Het HondenForum

Ik zit met het volgende: mijn vorige hond had lange tijd last van rode liezen.
Ben daarmee naar enkele dierenartsen geweest. De laatste heeft me steeds aangegeven dat dit van binnenuit kwam, een allergie was, en dat het zinloos is om dit uit te laten zoeken bij een oudere hond.
Hij zette er steeds een cortisone in, die kort hielp en gaf geen nadere uitleg. Meer zoiets van 'als je het zo redt met enkele kuurtjes per jaar dan is het toch prima?'
Ik vond het niet prima en ben doorgegaan naar de dermatoloog, zelf uitgezocht en hij raadde dit af. Toch heb ik doorgezet en de diagnose was helemaal fout. Het was een infectie van bacterieen en gisten en met een breed spectrum antiobioticum is dit na 20 dagen volledig opgelost.
Geen zalfjes, eliminatiedieeten, niets was nodig! Maanden ellende door elimineren wat zinloos was (ergens voelde ik dat al) want als er een infectie zit zie je geen verbetering.
Deze dierenarts vond, voordat ik naar de dermatoloog ging, de behandeling van een andere dierenarts 'schieten met een kanon op een mug' omdat zij antibiotica voorgeschreven had.
De verkeerde soort dan weer wel.

Nu is mijn hondje overleden, elders, andere dierenarts. Niks meer aan te doen
Ik ben naar deze dierenarts teruggegaan, wilde het doorspreken voordat ik met een pup erheen ga.
Hij heeft het uitgebreid gehad over hernia, neurologische problemen in de hersenen en dat hij er een spierverslapper bijgegeven had (wat ik ook dacht, maar die dierenarts heeft dus een morfine achtig middel gegeven wat de pijn niet helemaal weg kan halen... zo is er altijd wat. Mijn intuitie lijkt wel goed te werken...)

Okay, ik ben nog verdrietig en heb het wel even genoemd in de zin van, goh net een maand terug de rode liezen onder controle met de dermatoloog, maar daar reageerde hij niet echt op.

Ik vind het nu erg lastig. Ergens vind ik dat ie hierop had moeten terugkomen. Ik ben een boel geld kwijt en de hond heeft lange tijd jeuk gehad omdat hij geen goed onderzoek heeft gedaan of diagnose heeft gesteld en hij heeft me ook nog tegengehouden om daarheen te gaan.
Al met al NOG onbevredigend, aan de andere kant, tja hij wist het kennelijk gewoon niet.

Volgens de hondenschool hier is hij een goede dierenarts, zij horen heel veel verhalen. Er is nog een andere die ook wel goed is, maar die moet je liggen....

Wat nu...weer teruggaan, voelt ie zich aangesproken en dan krijg ik, zoals na het geklungel met de vaccinatie 'Ja dat weet ik ook niet waarom ik dat zo gedaan heb, .....(mijn naam).
Dus daar wordt de verstandhouding ook niet beter van.

Of moet ik gewoon naar een andere dierenarts gaan?
Wat vinden jullie?

Tja lastige situatie.
Uit je bericht begrijp ik dat er niet veel andere opties zijn waar je woont?
Je moet dan zelf de keuze maken of je wilt overstappen naar een andere arts of niet.
Als ik zelf dierenarts was geweest zou ik dit soort dingen wel willen weten.
Je kunt het hem op een normale manier vertellen en erbij zeggen dat het voor jou nu niet meer uitmaakt maar dat hij het in gedachten kan houden bij een volgend hondje. Dat je het toch raar vind dat hoewel hij het afraadde dat toch de oplossing was.
Dat hij dus soms misschien een breder gezichtsveld er op na kan houden en specialisten ook een kans moet geven.
Dat je liever een arts hebt die zegt het niet te weten en eerlijk de verschillen mogelijkheden vertelt, en de verdere keuze die opties te bewandelen aan de eigenaar over laat.
Maar zo'n gesprek zou ik enkel aan gaan als je ook van plan bent daar te blijven.

Ik ken die arts natuurlijk niet maar het komt mij over alsof hij (en terecht) gewoon geen weerwoord heeft.

Tja de keuze is er blijven en heel goed opletten of echt een andere zoeken.
Voordeel is dat ie vriendelijk en aardig is voor de hond, dat ie vlakbij woont...
De andere dierenarts is een beetje hippie achtig moet je van houden

Ik heb nu dus een gesprek gehad, heeft ie best tijd ingestopt, zou dit dilemma willen mailen
maar ja of het daar beter van wordt...
soms denk ik ook, hij is wie hij is.
Juist ook als ik er niet meer heen ga zou ik hem melden waarom niet...

En dan er nog andere waar ik persé niet naar toe wil....

Hier zit er in de omtrek ook geen waar ik naartoe wil.
Voor de kleine dingen moet het maar, maar ik bel wel met een DA waar ik vertrouwen in heb post het hier

Ik zou naar mijn gevoel luisteren.
Zelf heb ik een hele fijne dierenarts die open staat voor allerlei onderzoeken en behandelingen.
Hij is nooit te beroerd om uit te leggen waarom hij iets doet. Maar hij geeft ook toe wanneer hij ernaast zit. Ik mag altijd meedenken over de diagnose en behandeling.

Inmiddels ken ik deze dierenarts nu 12 jaar intussen ben ik 2 keer verhuisd, nu moet ik 40 km rijden voor een consult maar heb het er graag voor over.

Bij onze vorige hond heb ik iets soortgelijks meegemaakt.
Ik dacht dat onze hond hartproblemen had, omdat hij zo lusteloos was en ontzettend liep te hijgen. Dus ging ik voor de zekerheid naar de da om dat te laten testen. Bij de da is een ECG en een röntgenfoto van de borstholte gemaakt. Van de röntgenfoto zag de da dat er vocht achter de longen zat, de ECG gaf niet echt een duidelijke uitslag. Voor de zekerheid meteen op hartmedicatie gezet. De da stuurde de ECG en de foto op naar een specialist. Die concludeerde hetzelfde.

Na een paar maanden zagen wij geen verbetering en zijn toen zelf naar een (andere) specialist gegaan. Die heeft een echo gemaakt en daaruit bleek dat het hart prima in orde was! En er ook geen vocht achter de longen zat (de röntgenfoto had hij ook nog bekeken).

De medicijnen hebben wij direct weggegooid en wij zijn verder gaan zoeken naar de oorzaak (zijn wij pas een jaar later achtergekomen).

Ik heb het met de da erover gehad. Zelf dacht ik aan hartproblemen, omdat dat bij het ras veel voorkomt. Maar van een da en een specialist had ik iets meer kunde verwacht. Alhoewel iedereen natuurlijk fouten kan maken. Kwalijk neem ik het ze niet, maar dat komt ook omdat onze hond er niets aan heeft overgehouden.

Ik zit overigens niet meer bij die dierenartsenpraktijk. Afhankelijk van de ernst van de kwaal die mijn hond heeft ga ik ofwel naar mijn eigen vaste da of naar een willekeurige da in de buurt.

Ik zou niet meer aan een DA gaan die een foute diagnose gesteld heeft, en ben dan altijd bang dat het weer zal gebeuren......Ik zounaar een ander gaan, hippie achtig of niet, dat maakt mij niets uit......

Gon schreef:Ik zou niet meer aan een DA gaan die een foute diagnose gesteld heeft, en ben dan altijd bang dat het weer zal gebeuren......Ik zounaar een ander gaan, hippie achtig of niet, dat maakt mij niets uit......

Dan kun je dus nergens meer naartoe, alle dierenartsen maken fouten, meerdere zelfs, het zijn namelijk mensen.

kipo schreef:

Gon schreef:Ik zou niet meer aan een DA gaan die een foute diagnose gesteld heeft, en ben dan altijd bang dat het weer zal gebeuren......Ik zounaar een ander gaan, hippie achtig of niet, dat maakt mij niets uit......

Dan kun je dus nergens meer naartoe, alle dierenartsen maken fouten, meerdere zelfs, het zijn namelijk mensen.

Ja, er maar van uit gaan dat ze allemaal fout op fout maken vind ik ook nogal dubieus hoor.

AnneMarie schreef:Ja, er maar van uit gaan dat ze allemaal fout op fout maken vind ik ook nogal dubieus hoor.

Natuurlijk ga ik niet uit van fout op fout, dat zeg ik toch niet. Maar elke dierenarts (zonder uitzondering) maakt fouten, net als ieder ander mens. Als je niet naar een dierenarts wilt die een fout gemaakt heeft, kun je nergens meer terecht. Het feit dat er fouten gemaakt worden, is niet eens een groot probleem (gelukkig zijn er ook veel kleine foutjes, die niet of nauwelijks gevolgen hebben), de manier waarop er mee omgegaan wordt, maakt het verschil.

AnneMarie schreef:Of moet ik gewoon naar een andere dierenarts gaan?
Wat vinden jullie?

Gewoon naar een andere dierenarts. Die ene heeft zijn best gedaan met de kennis die hij heeft. En ja, daar betaal je voor. Hij voelt zich al lullig genoeg dat hij achteraf een verkeerde diagnose heeft gesteld (maar achteraf kijk je een koe in z'n kont). Maar dat kan wel altijd he, bij de meest ervaren artsen.

Ik ga gewoon naar de arts/dierenarts waar ik vertrouwen in heb. Maar ook die kunnen het fout hebben hoor.

kipo schreef:

AnneMarie schreef:Ja, er maar van uit gaan dat ze allemaal fout op fout maken vind ik ook nogal dubieus hoor.

Natuurlijk ga ik niet uit van fout op fout, dat zeg ik toch niet. Maar elke dierenarts (zonder uitzondering) maakt fouten, net als ieder ander mens. Als je niet naar een dierenarts wilt die een fout gemaakt heeft, kun je nergens meer terecht. Het feit dat er fouten gemaakt worden, is niet eens een groot probleem (gelukkig zijn er ook veel kleine foutjes, die niet of nauwelijks gevolgen hebben), de manier waarop er mee omgegaan wordt, maakt het verschil.

Maar als het vertrouwen er niet meer is, kan je beter veranderen......

Gon schreef:[
Maar als het vertrouwen er niet meer is, kan je beter veranderen......

Dat ben ik helemaal met je eens.

Vertrouwen vind ik enorm belangrijk. Als dat er niet is, dan kijk ik verder.

Dat houdt niet in dat ik verwacht dat mijn DA nooit fouten maakt
Mijn DA is het type dat dóórleert en vaak voorop loopt bij nieuwe kennis. Pas geleden praatte hij me zelfs (tijdens een entingsbezoekje voor de kat) nog even bij over de gebitsontwikkelingen bij cavia's en wat hij nu anders zou doen dan 4 jaar geleden toen ik een nogal intensief caviapatientje had. Ook heeft hij me wel eens iets voorgeschreven met de eerlijke mededeling 'de kans dat het werkt is niet erg groot, maar dit is het enige dat ik kan bedenken en het dier is nog te jong om het niet te proberen'. Tja, voor muizen vind je niet zo snel een ervaren second opinion, die dieren gaan doorgaans al dood voor de eigenaar door heeft dat het beestje niet fit is Een ander muisje heeft hij succesvol geopereerd, dus het kàn wel
Moraal van het verhaal: dierenartsen zijn ook mensen die niet alles kunnen weten, maar de lat ligt wel net even wat hoger als het op vertrouwen aan komt!

Gon schreef:Ik zou niet meer aan een DA gaan die een foute diagnose gesteld heeft, en ben dan altijd bang dat het weer zal gebeuren......Ik zounaar een ander gaan, hippie achtig of niet, dat maakt mij niets uit......

Het zijn en blijven mensen. Wij hadden een d.a. die een verkeerde diagnose had gesteld. Doordat onze hond al bij een specialist liep, is er verder gezocht omdat die niet kon geloven dat een hond die ze vrij recent had gezien in goede conditie zo snel zo iets ernstigs ging mankeren. Verder gezocht en er bleek (gelukkig) iets compleet anders aan de hand te zijn.
Praktijk heeft uitgebreid met mijn moeder gepraat. Uitgelegd hoe ze aan de diagnose waren gekomen. Dat ze ook nog de andere d.a. in de praktijk hadden laten kijken naar de resultaten omdat ze deze diagnose niet zomaar wilden stellen. En hun excuses aangeboden. Praktijk was bijzonder goed en daarom zijn we er gebleven tot mijn ouders verhuisden naar de andere kant van het land.

Dat laatste vind ik dan weer vertrouwenswaardig.

Ik heb hem ooit aangesproken over het overenten en toen ging ie zo draaien en sjoemelen dat ik zoiets had van oef
volgens mij voelt ie zich aangesproken.
'ik heb het wel goed gedaan maar
dus verkeerde prijs
verkeerde cijfertjes omcircelt
geen stickers...'

en dan alleen , 'tja ik weet ook niet waarom ik dat gedaan heb'

Maar ja hij is wel erg lief voor de dieren, en aardig voor mensen. Alleen dit soort dingen....

Iedereen maakt fouten dus ook een dierenarts. Om te voorkomen dat ik met een rotgevoel blijf zitten spreek ik met mijn dierenarts. Via de assistente maak ik met hem een afspraak en geef aan dat ik een gesprek met hem wil. Ik veroordeel hem niet tijdens het gesprek, maar vraag uitleg. Die krijg ik en als hij/zij het verkeerd gezien heeft wordt dit netjes aangegeven. Ik kom al meer dan 22 jaar in dezelfde praktijk en het is 2 keer voorgekomen dat ik het niet met hem eens was.
Gesprek geregeld en het onderlinge vertrouwen is gebleven, want als ik geen vertrouwen in mijn dierenarts heb dan ben ik daar snel weg.

Persoonlijk vind ik het belangrijk dat ik vertrouwen in een da heb en dat hij mijn eigen inbreng respecteerd.. voor de entingen, zalfjes en simpele dingen vind ik mijn da heel geschikt, foto's maken en wat andere dingen ook prima maar als er echt iets mankeerd ga ik toch naar een specialist.
Als ik geen vertrouwen heb in een da dan ga ik er niet meer naar toe...punt... ik wil graag weten hoe en waarom hij iets denkt dis ik vraag ook best veel en als er geen goed logisch antwoord komt vraag ik verder... en als ik er geen goed gevoel bij heb ga ik ergens anders heen waar ik dat wel heb.

iedereen maakt fouten..zou zelf een gesprekje aangaan met de dierenarts..hij leert hier ook weer van,en zal misschien bij een andere hond die zoiets dergelijks heeft ,beter kunnen handelen
Heb je geen goed gevoel meer bij deze persoon,dan zou ik verder kijken

succes met je keuze

Je moet vertrouwen in je dierenarts hebben. Ik ga voortaan alleen nog maar naar Eersel, niet dat ik andere dierenartsen hier in Eindhoven niet vertrouw, maar behalve dat ze daar heel wat apparatuur beschikbaar hebben, mocht er iets ernstigs aan de hand zijn, zijn ze ook 24 uur per dag beschikbaar. Het avond- weekenddienst systeem hier is op zich fijn, maar in nood ga ik liever niet meer zoeken waar die dierenarts woont, om er dan achter te komen dat hij de desbetreffende behandeling toch niet kan doen en je weer naar een andere kunt.

Ik ga tegenwoordig of naar Vaassen of naar de kliniek in Dieren. Voor spoed hoef je hier in Apeldoorn toch niet op een DA te rekenen is (helaas) mijn ervaring.
Ga op je gevoel af.

Fouten zijn lullig maar dat kan gebeuren.
Maar dan wel graag toegeven, dan is er niks aan de hand.
Als er omheen gepraat wordt, tja. Dan vind ik dat minder en dat schaadt het vertrouwen.
Dan zou ik toch eens naar die hippie gaan

Ik heb het adres van een hele goede dierenarts, ziet er erg vertrouwenswekkend uit. Dan rijd ik wel 10 km, hopelijk een paar puppy entingen, later zal Rabies moeten maar dat doe ik zo laat mogelijk...
en verder hoop ik zo weinig mogelijk bij de dierenarts te komen!

Ik ga zelf een dossier bijhouden, bij de dermatoloog ervaren dat ze die het gemakkelijkst vond, de dierenartsen hadden onleesbare krabbels opgestuurd!
Hopelijk wordt dat 'dossier' heel erg dun ....

Ga de pup straks ophalen

Tja, als je niet krijgt wat je zoek moet je een andere dierenarts zoeken. Jij wil blijkbaar een erkenning van de gemaakte fouten en die krijg je niet..daar moet je een conclusie uittrekken.

En of die andere hippie is of niet...dat zou mij niet uitmaken als die maar kundig is.
Om even een voorbeeld te geven; mijn dierenarts loopt geregeld met een sigaret in zijn linkermondhoek, heeft altijd een vieze witte jas aan, ziet eruit alsof hij weinig tot niet onder de douche gaat maar...........die man heeft bergen vakkennis, hoeft niet zoveel mogelijk geld te verdienen en werkt dag en nacht zelfs in de weekenden heeft die spreekuur en dat is niet eens veel duurder als door de week. Ik vertrouw hem volledig met mijn honden, hij weet wat hij doet en als die het niet weet zegt hij het ook. Dan bespreken we samen hoe het verder moet.

Wat ik er maar mee wil zeggen; je moet soms even door het uiterlijk heen prikken.

Ja dat klopt wel hoor. Ik had vroeger zo'n dierenarts. Was eigenlijk een vee arts maar geweldig voor de dieren.
Kundigheid en niet commercieel zijn maar op een goede fatsoenlijke manier je vak uitoefenen zijn het belangrijkste.
Ik kies mijn hond ook op karakter en raseigenschappen fokker en kijk naar gezondheid voor zover dat mogelijk is, en hoe hij of zij eruit ziet, dat is niet mijn eerste prioriteit...
Al krijg ik nu wel een wondermooie pup

Je moet nooit verwachten dat je erkenning krijgt van gemaakte fouten.
Mijn moeder is gestorven door fout van artsen maar ze hebben het nooit erkend en dat is de grootste fout van mensen, niet kunnen toegeven als ze fouten maken..............

rubyred schreef:Je moet nooit verwachten dat je erkenning krijgt van gemaakte fouten.

Nee? Nou ik verwacht dat wél, en kan een dierenarts daar niet aan voldoen, dan is het basta.
Mijn dierenarts zegt het gewoon als hij iets fout heeft gezien of gedaan, en daardoor vertrouw ik hem volledig.
Ik heb eens een vreemd probleem gehad bij een cavia die gecastreerd was, hele nare complicaties naderhand.
Ik haalde me van alles in mijn hoofd wat ik eventueel verkeerd gedaan zou kunnen hebben, en het enige dat hij daarop zei was 'nee, jij hebt niets fout gedaan, als er iemand is die een fout gemaakt heeft, dan ben ík dat'

Zo'n topvent, echt waar.

Paulala, wat heb je het getroffen met zo'n eerlijke en kritische DA!

Onze DA had ook een fout gemaakt. Onze Herder was niet goed en ze vertelde me dat er twee mogelijkheden waren: een behandeling die onbetaalbaar is en waarbij je niet zeker weet of het aan slaat of inslapen. Omdat we niet egoistisch wilden zijn naar de hond toe, maar we de behandeling van 900 euro per maand niet kunnen betalen besloten we om de hond in te laten slapen. Tranen met tuiten heb ik gehuild! De afspraak stond om 11 uur en toen mijn vriend binnen kwam met de Herder kreeg hij plots heel ander nieuws: er was toch nog een andere behandeling mogelijk, met meer kans op bijwerkingen, maar betaalbaar!

Natuurlijk zijn wij dolblij dat onze Giske hier nog vrolijk rond rent, maar we hadden liever gehad dat ze had gezegd dat ze nog nader uit zou zoeken en even zou bellen over de mogelijkheden

Als het vertrouwen echt weg is zou ik ook een andere DA op zoeken. Lastig hoor.. wij blijven voorlopig nog bij deze praktijk, want we zitten er haast nooit en voor de paarden zijn ze top!

Neeltje schreef:Je moet vertrouwen in je dierenarts hebben. Ik ga voortaan alleen nog maar naar Eersel,

Eersel heeft een paar goede dierenartsen. Alleen de eigenaar M Kappen, die toch de naam heeft, mag mijn honden niet opereren. Hij kan niet eens een kies trekken. Excuses heb ik van hem nooit gehad. De andere dierenartsen daar (Jessica en Hanneke) hebben het opgelost voor hem, ze schaamden zich heel erg voor het prutswerk dat hij verrricht hadden. Laatst daar nog een hond geopereerd voor een baarmoederontsteking door Jessica. Goed gedaan, maar vanwege de kosten €700,- (onderzoek + operatie) is dit toch wel de allerlaatste keer dat ik in Eersel ben geweest. Ondertussen overgestapt naar Best naar mijn tevredenheid. Ook daar maken ze fouten, maar die dierenarts had wel het lef om mij te bellen en excuses aan te bieden. En de rekeningen zijn ook wat vriendelijker .

Dus om op je vraag terug te komen: JA!!
Ik denk dat dit de enige manier is om vertrouwen in je dierenarts te houden.