Gisteren heb ik op een hond gepast, en ik heb wel eens verwaarloosde honden gezien, maar het is echt ongelofelijk wat sommige mensen hun dieren aan kunnen doen...
De hond is voorlopig gedoopt tot Heintje, de foto's verklaren zijn naam wel.

Arme Hein is namelijk ruim 2 weken geleden gevonden op straat. Graatmager, smerig en zijn vacht geel van het liggen in de urine en uitwerpselen. Ook had hij doorligplekken. Hij is gevonden door de eigenaren van onze hondenschool ter hoogte van Winschoten richting de grens van Duitsland. Hij is overal aangegeven, maar niemand zoekt deze hond tot nu toe. Hij is niet gechipt en waarschijnlijk komt er ook niemand voor hem. Vanwege zijn verschrikkelijk slechte voedingstoestand en om zijn karakter goed te kunnen beoordelen hebben ze besloten hem enigszins op te lappen zodat er gezocht kan worden naar een goed en liefdevol huis voor deze hond, als niemand hem komt claimen. En als iemand hem komt claimen, dan ben ik wel benieuwd hoe deze hond er zo uit is komen zien! Mocht iemand de hond herkennen, dan hoor ik het graag. Wie weet kunnen we nog wat meer te weten komen over zijn verleden. Hij is een intacte reu en wordt geschat op een jaar of 1,5 à 2. Momenteel is hij rond de 25 kilo, maar er moet nog wel wat meer vlees op de botten komen natuurlijk.
En wat zijn honden toch flexibel, magere Hein heeft het waarschijnlijk verschrikkelijk gehad en toch is hij een vrolijke en lieve hond! Ondanks dat hij mij niet kende ging hij zo met mij mee en luisterde al naar zijn naam. Hij leert snel en doet alles voor wat lekkers (maar dat is ook niet zo verrassend natuurlijk). Het is een schat van een hond, goed met vreemden, kinderen, andere honden en dieren. Hij leeft nu met jonge kinderen, een kat en drie andere honden samen. Degene die hem nu op heeft gevangen is gedragstherapeut en kan hem goed begeleiden en klaar stomen voor een nieuwe toekomst.

Door omstandigheden moest hij nu al uit logeren en is hij hier dus een dag gebleven, wat prima ging. Op dit moment is Heintje nog een beetje hitsig, hopelijk wordt dat minder zodra de chemische castratie begint te werken die hij heeft gehad. Hopelijk gaat het daarna ook beter met zijn voorhuidontsteking, die lange tijd onbehandeld is geweest. Tijdens de wandeling met mijn honden viel deze hitsigheid ook wel mee, dus ik heb goede hoop voor de toekomst.
Dit was een week nadat hij was gevonden en hier was hij zelfs al aangesterkt..
En dit was gisteren, bij ons thuis. Het is nog steeds een zielig hoopje hond, maar hij is al een stuk steviger en de doorligplekken zijn ook aan het verdwijnen!

Helaas heeft hij zijn knokige staart kapot geslagen en daarom zit er tape om heen.
