Ik en mijn broer hebben het briefje meegenomen en laten zien aan mijn moeder, het bleek bij een bekende te zijn dus zijn we die avond gelijk gaan kijken. En daar zat je..in het hoekje en erg bang. Je broertjes en zusjes kwamen gelijk naar ons toe behalve jij...
Mijn broer en ik hebben je uit de hoek gehaald en wij wouden perse dat jij met ons mee naar huis ging.
Gelukkig hoefden we niet te wachten want je was al dik 8 week oud en mocht het nest verlaten.
Je hebt in der loop van de jaren ons veel gesteund in de moeilijke jaren...
Mijn moeder werdt ernstig ziek (tumor in haar hoofd) en moest geopereerd worden, wij werden tijderlijk uit huis geplaatst en jij
was het enigste wat ze op dat moment nog had in huis. Je bent een kind van mijn moeder geworden en je hebt haar door de zware tijden gesleept.
Als mijn moeder weg viel bleef je naast haar liggen om haar vervolgens likkend op haar hoofd weer wakker te maken..
Je was altijd bij haar en zij had je altijd mee.
Je was een erg sterke hond...tot je 13e nooit ziek geweest en topfit geweest maar helaas ging het de laatste jaren slechter.
Je kreeg een forse allergie op je huid die je oren en ogen ook aantaste.
Elke dag moesten we je ogen zalven, elke keer je oren goed in de gaten houden en zorgen dat je huid goed bleef door je steeds te wassen met de speciale shampoo.
Het laaste jaar werdt het erger...je raakte futloos, lag de hele dag te slapen, werd incontinent en je huid werdt erger en pijnlijker en het wou niet beter gaan...ook kreeg je moeite met opstaan en werden je oren nog slechter en was je blind aan het worden.
Het enige wat nog hielp was zware morfine....en dat wou mijn moeder je niet aandoen.
Ze wou niet egoïstisch zijn en jou in leven laten omdat ze jou niet kon missen... Ze wou jou niet verder zien aftakelen.
Begin Januari hebben wij daarom besloten om jou 22 Januari vredig in te laten slapen...
Je had het nooit op de dierenarts staan maar deze dag kon het je niks schelen, je ging heerlijk op je kleed liggen omringt door iedereen die van jou hield...zelfs kennissen kwamen die week nog langs om afscheidt van jou te nemen.
Je bent heel rustig bij ons weggegaan.
Mijn moeder heeft het na die tijd erg zwaar gehad, ze kon niet goed accepteren dat Rix er niet meer was en had wat terugvallen kwa haar geesterlijke gezondheid. Dit heeft een hele tijd geduurd voordat ze hier weer uit kon krabbelen en heeft er nu vrede mee.
Lieve Rix, wat hebben wij al die jaren van jou genoten. Je was echt een top beest en we zullen jou echt nooit vergeten.
Je hebt mijn moeder door alle zware tijden geholpen en daar ben ik jou erg dankbaar voor.
Rust zacht lieve meid!!
