Kirra schreef:Haar hoofd zie ik echt wel iets van terriër in.
Ik vind trouwens dat ze een prachtige kop heeft!
Ik ben wel benieuwd naar andere dingen van haar karakter, behalve het jagen dus.
Dankuwel voor het compliment.
Ik zie dat Terriër er niet direct in.

Zal eens kijken in mijn rasboek.
Er zullen waarschijnlijk heel wat rassen verenigd zitten in dit meisje.
Nouca is een enorm aanhankelijke hond die het liefst van al in je zou kruipen met zo'n verliefde blik.

Ze wil dan ook het liefst overal bij betrokken zijn en is in huis bijna altijd "aanwezig" zeg maar. Ze volgt je overal, en kan heel lang proberen om je aandacht te trekken (lees opdringerig). Desnoods begint ze dan maar met haar flosh te gooien.
Ook bij het trainen doet ze graag iets met je, één en al concentratie op mij -gelukkig- en eigenlijk is dit ook nodig. Deze will-to-please zat er al in toen we haar adopteerde. Deze will-to-please gaat wel erg ver als je zelf niet op haar lichaamstaal let. Ze zal zaken toestaan door vreemden gewoon om het baasje een plezier te doen.
In huis is ze enorm rustig. Ze sloopt niet, stuitert niet rond. Maar bij een trekspelletje kan ze helemaal uit haar dak gaan. Ondanks deze rust kan/wil ze urenlang wandelen, het liefst de hele dag lang. Eigenlijk zit ze boordevol energie. Tijdens het wandelen kan ze rustig los. Ze blijft steeds in de buurt en als ze meer ruimte neemt komt ze haar zelf aanmelden. Is ze te ver blijft ze wachten tot ik zeg dat ze verder kan. Als ik haar roep komt ze (meestal) ook. Als haar neus in de grond zit en haar poep valt er bijna af zitten er serieuze bananen in haar oren en kan ik haar gaan halen.

Maar goed, ze is een hond hé.

Hindernissen neemt ze met veel plezier. Via een ladder over een beek, door een lage tunnel, een berg op, door bramen, over boomstammen,...

ze is niet snel onder de indruk. Verder is het ook een erfvaste hond. De garage kan hier openstaan en ze zal niet voorbij de garagepoort komen. Ze zou ook zo over de draad kunnen, maar dit doet ze niet. In die vijf jaar hier heeft ze tweemaal een uitstapje gemaakt naar de wei achter ons. Haar "terrein" wordt met veel lawaai bewaakt. Maar als iemand binnen komt is het een vrolijke kwispel en een vriendelijke begroeting en vaak bindt ze het bezoek zo rond haar pootjes. Vreemden zijn dus geen probleem. Wanneer ze toch onzeker is zal ze steun komen zoeken bij mij en kijken of ik zeg dat het goed is.
Andere honden zijn voor haar wel moeilijk, 9/10 geeft het meestal stress om andere honden te ontmoeten. Ze is helemaal geen stabiele hond wat haar gedrag t.o.v. andere honden betreft. Ze gaat niet meer direct grommen en uitvallen (angst-agressie), maar al haar haar staat vaak nog recht, van haar nek tot het puntje van haar staart. Ondertussen kan ze ook genieten van ontmoetingen en lekker spelen. Hier ga ik niet over uitweiden in dit topic, want dit zou ons te ver leiden. Tijdens de training moet ik haar constant mentaal aan het werk zetten, want honden die werken en zij niet is lastig. Ze begint dan ook het terrein als van haar te zien (hier wordt aan gewerkt, zal ook een blijvend werken zijn). Er zitten dus ook wel dominante trekjes in haar tegenover andere honden.

Maar goed dit gaat al veel beter en de andere vaste honden van de groep zijn ondertussen vriendjes.
Van stress situaties herstelt ze enorm snel, ze heeft hierna ook geen angst ontwikkeld voor de situatie (gisteren viel ze nog ergens in een put

en moest ik mijn moeder bellen om te helpen) ook bij ontmoetingen met andere honden. Het is alsof ze erop vertrouwt dat het allemaal wel goed komt. Op dat vlak is ze echt een ongecompliceerde hond. Don't worry.
Dit was het in een notendop.

Je hond kort beschrijven is toch niet zo eenvoudig.
edit: nuancering