Na een kennismaking vol gegrom, niet mee willen lopen en wantrouwende ogen, kunnen we ons nu geen fijner hondje wensen. De prinses drijft me soms tot waanzin, maar ze houdt me ook scherp. Er is altijd wel wat met d'r (bang voor auto's, geblaf als ze alleen is, gezeik als er bezoek komt, etc.) Maar om één of andere reden komen we er altijd weer samen uit en is ons leven helemaal verweven met de gekke trekjes van Lola.
Voor anderen is het maar een raar, moeilijk, afstandelijk hondje. Voor ons is het echter een lot uit de loterij. Een enorme knuffelkont, een hondje met talloze gezichtsuitdrukkingen, een vals sekreet als haar dat zo uit komt en een lieve braverd als haar dat op ándere momenten zo uit komt. Ik hou van al die kanten van haar, ze is nooit saai en houdt het altijd spannend
De eerste grijze (snor)haren zijn inmiddels wel een feit en soms kraken de botjes vervaarlijk als ze overeind komt. Slapen kan ze nog steeds als de beste, maar rennen en zwemmen lukt nog zeker even goed. Dus daar gaan we nog maar vele jaren mee verder.
Hoera voor het stokstaartje, de prinses, de takketeef en de knuffelbeer
En je zit met je kont in de boter bij Lizanne 
Lola gaat er verbaasd van kijken 
