig zijn. Dat weet iedereen die me kent, dat ik nooit zo'n hondje voor mezelf zou kiezen.
En zo liep ik dus de straten af met die pantoffel in mijn armen Daar heb ik heel wat plagerijtjes mee moeten doorstaan.
Tegelijkertijd was t een wolf. Mayke had in de tijd dat ik deze had een kip de nek om gedraaid, en Sammie stond hem te verscheuren terwijl Mayke m links liet liggen Kun je je voorstellen?

[Tineke]

Hier hebben wel wat opvangers de reveu gepasseerd, we doen het nu ,tijdelijk ,niet meer.
Eerst omdat we Rio er te oud voor vonden worden en nu omdat we Lucie er te jong voor vinden en we nog volop met haar opvoeding bezig zijn

Maar er zijn er wel wat geweest,

Barend de Engelse bull



Moosje de teckel



Een pupje van Lady een xchihuahua die met haar pups bij ons was met Beau,



Punky , geen hond in huis die niet onder de indruk was van dit draakje , zelfs Micron



Een pupje van Lady met Beau en Orson





Kito,



Ook een Lucie,



Simba



Alfie,



Denzel,



Juultje



Juultje en Jelle







Lady



Liz, de maltezer



Sultan,



Guus een x whippet



Mopseflops Lizzie



Guusje



Bertje



Lizzie



Pups van Lizzie,



Theo


Dulcie,

[Sulluna]

@ranetje: Even gegoogled, maar ik denk dat je gelijkt hebt! Al hebben die wel meer van die hangwangen haha.
@alinelaila: Zo 2 jonge pups tegelijk! Respect haha! Wel heel leuk
@Apple: Aaah die is leuk zeg!Lijkt een beetje op een Markiesje!
@Sanner: Hahaha hoezo geen opvangkittens meer? Nog meer werk zeker haha!
@Sanner: Nou die heeft zeker wat weg van Lila! Wat een knapperd ook, sprekende ogen. Wel een dondersteen dus, haha ik hoop stiekem dat Lila wel mee valt haha
@Tineke: Wauw! Wat veel! Leuk al die foto's! Die Kito is leuk zeg! En Theo is ook helemaal mijn type!

Super leuk om al jullie verhalen en foto's te zien!

[Tineke]

Tineke: Wauw! Wat veel! Leuk al die foto's! Die Kito is leuk zeg! En Theo is ook helemaal mijn type

Is wel over wat jaren heen hoor en de zachtheid en vriendelijkheid van onze eigen honden vond ik dan altijd zo lief om te zien. Het waren absoluut geen doetjes , zeker met vreemde honden , maar die opvangers thuis oud, jong, reu, teef ging altijd goed. Bange honden zag je binnen no time ontspannen en zich veilig voelen bij hun en ze kropen er ook net zo makkelijk tegen aan of op

[Sanner]

Ik ben niet echt een kattenmens maar kittens zijn wel schattig, dacht ik. Nou wat een draakjes, die slopen je hele huis. Was blij toen ze een huisje gevonden hadden. Maar het was wel heel leuk met de honden samen, Jamie is dol op katten en speelde ook echt met ze.

[DeDiana]

Ik ben niet echt een kattenmens maar kittens zijn wel schattig, dacht ik. Nou wat een draakjes, die slopen je hele huis. Was blij toen ze een huisje gevonden hadden. Maar het was wel heel leuk met de honden samen, Jamie is dol op katten en speelde ook echt met ze.

Ik heb meestal ook meer werk aan opvangkatten/-kittens dan aan de opvanghonden. Dat laatste is even de eerste paar dagen veel werk, maar daar komt al snel routine in en dan draait de hond gewoon mee.
Ik heb veel zwerfkittens opgevangen en dat is qua socialisatie veel meer werk en duurt ook langer als het al wat oudere kittens zijn die echt nog heel bang zijn voor mensen. Vergeleken met de bange honden die ik heb opgevangen, had ik met de bange katten veel meer werk.

[Tineke]

Mijn dagopvanger straks gaat ze door naar een echt opvangezin het is een heel lief zacht hondje

Wat een leukerd

[Sulluna]

Is wel over wat jaren heen hoor en de zachtheid en vriendelijkheid van onze eigen honden vond ik dan altijd zo lief om te zien. Het waren absoluut geen doetjes , zeker met vreemde honden , maar die opvangers thuis oud, jong, reu, teef ging altijd goed. Bange honden zag je binnen no time ontspannen en zich veilig voelen bij hun en ze kropen er ook net zo makkelijk tegen aan of op

Aah ja kan ik mij indenken, dat is zeker leuk om te zien. Ik merk hier thuis dat Sultan een soort "papa" is alle honden op het begin tegen hem aanleunen en steun zoeken. Hij valt dan geregeld in één mand in slaap met de opvangers. Luna niet, die is meestal 2 dagen gepikeerd dat zij het huis moet delen Haha, die negeert ze dan. Maar na een paar dagen komt ook zij wel los hoor. Luna is gewoon een stuk ouder en slaapt zo wat de hele dag. Daarom wil ik nu ook geen pups mee opvangen, ik merk dat dat voor Luna echt te druk is. Bij de laatste pup, was Luna continu boven. Dat is natuurlijk ook niks.

Ik ben niet echt een kattenmens maar kittens zijn wel schattig, dacht ik. Nou wat een draakjes, die slopen je hele huis. Was blij toen ze een huisje gevonden hadden. Maar het was wel heel leuk met de honden samen, Jamie is dol op katten en speelde ook echt met ze.

Ik geloof zo maar, dat die je hele huis slopen ja haha! Ik ben ook geen kattenmens, maar kittens vind ik wel echt leuk

[DeDiana]

Ik ben niet echt een kattenmens maar kittens zijn wel schattig, dacht ik. Nou wat een draakjes, die slopen je hele huis. Was blij toen ze een huisje gevonden hadden. Maar het was wel heel leuk met de honden samen, Jamie is dol op katten en speelde ook echt met ze.

Ik heb meestal ook meer werk aan opvangkatten/-kittens dan aan de opvanghonden. Dat laatste is even de eerste paar dagen veel werk, maar daar komt al snel routine in en dan draait de hond gewoon mee.
Ik heb veel zwerfkittens opgevangen en dat is qua socialisatie veel meer werk en duurt ook langer als het al wat oudere kittens zijn die echt nog heel bang zijn voor mensen. Vergeleken met de bange honden die ik heb opgevangen, had ik met de bange katten veel meer werk.

Hahaha, ik sta er precies het tegenovergestelde in. Ik vond de pups die ik heb opgevangen echt 10 keer meer werk dan alle kittens bij mekaar.
Maargoed, ik ben dan ook echt zo'n kattenvrouwtje en mijn huis is redelijk bomproof ingericht. Ik heb hier regelmatig meer dan 10 kittens tegelijk lopen, ook vaak flessenkittens en socialisatiekittens, maar dat is geen probleem. Honden opvangen vind ik echt veel pittiger. Het niet doorslapen, onzindelijk zijn (kittens zijn met 4 weken wel zindelijk), de angst of ik ze wel goed genoeg socialiseer met andere mensen/honden/omgeving etc..

Ik heb dan waarschijnlijk verschrikkelijk veel geluk gehad met mijn opvanghonden. Dat waren overigens nooit pups, de jongste was 6 maanden. Ze waren allemaal direct zindelijk, sliepen gewoon de hele nacht door, en door gewoon mee te draaien in de routine van wandelen en het dagelijks leven, kwam die socialisatie ook vanzelf goed. Ik moet zeggen dat Mila hier ook altijd een grote hulp bij was, die kijkt als stadshond buiten echt nergens van op, reageert totaal neutraal op vreemde mensen en honden en dat gaf alle opvanghonden veel steun en een goed voorbeeld.
Kittens daarentegen die op dag 1 blazend, spugend en krabbend in een hoekje van de bench zitten (met soms een moederpoes erbij die dit gedrag alleen maar versterkte), dat kost best wat tijd om ze echt vertrouwd met mensen te maken. Bij bange honden of honden die slecht gesocialiseerd waren, ging dat bij mij altijd veel sneller dan bij verwilderde kittens. Ook het wennen aan bezoek, stofzuiger en andere huiselijke apparaten, het geven van medicatie, etc. vond ik bij de opvanghonden altijd heel makkelijk en dat was bij de katten wel eens anders.

[Tineke]

Ik had graag pups in opvang ,ben een echt puppenmens maar de twee keer dat ik een moeder met pups had, eenmaal het nest bij ons geboren ,vond ik toch wel pittig.
En ook een grote verantwoordelijkheid en daarbuiten komt er best veel bij kijken. Puppenbezoek ed. dat hoort er uiteraard ook bij maar dat viel me soms best zwaar moet ik eerlijk bekennen. Natuurlijk wil je dat contact tussen baasjes to be en pup dus dat betekende regelmatig een huis vol visite en een paar weken lang. Zeker bij het nest van Lizzie welke bij ons werd geboren is dat veel voorgekomen. Toen de laatste uitvloog was ik daar eerlijk ook niet rouwig om.

[RedPassion]

Leuk topic. Altijd fijn om te zien dat mensen zich inzetten om honden een tweede kans te geven.

Onze eerste opvanghond is eind september geplaatst, ze is hier een half jaar geweest. Lieve mooie Niarla:



Ze is hier ruim een half jaar geweest en het afscheid nemen was wel moeilijk , maar het gouden huisje dat ze gekregen heeft maakt alles goed. Ik heb veel ervaring met opvangen van ratten, dit was onze eerste opvanghond dus en dat beviel zo goed dat we dit vaker willen en gaan doen. Daarom komt het zusje van Niarla, Naboo, hier binnenkort in opvang. We zijn heel benieuwd naar haar!