grootste compliment

[Izzers]

Vanmiddag kwamen wij op de wandeling een beetje vreemde (stomdronken) meneer tegen die raar liep te zwalken met een stok in zijn hand.
Izzy zag hem en ging meteen pal naast me lopen. Klaar om (zoals vroeger op de pakwerker) af te stormen.
Ik moest toen denken aan iets wat onze trainer/pakwerker eens tegen me zei. Hij zei "Die hond sterft voor jou als het nodig is" en ik dacht meteen ja en nu nog dus ondanks het feit dat ze bejaard is.
Ik vind en vond dat destijds het grootste compliment wat ik kon krijgen over de hond/geleider relatie.
Wat is voor jullie het mooiste compliment ooit gekregen over/met de hond??

Ohja en de stomste was een dame die me vertelde dat ik toch zo'n prachtige labrador had, dat zag je niet vaak zo met die opstaande oren
Ik moet toegeven.... sprekend een labje

[Stapper]

Ik was met mijn (inmiddels overleden) Lagotto romangolo Kasper op cursus bij Klaas Wijnberg op Ameland. We liepen met een groep honden op het strand en opeens ging een labrador achter Kasper aan en begon een gevecht daarna ging heel de roedel achter mijn hond aan om hem te pakken. Klaas zijn hond pakte Kasper als laatste maar Klaas kon hem stoppen. Mijn hond vluchtte weg richting de duinen, was nog maar een stipje. Klaas riep naar me "niet roepen maar gebaren". Kasper zag mijn gebaar kwam van een grote afstand aangelopen, ontweek de roedel en kwam naar me toe. Klaas zei "er is van alles mis met je hond maar wat een geweldige binding hebben jullie dat hij na zo'n doodsangst toch contact met je houdt en naar je toekomt."
Later op Reeuwijk is dit nogmaals gebeurd met twee hazewindhonden. Ook toen kwam hij weer naar me toe.
Helaas had Klaas gelijk, er was van alles mis met mijn hond.

[Lunatic]

Sprekend een Labrador idd

Mooiste compliment is idd over hoe goed de band is tussen de honden en mij en dan speciaal Doran, die zou idd alles voor me doen

[Aniway]

Het mooiste compliment voor mij is over hoe goed de band is tussen Beike en mij

Was echt zo mooi om te horen

En het klopt ook wel, want Beike en ik hebben een super goede band met elkaar

[Gollum]

Toevallig net nog, met Rani die er nu bijna 3 weken is. 'Het is net of ze al jaren bij je is! Ze hoort echt bij jou'

[lucie]

het grootste compliment komt eigenlijk van mijn honden zelf: dat ze zo netjes bij me blijven, ze eigenlijk nooit hoef te roepen maar zelf kijken waar ik uithang en daarop reageren, dat ze binnen drie tellen stilstaan als ik dat doe (ook al lopen ze voor me en vooruit, bij Kailen duurt het nog 10 tellen) en nee, dat heb ik echt niet bewust zo getraind, ze willen gewoon bij mij zijn! Dat vind ik een enorm compliment

[Izzers]

Dat zijn inderdaad allemaal mooie complimenten
Ik heb met zulke dingen toch altijd een enorm trots gevoel zo van MIJN hondje

[naomi12]

Vind het altijd heel leuk om te horen als ze zeggen: ''wat een brave hond!''
Hoor ook regelmatig wat een mooie/lieve hond, is ook altijd leuk om te horen.

Oja, en op vakantie een paar weken geleden waren er verschillende mensen die een foto van Jaimy hebben gemaakt.
Vond ik wel grappig, maar of dat een compliment is?

Misschien laten zie die foto later wel zien aan iemand anders: ''moet je kijken wat een rare hond!''

[80564M]

In dezelfde trant als bij jou.

Cursusssen met de honden doe ik omdat dat goed voor ze is. Niet omdat ik ze kunstjes wil leren. En met de cijfers op het examen veeg ik mijn reet af. Alleen 1 cijfertje is voor mij heel belangrijk De baas-hond interactie. Voor minder dan een 10 doe ik het niet

Grootste compliment kwam trouwens van de dochter van de buurtjes. Die hadden hun oude Golden moeten laten inslapen, en hadden sinds 5 weken een nieuwe Golden pup. Alleen gingen ze ook 5 weken met het hele gezin op een quality-vakantie met hun 2 kinders vanwege hun 25-jarig huwelijk. Ze vertrouwde pup haar vader niet toe (die ging teveel verwennen), dus vertrouwde hem mij toe. En met haar ouders als backup is dat helemaal goed gekomen!

[GrethavW]

Ik hoor nogal eens: Wat een mooie hond.
Gehoorzaamheid laat nog wat te wensen over, dus als ze daarover niets zeggen ben ik al lang blij.

[Fotogravinnetje]

Ik weet niet wat het grootste compliment is: wat een lieve hond, wat een mooie hond, of de vele complimentjes van fietsers en joggers als ik hem zonder lijn strak naast me hou

[Kirra]

Ik krijg wel eens opmerkingen over Vita van voorbijgangers, zoals wat een leuke hond, wat een lieve hond, ze luistert goed (meestal dan ).

Ik moest wel lachen om een man die het jammer vond dat ze geen rashond was (nadat hij had gevraagd wat voor ras ze was), want dan had hij het ras wel leuk gevonden.

Maar de leukste opmerking vond ik toch wel van mensen die ik regelmatig zie. We hadden Vita toen een paar maanden.
Ze merkten op dat haar blik veranderd was als ze naar mij of mijn vriend keek. Ze keek namelijk nu heel leuk als ze naar ons keek, vonden ze. Ik ben er toen eens op gaan letten, en ja, dat was ook zo. Wat die verandering dan was: opener, baasgericht, en met name Blij!
Toen we haar net hadden was haar blik wat afwachtend.
Het was een indirect compliment dat het vertrouwen en de band gegroeid was en des te leuker omdat wij die verandering in haar blik niet opgemerkt hadden omdat het zo geleidelijk gaat.

[ranetje]

Het grootste compliment dat ik ooit heb gekregen kwam van een trainer voor waakhonden.
Hij had me zien worstelen met Rana het eerste jaar omdat ik erg moest zoeken naar de juiste "knopjes".
Nadat ik die had gevonden konden Rana en ik elkaar heel goed verstaan.

Later vertelde hij me dat hij er het eerste jaar van overtuigd was dat het me nooooooooooooooooit zou lukken om Rana in de hand te krijgen.
Maar dat hij had gezien hoe ik volhield en hoe fantastisch de hond geworden was en hoe goed wij het als combinatie deden.
Dat hij dat zei was op zich al bijzonder en dat hij het me zo spontaan vertelde ......

Oh ja en het hardste heb ik (inwendig) gelachen toen me werd verteld dat Rana een uitzonderlijk mooie en bijzondere hond was.
Want ze hadden nog niet eerder een Airedale gezien in die kleuren

[Ptje]

Vaak krijg ik wel complimentjes van mensen over Rasta, wat een prachtige elegante hond en van Ziggy oooooch wat een scheetje.
Maar gisteren kreeg ik een groot compliment van een man verderop in de straat.
Ik liep weer huiswaarts met twee kèurg netjes naast lopende honden en hij zei netjes Peet jij weet wat je doet .
Of het helemaal terecht is dat is een tweede maar ik was wel trots.

[Caro.]

Als het een beetje mooi weer is, dan zijn er altijd wielrenners en veel gewone fietsers in de polder.
Komt er een fietser aan, dan roep ik Puchu bij me en laat hem zitten. Meestal krijg je daar weinig van te horen,
soms een 'dank u wel' en een hele enkele keer 'wat heeft u die hond keurig opgevoed mevrouw!' .
Kijk.... (ze moesten eens weten wat voor streken hij soms uithaalt ).

[ranetje]

En dan snappen mensen niet hoe ik dat voor elkaar krijg en word ik alom geprezen. Daar begrijp IK dan weer niks van. Kom op, het overgrote deel bestaat uit herdershonden en een ZIT en BLIJF en daarna VRIJ is dacht ik toch geen hogeschoolwerk

Nee dat dacht ik ook , maar ja................
Hun honden hoeven geen "kunstjes te leren"

Mooie foto trouwens

[duitse herder]

Over Noah krijg ik vaak complimenten. Laatst stond mijn vriend met Noah bij de supermarkt te wachten op mij. Totaal 5 mensen die vragen of ze haar mogen aaien, dat ze zo mooi is en zo lief eruit ziet. En echt waar, dat gebeurd opvallend vaak.

Het leukste vind ik wel als familie of vrienden zeggen dat Noah zo een makkelijke hond is Of als vreemde zeggen: "Ik ben bang voor herders, maar die van jou is zo lief".

Over Nanni kreeg ik zelden complimenten....

[wolvster]

Hier met regelmaat : wat een prachtige hond zeg! Gisteren zelfs door drie verschillende mensen. Hij is mooi hoor, maar liever had ik gehad dat hij zo gehoorzaam was dat ik daar complimenten over kreeg

[bram en thijs]

Dat het toch echt Berner Sennenhonden waren en dat we ze geschoren hadden.

In ons eigen bos, toen een blijkbaar vaste wandelaarster op een drukke zondag tegen haar vriendin zei: "nee, daar hoef je niet bang voor te zijn want ze zijn heel goed opgevoed en doen niets".

Dan zwelt je hondenmoederhart van trots.

[Maeve]

Een keer in de trein met Coda, ik zat wat te lezen en zij lag op mijn schoot te slapen. Loopt er een man langs, die stopt dus ik verwachtte een preek over honden op de bank. "Ik heb verder niet zoveel met honden, maar ik kan zien dat jullie een heel bijzondere band hebben en dat vind ik toch wel erg mooi"

Oh en inderdaad ook wel eens dat ze zo goed luisteren. Dan zeg ik maar dat dat momentopnames zijn

[mito]

Over Misty vorig jaar bij een apporteerwedstrijd van een keurmeester: "daar kunnen die retrievers nog wat van leren!"

En toen ik Barra een half jaartje erbij had, van iemand die we vaak tijdens het wandelen tegen kwamen: "Hoe kan het toch dat jij altijd van die leuke hondjes hebt?" Waarmee ze dan bedoelde vrolijk, goed luisterend en sociaal

[ranetje]

Hun honden hoeven geen "kunstjes te leren"

Ik lees ook weleens dat ze op de grond gaan zitten om hun Collie te kieken en dat ie er dan al meteen aan komt rennen. Ja, heel lief hoor maar jesis, een BLIJF of ZIT kan toch niet tot de absolute onmogelijkheden behoren?

Natuurlijk niet, maar je moet er maar zin in hebben om je hond dat "kunstje" te leren.

Ik heb heel wat woorden moeten gebruiken bij sommige cursisten om duidelijk te maken dat sommige "kunstjes" gewoon nut hebben in het dagelijkse leven.
Zelfs als het niet om een foto gaat.

[Liesbeth]

Hun honden hoeven geen "kunstjes te leren"

Ik lees ook weleens dat ze op de grond gaan zitten om hun Collie te kieken en dat ie er dan al meteen aan komt rennen. Ja, heel lief hoor maar jesis, een BLIJF of ZIT kan toch niet tot de absolute onmogelijkheden behoren?

Natuurlijk niet, maar je moet er maar zin in hebben om je hond dat "kunstje" te leren.

Ik heb heel wat woorden moeten gebruiken bij sommige cursisten om duidelijk te maken dat sommige "kunstjes" gewoon nut hebben in het dagelijkse leven.
Zelfs als het niet om een foto gaat.

Mijn honden kennen het commando 'zit' en Tessa weet ook wat 'blijf' inhoudt. Luuk kijkt heel dom uit zijn ogen als je dat laatste commando geeft. Heeft hij bij zijn vorige eigenaren niet geleerd en ik vind het niet belangrijk genoeg.
Maar als ik de riem afdoe, in het loslooppark of bos, blijven ze beiden zitten totdat ik 'okee' zeg. Dan kan ik om ze heen lopen, afstand nemen, foto's maken etc. Ze blijven gewoon zitten, omdat ze geleerd hebben dat ze moeten wachten totdat ik ze vrij geef.
Roep ik ze later bij me en laat ze zitten voor een foto dan snapt Luuk er niks van als ik zeg dat hij moet blijven. En al helemaal niet als ik door de knieën ga voor een foto op ooghoogte. Dat vind hij raar en wil hij misbruik maken van het gegeven dat mijn hoofd binnen zijn bereik is, zodat hij me af kan likken .
Dan kan ik 10 keer 'blijf' zeggen, maar of hij snapt het echt niet of hij wil het niet snappen (of ik vind het niet belangrijk genoeg om hem dat goed aan te leren) .

[kooi]

Met mijn uit de kluitengewassen golden reu een paar van dat soort incidentjes gehad:

Liep over straat en er naderde mij ook een wat slingerende meneer. Ik werd licht nerveus, als hij mij maar niet gaat lastig vallen.
Maar Lenny begon te borstelen en zacht te grommen en toen kwam er uit die meneer een benauwde vraag: "U houdt uw hond toch wel goed vast hè, mevrouw?"

Een andere keer een groepje van 4 uitgelaten jonge mannen. Zelfde effect. Zij konden er wel om lachen: "Pas jij maar goed op je vrouwtje! "

Maar echt door het lint ging hij toen eens 's nachts iemand door de luxaflex probeerde te loeren. Hij ging zonder te overdrijven zowat door het raam heen, heel heftig!

Na ons afscheid heb ik een hele poos onrustig geslapen, het voelde alsof mijn deuren wijd open stonden. Retrievers watjes?
Dacht het niet...

Mooiste compliment met mijn berners:

Bij mijn oudste, 13 jaar: d.a. hoofdschuddend: "Zoiets maak ik maar zelden mee!"

Met Jorla:

Een meneer kwam langsrijden in zijn auto en draaide zijn raampje open:

"Wat nen schiere hunde heb joe daar!"

Ze was toen ook op haar mooist, een echte boerenberner met prachtig zwaar gangwerk, net een berin die naast je liep!

[Bishy]

Over Bish* zeiden mensen vaak dat hij zo goed luistert. Ik vond dat wel meevallen tot ik Dexter kreeg.
Mooiste compliment over Dexter tot nu toe is dat hij en ik zo op elkaar gericht zijn.

[semmyboy]

Heel veel mensen staan verbaasd over hoe lief en trouw sem is. Dat hij niet blaft naar honden.
Laatst een man met 2 kleine hondjes en stond verbaasd dat hij zo lief mee liep zonder de hele tijd om die hondjes heen stond te draaien en dat hij zo lief is voor kleine hondjes.
Ik liep op met die man en nog een vrouw met een klein hondje.
Ik krijg er vaak complimenten over dat sem zo vriendelijk en rustig is.
Ook over zijn uiterlijk krijg ik complimentjes, zo'n mooie rechte rug, mooie donkere kop.

[ranetje]

Hun honden hoeven geen "kunstjes te leren"

Ik lees ook weleens dat ze op de grond gaan zitten om hun Collie te kieken en dat ie er dan al meteen aan komt rennen. Ja, heel lief hoor maar jesis, een BLIJF of ZIT kan toch niet tot de absolute onmogelijkheden behoren?

Natuurlijk niet, maar je moet er maar zin in hebben om je hond dat "kunstje" te leren.

Ik heb heel wat woorden moeten gebruiken bij sommige cursisten om duidelijk te maken dat sommige "kunstjes" gewoon nut hebben in het dagelijkse leven.
Zelfs als het niet om een foto gaat.

Mijn honden kennen het commando 'zit' en Tessa weet ook wat 'blijf' inhoudt. Luuk kijkt heel dom uit zijn ogen als je dat laatste commando geeft. Heeft hij bij zijn vorige eigenaren niet geleerd en ik vind het niet belangrijk genoeg.
Maar als ik de riem afdoe, in het loslooppark of bos, blijven ze beiden zitten totdat ik 'okee' zeg. Dan kan ik om ze heen lopen, afstand nemen, foto's maken etc. Ze blijven gewoon zitten, omdat ze geleerd hebben dat ze moeten wachten totdat ik ze vrij geef.
Roep ik ze later bij me en laat ze zitten voor een foto dan snapt Luuk er niks van als ik zeg dat hij moet blijven. En al helemaal niet als ik door de knieën ga voor een foto op ooghoogte. Dat vind hij raar en wil hij misbruik maken van het gegeven dat mijn hoofd binnen zijn bereik is, zodat hij me af kan likken .
Dan kan ik 10 keer 'blijf' zeggen, maar of hij snapt het echt niet of hij wil het niet snappen (of ik vind het niet belangrijk genoeg om hem dat goed aan te leren) .

Wie weet

[cornelia]

Hoewel momenteel weer in een wat onrustige fase zijn wij al diverse malen gecomplimenteerd met zijn gehoorzaamheid. Altijd als hoogste geëindigd vwb examens e.d. Natuurlijk is dat leuk. Ooit demonstratie gelopen met school waarbij ze zo'n omroeper hadden (een gast) die zei "en nu op het veld de prachtige combinatie; Ezio en......." Ik dacht even meer aan de paardensport maar er kwam een heel aardig beschrijving van Ezio en mij en onze omgang met elkaar. Nou voor een hoop volk wat staat te kijken, vond het toch wel stimulerend en heel leuk gedaan door de mensen van school.

Een ander leuke was ook een auto die stopte, raampje open; "mevrouw wat heeft u een prachtige hond" en later een kenner van het ras die hem dus meteen herkende als een DSL en zelfs kon plaatsen uit welke bloedlijn en dat het een NEK was en hoe dat allemaal zat etc. etc. en die aan het eind van zijn betoog zei " tja, het is een NEK, maar potverdorie, wat een pracht exemplaar".

Maar wat ik zelf het meest fijne vind is toch die "complimenten" die we elkaar geven. Als we in zo'n flow zitten (wat steeds vaker voorkomt) dat we zo lekker ontspannen lopen en alles lijkt opeens perfect te zijn en ik weet dat Ezio op dat moment dat ook voelt. Dat is super.

[Izzie_Anneke]

Izzie geeft mij mijn grootste complimenten.
Als ze na een blik op mij nu toch dat enge bruggetje over loopt waar ze 3 maanden geleden bevroor.
Als ze bij bezoek netjes bij mijn voeten blijft liggen en na een tijdje zelfs knuffels gaat halen bij vreemden.
Elke dag zie ik wel iets waaruit blijkt dat haar vertrouwen groeit en dat ze een steeds gelukkiger hondje wordt.
Ik ben echt onwijs trots dat er nu uit aan het komen is wat ik er vanaf het begin eigenlijk wel in heb gezien