Begin maart zijn Ollie en ik gestart met de EG. Echt, ik wist niet wat ik meemaakte. Mijn anders zo vreselijk dwarse puber liep ineens als een soort absurd goed afgerichte hond door de oefeningen. Af en blijf op 10 meter afstand? No problemo, zelfs niet als de hond naast 'm een ommetje ging maken. Volgen? ging super! Hele uur aandacht voor mij en we hadden het ontzettend naar ons zin. Ik wist niet dat cursus lopen met je hond zo leuk kon zijn haha

En naarmate de training vorderde, ging het steeds minder.. Minder aandacht voor mij, veeeeel meer aandacht voor andere honden.. Bij de af en blijf oefening af en toe opstaan.. Bij het afleggen en voorkomen steeds er vandoor schieten.. En maandagavond bereikten we toch wel een dieptepunt. Hij zag alleen de andere honden maar. Ollie Af en blijf, en voor ik me omdraaide om weg te lopen stond ie al bij vriendinnetje Cailin. Voorkomen doet ie vervolgens prima, maar zodra ik 'm een blijf gaf, vloog ie weer weg. Echt etteren, ook bij andere onderdelen, hij werd ook echt vervelend, gaan liggen rollen in het gras als ie dacht dat ik niet keek enzo..
Het stomme is, de vorige cursus (GHH) verliep precies zo. Het begin ging super, en tegen de tijd dat we examen moesten doen leek het helemaal nergens meer naar. Complete frustratie op het veld af en toe, omdat ie gewoon -NIET- luisterde.
Maandag hebben we examen en ik vrees nu al met grote vrezen omdat we gewoon keihard zakken als ie er ineens vandoor gaat. Mijn trainsters denken dat het wel mee zal vallen omdat we met het examen alleen op het veld zijn, maar ik weet het nog niet zo zeker

En ik begrijp gewoon niet wat het is. Bij mijn beste weten is er in mijn mentaliteit niks veranderd, aan de cursus is ook niks veranderd (tis nog steeds veel wachten haha
