Lieve lieve Boets,
Nieuwjaarsdag 2003, na lang wachten was je daar: onze rimpelige Sharpei pup.
Dolblij!
17 oktober 2014, zo verdrietig!
Je wilde niet meer, het was op. Maar man, wat is het moeilijk.
Zoveel meegemaakt samen, lief en leed. Bij ons door dik en dun.
Beslissen dat het niet meer ging was zwaar, je staart bleef voor ons maar op en neer gaan.
Vrijdag hebben we je in laten slapen, samen aan jouw zijde.
Stoere Boets, zo bang voor de dierenarts, maar met opgeheven hoofd en zonder een kik liet je alles over je heen komen. Met ons aan jouw zij. Jij had er vrede mee.
Boetsie, wat gaan we jou missen. Onze beste vriend. Eigenwijs, lief!
We zullen je nooit vergeten, voor altijd in onze harten! <3
2003
2005
2008
If it should be that I grow frail and weak
And pain should keep me from my sleep,
Then will you do what must be done,
For this -- the last battle -- can't be won.
You will be sad I understand,
But don't let grief then stay your hand,
For on this day, more than the rest,
Your love and friendship must stand the test.
We have had so many happy years,
You wouldn't want me to suffer so.
When the time comes, please, let me go.
Take me to where to my needs they'll tend,
Only, stay with me till the end
And hold me firm and speak to me
Until my eyes no longer see.
I know in time you will agree
It is a kindness you do to me.
Although my tail its last has waved,
From pain and suffering I have been saved.
Don't grieve that it must be you
Who has to decide this thing to do;
We've been so close -- we two -- these years,
Don't let your heart hold any tears.
