Hoe ben je op je hond uitgekomen?

[ArCee]

Ik vraag mij af hoe mensen op de keuze van hun hond uitgekomen zijn? Ik bedoel, je kiest op een gegeven moment voor een hond, of je stelt criteria op voor een volgende hond?
Hoe ben je daarop gekomen?
Waaraan moest de hond voldoen?
Wat waren je eisen? Je wensen?
Had je geleerd van je vorige hond?
Hoe ben je, met je gehele pakket, je hele lijstje uitgekomen bij je huidige hond, of bij je toekomstige hond?
Heb je veel info verzameld?
Via boeken, internet, via eigenaren van je hond, misschien via fokkers?

Welk traject heb je afgelegt om tot je keuze te komen maar vooral, ben je bedrogen uitgekomen of juist helemaal in de gloria met je (ras) keuze want of het hier om rashonden of eenn geweldige kruising gaat is mij eender.

Hond = hond = geweldig = onovertroffen!!

[tineke]

Mijn eerste hond had ik me goed op voorbereid ,veel gelezen ,fokkers bezocht en toen de omstandigheden er naar waren kwam de hond.
Een fijne hond waar we veel plezier aan hebben beleefd.
Maar het is ook weleens anders gegaan ,een opvanger van een ras waar ik dacht niets mee te hebben is blijven hangen en dat werd een van de fijnste honden die ik ooit heb gehad.
En het ras werd ik ook dol op
Het kan dus anders lopen dan je soms denkt maar dat is eigenlijk ook best leuk als het goed uitpakt.

[S@ndr@]

Ik ben absoluut een impuls aan koper , maar zolang het een molosser is kan ik niet zo snel fout
Na 2 oldies werd me gevraagd of Gil bij mij een mandje mocht en we hebben ja gezegd.
Nooit spijt van gehad, hij is moeiteloos ingepast in ons leven

[M@scha]

een vriend van pascal had 2 engelse staffies en ik wilde niet zo'n gevaarlijke pitbull! toen moest ik mee naar die vriend en was ik verliefd.. ben gaan zoeken op internet en heb veel info ingewonnen voordat sam bij ons kwam (die dan wel weer gewoon uit de viavia verkoopkrant kwam maar uiteindelijk de beste hond ooit voor ons)

later was hetzelfde ras voor nummer 2 niet meer dan logisch en wij hebben echt 2 wereldhonden ondanks het besluit dat er geen staffie meer komt na deze 2 monsters. ik zou ze niet willen missen, maar een minder gecompliceerd ras past beter bij onze levensstijl. wij zoeken nu dus een ras wat makkelijker overal mee naartoe kan, wat geen enge regels heeft in duitsland (wij wonen op de grens en daar zijn onze staffies verboden) omdat wij daar heel veel komen en een groot deel van ons sociale leven ligt in duitsland.

ook de wens daar te gaan wonen + het makkelijk meenemen naar plaatsen waar andere honden kunnen zijn zoals het café zorgt ervoor dat wij geen staff meer zullen hebben hierna.

[Lief]

Misty hebben we hals over kop meegenomen bij de vorige eigenaar. Veel harde lessen later hebben we een hele lieve hond aan haar en er een soortgenoot vriendje bij.
Dit ras was absoluut onze keuze als het op uiterlijk aankwam, maar vanwege het karakter waren we er, als Misty niet dringend een plekje nodig had gehad, niet direct mee begonnen.
Dan waren we voor een wat meegaander type gegaan...
Nu kan ik juist het zelfstandige in het ras wel waarderen.

[joyce83]

Bij mij is altijd een boxer in het leven geweest. Pap en mam hadden al een boxer voor ik geboren was en sindsdien heeft daar altijd een boxer rondgelopen. Aangezien ik niet anders gewend was, ik graag echt een hond wilde, graag speels, korthaar ben ik bij de boxer gebleven.
Heb wel nog even naar andere rassen gekeken in de boekjes om het maar zo te noemen om te kijken of ik toch op iets anders uit zou komen wat me aan sprak.
Ben wel begonnen met een zoektocht naar fokkers die me aanspraken, wilde eigenlijk vooraf bij het liefst zo veel mogelijk fokkers gaan kijken als ze geen pups hadden liggen. Echter het lot besloot anders, fokker van een vorige hond van mijn ouders kreeg een nestje en toen toch gekozen om bij haar te agan omdat de vorige van ons dik 13 geworden was. Zou ik nu opnieuw op zoek gaan dan zoek ik toch een pup met wat meer eisen. Ouders moeten de hoogste gezondheidsuitslagen hebben om maar zo te zeggen.

[Renske]

De eerste hond, ik had geen keuze, mijn moeder wilde graag een kooikerhondje. Na her en der geinformeerd te komen kwamen we bij een fokker uit. Daar nog een jaar moeten wachten en toen kwam Bente bij ons wonen (overleden op 13 jarige leeftijd).
Nummer twee Beetle; met Bente werd een nestje gefokt en ik mocht een pup houden .
Nummer drie Lumi; een kleindochter van Beetle, daar wilde ik graag een pup van ; en zo kwam zij.
Nummer vier; een zoon van Beetle moest op 9 jarige leeftijd herplaatst worden; volledige verlatingsangst, dus kom maar hier (woont bij mijn ouders).
Nummer vijf; een zoon van Bente heeft op ruim 13 jarige leeftijd zijn eerste nest gekregen. Daar wil ik graag een pup van en zo komt Fusca hier a.s. zaterdag wonen .

Dus informatie verzameld, nee eigenlijk niet, het loopt zo. Op het moment dat Lumi's moeder geen nestje had gehad, dan was er toen geen pup bij mij gekomen. Als Vincent niet herplaatst had moeten worden, was hij niet gekomen. En tot slot, als Swenka geen pups zou hebben gekregen, zou een pup op dit moment niet in de planning staan. Tot nu toe helemaal tevreden hoe het gelopen is, of dat vanaf zaterdag nog zo is met een pup erbij, dat is afwachten . Ik ben me wel aan het orienteren (geweest) op andere rassen, maar net alsof de drempel dan hoger is om een hondje te nemen.

[lieke]

Ik ben per ongeluk bij de collie uitgekomen. In 1985 wilde ik een hond, keek in de krant en zag in het oosten van het land dat er een bedrijf was met veel soorten puppies (broodfokkers had nog nooit iemand van gehoord ). In een grote schuur met heel veel hokken met héél veel puppies in alle soorten en maten zag ik één hok met drie teddybeertjes er in. Geen idee welk ras het was maar ze zagen er zó schattig uit. En één van die puppies zat mij even aandachtig op te nemen als ik haar en ze begon te kwispelen, liep parmantig naar me toe, ging zitten en legde haar pootje op mijn knie.
Ik heb haar opgepakt, ben naar de kassa gegaan, betaald en nog even gevraagd wat voor ras het was .
Robyn is 12 jaar lang de meest perfecte hond voor mij geweest en ik ben nog steeds verliefd op het ras.

[Fabiola17]

Ik wilde al een paar jaar een hond, vaak op de asielsites gekeken. Ik wilde een klein hondje, niet te druk, moest lief voor mijn cavia's zijn. Toen zag ik Joy op de site staan, ze is wss een kruising Maltezer/Westy. Ik ben gaan kijken en met haar gaan wandelen, bij de konijnen langs geweest (waar ze super op reageerde) en toen durfde ik het wel aan.

Joy woont nu bijna 4 weken hier (ze is een jaar of 6), en het is geweldig uitgepakt!
Ze is lief, best gehoorzaam, ze vervreet geen dingen, gaat graag mee wandelen, blaft weinig, kan prima alleen zijn als ik moet werken, is 's nachts rustig, is lief voor de cavia's, heel blij als ik weer thuis kom, vindt knuffelen leuk, wat wil ik nog meer!

[Pemba]

In 1993 zagen we op de camping een leuk hondje, een boomertje. Onze kinderen hebben de hele vakantie met het hondje gespeeld
dus wij wilden na de vakantie ook een hond. In de krant bij de advertenties gekeken en kwamen uit bij een kennel.Toen nog nooit van gehoord maar het was een broodfokker . In een stenen bak zat 1 schattig pupje dat tegen de wand op ging staan als hij ons zag en heel hard begon te piepen als hij ons niet meer zag. En toen waren we verkocht. Het is een schat van een hond geweest en is bijna 16 jaar geworden. Voor het geld hadden we wel naar een fokker kunnen gaan want hij heeft ons toen 1000 gulden gekost.
Omdat er volgens die mensen tibetaan inzat zijn we ons daar verder in gaan verdiepen en zo kwamen de andere tibetanen in ons leven.

[Rebble]

Wij wilden gewoon een leuke kruising. Ik wilde een jonge hond maar geen pup. Het zou onze eerste hond worden en ik ken mezelf goed genoeg dat ik eerst wat ervaring op moest doen voordat ik zelf een pup ga opvoeden. De eisen waren voor ons dat ze een normale basis had en met kinderen kon. De basis had ze maar na een maand of 3 bleek toch wel dat ze kinderen minder leuk vindt dan dat ons verteld was

Ik wilde al jaren een hond en in die tijd gewoon af en toe rondgekeken en van alles en nog wat gelezen. Uiteindelijk via talloze herplaatsingssites, dierenasiels.com, stichtingen voor buitenlandse honden én marktplaats hebben wij Izzy dus idd op marktplaats gevonden. We hadden een goed gevoel bij die mensen (aardig wat mail contact gehad) en toen we gingen kijken ook een klik met Izzy en haar meteen meegenomen.

Ik heb dus niet van een vorige hond geleerd maar leer wel veel van Izzy voor een evt. volgende hond.

[Maylala]

Sjon heeft mij gekozen, ik was een weerloos slachtoffer.

Toen ik twee jaar daarna voor een leuk, al dan niet rasloos teefje van ergens tussen de 1 en 5 jaar oud die met katten kon op dierenasiels.com keek kwam ik onze Roos tegen en was wederom verkocht, een andere hond was geen optie meer. Zij moest het worden.

Et voila.

[dagmar88]

Ik had voor iemand een andere baas voor zijn hond gezocht.
Toen hij ergens op bezoek was en daar een onverzorgde pup aantrof heeft hij de eigenaar gezegd dat hij wel iemand wist om haar te herplaatsen.
Charlie klonk te leuk om waar te zijn en eenmaal daar was ik verkocht.

Heb altijd 2 of meer honden willen hebben, omdat de interactie onderling het juist zo leuk maakt.
Lang gezocht naar een tweede, omdat die bij ons tweetjes moest passen en da's nog niet makkelijk.
Uiteindelijk is Pluisje hier gekomen via het forum

[Sas]

Wij wilden graag een kleine maar toch echte hond (haha) met karakter en kwamen zo op de ruwharige teckel uit. Wel wilden we perse een blonde of chocolade bruine, dat schoot niet op en toen attendeerde iemand ons op de fauve onder het motto; dan vind je dat vast ook wel leuk. En ja dus. Toen veel ingelezen en aantal afspraken bij fokkers gemaakt. Niet met de bedoeling om al een pup te halen maar om kennis te maken met het ras. Bij een daarvan lag een nest van 7,5 week uit waarvan een pup kort daarvoor was afgezegd…zonder te weten welke dat was stond ik te kwijlen boven de bak puppies en was erg verliefd op een hondje in het bijzonder en zij ook op mij (heus!) . Ik heb m`n mond gehouden maar toch even gevraagd welk pupje nou nog geen baasje had. Je raadt het al… drie dagen later hebben we haar opgehaald. Inmiddels zijn we verknocht aan de fauven en de tweede hebben we bewust bij dezelfde fokker vandaan, mede omdat hij een dekreu heeft waar ik smoorverliefd op ben, daar wilde ik heel graag een pup van. We hebben even moeten wachten maar goed, dat geeft niet.

[lieke]

Ik vind dat je je wel moet inlezen over het ras dat je wilt hebben, én dat je bij een fatsoenlijke fokker koopt.
Maar dat is wmb meteen alles hoor.
Bij mensen die er jarenlang voorwerk aan hebben (uitentreure shows bezoeken, bloedlijnen uitpluizen, puppytesten er op los gooien en God weet al niet wat) daarbij heb ik het gevoel dat het alleen nog maar tegen kan vallen. Want het pupje moet dan wel aan tórenhoge verwachtingen voldoen.
Ik heb mijn Deerhounds gekocht bij fokkers die op dát moment toevallig pups beschikbaar hadden
Bakkie en Hoppa heb ik opgehaald zonder ze ooit nog maar gezién te hebben.

Dát dus. Behalve dat het mij niet zoveel kan schelen of het dier van een broodfokker of een oepsnestje of een goede fokker komt. Of voor mijn part een kruising is. Als het karakter maar bij mij en mijn andere honden past. D.w.z. een lief en zacht karakter. En een teef is. Geen gedragsproblemen.
O en voor iedereen over mij heen valt : ik ga niet voor pups maar voor herplaatsers. Dus een uitgefokte (brood)fokteef is wat mij betreft prima. Gezondheidsproblemen zijn voor mij ook geen probleem (mits het natuurlijk niet de kwaliteit van leven aantast).

[Hilde]

Na 7 jaar zeuren mocht ik eindelijk een hond.. We hebben precies een week gezocht (oh, wat erg!) en Beau was de eerste hond waar we gingen kijken. Eigenlijk was het toen een klootzak, sprong alle kanten op, duwde overal z'n neus tussen, trok aan de riem, wilde niet luisteren, blafte het hele huis bij elkaar en waarschijnlijk omdat ik zo graag een hond wilde hebben we hem genomen. Als we meerdere honden hadden bekeken dan was de keus denk ik niet op Beau gevallen, maar nu ik hem een tijdje heb ben ik echt helemaal gek met dat mannetje We hebben ons toen niet ingelezen over de beagle (ja, een beetje) en dachten dat die eigenwijsheid wel mee zou vallen.. Niet hoor

[Valerie]

De ex van mijn zus had een bull terrier. Ik was helemaal verliefd op haar. Jammer genoeg mocht ik haar niet hebben van mijn ouders (waar ik ziek van was).
Toen kreeg mijn ex een "amerikaanse stafford" aangeboden. Ik ging informatie opzoeken en zag dat ze een stamboom moesten hebben wat die honden niet hadden. We waren het er over eens dat er een bull terrier en een engelse stafford moest komen. De engelse staff is er uiteindelijk gekomen toen het al uit was.
Ik was al heel lang verliefd op de Akita maar als je al een huis vol honden hebt dan denk je niet van Hey ik neem er ook nog even een Akita bij. Toen veranderde de situatie dat ik maar 2 teven had, daar moest natuurlijk een reu bij ik twijfelde alleen vreselijk of ik een Akita moest nemen want ik was bang dat ze je arm zouden amputeren als je er eentje zou aaien. Toen ik Kito of Nikan aaide op de doedag vorig jaar en er ongeschonden vanaf kwam werd de wens sterker en ziehier: Kiyoshi.
Wat de toekomst mij brengt weet ik niet aangezien ik honden zat heb voor de eerste 10 jaar

[dagmar88]

Wat de toekomst mij brengt weet ik niet aangezien ik honden zat heb voor de eerste 10 jaar

En ik maar denken dat we een afspraak hadden. Zal het zaad van tar heel maar afbestellen dan

[Valerie]

Wat de toekomst mij brengt weet ik niet aangezien ik honden zat heb voor de eerste 10 jaar

En ik maar denken dat we een afspraak hadden. Zal het zaad van tar heel maar afbestellen dan

Ik blijf Tosa's vreselijk leuk vinden maar heb ze te weinig gezien om te zeggen ja die wil ik in huis hebben. Zal ze wel meer zien op de Akita shows nu Aangezien de Tosa onder de NVAI valt tegenwoordig.

[dagmar88]

Wat de toekomst mij brengt weet ik niet aangezien ik honden zat heb voor de eerste 10 jaar

En ik maar denken dat we een afspraak hadden. Zal het zaad van tar heel maar afbestellen dan

Ik blijf Tosa's vreselijk leuk vinden maar heb ze te weinig gezien om te zeggen ja die wil ik in huis hebben. Zal ze wel meer zien op de Akita shows nu Aangezien de Tosa onder de NVAI valt tegenwoordig.

Heb zelf natuurlijk een halve gehad en over minimaal 8 jaar, na Pluis, komt er zeker weer zo'n rooie joekel.
Het blijft iets heel speciaals en moeilijk te omschrijven.
Een tijdje terug kwam ik er bij toeval weer 1 tegen en dan mist m'n hart 3 slagen

[Valerie]

Ik mot geen rooie, alleen een zwarte

[bennie]

Mijn honden zijn op mijn pad gekomen. Ik wilde geen honden, ik vond honden vreselijk. Inmiddels zou ik ze enorm missen wanneer ze er niet meer zouden zijn.
Eerst hield ik aan een relatie mijn duitse herder kruising over. Die hadden we uit het asiel, maar kon niet overweg met een van de andere honden van mijn ex. Die heb ik toen meegenomen. Vervolgens kwam er een belletje van het asiel of ik een pup op wilde vangen, want ze wisten immers dat ik Kayla had en pupsels had wat tegenwicht nodig. Nou Kayla en de pup konden het zo goed met elkaar vinden dat ik besloot hem zelf te houden. Dat was hond nummer twee. Vervolgens een nieuwe relatie, hond drie, vier en vijf. Hond nummer zes is een gecancelde pup (toen alle honden 'verkocht' waren, durfden we te gaan puppy knuffelen). Dus ook niet echt uitgezocht. Vervolgens nog een leuke herplaatser die op de bandlist verscheen en van een oudcursiste was van mijn vriendin.
Maar nu heb ik me (voor de zoveelste keer) echt echt echt voorgenomen dat ik de volgende keer (over tig jaar want we hebben full house vind ik) heel bewust uit werklijnen van nieuw buitenlands bloed een nap-type bc pupsel ga uitzoeken. Maar tegen die tijd zal er wel weer iets anders op het pad zijn gekomen.

[M@scha]

Ik mot geen rooie, alleen een zwarte

gamebred pit, geen rooie..

gaat nie goe bij jou val...

[Valerie]

Ik mot geen rooie, alleen een zwarte

gamebred pit, geen rooie..

gaat nie goe bij jou val...

Ja maar dat zou ook een zwarte worden maar er komt echt niets bij. Misschien als Jigzy oud is en weet wat voorzichtig doen is dat er een klein mormel bij komt. Maar nu heb ik even honden zat

[M@scha]

ik zou er nog een wawa en een groot kalf bij doen, dan heb je van alles wat!

[grover]

Ollie is bij stom geluk ons leven in gewandeld.

Mijn vriend en ik riepen al zolang we elkaar kennen dat er 'ooit' een hond moest komen. Later.. Als we groot zouden zijn... En wat voor hond dan? Daar waren we het nog helemáál niet over eens. Ik wilde graag een jachthondje van het een of het ander, niet al te groot, beetje leuk trainbaar.. Vriendlief wilde een bouvier. punt. Ohja, en ik niet

Naja op een gegeven moment gingen vrienden van ons een nestje fokken met hun Welsh Springer teefje, gingen we elke week op puppievisite, van het een kwam het ander en zo hebben we Ollie nu alweer ruim een jaar in huis Ze wilden 'm in eerste instantie eigenlijk graag zelf aanhouden alleen leek dat niet zo praktisch met nog een teef in huis, dus hebben ze zelf een teefje aangehouden en is Ol naar ons. Toch nog een beetje dichtbij zeg maar

[dagmar88]

Ik mot geen rooie, alleen een zwarte

Je bent gewoon bang dat jouw jap verbleekt bij zo'n prachtige diep rode Tosa

[bram en thijs]

Allemaal de schuld van mijn man, hij heeft het gedaan.

[Valerie]

ik zou er nog een wawa en een groot kalf bij doen, dan heb je van alles wat!

Haha Kiyoshi gaat al groot zat worden en een chihuahua overleefd het niet hier

Ik mot geen rooie, alleen een zwarte

Je bent gewoon bang dat jouw jap verbleekt bij zo'n prachtige diep rode Tosa

Akita's zijn de enige mooie honden in het rood

[Supernova]

Ik ben altijd erg gek geweest op honden maar zelf een hond nemen was nooit een optie.
Toen veranderde de situatie en was een hond wel een optie.
Ik heb me niet echt ingelezen en van grote verschillen tussen rassen was ik mij ook niet zo bewust.
We gingen gewoon op zoek naar een hond en op dierenasiels.com zagen we Kenzo staan. Hij had een leuk koppie dus naar het asiel gebeld en 2 dagen later hebben we hem opgehaald.
Natuurlijk niet echt de manier om een hond te kiezen, en zeker geen Akita
Maar heb er geen moment spijt van gehad en door Kenzo heb ik veel geleerd.

Toen wou ik graag een tweede hondje. Het moest slim, sociaal en vrolijk zijn. Niet te moeilijk en een klein formaatje zodat ik haar makkelijk mee kon nemen met ov. Dat werd Nova de dwergpoedel.
Voldoet precies aan wat ik zocht. En ze verhaart niet!