Het besef van ouder worden

[Crista]

Mitch wordt in augustus 9 jaar en over een kleine maand komt er een Ridgeback puppy bij ons wonen. Guus (de toller) gaat met mijn zusje mee die gaat samenwonen. De eerste tijd zal Mitch echt wel even moeten wennen, hij is geen grote fan van puppy's en is gesteld op zijn rust. Dit was destijds met Guus als pup ook en dat is goed door ons te begeleiden, maar wel iets om rekening mee te houden.

Als de pup er straks is, zal ik dus ook aparte wandelingen met ze maken. Mitch heeft artrose en kan uren wandelen niet meer aan. Pup heeft veel energie en zal dat dus ook kwijt moeten Opzich is dit dus allemaal geen probleem... Alleen vind ik het zo ontzettend lastig om Mitch straks thuis te moeten laten en pup meenemen naar een losloopgebied met andere honden... Ik weet echt wel dat ik Mitch absoluut geen plezier doe met zoiets, hij heeft een enorme angst voor autorijden en de wandeling opzich is ook te veel voor hem. Natuurlijk krijgt hij thuis zijn wandeling en kan hij daarna lekker zijn ding doen, maar het blijft lastig.

Ik heb het hier vandaag nog eens over gehad thuis en ik denk dat ik het misschien gewoon lastig vind om te beseffen dat Mitch ouder wordt... Natuurlijk is het logisch dat hij niet alles meer kan, maar jeetje.. dat is best moelijk

[Feather__]

Dat heb ik hier ook.
Snoop kan best een uurtje mee hobbelen. Twee uur gaat ook wel maar dan gaat hij mank lopen. Hij heeft een nekhernia en daar krijgt die dan last van (Denk ik hoor)
Dus loop ik met Yindi de lange wandelingen met een vriendin. Snoopy blijft lekker thuis bij mijn vriend, die ook een hekel aan lang wandelen heeft :')

[Yara]

Ik vind het ook best lastig. Yara wordt volgende maand 10 en ik zie dat ze wat grijzer wordt en dat ze wel erg haar best moet doen om haar kinderen nog een beetje bij te kunnen houden met spelen. Dat lukt haar ook niet want die zijn 2x zo snel als haar, maar toch doet ze nog wel vrolijk mee. Ze is verder nog zo fit als wat maar ik vind het toch moeilijk om te zien dat de jaren gaan tellen en dat ze haar beste tijd wel heeft gehad. Ze is echt mijn droomhond. De meest geweldige hond die ik ooit gehad heb. Ik hoop dat ze nog heel lang bij me blijft maar besef heel goed dat ze niet het eeuwige leven heeft.

[Neeltje]

Waarom dan de pup erbij als de oudere hond dit niet zo op prijs stelt? Waarom Mitch niet fijn zijn rustige oude dag gunnen?

[GrethavW]

Dat had ik hier op het laatst met Bandit (de Newf) ook.
Die kon ook niet meer lang lopen en Bronco heeft dat absoluut wel nodig.

Ze kijken inderdaad best even sneu als je de ander alleen meeneemt en het oudje thuis moet blijven.
Maar dat zijn ze opslag vergeten als je bij thuis komst het oudje meeneemt voor een (korte) wandeling.
Helemaal gelukkig, omdat hij HELEMAAL ALLEEN samen met jou op pad mag.

Het zit meer tussen onze oren dat we het zielig vinden, de honden maken er niet zo'n probleem van.

[Liesbeth]

Dat had ik hier op het laatst met Bandit (de Newf) ook.
Die kon ook niet meer lang lopen en Bronco heeft dat absoluut wel nodig.

Ze kijken inderdaad best even sneu als je de ander alleen meeneemt en het oudje thuis moet blijven.
Maar dat zijn ze opslag vergeten als je bij thuis komst het oudje meeneemt voor een (korte) wandeling.
Helemaal gelukkig, omdat hij HELEMAAL ALLEEN samen met jou op pad mag.

Het zit meer tussen onze oren dat we het zielig vinden, de honden maken er niet zo'n probleem van.

Denk je echt dat Bandit helemaal gelukkig is om dat hij HELEMAAL ALLEEN samen met jou op pad mag? Of is hij gewoon blij dat jij weer bij hem bent? Of vindt hij het fijn dat hij die drukbol even kan ontlopen?

Ik ben het met je eens dat (veel) mensen hun eigen gevoelens projecteren op hun hond(en), maar ik denk ook dat jij datzelfde doet door te denken dat Bandit zo gelukkig is op het moment dat hij met jou alleen op pad mag.

[GrethavW]

Het had niets te maken met het feit dat hij Bronco kon ontlopen.
Daar had hij namelijk nooit last van.

Ook als ik het andersom deed, dus eerst Bandit apart, vond hij het helemaal geweldig en reageerde heel anders dan als ze samen meegingen.
En ook dan viel Bronco hem nooit lastig, dat was namelijk absoluut niet toegestaan.
Eén op één aandacht, daar ging het om.

[Yara]

Ik neem mijn honden regelmatig een voor een even mee om te wandelen en dat vinden ze helemaal geweldig. Niet om de drukte van de anderen te ontlopen want in huis zijn ze gewoon rustig, maar gewoon omdat ze mij dan even voor zichzelf hebben. Dus daar hoeft niet altijd een andere reden achter schuil te gaan.

[Crista]

Ik ben gelukkig niet de enige die het lastig vindt Denk ook niet dat het alleen laten van Mitch een probleem is als ik met de pup weg ga.. ik denk dat ik het moeilijker vind om in te zien dat Mitch oud wordt en niet alles meer kan wat ik graag zou willen.

Waarom dan de pup erbij als de oudere hond dit niet zo op prijs stelt? Waarom Mitch niet fijn zijn rustige oude dag gunnen?

Ook daar hebben we natuurlijk over nagedacht.
Mitch als enige hond is in mijn ogen op langere termijn geen optie.. ondanks dat Mitch en Guus geen hele dagen spelen samen, hebben ze toch wel veel met elkaar. Toen Guus 4 jaar geleden bij ons als pup kwam, gaf Mitch heel duidelijk en netjes aan hoe ver Guus mocht gaan. Daar voorzie ik dus geen problemen en daarnaast zijn wij er bij om er voor te zorgen dat Mitch zijn rust krijgt. Hier gaat Mitch zijn 'oude dag' echt niet onder lijden

[ranetje]

Ik ben gelukkig niet de enige die het lastig vindt Denk ook niet dat het alleen laten van Mitch een probleem is als ik met de pup weg ga.. ik denk dat ik het moeilijker vind om in te zien dat Mitch oud wordt en niet alles meer kan wat ik graag zou willen.

Waarom dan de pup erbij als de oudere hond dit niet zo op prijs stelt? Waarom Mitch niet fijn zijn rustige oude dag gunnen?

Ook daar hebben we natuurlijk over nagedacht.
Mitch als enige hond is in mijn ogen op langere termijn geen optie.. ondanks dat Mitch en Guus geen hele dagen spelen samen, hebben ze toch wel veel met elkaar. Toen Guus 4 jaar geleden bij ons als pup kwam, gaf Mitch heel duidelijk en netjes aan hoe ver Guus mocht gaan. Daar voorzie ik dus geen problemen en daarnaast zijn wij er bij om er voor te zorgen dat Mitch zijn rust krijgt. Hier gaat Mitch zijn 'oude dag' echt niet onder lijden

Met je eens
Zelf opletten en beschermen dan hoeft er voor de oude hond geen probleem te zijn.

Ik merkte vroeger wel aan de oudste hond dat het te veel werd om een hele wandeling mee te gaan.
Dan liep ik 's morgens eerst een kortere ronde en zette dan het oudje in huis met zijn bak voer.
De jonge hond ging dan in de auto mee naar het buitengebied voor nog een flinke ronde.

Mijn oude honden waren een of twee dagen wat verbaasd omdat ze niet meegingen (maar voer vergoedt veel ).
Daarna gingen ze zelf al bij de voordeur zitten als ik de achterklep van de auto open deed om de jongste er in te zetten.
Eigenlijk een beetje opgelucht dat ze niet mee hoefden.
Als ik dan weer thuis kwam keken ze hooguit wat slaperig op omdat we thuis waren en verder reageerden ze niet eens.

Alleen Rana is tot op het laatst meegeweest met de grote wandelingen.

[Jackira]

Desi was destijds 14 toen de rest nog een jaar of 8 was. En zij liep steeds minder goed. Ik ben 1 keer zonder haar met de rest naar het bos gegaan. En Ed zou haar dan hier thuis uitlaten.

Toen ze naar buiten gingen liep ze in 1 lijn naar de parkeerplaats om mijn auto te zoeken. Helemaal in de stress was ze. Dus hij is ons achterna gegaan en heeft haar ook naar het bos gebracht. Toen ze aankwam in het bos en ons zag was ze zo enorm blij, ze begroette me zelfs helemaal blij en uitgelaten, terwijl ze nooit op of omkeek als ze een bekend iemand aan zag komen. (kennelsyndroom)

Toen heb ik besloten dat ik haar nooit meer thuis zou laten, samen uit samen thuis. De rest van haar leven (niet zo heel lang meer hierna) gingen we naar het bos, wij slenterden dan samen achter de rest aan, die tien keer hetzelfde stuk heen en weer renden en lekker in het water speelden. Lange wandelingen deden we gewoon niet maar wel dezelfde tijd buiten dat we anders een lange wandeling zouden maken. Want als de rest speelde en we ergens stilstonden ging zij gewoon in het gras liggen of bij mij zitten. Ging prima en ik had er een goed gevoel over.

[Crista]

Ik denk niet dat Mitch er problemen mee heeft om thuis te blijven als hij zelf ook zijn beweging krijgt.. Het gaat ook niet om hele avonden of weekenden en daarnaast zijn mijn ouders veel thuis dus helemaal alleen is hij dan nog niet. Het is gewoon een dubbel gevoel wat ik heb en dat zal misschien meer te maken hebben met het feit dat hij ouder wordt en gewoon niet alles meer kan zoals jaren geleden.

Mitch heeft een enorme angst voor autorijden en als we ergens naar toe gaan zal de pup dus soms wel mee gaan en Mitch niet. Dit zal niet anders zijn dan dat het nu is voor Mitch, maar het voelt gewoon heel dubbel. Eigenlijk maak ik me druk om niks want Mitch doen we er absoluut geen plezier mee en hij heeft even rust zonder pup, maar toch

@Ranetje: Het 'goedmaken' met voer ga ik zeker doen, gewoon een lekkere gevulde kong ofzo!

[Marjoleine]

Hier komt er ook af en toe wat bij, niks mis mee hoor.
En ze gaan ook allemaal regelmatig alleen mee, lekker quality time
Als er een mee mag is dat tof en voor de rest ook want die krijgen dan wat lekkers.
Willemijn zit me meestal zo ongeveer naar buiten te kijken, terwijl ze tegelijk de koekjeskast fixeert