Dat is nieuw.....

[Miranda]

Skadi en Cayuga. Het gaat steeds beter samen. Het lijken zelfs vrienden te worden. Wie had dat gedacht

Maar gisteren gebeurde er iets wel héél uitzonderlijks.
Ik was buiten in de tuin en de honden waren bij me. Cayuga liep naar het grasveld, hij wou piesen. Of eigenlijk markeren. Ik vond dat volkómen overbodig want ze waren net precies uit geweest. Dus ik roep hem terug.
"Cayuga, komkom".
Geen Cayuga. Nog een keer roepen, iets strenger. Geen Cayuga. De klootviool heeft hormonen en hij vindt dat belangrijker dan naar mij luisteren blijkbaar
"CAYUGA!!! HIER!" bulderde ik streng.
Hij brak zijn pootjes bijna in de haast om bij me te komen. Mama boos
Hij gaat zo braaf mogelijk voor me zitten en ik kijk hem geïrriteerd aan, mijn handen in de zij.

En nu komt het.
Normaal gesproken staat Skadi dat met een grote grijns te aanschouwen. Lóllig dat ze dat vindt!
'Haha, mama is lekker boos op jou!'
Maar als ze zélf in moeilijkheden zit, komt ze op een bepaalde manier naar me toe. Ze weet precies hoe ze moet doen om me aan het lachen te krijgen. Schudden met die kont, me lachend aankijken, de kop wat scheef. The works.

En dat deed ze toen op dat moment ook! Ze was in een heel ander deel van de tuin met dit alles en snelde op me af 'ah, mama....doe's lachen. Zo erg is het toch niet'. En ik ben er behóórlijk zeker van dat ze wist dat ze zelf niet in moeilijkheden zat, maar Cayuga wel.
En dat ze Cayuga wou helpen door mij aan het lachen te maken.

En jullie honden? Doen die wel eens zoiets?

[Sterre]

Wat leuk. Ik ken het alleen andersom. Mijn eerste hond was een superbrave nette hond (niet door opvoeding maar zo was ze altijd al). Hond van onze vrienden was vaak ondeugend en ondernemend. Toen hij een keer over het hekje onze tuin uit sprong kwam mijn hond naar binnen rennen met grote ogen. We moesten gauw komen want hij was weer ondeugend. Vond ik toen net zo leuk als jouw verhaal nu.

[Miranda]

Toen hij een keer over het hekje onze tuin uit sprong kwam mijn hond naar binnen rennen met grote ogen. We moesten gauw komen want hij was weer ondeugend.

Oh ja, verklíkken kan dat witte kreng als de beste

[Caro.]

Haha dat is leuk

Kaya was uitermate braaf en verklikte de boel ook: als Puchu iets deed wat niet mocht, dan keek ze mij aan met grote ogen, echt net alsof ze zeggen wilde 'ohooo zie je dat, dat mag niet hè vrouwtje? kijkend van Puchu naar mij.
En als ik eens boos was op Puchu, dan kwam Kaya onderdanig naar mij 'je bent toch niet boos op mij hè vrouwtje?'
Schijnheil, haha
Overigens wel weer super bezorgd als Puchu iets mankeerde of krijste bij bv nagels knippen of een enkele keer als zijn injectie net niet lekker ging. Dan ging ze meteen naar hem toe en likken en doen.
Dat mis ik wel die interactie tussen de twee honden.

[Lizzie.]

Volgens mij zend ze dan kalmerings signalen uit naar jou, in de hoop dat de baas weer rustig word.

[Lunatic]

Hier komt de rest ook mee slijmen mama boos is toch wel het ergste wat er bestaat

[Miranda]

Volgens mij zend ze dan kalmerings signalen uit naar jou, in de hoop dat de baas weer rustig word.

Nou, dat doet ze normaal gesproken niet.
Ze vond het altijd práchtig als Cayuga op z'n lazer kreeg van een boze mama. Dan stond ze echt met een grote grijns te kijken.
Het liefst zou ze zelf ook nog wat extra duiten in het zakje doen, door hem óók eens flink uit te kafferen, maar dat mag ze niet van mij.

[Hailfall]

Wij hadden Kuda het weekend mee en die haalt altijd kattekwaad uit dus die kreeg constant een preek van mij. Dan kwam gelijk Loki naar mij toe en ging tegen mij aan slijmen, met kusjes en lichaam kronkels enzo van "ja maar ik ben toch liehief, ik deed helemaal nihiks". Die kan er namelijk niet tegen als mama boos is, daar is hij heel gevoelig in. Dus ik Loki weer zeggen "Ja je bent lief, brave hond" terwijl Kuda al weer wegrent naar het volgende kattekwaad.. kreng

[M@scha]

oh heerlijk!!!

wij moesten altijd oppassen met lola corrigeren. sam vond het namelijk nodig daar op zijn eigen wijze ook wat van te zeggen tegen haar..

als lola als een slaafse maagd in de zomer binnen kwam sluipen dan konden we naar buiten. 9 van de 10x was sam dan een gat aan het graven in mijn mooie bloembakken..

[Miranda]

wij moesten altijd oppassen met lola corrigeren. sam vond het namelijk nodig daar op zijn eigen wijze ook wat van te zeggen tegen haar..

Ja, haha, het nog even dunnetjes over doen

[luna2906]

Nee alleen andersom. Ze "helpt" graag. Met klikken en met corrigeren. Dat laatste doen we natuurlijk niet, maar dat eerste is soms wel handig
Als 1 van de katten op haar kop krijgt, wil ze altijd nog even benadrukken dat ze iets doen wat niet mag. 'Baasje zegt toch dat het niet mag'
als ze zelf op haar kop krijgt, kan ze verschrikkelijk goed slijmen. Met zo'n sluiploopje naar je toe, oortjes in stand "ik ben zo zielig' en dan tegen je aan plakken "kijk eens hoe lief ik eigenlijk ben".

[Rapunzel]

Ik heb een pupje lopen van 8 weken oud, die kan er ook wat van.
Het is een meneertje knaaggraag, dus je weet wel hoe dat gaat. 'Mylo, néé, foei... dat mag niet..' om vervolgens plat op de grond te gaan liggen, met van die 'maar ik ben toch heel lief eigenlijk?-oogjes.
Vervolgens een likje en een pootje op je been, en het is 'm alweer vergeven.
Die kleintjes weten precies hoe ze je in moeten palmen, haha.

[Sas]

Nee alleen andersom. Ze "helpt" graag. Met klikken en met corrigeren. Dat laatste doen we natuurlijk niet, maar dat eerste is soms wel handig
Als 1 van de katten op haar kop krijgt, wil ze altijd nog even benadrukken dat ze iets doen wat niet mag. 'Baasje zegt toch dat het niet mag'
als ze zelf op haar kop krijgt, kan ze verschrikkelijk goed slijmen. Met zo'n sluiploopje naar je toe, oortjes in stand "ik ben zo zielig' en dan tegen je aan plakken "kijk eens hoe lief ik eigenlijk ben".

hier hebben we ook zo`n nsb-er. Die verraad alles en iedereen. Wel komt ze vervolgens ook mee slijmen als d`r zus op d`r flikker krijgt want boze baasjes vind ze verschrikkelijk.