viewtopic.php?f=16&t=131222
Onze vriend is er niet meer.
Deze nacht hebben we hem helaas in moeten slapen. Nu vijfenhalf jaar geleden dat ik de eerste post plaatste hier op het forum. Rex was onze held, versloeg de kanker, en heeft nog 5 prachtige jaren gehad. Rex won hier ooit een fotowedstrijd, kwam via het Dierenziekenhuis in Rotterdam ook nog eens op tv bij Man Bijt Hond, ja, Rex was een ware celebrity
Rex had volgende maand 14 geworden, een mooie leeftijd, een mooi leven. Heeft na de kanker nog wel eens wat kwaaltjes gehad, maar Rex is altijd een bikkel gebleven en genoten van het leven. Iedereen in de buurt heeft hem de laatste jaren lekker oud zien worden en vol verbazing als hij weer langsjokte, ja, Rex was er nog steeds.We vinden dit allemaal van onze eigen viervoeters natuurlijk, maar Rex was de perfecte hond die perfect bij ons gezin paste. Zo eentje vind je nooit meer.
Rex werd wel ouder natuurlijk, zo nu en dan wat last van zijn heupen en rug, waardoor hij af en toe niet durfde te gaan liggen wat best een drama was, hele nachten met hem opzitten. Kwam er voor het grootste gedeelte ook nog zijn angst bij kijken want liggen ging in principe best nog, maar hij had af en toe puur een trauma leek het wel. Hij kreeg de afgelopen 2 jaar wel om de paar maanden eens een prik in de rug waardoor het altijd weer een hele tijd een stuk beter ging. Maar in het afgelopen jaar werd het toch steeds minder met hem. Kon al maanden niet meer in zijn mand liggen omdat hij de draai en die houding niet meer kon hebben, en dus lag hij de afgelopen maanden gewoon met doeken op de grond...wel eerst 20 rondjes draaien voordat hij eindelijk de houding had en zich liet ploffen. Ook dagen en nachten bij geweest dat hij gewoon weigerde en kapot was op het laatst.
Kwam nu ook al een hele tijd een hele zware moeilijke ademhaling bij wat eigenlijk de druppel is geweest. Nu met dit weer nog erger natuurlijk, maar los daarvan was het niet meer te doen. Had nu ook al 2 dagen misschien een uurtje in totaal echt rust gehad in slaap, maar verder was het alleen extreem gehijg en zijn hele lichaam ging tekeer. Niet langer dan 1 minuut echt languit kunnen liggen, dus dat konden we hem gewoon niet meer aan doen.
Hele goede band met bepaalde dokters, maar we wilden niet meer tot morgen wachten, dus we konden ze helaas niet thuis laten komen en zijn we nu net dus maar naar het Ziekenhuis geweest. Nog 1 lange diepe zucht na de eerste injectie verzekerde mij dat ik de juiste beslissing heb genomen. Hij keek ons aan en met zijn diepe zucht gaf hij ons aan, zo, rust, want hij moest te veel vechten en zijn hart kon dat echt niet meer aan. We hebben hem weer mee naar huis genomen en hij lig hier nu lekker in zijn mandje. Smiechtenkop ligt ons nog wel lekker zelfs tot na zijn dood te vergassen, moest hij dus nog even kwijt
(flinke lach/huilbui nu tijdens het typen maar goed, lekker ff van je af schrijven)Anyway, ik ga nu maar weer even bij hem zitten en beetje kletsen want ga een flinke tijd duren dat ik er last van heb...
Iedereen bedankt voor alle reacties die ik altijd heb gekregen als ik nog eens met een update kwam enzo.
Ik wens iedereen veel plezier met hun eigen kanjers, God wat een trouwe en pure beessies..
