2 jaar geleden is het alweer, dat jij je laatste adem uitblies. Je was kapot, moegestreden, maar voldaan.
13,5 jaar lang, was je ons trouwe kameraad, steun en toeverlaat, lieve vriendin, en voor Ben de hond die hem wel even vertelde wie het hier voor het zeggen had. Een hond zo sociaal en duidelijk op jou manier, zal ik nooit meer vinden. Een hond zo eigenwijs als jij, zal ik nooit meer vinden. Een hond die zo goed was in het vinden van tennisballen, zal ik nooit meer vinden. Een hond zo trouw als jij, zal ik nooit meer vinden. Een hond als jij bestaat niet meer. Enkel in gedachte, en in herinneringen. Dag meissie, pas je goed op oma?
sterkte 
