Het HondenForum

Hallo allemaal!

Mijn hondje is een kruising uit het asiel maar komt oorspronkelijk uit Spanje. Vanuit het asiel waar we haar hebben gehaald konden ze niets zeggen over haar achtergrond. Ik ben dus wel erg benieuwd wat jullie erin zien.

Mensen op straat vragen altijd wat voor ras het is. Mijn antwoord is altijd een rasechte vuilnisbak. Veel mensen dachten in het begin ook dat het een herder puppy was. Zeker op de momenten dat ik samen liep met een Mechelse herder hebben heel veel mensen gevraagd of we puppy's hadden?!

Nou is ze duidelijk geen puppy meer maar onderhand al bijna 4, weegt zo'n 13 kg en is ongeveer 40 cm in schofthoogte. Ze zit vol energie en is supersnel buiten als ze rent. Ze heeft het echt nodig om regelmatig even over het veld te kunnen racen. Gaat ook graag mee fietsen, ze wordt al blij als ik de fiets pak. Binnen is ze dan over het algemeen heel rustig en kan ze ook uren op de bank hangen.

Ik heb onderhand al heel veel rassen gehoord die mensen erin zien, variërend van heel groot tot heel klein. Ik ben benieuwd wat jullie zien!





Oren staan alleen omhoog door de wind!

Een kortpotige Jura, die komt ook uit spanje.

Ze lijkt wel op zo'n puggle, met wat podenco.

Haha Runninggirl, in eerste oogopslag lijkt ze inderdaad wel wat op Jura! Is het dan misschien ook wel een specifiek Spaans talent om vooral heel zielig te kijken als ik het fototoestel tevoorschijn haal?

Bijna vergeten erbij te zeggen, ze is qua verhouding vooral wat langer dan dat ze hoog is. Op de eerste foto zie je dat een beetje. Ze lijkt soms behoorlijk uit verhouding

Ik heb geen idee maar wilde even melden dat ik het echt een heeel leuk hondje vind

Dat vinden wij natuurlijk ook

We hebben haar nou bijna 3 jaar en in die tijd is ze uitgegroeid tot een hele leuke, lieve en toch wel aardig opgevoede hond. En dat van een heel bang hondje dat niets gewend was en nog niets kon toen we haar kregen. Enige info destijds van het asiel was dat ze nooit een thuis heeft gehad. Heb altijd het vermoeden gehad dat madam wel een tijdje gezworven heeft.

De eerste tijd was ze doodsbang voor vreemden en overal op zoek naar eten. Als ze iets had gevonden moest het vervolgens bewaard worden voor slechte tijden, liefst onder de grond. Mijn balkonbakken hebben er destijds goed aan moeten geloven, net als de tuin bij mijn ouders en schoonouders Bij gebrek aan grond binnenshuis kon het ook nog wel onder de kussens van de bank...