Vanochtend nog. We waren aan het wandelen en ik wou richting veld waar hij zich altijd heerlijk kan uitleven. Om er te komen moeten we een sloot door. Normaal geen probleem, maar nu met alle regen van de laatste dagen was het een beetje een uitdaging. Voor mij dan, voor Morris totaal niet
Dus Morris springt hop naar de andere kant en ik sta wat te klungelen aan de slootkant. En dan begint het...
Morris laat zien dat het helemaal niet moeilijk is. Ene kant, andere kant, op het pad, in het veld, en nog een keer!!! Kom op baas! Het is zóó makkelijk hop hop ene kant, andere kant, van het pad naar het veld. Flikflak erbij en gaan! Met tussenlanding en wieeeeee zonder tussenlanding. Driedubbele salto en hop! Ene kant andere kant hup hup tralala. Just the boys!! En nog een keer! Ene kant andere kant. Slootje van niks dit. Met z'n allen!!!! Tsssk trut doe nou eens leuk mee! Nou ja, dan niet. Ik ga wel alleen Wiiieeee ene kant andere kant.
Ondertussen ben ik al drie keer uitgegleden doe ik mijn best niet met mijn bevallige billen in die sloot terecht te komen
Blijf zei je?! Ok, ben ik al *plof* zit keurig naast je. Wel een beetje krap hier hè. Waarom wiebel je zo baas? Is het een spelletje!? Zal ik ook wiebelen. Leuk dit!
Op mijn 'sodemieter toch op' huppelt hij vrolijk weer verder. Ene kant sloot, andere kant sloot. Als ik eindelijk aan de goede kant van de sloot ben beland kijkt hij nog eens verstoord op. Moest dat nou zo lang duren! Nou hèhè gaan we nu dan rennen?!
Show off!






