Ze gaan weg..

[YaneSoleil]

Op mijn 17e kreeg ik mijn eerste hondje. Anderhalf jaar later kwam de 2e erbij.
Ik heb zo ontzettend van ze genoten en ik houd zielsveel van ze.

Ik zou HBO doen en daarna in mijn thuisstad blijven wonen. Na mijn studie zou ik de hondjes meenemen.
Maar alles ging anders. Ik ben gaan studeren in een andere stad op 230km afstand. Ben daar ingeloot dus had ook geen keuze. Mijn leven hier is heel erg zwaar, ik studeer veel en werk in het weekend om te kunnen leven. De hondjes bleven bij mijn moeder.

Ik ben nu 3ejaars, heb nog 3 jaar te gaan (coschappen), daarna specialisatie.. Net als de coschappen met onregelmatige werktijden etc. Ik woon in een klein huis in de binnenstad waar ik geen honden mag houden. Ik zie geen mogelijkheid hier de komende jaren weg te gaan.

Mijn moeder neemt me dit zo kwalijk. Zij heeft nooit voor de honden gekozen (al gaf ze uiteindelijk na veel zeuren destijds toestemming). Nu is ze door omstandigheden ontzettend overspannen, móet doorwerken en gaat aan alles onderdoor.
Zelfs nu haar nieuwe vriend gezegd heeft geen bezwaar te hebben om over een jaar of wat samen te wonen mét de hondjes gaat het niet beter.. Ze kan niet meer voor ze zorgen en ze zijn, ondanks dat ze veel van ze houdt en lief voor ze is, niet meer gewenst. De zorg voor de hondjes, het uitlaten, direct naar huis moeten, 's avonds niet weg kunnen/willen omdat ze de dag al alleen zijn geweest is een last die haar schouders naast haar burn out niet kunnen dragen.

Mijn hart verscheurd van schuldgevoel en verdriet. Het is allemaal mijn schuld. Domme domme 17jarige ik die zich niet realiseerde dat levensplannen kunnen veranderen. Ik voel me ZÓ stom. Ik voel me schuldig naar de hondjes maar ook naar mijn moeder. Zij heeft dit nooit gewild en moet nu kiezen tussen doorgaan met de hondjes en er zelf aan onderdoor, of ze een betere baas bieden en intens verdrietig zijn. Ze houdt zo veel van ze. Mamma bestookt me met mailtjes en smsjes met informatie over wat je honden aan doet als je ze herplaatst. Niet om mij verdriet te doen maar omdat zij haar gevoel ook ergens kwijt moet. Als we bellen huilt ze (en ik jank mee..) en ik weet niet meer wat ik moet doen.

Vanavond heeft ze een afspraak met iemand die dolgraag beide hondjes over zal willen nemen. Hij woont op 15 min afstand met de auto en het is een collega van een vriendin van mamma. Hij heeft ervaring met honden en heeft eerder een chihuahua gehad die is overleden. Het klinkt als een hele lieve man. Hij heeft gezegd dat als hij de hondjes wil, we geen contact mogen hebben de eerste paar maanden. Om ze goed te laten wennen. We mogen hem wel bellen om te vragen hoe het met ze gaat. Dit klinkt zo logisch, maar het doet zo'n pijn. Ik zal er niet bij kunnen zijn als ze naar hem toe gaan (Dat zou dan deze vrijdag zijn, indien mijn moeder vindt dat het vanavond "goed" voelt). Ik zit me de hele tijd voor te stellen hoe ze op zullen springen als mamma weggaat. Met de gedachte dat ze weer meegaan. Hoe die bruine oogjes haar onbegrijpend aan zullen kijken. Het blijft maar malen en malen.. Zo erg dat ik me weer bijna voel zoals vorig jaar toen ik depressief was. Ik wil gewoon voor een bus springen van schaamte, schuldgevoel en verdriet.

Ik heb net mijn moeder weer gesproken en ik voel me echt wanhopig. Ik zie geen oplossingen meer.. Het zijn zulke lieve gevoelige meisjes. Ik wil dit de hondjes niet aan doen, ik wil dit mijn moeder niet aan doen. Maar ik sta muurvast. Ze zijn nu 4 en 6 jaar oud en ze leven waarschijnlijk nog wel 10 jaar. Mijn moeder gaat er nú aan onderdoor en ik kan niks..

Geen idee wat ik hiermee wil, maar even van me afschrijven helpt al. Ik voel me zo'n slecht mens.


ps: Sorry voor dit lange topic..

[Sas]

knap klote. Je legt zelf al de vinger op de zere plek.

Nu niet egoistsich zijn maar kijken naar wat het beste is voor de hondjes. Wij vermenselijken het te veel. Als ze straks bij een leuke baas zitten die hen alles bied wat ze nodig hebben dan zijn ze je zo vergeten.

De krengen

[Zeeuwse labjes]

Wat een rottige situatie voor jou en je moeder. Tsja, als je 17 bent is het niet altijd even gemakkelijk om langer dan 10 jaar vooruit te kijken.

Maar 1 ding: honden leven in het heden. Niet in het verleden, niet in de toekomst. Ja, ze zullen het raar vinden als je moeder weggaat en ze niet mee mogen. Maar dat is vaak maar voor even. Daarna accepteren ze het leven weer zoals het is en dat is dan bij de nieuwe baas. Zolang ze het daar verder goed hebben, dan zullen zij daar niet zo'n last van hebben hoor. Het is wel heel fijn dat ze bij elkaar mogen blijven.

Dus als deze nieuwe baas goed voelt en zelf voor deze twee dames wil gaan, dan hoef je je verder naar de honden toe echt niet zo schuldig te voelen. Zij zullen er uiteindelijk alleen maar op vooruit gaan als ze bij iemand terecht komen die wel heel erg gelukkig met hun aanwezigheid is.

[circushondjes]

goh wat erg zeg! Maarja als het niet anders kan dan kan het niet anders
Er zijn gelukkig maar weinig honden die zich niet aanpassen aan nieuwe baasjes.
Sterkte!

[yuki]

Wat een rotsituatie. Je verwijt jezelf van alles, maar jee je was 17 en woonde nog thuis. Je moeder (of ouders) hadden ook moeten kunnen inzien dat dingen soms anders lopen en de zorg dan op een ander neerkomt, op haar in dat geval. Ik heb altijd een hond gewild maar om redenen als jij beschrijft hierboven altijd maar katten genomen omdat die gewoon minder nodig hebben . De optie bij die kennis klinkt niet echt beroerd hoor, je kunt iig nog op de hoogte blijven. Zou zelfs kunnen afspreken dat indien ze ooit om welke reden ook, bij hem weg zouden moeten hij eerst jou polst hoe jouw situatie is.

[YaneSoleil]

Bedankt voor de reacties. Het is inderdaad zo'n rotsituatie. En ondanks dat ik 17 was voel ik me toch heel erg verantwoordelijk. Ik heb ook wel flink gezeurd destijds. We proberen allebei ons oog te houden op wat het beste is voor de meisjes. Dat lukt aardig, maar daarnaast kan mn hart zich zó niet voorstellen dat dit het beste ís..

[Gollum]

Ik heb zelf een herplaatser, ze is hier gebracht door haar vorige baasjes. Toen ze weggingen heeft ze even gepiept, ik heb toen een lange wandeling gemaakt met beide honden en dat was het. Niks meer gemerkt van missen o.i.d. Ik denk wel dat de meneer gelijk heeft in het even niet zien van de hondjes om verwarring te voorkomen.
Herplaatsen is meestal erger voor de baasjes dan voor de honden, voor de honden word het juist meestal beter.

[yodi]

Niemand had dit kunnen voorspellen, het lijkt mij een goede oplossing voor een groot probleem.
Zo te horen krijgen jullie hondjes een goed tehuis en kunnen ze samen blijven dat lijkt mij ook wel belangrijk.

[YaneSoleil]

Ja, dat is ook een voorwaarde voor ons. Dat ze samenblijven. Ik denk ook dat we niet meer zo'n kans krijgen, En mamma is dat met me eens. Ik ben alleen zo bang voor de spijt. Zeker als mamma straks weer okay is. En ik ben bang dat de als de meisjes weg zijn dat er voor mam niet eens zo veel verbeterd. Ik kan me niet voorstellen dat zorg voor de hondjes zo'n onderhoudende factor is voor haar burn out. Maar misschien wel. Misschien zie ik dat gewoon verkeerd.

[YaneSoleil]

Ik neem het haar ook niet kwalijk. De schuld van deze situatie ligt bij mij. Niet bij haar. Ik had alleen gehoopt dat het anders zou zijn geweest.

[** Angela **]

Als je een burn out hebt kan zelfs het verzorgen van een goudvis of een plantje nog teveel zijn , dus dat deel snap ik wel.

Ik zou gewoon deze kans pakken , zo'n kans krijg je niet zo snel meer.
T is even kut , maar voor jou, je moeder en de hondjes ook beter.

Heb zelf 3 herplaatsers gehad , die hebben er helemaal geen last van gehad . Kwamen binnen alsof ze er altijd al geweest waren.

1 van die herplaatsers heb ik later geprobeerd te herplaatsen bij mijn ouders vanwege hondagressie en bij mij in de wijk was het te gevaarlijk om met haar te lopen.

Die hond hing heel erg aan mij , en die kwijnde dan ook letterlijk weg.

Maar dat was dan ook een uitzonderlijk geval.


Neem jezelf niets kwalijk , op je 17e weet je nog niet hoe je leven gaat lopen.
Mijn leven is ook heel anders gelopen dan ik altijd dacht

[Chihuahua-paws]

Toots komt bij een studente vandaan.
Die op haar 15 e hem kreeg en op haar 17e besloot hem weg te doen.
Ik vond dat zo'n wijs besluit van dat meisje.

Zoals jij de situatie beschrijft doet het je veel pijn. Maar ik denk wel goede oplossing ook voor de hondjes en als ze goed terecht zijn gekomen zul je dat zelf ook zo gaan voelen.

Ik sluit me aan bij dat je je zelf geen verwijten moet maken. Maar juist moet gaan kijken naar de mogelijkheden en wat goed is voor de hondjes en in dit geval ook voor jullie. Ik zou deze kans met beiden handen aangrijpen al doet het nog zo'n pijn.

Veel sterkte

[tineke]

Ik kan me van je moeder wel voorstellen dat ze niet voor jouw hondjes wil zorgen ,hoe lullig dat ook lijkt het was nu eenmaal niet haar keuze.
Gezien het soort hondjes welke het zijn zou ik overigens wel heel voorzichtig zijn met ze herplaatsen ,ook bij collega's van vriendinnen van.
Het zijn vrij populaire hondjes die makkelijk verkoopbaar zijn.
Ik zou dus hoe dan ook een degelijke screening doen onder het mom liever safe dan sorry.
Sterkte met het naderende afscheid

[bandolero]

Honden hebben daar meestal weinig last van
De baasjes des te meer natuurlijk...

[Rami]

Als eerste: wat een rot-situatie.
Maar ik kan me voorstellen dat de hondjes op een andere plek toch beter tot hun recht zullen komen.

Gezien het soort hondjes welke het zijn zou ik overigens wel heel voorzichtig zijn met ze herplaatsen ,ook bij collega's van vriendinnen van.
Het zijn vrij populaire hondjes die makkelijk verkoopbaar zijn.
Ik zou dus hoe dan ook een degelijke screening doen onder het mom liever safe dan sorry.

En dit bedacht ik me ook. Zeker bij het horen van 'je mag de eerste maanden geen contact hebben'.

[tineke]

Als eerste: wat een rot-situatie.
Maar ik kan me voorstellen dat de hondjes op een andere plek toch beter tot hun recht zullen komen.

Gezien het soort hondjes welke het zijn zou ik overigens wel heel voorzichtig zijn met ze herplaatsen ,ook bij collega's van vriendinnen van.
Het zijn vrij populaire hondjes die makkelijk verkoopbaar zijn.
Ik zou dus hoe dan ook een degelijke screening doen onder het mom liever safe dan sorry.

En dit bedacht ik me ook. Zeker bij het horen van 'je mag de eerste maanden geen contact hebben'.

Great minds think alike

[laeken]

Pas ook op dat ze ze niet gaan uitfokken. Veel mensen nemen alle chihuahua-teefjes, laten ze 3 of meer keer dekken en verpatsen de pups om het geld. Dat is niet de beste plaats om te wonen voor de teefjes. Dus let daar even op.

[tineke]

Pas ook op dat ze ze niet gaan uitfokken. Veel mensen nemen alle chihuahua-teefjes, laten ze 3 of meer keer dekken en verpatsen de pups om het geld. Dat is niet de beste plaats om te wonen voor de teefjes. Dus let daar even op.

Inderdaad dat komt ook heel vaak voor.

[Rami]

Great minds think alike

Precies!

Maar zonder dollen topic-startster: let echt op waar ze terecht komen.

[yuki]

beide zijn gesteriliseerd vlgs mij....


viewtopic.php?f=11&t=228654&p=5096258#p5096258

[tineke]

beide zijn gesteriliseerd vlgs mij....


viewtopic.php?f=11&t=228654&p=5096258#p5096258

Oke dan valt die fokoptie af, maar dan nog is het oppassen geblazen ,het zijn zeer populaire hondjes die makkelijk verhandelbaar zijn.

[yuki]

beide zijn gesteriliseerd vlgs mij....


viewtopic.php?f=11&t=228654&p=5096258#p5096258

Oke dan valt die fokoptie af, maar dan nog is het oppassen geblazen ,het zijn zeer populaire hondjes die makkelijk verhandelbaar zijn.

Yep, dat waren ook allemaal mijn gedachten, ook Vlindertjes doen het goed namelijk bij mensen.

[JLPaco]

Bah wat een rotsituatie. Afscheid moeten nemen van jarenlange vrienden is nooit makkelijk. Ik hoop dat ze bij de collega van de vriendin van je moeder, of bij een andere eigenaar, de zorg en aandacht zullen kunnen krijgen die ze verdienen.

[Emma]

Ik kan me van je moeder wel voorstellen dat ze niet voor jouw hondjes wil zorgen ,hoe lullig dat ook lijkt het was nu eenmaal niet haar keuze.
Gezien het soort hondjes welke het zijn zou ik overigens wel heel voorzichtig zijn met ze herplaatsen ,ook bij collega's van vriendinnen van.
Het zijn vrij populaire hondjes die makkelijk verkoopbaar zijn.
Ik zou dus hoe dan ook een degelijke screening doen onder het mom liever safe dan sorry.
Sterkte met het naderende afscheid

mee eens.
ik denk dat het een heel goed besluit is, om de hondjes te herplaatsen, maar niet aan de eerste de beste, over 1 nacht ijs.

dit zijn volgens mij zeer goed herplaatsbare hondjes, dus ik zou echt met veel zorg de hondjes herplaatsen. screenen dus.

anders kan je er nog spijt van krijgen, als die collega van een vriendin van je moeder, toch niet helemaal zuivere plannen ermee heeft.

[baldur]

Veel sterkte met dit moeilijke besluit.
En inderdaad goed opletten aan wie je ze mee geeft
Desnoods vragen of hij af en toe een update geeft met foto's via mail.

[Chihuahua-paws]

Vlindertjes en chihuahua´s doen het idd goed. Maar veel minder goed als ze gesteriliseerd zijn.
Het lijkt mij dat als de meneer komt kijken en er is een goed gevoel bij dat ze zelf de hondjes bij meneer gaan brengen en niet mee geven.
Dan zien ze de situatie van meneer en eventueel kan er afgesproken worden dat jullie fototjes krijgen toegestuurt in de eerste maanden.
En na die maanden zou er weer contact mogen zijn begreep ik ik denk dat meneer gewoon eerlijk is hoor. En niet een handelaar.
Ik vind het slim om de eerste tijd geen contact met oude baasjes te houden tussen de honden en die oude baasjes.

[YaneSoleil]

Bedankt voor alle reacties en het meedenken. We zijn eigenlijk al een aantal maanden (2) opzoek naar een nieuwe eigenaar en dit is zeker niet de eerste maar misschien wel de beste. We hebben een aantal opties gehad (mevrouw met al 4 honden, meisje van 16 wiens moeder het goed vond etc.). Waarom het nu zo hard aankomt is omdat het nu ineens een echte "kandidaat" is en het dus écht door kan gaan (indien alles goed is).

Beide hondjes zijn inderdaad al tijden gesteriliseerd. Mijn moeder gaat vanavond met ze naar die meneer toe en indien we besluiten dat hij hun nieuwe baas wordt zal mam ze ook zeker gaan brengen. Die collega zit bij die vriendin in het team en is een echte honden liefhebber. Hij nam zijn vorige hondje ook vaak mee naar het werk. Ze zijn al jaren collega's dus ik ben niet zo bang voor het handelaarsgedeelte. Als daar ook maar een hint van zou zijn zou hij ze nimmer nooit krijgen.

[YaneSoleil]

Ik heb even een vraag van mijn moeder tussendoor.
Wat is de beste manier om ze over te plaatsen indien het wel doorgaat?

In een keer? Cold turkey? Of geleidelijk laten wennen?

[Gollum]

Ik heb even een vraag van mijn moeder tussendoor.
Wat is de beste manier om ze over te plaatsen indien het wel doorgaat?

In een keer? Cold turkey? Of geleidelijk laten wennen?

Gewoon in een keer. Dat is het duidelijkst denk ik.

[Pemba]

In 1 keer