Vroeger wist ik altijd heel goed wat ik wou als ik op me zelf zou wonen en een nieuwe hond zou nemen, namelijke een van de Molossers groep of een terriër van het zelfde uiterlijk.
Ik ben verlieft op hun mooie uiterlijke en val op hun geweldige innerlijk ook al zouden ze wat minder met anderen honden kunnen, vroeger was dat geen probleem waar ik woonde.
Ik woonden toen in een dorpje in Brabant, later op het "platten" land van Flevoland ruimte zat om met zo'n hond te kunnen lopen.
Als je wist waar en wanneer je moest lopen kwam je letterlijk geen hond tegen.
Nu woon ik al weer een paar jaar in de randstad, eerst in den haag aan de duinen waar het ook nog wel zou kunnen maar veel minder makkelijke.
Nu in Amsterdam waar ik godzeidank over een maand weg ga, op weg naar Purmerend als compromis tussen mij en vriendlief.
Heel eerlijk is het in mijn ogen hier echt te druk om dan zo'n hond te hebben, daar bij lopen er al genoeg van dat soort hond rond met mensen die er geen verstand of genoeg kunnen er voor hebben.
Daar bij is de belangrijkste reden dat mijn lieve vriend geen echt honden mens is, hij vind ze leuk maar heeft geen idee hoe hij ze moet lezen en al zijn natuurlijke instincten zijn verkeer als je met honden om gaat.
ik zou hem niet alleen durven laten met zo'n hond omdat ik weet dat hij niet optijd in kan grijpen mocht er iets mis gaan, dus valt dat soort honden af.
Op dit moment hebben we wel al een hondje, namelijke een chihuahua.
hij is gekomen in een tijd dat mijn hart gebroken was en ik wanhopig op zoek was naar iemand die een beetje de pijn kon verlichten, hierdoor komt hij niet van de geweldigste fokker vandaan.
Geen broodfokker hoor dat zou ik nooit doen, maar hij gewoon niet echt goed gesocialiseerd waar door hij vrij bangig en onzeker is.
Ik heb hem pas met 4 maanden gekregen en hij heeft volgens mij niet meer dan de huiskamer en tuin van de fokker gezien.
Dat zou niet erg geweest zijn als hij met 8 of 10 weken bij me was gekomen, maar met 4 maanden helaas wel minder handig geweest.
Ik wil heel graag gaan sporten met mijn hond, maar haku is daar gewoon niet geschikt voor.
Toen ik met hem naar basis curus ging was hij zo bang dat ik werkelijk niet meer tot hem door kon dringen, van al die honden hij raakte zo in paniek dat alleen maar weg wou.
Door een flinke val van de scoter van mijn kant heb ik helaas die cursus ook niet verder gedaan dan les 1, maar in mijn ogen is het ook zeker niet goed om zo met hem veder te gaan.
Als we verhuist zijn wil ik heel graag met hem privé les gaan nemen om hem wel meer te helpen met zijn angst en probleempjes maar echt in een groep werken zie ik niet gebeuren met hem.
Daar bij komt nog dat meneer heel erg weer gevoelig is, dus als het iets te hard waait of het regend of zo kan ik wel op doeken.
Hij wil dan niks behalven naar huis, zou ik met hem sporten dan zou dat betekenen dat ik misschien de 3 zomer maanden kan trainen als ik geluk heb
ook niet handig.Begrijp me niet verkeerd ik vind hem echt geweldig, hij is altijd bij me, kruipt in me als ik verdritig ben, is een echte clouwn en ik zou hem voor geen goud meer willen missen en hij is persis goed voor wat we zochten toen we hem namen.
Maar een echte hond waar ik mee kan sporten in Hij niet helaas.
Nu we dus naar een huis gaan waar ik niks 1 hoog de trap op hoef te dragen, een grote tuin heb en eindelijk de mogelijkheid heb om gratis een auto voor de deur te zetten wil ik dus wel graag een hond waar ik dingen zo als steppen, behendigheid, speuren en nog veel meer mee kan doen.
Het hoeft niet en en te zijn hoor maar ik zou toch graag 1 of 2 sporten doen die ik leuk vind en zelfs eventueel af en toe een wedstrijd willen doen daar in.
Mijn wensen in de hond zijn:
Sociaal naar honden en mensen, hoeft geen allemans vriend te zijn als er maar geen hond agressie in zit.
Middel matig energie nivo, dus niet onuitputtelijk maar wel zo dat hij lekker 1 a 2 uur per dag wil lopen en 1 a 2 keer in de week kan sporten.
Baas gericht maar hoeft niet slaafst te zijn, wel zo dat hij graag met me wilt werken en niet denkt na 2 keer oefen doe het lekker zelf.
Niet te jaags, ik wil dat ie lekker los kan lopen vind het niet erg om er wat energie in te steken maar een hond die echt zijn neus achterna gaat zonder enig contact met mij liever niet.
Niet te blafferig, ik weet ik heb een chiwafwaf maar daar heb ik een chistilstil van gemaakt
Beetje moeiten er voor moeten doen is niet erg maar niet zo dat het echt iets is waar ze op gefokt zijn om te doen wat ik er dan uit moet gaan trainen.
Kindvriendelijk, voor in de toekomst wel handig
ik zal er wel altijd als een havik boven op zitten hoor zeker in de jonge jaren, hond en kind laat je niet zo maar alleen.Hoeft niet te knuffelig te zijn, graag contact is oké maar hoeft echt niet de helen tijd tegen me aan te willen plakken, heb er al zo 1 en dat is meer dan genoeg
Kwa uiterlijk heb ik zelf alle eisen los gelaten behalven dan dat de hond wel sportief moet zijn, dus geen dingen zo als een helen lange rug of een hele plate neus.
Vriendlief zit licht tegen smetvrees aan en is alergiesch voor huisstofmijt, dus voor hem zou het fijn zijn als de hond een korte of niet verhaarden vacht heeft.
Langhaar zou ik zelf niet erg vinden maar ik vermoed dat het dan handiger is voor vriendlief om het dan te scheren, voor mij is het karakter belangrijker dan het uiterlijke
Wat misschien wel handig is om rekening mee te houden is dat het misschien beter is voor haku als het niet een te grote hond is zo dat hij er ook eventueel mee zou kunnen spelen, maar ik weet niet echt in hoeverre dat echt belangrijk is.
Dus kunnen jullie me helpen om weer een ras tussen de stamenbomen te zien
