Gimmick schreef:Wolfsblut schreef:Kleine honden hebben veel voordelen. Gemakkelijker mee te nemen in de auto dan een grote hond. Ik heb zelf een zwarte Dwergschnauzer gehad. Geweldig karakter, lief en baasgericht. Overigens een prima wakertje, blaft wanneer nodig.
Ik heb nu een zwarte Riezenschnauzer. Qua karakter eigenlijk hetzelfde als de dwergen, wel wat rustiger. Ook een echte waker, blaft alleen om mij te waarschuwen. Beiden zeer vriendelijk voor bekenden. Aardig tegen andere honden, altijd bereid tot spelen. Afstandelijk tegen vreemden. Vreemden die ongevraagd de poort openen tarten het noodlot want ze bewaken alles wat je hen toevertrouwt. Eigen terrein, auto, rugzak met etenswaar daar mag niemand aankomen dus. In de vrije natuur heerlijk loslopen is geen enkel probleem. Ga je echter zitten om even uit te rusten dan is dat gelijk hun gebied dat bewaakt word. Buiten een straal van ca 20 meter word je gedoogd, kom je daar binnen dan word je luid en duidelijk weggejaagd. Ook door een dwerg. Althans die ik gehad heb. Even aangelijnd is dan wel wenselijk.
Oh wat leuk!! Ik ben me.toevallig wat aan het verdiepen in de riezenschnauzer. Klinkt wel als de hond die we op termijn zoeken...
ga me er eens verder in verdiepen... je maakt me wel enthousiast.
Niet gelijk te enthousiast worden hoor. Er zijn ook nadelen aan verbonden vanwege dat waken. Terrasje pikken is bijna niet meer mogelijk. Alle aanwezigen worden gedoogd. Ze gaat netjes naast je liggen of zitten. Maar bij iedere nieuwe bezoeker is het raak. Opstaan en blaffen. Constant op je hoede zijn en heel kort aangelijnd houden. Serveersters worden gedoogd om consumpties neer te zetten. Daarna moeten ze wel onmiddellijk oprotten. Dat soort dingen wil ik dan ook voorkomen. Vandaar liever geen terrasje meer. Het zal er wel uit getrained kunnen worden, maar mij lukt het niet. Vanaf schemertijd aangelijnd wandelen is geen enkel probleem. Loop echter niet mijn richting uit om de weg te vragen. Of zoals recentelijk in de stad laat in de avond iemand mij om een vuurtje vroeg en uiteindelijk zei, laat maar zitten. Dan hangt ze echt blaffend in de riem. Is het bang maken of wil ze echt bijten. Ik wist het niet. Nu weet ik het wel nadat ik een pakwerker uitgenodigd had. Die kwam me in het donker, in het park tegemoet lopen. Niets aan de hand, totdat pakwerker tot ca vijf meter genaderd was en bleef staan. Ik bleef ook staan samen met de hond. Toen kwam pakwerker scheldend dichterbij en sloeg haar met een stokje en stak zijn bijtmouw uit. Het ging allemaal zo snel. In een fractie van een seconde hing ze zonder waarschuwing schuddend in zijn bijtmouw. Ik weet nu dus zeker dat ze bijt indien dat nodig is. Beschermingsfactor is wat mij betreft behoorlijk aan de hoge kant, althans in het donker. Overdag vertoont ze dit gedrag niet. Toch iets om rekening mee te houden. Al weet ik niet of dit representatief is voor alle Riesenschnauzers. Volgens de trimmer, een Schnauzer specialist en fokker is ze uitgesproken lief van aard. Staat los op de trimtafel en laat alles met zich doen.
De reden dat ik voor een Riesenschnauzer heb gekozen is omdat ik het karakter van de dwerg al kon. Ruwharige Foxterriers had ik ook ervaring mee. Ik heb twee jaar lang geen honden gehad. Twee jaar lang heb ik dan ook getwijfeld tussen een
R. S. en een Ierse Terrier. Dit puur op grond van een aantal inbraken in bijgebouwen en pogingen daartoe, inclusief een gewapende overval. De Ier zou het ongetwijfeld ook goed gedaan hebben. Maar, als ze bestonden, Riesen Foxterriers draadhaar met een schofthoogte van 60 cm en een gewicht van ruim 30 kilo, dan was dat zeker mijn eerste keuze geweest. Maar helaas, die bestaan nog niet.
Ik woon vrij maar daardoor zeer uitnodigend voor inbraak. Was dat niet het geval geweest dan had ik nu een een klein hondje gehad.
Zien is meer dan kijken, luisteren is meer dan horen en leven is meer dan overleven.
