Mika heeft zich ook prima vermaakt en heerlijk gerend. Maar Gol, m'n arme meisje. Ze vond het geweldig om naar het strand te gaan, ze maakte haar gelukssprongetjes en daarna was het klaar. Pijn. Ze heeft de rest van de wandeling strak naast me gelopen
Gol heeft artrose en staat op pijnstilling maar ik had niet verwacht dat het zo snel zou gaan. Als ik filmpjes van een paar jaar geleden bekijk was ze nog een enthousiaste dolle jonge hond. En nu liep ze als een oma naast me. Ik word er echt een beetje verdrietig van, ze red het gewoon niet meer. En ze is nog maar 9..
Ik heb met ingehouden tranen ze flink slagroom zitten voeren bij het strandtentje. Onze traditie, warme chocomel met slagroom en appeltaart. Misschien was het wel de laatste keer strand voor Gol dus ze heeft ook een stukje appeltaart gehad. Bah








Allway's in my heart 
