kleine hondjes naar een groot lijf verhuizen

[Jacksel]

Ik zat eens te denken of dat verschil zou uitmaken.

Als je Jamey zou nemen, en alles wie ze is, hoe haar karakter is, hoe er met haar is omgegaan enz, zou verhuizen naar een groot lijf, dus gewoon maatje herder ofzo. Of ze dan dezelfde hond zou zijn als nu, of dat dingen anders zouden zijn. Dus echt helemaal niets anders (zelfs niet in de omgang met haar) behalve haar maat.

In andere woorden zouden kleine honden zich anders gedragen als ze alleen maar groot zouden zijn en er verder niets verandert?

[Pemba]

Mijn honden denken nu al dat ze heel groot zijn dus ik denk dat het geen verschil zou maken

[blondie]

Mijn buuf zei het eens anders "als dit hondje met dit gedrag een grote hond had geweest had ik veel problemen gehad".
De hond leeft niet meer en was een franse bull. Het was een madameke dat geen polonaise aan de lijf wilde en haar baasje was heilig, ze was jaloers aangelegd, maar kon vanwege de onderbeet als ze al wilde happen toch geen kwaad.

[alm@]

Ik heb een Russell gehad die dacht dat hij formaat Dobermann was en overal woest op af probeerde te springen. Als die dat formaat had gekregen, had ik geen prettige hond gehad :N:

[Marjoleine]

Fien denkt echt dat ze zwartwit en 20 kilo is.
Stabijs en aanverwanten zijn allemaal vrienden en kleine harige hondjes zijn stom.
Ze heeft geen idee hoe ze eruit ziet (uiteraard) maar associeert stabijachtigen wel met "okee" en "ouwe jongens krentenbrood".
Als ze kon zou ze die honden amicaal op de schoft rossen

Dat geeft idiote taferelen soms, want de honden die ze zo benadert zijn niet allemaal gewend aan een dergelijke benadering door een 5 kilo zwaar haarballetje.
En als ze niet serieus genomen wordt neemt ze dat nogal hoog op, ze kan echt pissig worden als ze niet even netjes blijven staan voor inspectie

Oftewel: een hond gedraagt zich niet naar wat hij is maar naar wat hij leert in zijn omgeving en is zich bepaald niet bewust van zijn formaat.

[Kit]

Ik denk dat ik niet blij was geweest als Lilo formaat groot had gehad....

[[Sandra]]

Ik heb nu al vaak van die OEF-momenten als Otto me achterop tegen mijn benen springt

Maar ik denk net als Marjoleine:

Oftewel: een hond gedraagt zich niet naar wat hij is maar naar wat hij leert in zijn omgeving en is zich bepaald niet bewust van zijn formaat.

Een paar van zijn beste maatjes zijn grote honden en bij hen maakt het formaat niet uit, hij stoeit ermee als met zijn teckelvriendje. Wel maakt hij gebruik van zijn kleine formaat als ze elkaar speeltjes afvangen. Dan vliegt hij tussen die lange poten door.

[Wil de hond]

Draai het eens om: Zou jij haar hetzelfde gezien hebben en behandeld hebben als ze groot was geweest?

[alma.m]

Dat niet altijd van zijn formaat bewust zijn is hier ook aan de orde, als meneertje Noah op mijn voeten komt zitten om gemasseert te worden, maar dan in omgekeerde volgorde

[Mekkie]

Ik verdenk Fritz er wel eens van een klein keffertje in een groot lichaam te zijn

[Minhie]

Ik denk dat ik erg blij ben dat sommige honden maar zo'n klein lichaampje hebben.. :N:

[-Gaby-]

Wat ik mij dan wel afvraag, mijn hond reageert niet echt op kleine hondjes. Hij vindt ze minder interessant dan grote honden. Bijvoorbeeld niet reageren of überhaupt maar kijken als er een klein hondje voorbij loopt, terwijl hij wel kijkt naar honden die groter zijn. Hij kent honden van allerlei formaten trouwens.

[Maylala]

Ik heb een Russell gehad die dacht dat hij formaat Dobermann was en overal woest op af probeerde te springen. Als die dat formaat had gekregen, had ik geen prettige hond gehad :N:

Ik zit wel eens te denken hoe Sjon zou zijn als hij daadwerkelijk het Kangalformaat had wat hij denkt te hebben. Maar eigenlijk wil ik het niet eens weten. :N:

[Jacksel]

Ik heb een Russell gehad die dacht dat hij formaat Dobermann was en overal woest op af probeerde te springen. Als die dat formaat had gekregen, had ik geen prettige hond gehad :N:

Ik zit wel eens te denken hoe Sjon zou zijn als hij daadwerkelijk het Kangalformaat had wat hij denkt te hebben. Maar eigenlijk wil ik het niet eens weten. :N:

Maar is dat 'denken dat ze een grote hond zijn' zoals Sjon heeft, niet iets waar ze juist midner last van zullen hebben als ze daadwerkelijk groter zijn en dus dat ego niet meer nodig hebben? Als je snapt wat ik bedoel? Is dat niet iets wat ze puur door hun maatje ontwikkelen?

[StormenRoxy]

de jack russels van mijn zus dachten zowiezo al dat ze maatje rotweiler waren

[Marie-Josée]

Nee ik geloof niet dat een hond zich bewust is van zijn al dan niet geringe afmeting.
Dat weet alleen de mens en die handelt er vaak naar.
Qua opvoeding maakt het mij niets uit, ze krijgen dezelfde behandeling.
Ik ben alleen voorzichtiger in de omgang, hij mag bv hier niet de trap op en ik ben ook vaak bang dat hij tussen een dichtslaande deur komt te zitten Dat soort dingen.

[Marjoleine]

Maar is dat 'denken dat ze een grote hond zijn' zoals Sjon heeft, niet iets waar ze juist midner last van zullen hebben als ze daadwerkelijk groter zijn en dus dat ego niet meer nodig hebben? Als je snapt wat ik bedoel? Is dat niet iets wat ze puur door hun maatje ontwikkelen?

Je vermenselijkt.
Ze hebben het ego dat ze hebben, en dat hebben ze niet vanwege hun formaat.

Fien is nooit de baas geweest vanwege haar formaat. En ze is ook nooit de pineut geweest vanwege haar formaat.
Ze hebben gewoon zo'n ego, en net zoals Wetterhounen veelal kleine hartjes hebben, zo hebben bv chihuahua's veelal praatjes.
Het heeft niks met formaat te maken of een hond de drang heeft de baas te spelen of niet.

[Marie-Josée]

Sancho heeft in elk geval geen groot ego, hij toont zich altijd calm submissive en Tomas, ruim 2 x Sancho's hoogte, was altijd net Scooby doo. Helaas nu niet meer, en het zou denk ik geen verschil maken als hij in Sancho's jas zou kunnen kruipen

[BAILEYSBAASJE]

Ik heb het wel eens op Dogs 101 gezien over Deense/Duitse doggen: dat ze denken
het formaat van een Yorkie te hebben. Ze schijnen nogal vaak bij je op schoot te
willen kruipen, niet in de gaten hebbend dat ze je dan half verpletteren.
Hier in de buurt heeft 1 van mijn "hondenvriendinnen" een kruising Yorkie met iets
anders kleins. Het is echt een ieniemiene hondje maar voor de duvel niet bang.
Weegt net 2 kilo, maar denkt King of the Hill te zijn.

[Supernova]

Ik denk dat Nova precies hetzelfde zou zijn in een groter lijf.

[Maylala]

Maar is dat 'denken dat ze een grote hond zijn' zoals Sjon heeft, niet iets waar ze juist midner last van zullen hebben als ze daadwerkelijk groter zijn en dus dat ego niet meer nodig hebben? Als je snapt wat ik bedoel? Is dat niet iets wat ze puur door hun maatje ontwikkelen?

Je vermenselijkt.
Ze hebben het ego dat ze hebben, en dat hebben ze niet vanwege hun formaat.

Fien is nooit de baas geweest vanwege haar formaat. En ze is ook nooit de pineut geweest vanwege haar formaat.
Ze hebben gewoon zo'n ego, en net zoals Wetterhounen veelal kleine hartjes hebben, zo hebben bv chihuahua's veelal praatjes.
Het heeft niks met formaat te maken of een hond de drang heeft de baas te spelen of niet.

Inderdaad. Ik denk dat als Sjon daadwerkelijk 40 kilo zou wegen ipv 10, hij juist veel meer bevestigd zou worden in die ik-ben-de-allerbeste-attitude en dan zou ik nog veel verder van huis zijn met hem. :N:
Sjon is ook nooit de pineut vanwege zijn formaat, maar vanwege zijn uitstraling. Alleen is dat wel extra vervelend omdat hij zo klein is, want hij is daarom ook sneller stuk. Maar als hij groter was zou hij diezelfde uitstraling hebben, maar misschien zouden minder honden daar weerwoord op durven geven. En dat zou hem dus nog meer voeden in zijn gedrag.

Voorbeeldje. Roos is net zo arrogant als Sjon, wel op een meisjesmanier, maar het komt behoorlijk op hetzelfde neer. Alleen omdat zij groot is durven minder honden tegen haar in te gaan. Doen ze dat wel, maakt madam daar korte metten mee en komt ze (mede door haar bouw en formaat) weer als winnares uit de bus, wat haar arrogantie nog meer voedt en haar nóg meer het idee geeft dat niemand haar een strobreed in de weg dient te leggen. Alleen zij kan daar wat evenwichtiger mee omgaan dan Sjon, en vaker denken "Laat maar " waardoor ik met haar veel relaxter kan lopen.
Dus hun zelfbeeld komt behoorlijk overeen, maar de manier waarop de wereld daarmee omgaat en hun voedt in dat zelfbeeld verschilt.

Ik denk dat het ook wel scheelt dat Sjon ballen heeft trouwens, dit wekt bij veel reuen de drang om even een statement te maken tegen hem, waar hij natuurlijk weer op moet reageren (vindt hij dan). En dan komt hij al snel in een discussie terecht waar hij door zijn formaat gewoon het onderspit in delft. Met teven zit dat allemaal weer heel anders.

Ik weet niet of ik het nou heel warrig beschreven heb, maar dan hoor ik het wel. Maar dit is een beetje mijn kijk erop.

[Jeannettebo]

mwa, ik denk toch dat het formaat wel mee speelt in de manier van uiten.
Bo heeft ook een groot ego, maar door zijn formaat en zijn uitstraling hebben andere honden minder de neiging er tegen in te gaan. Vliegen ze hem aan liggen ze in 1 seconde op de rug met enkel een gekrenkt ego.
Als hij formaat Sjon had gehad, had hij wss ook andere middelen ingezet om zn punt te maken, nu niet, ze gaan toch wel voor hem opzij

Het is denk ik niet zozeer dat ze zelf reageren op hun eigen formaat, maar hoe andere honden er op reageren

[Maylala]

mwa, ik denk toch dat het formaat wel mee speelt in de manier van uiten.
Bo heeft ook een groot ego, maar door zijn formaat en zijn uitstraling hebben andere honden minder de neiging er tegen in te gaan. Vliegen ze hem aan liggen ze in 1 seconde op de rug met enkel een gekrenkt ego.
Als hij formaat Sjon had gehad, had hij wss ook andere middelen ingezet om zn punt te maken, nu niet, ze gaan toch wel voor hem opzij

Het is denk ik niet zozeer dat ze zelf reageren op hun eigen formaat, maar hoe andere honden er op reageren

Nu zeg jij heel kort en krachtig wat ik zo omslachtig in 100 woorden probeerde te vatten over het verschil tussen Sjon en Roos.
Dank je wel.

[Jeannettebo]

mwa, ik denk toch dat het formaat wel mee speelt in de manier van uiten.
Bo heeft ook een groot ego, maar door zijn formaat en zijn uitstraling hebben andere honden minder de neiging er tegen in te gaan. Vliegen ze hem aan liggen ze in 1 seconde op de rug met enkel een gekrenkt ego.
Als hij formaat Sjon had gehad, had hij wss ook andere middelen ingezet om zn punt te maken, nu niet, ze gaan toch wel voor hem opzij

Het is denk ik niet zozeer dat ze zelf reageren op hun eigen formaat, maar hoe andere honden er op reageren

Nu zeg jij heel kort en krachtig wat ik zo omslachtig in 100 woorden probeerde te vatten over het verschil tussen Sjon en Roos.
Dank je wel.

Ik moet zeggen dat het voor mij ook al laat is en dat ik dat ik nu ook pas zie dat we eigenlijk hetzelfde willen zeggen

mooiste voorbeeld is een ongplande ontmoeting met een HUS op Reeuwijk.Was een groep met allemaal herders, ridgebacks en aanverwante artikelen. veel jonge reuen. We waren er al voor omgelopen gezien het lawaai er al produceert werd door de deelnemers. Toen het stil was dacht ik dat ze weg waren, maar helaas. Toen was het te laat om Bo terug te roepen. Ik heb mn hart vastgehouden want ik zag ze al allemaal op elkaar duiken. Bo liep er op zn gemakkie doorheen her en der effe snuffelen. Ik durfde niet te gaan rennen of te gaan roepen om niks te triggeren. De dames hadden zoiets van en de heren hadden zoiets van maar ze durfden toch geen van allen wat te doen. En Bo maar sjansen met hun dames

als hij een slag kleiner was geweest had het heel anders af kunnen lopen denk ik...

[Maylala]

Brr, ik krijg al de rillingen als ik eraan denk wat er was gebeurd als ik daar met Sjonnie had gelopen. :N:

[Jeannettebo]

Brr, ik krijg al de rillingen als ik eraan denk wat er was gebeurd als ik daar met Sjonnie had gelopen. :N:

Ik was ook echt echt echt niet blij :N: en heb echt heeeeel diep opgelucht ademgehaald toen het achter de rug was.

[HillieS]

Maar is dat 'denken dat ze een grote hond zijn' zoals Sjon heeft, niet iets waar ze juist midner last van zullen hebben als ze daadwerkelijk groter zijn en dus dat ego niet meer nodig hebben? Als je snapt wat ik bedoel? Is dat niet iets wat ze puur door hun maatje ontwikkelen?

Je vermenselijkt.
Ze hebben het ego dat ze hebben, en dat hebben ze niet vanwege hun formaat.

Dat dus
Jamie zou ik trouwens ook niet in het lijf van een grotere hond willen :N:

Hij is trouwens de beste vriendjes met een Newfoundlander van 80 kilo Die gaat wat voorzichtiger met Jamie om dan Jamie naar hem is... Moet er niet aan denken dat die 2 met z'n 2en zouden gaan rollen door het gras

[Jeannettebo]

Maar is dat 'denken dat ze een grote hond zijn' zoals Sjon heeft, niet iets waar ze juist midner last van zullen hebben als ze daadwerkelijk groter zijn en dus dat ego niet meer nodig hebben? Als je snapt wat ik bedoel? Is dat niet iets wat ze puur door hun maatje ontwikkelen?

Je vermenselijkt.
Ze hebben het ego dat ze hebben, en dat hebben ze niet vanwege hun formaat.

Dat dus
Jamie zou ik trouwens ook niet in het lijf van een grotere hond willen :N:

Hij is trouwens de beste vriendjes met een Newfoundlander van 80 kilo Die gaat wat voorzichtiger met Jamie om dan Jamie naar hem is... Moet er niet aan denken dat die 2 met z'n 2en zouden gaan rollen door het gras

Ik denk dat je het niet 1 op 1 kan vergelijken. Het zelfde karakter in een groter lichaam, daar reageren andere honden anders op, waardoor ze zelf ook anders gaan reageren.

[HillieS]

Dat denk ik trouwens ook wel... Ach, ben gelukkig met Jamie hoor....

[Jeannettebo]

Wat zou je doen tegen een klein ielig ventje wat jou helemaal verrot scheld, of een kleerkast van een tokkie die hetzelfde doet, reageer je bij beide hetzelfde?